Podzieleni - Neal Shusterman

Druga Wojna Domowa toczyła się o prawa reprodukcyjne. Po latach krwawych walk między Obrońcami Życia a Zwolennikami Wolnego Wyboru uchwalono mrożący krew w żyłach kompromis: Życie ludzkie jest nienaruszalne od momentu poczęcia, aż do wieku lat trzynastu. Jednakże pomiędzy trzynastym a osiemnastym rokiem życia, rodzice mogą zdecydować się na „podzielenie” swojego dziecka, wskutek czego, wszystkie jego organy zostają przeszczepione różnym biorcom. Można się zatem takiego dziecka pozbyć, jednak formalnie rzecz biorąc jego życie nie dobiega końca, bowiem wszystkie jego części żyją w ciałach innych osób.

Connor sprawia swoim rodzicom zbyt wiele kłopotów. Risa, wychowanka domu dziecka, nie jest wystarczająco utalentowana, aby opłacało się ją utrzymać przy życiu. Levi natomiast jest dziesięciorodnym – dzieckiem poczętym i wychowanym przez religijną rodzinę w celu złożenia w ofierze w procesie podzielenia.

Connor, Risa i Levi – trójka nastolatków oddanych do podzielenia – uciekają z transportu i próbują uniknąć okrutnego losu. Udają się w desperacką podróż napędzaną przez nieustanną walką o życie. Jeśli uda im się przetrwać do osiemnastych urodzin – będą bezpieczni. Jednak w świecie, w którym system pragnie dopaść każdy kawałek ich ciała, pełnoletność wydaje się być bardzo odległa...

„Podzieleni” to zapierająca dech w piersiach powieść, która fascynuje i przeraża wstrząsającym światem, który wykreował nam autor. Światem, który być może jest bliżej niż nam się wydaje...

Igrzyska Śmierci święcą właśnie swoje triumfy na ekranach kin, tak jak kilka lat wcześniej na listach książkowych bestsellerów. Po wydaniu trylogii Suzanne Collins jak grzyby po deszczu zaczęły powstawać książki się na niej wzorujące.

Jest jednak pewna powieść, która w USA ma już status kultowej i na pewno nie można powiedzieć, że jest kopią Igrzysk Śmierci, ponieważ... została wydana rok przed Igrzyskami.

Większość czytelników, którzy poznali już siłę tej książki twierdzi, że przy niej Igrzyska Śmierci to bajka dla grzecznych dzieci. Według nich, ta powieść przewyższa trylogię Suzanne Collins nie tylko niewiarygodną dawką adrenaliny, ale także niezwykłą pomysłowością w ukazaniu świata przyszłości, sprawiając, że dla wielu czytelników nie ma sobie równych.

Ta powieść ma swoich wyznawców, do których być może wkrótce dołączą również polscy czytelnicy.

Ta powieść to... „Podzieleni”.

Podzieleni Neala Shustermana to rewelacyjna książka dla młodzieży i dorosłych, która kreśli przed ludzkością przerażającą i bardzo realistyczną perspektywę, jeśli w którymś momencie się nie opamiętamy. Fascynujący thriller, który przedstawia jedną z najbardziej wstrząsających wizji świata przyszłości.

Podzieleni, oprócz niezwykłego tempa akcji i mrożących krew w żyłach scen, stawiają bowiem przed czytelnikiem uniwersalne pytania na temat tego, gdzie zaczyna się ludzkie życie oraz gdzie się kończy...

Premiera: 12 września 2012
Cena: 36,90 zł
Wyd.: Papierowy Księżyc

---

Niesamowite..
I jeszcze to było wydane prze IŚ.? Niemożliwe wręcz, że takie coś dopiero teraz zostało ujarzmione.. :O
Naprawdę nieźle się zapowiada. Na pewno kupię tutajpoczkategori
Ale super! Opis jest bardzo zachęcający, taki naprawdę mocny. No i super, że książka została wydana przed Igrzyskami, to gwarantuje, że pomysł był w pełni oryginalny.
Przeczytam na 100%

strasznie lubię motyw "Ściganego" ... ale co mnie już szokuje, to rezygnacja rodziców z własnych dzieci o_O ... to może być bardzo ciekawe, bo co innego kiedy jest się zmuszonym je oddać na arenę, a co innego jak się ich "pozbywa" z własnej woli - ciężko będzie mnie do tego przekonać tutajpoczkategori

---

Gdy tylko przeczytałam opis, od razu nasunęła mi się myśl: Muszę to mieć!
Koniecznie, zapowiada się baardzo interesująco. Czerwiec, hoho, akurat mam urodziny, więc to się dobrze składa ^^.
Kupię, z pewnością.
Opis mnie szalenie zaciekawił Z pewnością przeczytam tutajpoczkategori
Brzmi strasznie....ciekawie. Autor miał dość...hmm...szokujący i wstrząsający pomysł na książkę.Na pewno sięgnę.
Nie będę oryginalna, mnie też opis niesamowicie zachęcił Historia wydaje się być naprawdę wstrząsająca i mocna, więc liczę na dużo wrażeń Przeczytam na pewno. tutajpoczkategori
Opis super. Ale w te opinie wywyższające ją pond IŚ jakoś wątpię. Co nie znaczy że czuję się zniechęcona, przeczytam na pewno.
Tutaj można zapoznać się z fragmentem :

http://papierowyksiezyc.pl/naszkatalog/item/291-podzieleni.html tutajpoczkategori
Fragment jest naprawdę bardzo interesujący. Przypomina mi trochę "Dobranych". Muszą się słuchać dorosłych i nie mają wolnej woli.
Jaka ciekawa tematyka! Tak się kiedyś poważnie zastanawiałam nad sprawą sprzedawania (podziału) organów w przyszłości / albo nawet obecnie na czarnym rynku. Mroczna okładka - chyba najbardziej - z wydań zagranicznych także. tutajpoczkategori
Ci co nakręcili scenę z Rue i inne - z Igrzysk śmierci (MainStay Productions) zrobili też coś takiego z tą książką:
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=9snP4HuRsr4
Trochę przerażające.
Zgadzam się z tobą, Agnes. Trochę przerażające. I obrzydliwe. Nie mogę się doczekać książki tutajpoczkategori
Ksiazka wydaje mi sie dziwna... Ale moze byc ciekawa. Jesli beda jakies dobre opinie, to przeczytam.
Widzac okladke, pomyslalam najpierw, ze to bedzie jakas ksiazka o robotach... Nie pasuje wedlug mnie do opisu...
Książka zapowiada się bardzo ciekawie, ale przyznam się, że oglądając ten filmik prawie zemdlałam... Może jestem przewrażliwiona, ale mam nadzieję, że mimo wszystko sama książka nie będzie tak dosadna. tutajpoczkategori
Kurde, nieźle im to wyszło Ale to jest psychiczne! To są jedne z moich największych koszmarów, więc pewnie podczas czytania zejdę na zawał czy coś xD
"Sweetie, you don't die. You just stop living"
Grrr.
Mam ogromną ochotę na tę książkę, ale jednocześnie trochę boję się swojej reakcji na nią.
I tak zapewne kupię xd tutajpoczkategori
No proszę - całkiem nieźle się zapowiada. Tym bardziej, że ostatnio Papierowy księżyc nie wydawał za dużo książek.

Opis od wydawcy zaciekawił mnie całkowicie. Jeśli w środku powieść będzie tak interesująca jak jej zajawka, a wcześniej puszczą jakiś fragmencik to jestem nawet gotowa kupować w ciemno

Albo w miejskiej bibliotece szepnąć pewnym panią słówko, nadużywając swych "czytelniczych" kontaktów
NA BANK przeczytam ;D A okładka jest po prostu niesamowita! tutajpoczkategori
Trailer jest koszmarny, na chwilę musiałam wyłączyć głos Ogólnie tematyka kontrowersyjna i przerażająca, więc jeszcze się waham i Wasze recenzje przesądzą o mojej decyzji w kwestii czytania
Nie mogę się doczekać czerwca. Książka wydaje się być naprawdę ciekawa, a przy tym szokująca, lubię takie połączenia. Na pewno kupię tutajpoczkategori
A wiadomo może czy to seria czy pojedyncza książka, bo dla mnie to ważne?
Według wikipedii Unwind to jednoczęściowa powieśc napisana w 2007 roku
http://en.wikipedia.org/wiki/Neal_Shusterman tutajpoczkategori
Mariposa książka ta została wydana w 2007 roku jako pojedyncza powieść , ponoć ma całkiem niezłe zakończenie i spokojnie może być "samotną" częścią ...ale na bazie sukcesu "Podzielonych" autor postanowił napisać sequel który ma być wydany latem tego roku

ahh według goodreads ma być jeszcze 3 część
O nie, no naprawde... po 5 latach obudził się z wydaniem kontynuacji. Co za masakra.
Nie czytałam opisu kontynuacji bo nie chciałam sobie sama spoilerować, więc nie wiem jak ściśle związana jest z treścią "Podzielonych".
Jeśli "Podzieleni" są napisani tak, że można książkę traktować jako zamkniętą całość to nie mam nic przeciwko kolejnym częściom - jak się spodoba to przeczytam jak nie to nie będę zmuszona Powrót do góry
Zgadzam się - kontynuacja (nawet po dłuższym czasie) to nie zawsze zły pomysł. Podobają mi zarówno prequel jak i sequele Trylogii Czarnego Maga - mimo iż w pierwszym zamyśle autorka zapewne nie miała ich pisać. U Trudi Canavan łączność między częściami stanowi czasami tylko to samo miejsce lub świat, a nadal są to dobre historie. Czasem pomysły przychodzą po czasie

Zobaczymy jak ten pan pisze i ocenimy czy części dalsze nas ciekawią czy też nie
Premiera miała być w czerwcu, a tu już 2 lipca.. Wie może ktoś na kiedy przełożyli wydanie Podzielonych.? Powrót do góry

Premiera miała być w czerwcu, a tu już 2 lipca.. Wie może ktoś na kiedy przełożyli wydanie Podzielonych.?

Na stronie wydawnictwa nic się nie zmieniło, nadal pisze: czerwiec 2012. W empiku również nie ma przedsprzedaży, więc nie mam pojęcia o co chodzi
Ja coś słyszałam, że zmienili, jednak nie jestem pewna na kiedy. Powrót do góry
Zmienili na sierpień - takie info dostałam od Artura Wróblewskiego, właściciela PK. Na stronie jak widać jeszcze nie aktualizowali kilku rzeczy.
Ja się nawet nie spodziewałam jej w czerwcu

Może gdybym bardziej na nią czekała, to by mi to przeszkadzało, ale teraz ważne jest tylko to, że wydają. Powrót do góry

Ja się nawet nie spodziewałam jej w czerwcu

Może gdybym bardziej na nią czekała, to by mi to przeszkadzało, ale teraz ważne jest tylko to, że wydają.
Ja też właściwie się jej nie spodziewałam w czerwcu Ale jakoś tak mi się ona przypomniała i mówię: No ej, co jest.? Przecież już jest lipiec, a tu ani słychu o "Podzielonych".
A co do tego, że wgl wydadzą tę książkę, to zgadzam się z tobą, Casin
O boru, kompletnie zapomniałam o tej książce, a przecież chciałam ją przeczytać. W każdym razie, dobrze, że pojawi się na rynku, bo chętnie się z nią zapoznam. Powrót do góry
Niech zgadnę. Ta książka będzie w listopadzie?
Z tego co mi wiadomo bardzo starają się na sierpień, daty premier na stronie są w miarę aktualne bo z zeszłego tygodnia, szkoda tylko że niezbyt dokładnie sprecyzowane :/ Powrót do góry
Mając w pamięci "Więźnia labiryntu" wątpię, aby "Podzieleni" zostali wydani w sierpniu, lecz kto wie? Może wydawnictwo pozytywnie nas zaskoczy.

Może wydawnictwo pozytywnie nas zaskoczy.
To byłby prawdziwy szok.! Ale bardzo fajnie by było. Mała nadzieja jest, ale wątpię czy tak zrobią.. Powrót do góry
według empik.com premiera 12 wrzesień i miejmy nadzieję, że tak zostanie
O jak fajnie. Ale kurde, we wrześniu tyle tych zakichanych premier, że nie wyrobie z kaską ;/ Muszę coś zrobić.. albo niech przełożą premierę Powrót do góry
Tak, dzisiaj nawet na fejsie PK podało info, że pierwsza połowa września. ja się ciutkę wkurzyłam, chciałam w sierpniu tę książkę!!! :/

chciałam w sierpniu tę książkę!!! :/
No kurde, właśnie ja tak samo.! Wpienią tylko człowieka i się cieszą. Powrót do góry
Cholera, będę musiała specjalnie schować kasę na tę książkę, żeby mi cokolwiek do września na książki zostało. Niefajnie, ale trudno. Oby to było ostatnie przesunięcie premiery.
Książkę można już zamówić na stronie empiku z datą premiery 4 październik ale na Fb wydawnictwa można przeczytać
Neal Shusterman - Podzieleni - 10.10 - dobrze wygląda data:) Powrót do góry
A macie przedpremierową recenzję :

„Moją wolą jest, by w wypadku nagłej śmierci, moje tkanki i narządy zostały przekazane do transplantacji ratując życie innym.” – piękny gest. Gest, który może uratować życie nie tylko jednemu człowiekowi, ale nawet kilku innym. Dlatego coraz więcej ludzi podpisuje takie oświadczenie i nosi w portfelu. Ich ciało zostaje po śmierci podzielone i służy ku pomocy innym. Jednak pomyślcie sobie, co by było gdybyście zostali podzieleni za życia?

Po Wojnie Moralnej wprowadzono do prawa szereg poprawek zwanych Kartą Życia. Stanowi ona, że ludzkie życie jest nienaruszalne od momentu poczęcia do 13 roku życia. Gdy dziecko znajduje się w przedziale wiekowym 13-18 lat, jego rodzice mogą podjąć decyzję o „aborcji wstecznej”. Ich syn lub córka może zostać podzielone, jednak nie równa się to śmierci. Nie jest to morderstwo, a jedynie zmiana życia. Dzieci, które sprawiają kłopoty lub które są za mało pożyteczne zostają podzielone… Bo lepiej „być po części wielkim niż całkowicie bezużytecznym”.

Podzielonymi nazywa się wszystkie dzieci w wieku od 13 do 18 lat, które mają być poddane zabiegowi podzielenia. Podczas czytania książki Neal’a Shustermana poznajemy wiele takich dzieciaków, jednak głównie historia opiera się na trzech bohaterach – Connorze, Risie i Levie. Connor ma zostać podzielony, ponieważ sprawiał swoim rodzicom za dużo kłopotów – dlatego postanowili go odesłać. Fakt, jest trudnym dzieckiem, skorym do buntów i bójek, co jest widoczne przez całą książkę, ale on po prostu chce walczyć o własne życie i ma do tego prawo. Risa jest wychowanką domu dziecka, jednakże okazała się nie wystarczająco utalentowana, a cięcia budżetowe sprawiły, że nie było warto utrzymywać ją przy życiu. Dziewczyna godzi się na los Podzielonej, bo wie, że takie jest obecne prawo. Jest trochę nieśmiała i bojaźliwa, ale udowadnia nam, że w głębi duszy potrafi być dzielna i odporna. Natomiast Levi posiada zupełnie odmienną historię – jest dziesięciorodnym, został poczęty i wychowany w religii, która nakazuje mu zostanie ofiarą w procesie podzielenia. Uważa ten proces za dar od Boga, za coś dobrego, co pomoże mu przysłużyć się ludzkości. Jednakże zaufajcie mi – w trakcie powieści to właśnie on przechodzi najbardziej diametralną zmianę.

Los sprawia, że cała trójka trafia na siebie. Razem uciekają przed tym, co ma ich spotkać, a droga ucieczki wcale nie jest prosta. Są ścigani przez policję, nie wiedzą komu mogą zaufać, nie wiedzą, kto jest przyjacielem a kto wrogiem. Jednak wkrótce okazuje się, że łączy ich jedno – chęć przetrwania. Poznajemy także wielu innych bohaterów, a każdy z nich jest inny od poprzedniego – daje nam to kanon różnobarwnych postaci stworzonych przez autora. Muszę także przyznać, że świat, który stworzył pan Shusterman jest przerażający. Bo pomyślcie sobie, jakby to było, gdyby Wasze ciało zostało rozdzielone kawałek po kawałku, a Wy podczas tego procesu bylibyście całkowicie świadomi? Albo z drugiej strony – chcielibyście być człowiekiem złożonym z narządów innych ludzi? Tak więc na pewno powieść ta zmusza do refleksji i przemyśleń.

Po języku powieści widać, że nie jest to debiut autora. Nie jest on wyniosły czy poważny, ale to po prostu się widzi – brak prostoty i prymitywności. Nadaje to książce jeszcze ostrzejszego charakteru. Akcja jest wartka i płynna, chociaż powiem szczerze, że w drugiej części książki jest dużo lepsza. Myślę, że pierwsza połowa miała na celu wprowadzenie nas i zapoznanie się z bohaterami. Napięcie zdecydowanie wzrasta pod sam koniec, chociaż nie chcę przez to powiedzieć, że cała książka poza końcówką jest nudna i brak jej emocji. Jest wręcz przeciwnie – historia tych nastolatków zdecydowanie może nas pochłonąć, a fabuła jest moim zdaniem naprawdę wciągająca.

Myślę, że pomysł sam w sobie jest dosyć oryginalny i nawet jeżeli początkowo myślałam, że wielu rzeczy mi brakuje i jest on niedopracowany, to przy dalszym czytaniu wszelkie te wątpliwości zostały rozwiane. Autor po prostu stale wzbudza w nas ciekawość i zachęca do dalszego czytania, więc nie liczcie na to, że wszystkiego dowiecie się od razu! Nutka tajemnicy musi być. Początkowo jednak bałam się, że zagubię się nieco w akcji, ale trzecioosobowa narracja, podzielona na punkt widzenia poszczególnych bohaterów nie pozwala na zagubienie się w fabule. Ogromnym plusem jest także nieprzewidywalność – nie mamy pewności jak to się skończą lub potoczą dalej losy nastolatków, a dodatkowo wszystko urozmaicają zaskakujące zwroty akcji.

Ogółem książka mi się bardzo podobała, chociaż czuję lekki niedosyt. Nie wiem, czym jest to spowodowane, może faktycznie liczyłam na jeszcze nieco większą dawkę napięcia. Jednakże jeżeli macie ochotę na pełną akcji, przerażającą historię, która posiada momenty wbijające czytelnika w fotel to z pewnością powinniście po nią sięgnąć. Jestem pewna, że książka pochłonie Was na tyle, że po prostu wejdziecie do jej świata, może nie staniecie się podzielonymi, ale na pewno będziecie widzieć wszystko na własne oczy i odczuwać to, co w danym momencie czuli bohaterowie.
Sheti, bardzo dobrze mi się czytało Twoją recenzję A "Podzielonych " z chęcią przeczytam, ale raczej poczekam na "darmową" okazję. Po przeczytaniu recenzji książka skojarzyła mi się trochę z Robokalipsą, może przez tą narrację i fabułę dotyczącą wielu osób, super jeśli obie książki byłyby w podobny sposób dobre Powrót do góry
Też już czytam. Jestem dokładnie w połowie Niestety mogę sobie pozwolić na czytanie w krótkich chwilach przerwy od nauki, gdyż w poniedziałek poważne zaliczenie. Moja recenzja zaraz po nim

Już teraz mogę powiedzieć, że dostałam coś, czego się nie spodziewałam. Antyutopia - ponura jej wersja w której ciało dzielone jest wbrew woli, gdy człowiek tak całkowicie nie umiera.
Pomimo całej mrocznej i przygnębiającej otoczki, to pokrzepiająca historia, która często wywoływała mój uśmiech.
To będzie zdecydowanie jedna z lepszych premier tej jesieni
Ach, Cassin, nawet nie dałaś pełnej recenzji, a już zdążyłaś narobić mi smaka Niestety, na razie jedyna możliwość, żebym zdobyła tą książkę (i wiele innych), to dopiero jako prezent na Gwiazdkę Powrót do góry
Jutro powinna być pełna recenzja Nie przypuszczałam, że tak mi się spodoba. Ja teraz patrzę to jeden wątek poboczny ma wspólny z "Intruzem", ale o tym więcej jak doczytam.

Ważna wiadomość:
premiera: 17.10
Po Wojnie Moralnej zostało ustanowione nowe prawo. Zgodnie z nim dzieci pomiędzy 13 a 18 rokiem życia mogą zostać oddane (przez rodziców bądź prawnych opiekunów) do ośrodka, w którym ich ciała będą podzielone na organy potrzebne do przeszczepów. Z punktu widzenia rządu Podzielony nie umiera, lecz „żyje” w ciałach swoich biorców – uchwalona Karta życia pozwala decydować o tym, które dziecko jest warte ocalenia, a które zasługuje na „aborcję”. Connor nigdy nie był grzecznym chłopcem, często wdawał się w bójki, a jego oceny pozostawiały wiele do życzenia. Risa, wychowanka domu dziecka, marzyła o karierze pianistki, lecz potrzebowała czasu i pieniędzy na naukę oraz doskonalenie umiejętności. Levi, dziesiąte dziecko bogobojnej rodziny, urodził się po to, by zostać złożonym w ofierze dziesięciny. Każde z tej trójki, całkowicie od siebie różne, miało swoje życie, plany i marzenia. Wszystko się zmienia w chwili, gdy zostaje wydany na nich wyrok podzielenia...

„(...) statystycznie rzecz ujmując, istnieje o wiele większa szansa na to, że gdzieś na świecie jakaś część mnie przyczyni się do wielkości. Wolę być po części wielkim niż całkowicie bezużytecznym.”

Podzieleni to pierwsza część serii autorstwa Neala Shustermana, zaliczanej do grupy najlepszych powieści antyutopijnych dla młodzieży. Wydana na rok przed Igrzyskami śmierci, stanowi przykład lektury podejmującej uniwersalne zagadnienia dotyczące życia, posiadania duszy, człowieczeństwa i śmierci. Neal decyduje się na otwarty dialog z czytelnikiem, wprost zadając mu pytanie o jego stanowisko w stosunku do aborcji czy religii i bezpardonowo pokazuje świat, w którym przekroczono granicę moralności. Czy opinie krytyków są słuszne? Czy Podzieleni rzeczywiście szokują i zmuszają do refleksji?

Narracja obserwatora wszechwiedzącego została przedstawiona w taki sposób, że każdy rozdział powieści opisuje wydarzenia z perspektywy innego bohatera – nie tylko głównej trójki Podzielonych, ale także postaci pobocznych. Forma czasu teraźniejszego wyraźnie dynamizuje fabułę, w wyniku czego czytelnik ma wrażenie, jakby czynnie towarzyszył bohaterom w walce o przetrwanie. Historia została podzielona na siedem części, a każda odpowiada kolejnym etapom „drogi”. Każdy etap jest także poprzedzony odpowiednimi informacjami przybliżającymi charakter danej części. Można się tylko domyślać, czy podział utworu na siedem sekcji ma być symboliczny. Akcja powieści gna przed siebie, nie pozwalając czytelnikowi na odpoczynek ani tym bardziej na porzucenie lektury przed jej ukończeniem.

Kreacja głównych bohaterów jest silnym atutem powieści – sylwetki dzieciaków skazanych na „aborcję”, które nagle muszą dorosnąć i znaleźć sposób na przetrwanie, w niezwykły sposób stają się bliskie odbiorcy. Dylematy moralne, z którymi walczą Connor, Risa i Levi, a także spotkane na ich drodze osoby, stają się naszymi dylematami. Strach przed podzieleniem i walka o przetrwanie mimowolnie staje się także naszym problemem i, nim się obejrzymy, przeżywamy wydarzenia przedstawione na kartach powieści tak dokumentnie, jakby były naszymi własnymi przeżyciami. Wielowątkowość fabuły oraz wnikliwe studium psychologiczne młodych uciekinierów są elementami, które jednoznacznie sytuują Podzielonych wśród powieści dojrzałych i podejmujących problemy, na które nie odnajdziemy oczywistych rozwiązań. Nie da się ukryć, że dzieło Shustermana nie jest łatwe w odbiorze i pomimo braku krwawych scen, wstrząsa równie mocno, jak niejeden thriller skierowany do dorosłego odbiorcy – zwłaszcza, że możemy w Podzielonych odnaleźć także nawiązania do obozów koncentracyjnych, nazistowskich eksperymentów genetycznych i terrorystów-fanatyków.

„Proszę, bądź człowiekiem.”

Podzieleni to powieść niezwykła nie dlatego, że została świetnie skonstruowana i dobrze napisana, ani też nie dlatego, że rzesze krytyków pochlebnie oceniło talent Neala Shustermana, autora m.in. Skinjacker Trilogy. Podzieleni przede wszystkim poruszają odbiorcę, dogłębnie i niezaprzeczalnie zmuszając do konfrontacji z zagadnieniem wolności, istoty życia i człowieczeństwa. Autor stworzył przerażającą wizję świata, w którym życie nastoletniego dziecka jest mniej warte od życia płodu. W inteligentny i dający do myślenia sposób odwrócił o 180 stopni obecny problem sporów etycznych i moralnych dotyczących aborcji, prezentując rzeczywistość, w której rodzice mają prawo pozbyć się dziecka jak niechcianej rzeczy. Ponadto autor decyduje się na podjęcie trudnego i niedającego się jednoznacznie rozwiązać problemu, w którym nadrzędnym pytaniem będzie „czy człowiek ma duszę?” oraz tego, jak religia i społeczeństwo wpływają na naszą ocenę rzeczywistości. Czytelnik, poznając historię trójki dzieciaków skazanych na podzielenie, momentami ma ochotę wyć z rozpaczy, ponieważ nikt nigdy nie chciałby się znaleźć w tak absurdalnej sytuacji. Sama jestem wstrząśnięta wydźwiękiem historii i tym, jakie emocje we mnie wywołała – od przerażenia po zachwyt! Były takie momenty, w których mogłam tylko bezgłośnie krzyczeć, a w innych zapłakać nad losem bohaterów – wszystkie te uczucia wiązały się z siłą oddziaływania powieści, która nie daje spokoju na długo po skończonej lekturze. Czy polecam powieść Neala Shustermana? Byłoby grzechem postąpić inaczej! Dlatego też daję ocenę 6/6 i uważam, że oto otrzymaliśmy historię „z krwi i kości” – taką, która poruszy zarówno młodszego jak i starszego czytelnika!
I znowu zmiana daty premiery na 30.10.2012, czyli to dziś premiera

Ale ciekawe, czy już książka pojawiła się w księgarniach. U mnie w Empiku wątpię, ale warto sprawdzić, więc obczaję sobie niedługo Powrót do góry
Tak jeszcze co do lektury tej książki, to przypomniałam mi się ona bardzo, gdy ostatnio oglądałam film "Nie opuszczaj mnie" (Never Let Me Go) z 2010 roku. Fabuła to nie kalka, ale koncepcja jest bardzo zbliżona (choć nie dzieje się w antyutopii to powstała na podstawie książki SF, ale lekkiej).
Gdyby nie wcześniejsza lektura "Podzielonych" (i może gdyby nie Andrew Garfield w obsadzie) nie przeżywałabym chyba aż tak mocno tego filmu.

W każdym razie polecam Gra też tam Keira Knightley (pierwszy raz widziałam ją w roli mniej pozytywnej bohaterki) oraz Carey Mulligan (znana fanom ekraznizacji powieści Jane Austen).

I znowu zmiana daty premiery na 30.10.2012, czyli to dziś premiera

Ale ciekawe, czy już książka pojawiła się w księgarniach. U mnie w Empiku wątpię, ale warto sprawdzić, więc obczaję sobie niedługo

Owszem, książka pojawiła się nawet wcześniej, bo była już na Targach w Krakowie dostępna. Powrót do góry
To książka, której i okładka i opis mnie zaintrygowały, bardzo chciałam ją przeczytać, ale o niej zapomniałam. Teraz widzę ją znowu z zapowiedziach i znowu mam wielką ochotę, by ją przeczytać. Tirindeth świetna recenzja, jeszcze bardziej mnie zachęciłaś do przeczytania, czuję, że książka przypadnie mi do gustu.
dorzucę swoje dwa grosze

Genialna.
Emocjonująca i dająca wiele do myślenia. Świetnie zarysowane postacie i bardzo realistycznie przedstawiony świat.

Sama idea "podzielenia" nie była dla mnie zrozumiała od samego początku, chodzi oczywiście o względy etyczno-moralne: rodzice dokonujący tzw "aborcji wstecznej"? to do mnie nie chciało i nigdy nie przemówi. Dziecko to odpowiedzialność i z jednej strony państwo zobowiązuje rodziców do opieki nad podrzutkiem a z drugiej, pomaga im w pozbyciu się odpowiedzialności jaką jest nastolatek. Czy ci wszyscy ludzie są czymś otumanieni? Nie mogłam zaakceptować ich decyzji. I to w sumie jedyna sprawa jaka w książce wydawała mi się absolutnie nierealna - bo choć jesteśmy tylko ludźmi, nie aniołami, to dla mnie dziecko jest świętością - bez dwóch zdań.
Co do stworzenia takiego prawa, to już lepiej - wystarczy, że pomyślę o stanie naszej służby zdrowia i od razu widzę, jak przeszczepy by ją "uzdrowiły", rozwiązałoby to jej wszystkie problemy. Przecież każdy chce być zdrowy i dopóki nie zdaje sobie sprawy z tego jakim kosztem to zdrowie uzyskuje ma spokojne sumienie. To bardzo logiczne i wiem, że potrafiłoby to przemówić do wielu i w tym świecie przemówiło

Na koniec dodam, że od "Igrzysk Śmierci" nie czytałam tak dobrej książki o dystopijnej tematyce, dokonała czegoś u mnie bardzo rzadkiego, a mianowicie wycisnęła mi łzy z oczu. Nie wiem czy sięgnę po kontynuację - kusi mnie bohater z opisu, ale przeraża zagłębienie w temat handlu organami. Obawiam się, że książka może być bardziej sensacyjna i przez to w moich oczach historia straci tą świeżość i polot. No ale nim stanę przed tą decyzją już teraz gorąco zachęcam do spotkania z trójką niesamowitych, młodych ludzi - którym przyjdzie walczyć o swe ciała i dusze - o prawo do istnienia. Powrót do góry
Ajj, MUlka teraz przez Ciebie znowu mam ochotę na tą książkę Z tego, co widzę, to będzie mocna lektura...
Fajna jest - czytaj
Najbardziej podoba mi się w niej to, że autor praktycznie nie wymusza na czytelniku opinii. Oczywiście jest mnóstwo emocji, pytań, postacie fajnie się rozwijają, mamy spojrzenie na sprawę z trzech bardzo różnych pozycji, ale chodzi o to, że sama sprawa podzielenia nie jest sprawą łatwą. Autor pokazał dwie strony medalu, wydaje mi się, że potraktował temat sprawiedliwie. Poprzez ciekawe dialogi, rozmyślania, wydarzenia daje czytelnikowi czas na zbudowanie sobie własnej opinii o tym czy jest to czyste zło, czy może zło konieczne. Nie rzadko - kiedy już ma się sprawę poukładaną, coś się dzieje i trzeba jeszcze raz wszystko przemyśleć Bo to, że dzielenie dzieci na części zamienne jest bezspornie złe - to jasne, ale kiedy tobie przydarzyłby się wypadek i twoje życie mógłby uratować fragment Podzielonego, to czy łatwo byłoby odmówić ? Chęć przetrwania to silny bodziec, prawdopodobnie najsilniejszy. Tak się składa, że Podzieleni to też ludzie i również go odczuwają.
A sama idea dzielenia to tylko wierzchołek góry lodowej, bo jak wiadomo w obliczu śmierci człowiek rozmyśla o wielu ważnych rzeczach, o Bogu, o duszy, o świadomości ... jest ciekawie.

ps: Sporo suspensu, delikatny romansik, ciekawa narracja, bo w trzeciej osobie, w czasie teraźniejszym. Całkiem jakby oglądało się film, nie za wiele opisów - gładko i na temat - no i świetna oprawa . Powrót do góry
Chętnie zobaczyłabym kiedyś ekranizacje tej powieści
Chociaż troszkę podobnie się czułam oglądając jakiś czas po lekturze "Never Let Me Go" - tam też bohaterowie są zmuszeni aby oddać swoje organy. Tylko tam akurat jest taki troszkę miłosny trójkąt - ale ogólnie chyba nie przeżywałabym tak tego filmu, gdyby nie wcześniejsza lektura "Podzielonych"

nie za wiele opisów - gładko i na temat
To mi się bardzo podoba Zachęciłaś i mnie, Mulka do szybszego kupienia książki Powrót do góry



Szczególnie spodobały mi się jeszcze odniesienia do naszych obecnych czasów, jak np. sklep z antykami, w którym sprzedaje się iPody i takie tam. Przez co cała historia nabiera więcej realizmu, bo udaje nam się ją jakoś uporządkować w czasie.

W "Podzielonych" znalazłam wszystko to, czego zabrakło mi chociażby w "Rebeliancie" (którego czytałam przed): świetnie skonstruowany i przedstawiony świat, głębokich bohaterów, których losy na długo zostaną mi w pamięci, ciekawych relacji między nimi, dobrze ukrytych ich prawdziwych motywów, świetnej, trzymającej w napięciu intrygi oraz zaskakujących zwrotów akcji. Nie będę się już rozpisywać o tym, jak lektura daje do myślenia i porusza bardzo ważne wartości, o których nie można zapomnieć, bo wszyscy przede mną bardzo dobrze to wyjaśnili

Ogólnie, chyba po raz pierwszy zgodzę się z porównaniami do innych dzieł z tylnej okładki - jeśli komuś spodobały się "Igrzyska Śmierci", "Gone" czy "Więzień Labiryntu", może śmiało sięgnąć po "Podzielonych", z pewnością znajdzie tam coś dla siebie POLECAM!

*cytat, str. 135

Co do kontynuacji... w sumie też mam trochę mieszane uczucia, bo historia spokojnie mogłaby być zamknięta, ale z drugiej strony tak się cieszę z możliwości spotkania z bohaterami po raz kolejny No i te wysokie noty na goodreads, no kuszą Dlatego pewnie i tak sięgnę po kolejne tomy
Muszę koniecznie przeczytać! Ostatnio widziałam w E.Leclercu za 32.90 bodajże, ale zbrakło mi funduszy -,- Mam nadzieję, że moja psychika to wytrzyma, bo mam na "Podzielonych" niezłą chrapkę. PB w ten weekend ogłasza konkurs, w którym można wygrać książkę Powrót do góry

Ile razy myślałam, że coś zostało niejasno lub niedokładnie przedstawione, zawsze czekała mnie później miła niespodzianka

Co do kontynuacji... w sumie też mam trochę mieszane uczucia, bo historia spokojnie mogłaby być zamknięta,

Ja nie mam mieszanych uczuć, szczerze mówiąc byłam zawiedziona (autorem xD), kiedy przeczytałam o kontynuacji... Zwłaszcza, że na początku słyszałam o trylogii, a potem na wikipedii przeczytałam, że w ogóle ma być PIĘĆ tomów. Moim zdaniem ta historia jest świetnie opowiedziana w jednym tomie, wystarczyłoby mi to w zupełności... Ale znając moją słabość, pewnie jak będę miała w zasięgu ręki, to z ciekawości przeczytam następne, zwłaszcza, że autor jest niewątpliwie dobrym pisarzem.
No, ale kurczę! Kontynuacja po pięciu latach? To po prostu nie wygląda dobrze i nie podoba mi się. I tupnęłabym tu nogą. :p

---
Dla "Podzielonych" 10/10, naprawdę mnie zachwycili.
Pozwolę sobie wkleić swoją recenzję

Książki antyutopijne przeżywają już od jakiegoś czasu swoje przysłowiowe "pięć minut". Dla jednych jest to o te pięć za długo, drudzy podchodzą do tego tematu obojętnie, a trzeci mają nadzieje, że na chwilowej popularności się nie skończy. Jeśli miałabym teraz wybrać, którą opcję wybieram, bez zastanowienia pobiegłabym do ostatniej grupy, pełnej takich samych jak ja, wielbicieli nieciekawych obrazów przyszłości (ale tylko na papierze! ) Z powieściami antyutopijnymi jest taki problem, że na okładce każdej z nich trzeba umieścić porównanie do innych, lepiej już sobie "radzących", książek jak "Gone" lub "Delirium" i - obowiązkowo - do Igrzysk Śmierci. Widać bez wzmianki o emocjach towarzyszących czytaniu, podobnych jak przy powieściach Collins, nie ma co się brać za redagowanie polskiej okładki O ile jednak w wielu przypadkach porównanie to ma sens (jak np.: w "Labiryncie Śmierci"), tak w wielu, delikatnie mówiąc, jest ono mocno na wyrost (jak w "Dobranych"). Z ulgą mogę jednak napisać, że książka Shusterman'a zdecydowanie nie podzieliła takiego losu jak ta Ally Condie.
Connor, Risa, Lev - trójka, która na pozór różni się wszystkim. Chłopak z problemami w szkole, który nie zawsze potrafi utrzymać swoje nerwy na wodzy, ambitna dziewczyna z domu dziecka, trzynastolatek wychowany w dużej, bardzo religijnej rodzinie. Jedynym wspólnym ogniwem łączącym te postacie, jest niezbyt fortunny na te czasy przedział wiekowy, w którym się znajdują i ich opiekunowie, podejmujący decyzje, które wydają się dla współczesnego czytelnika nieprawdopodobne. Neal Shusterman stworzył świat, w którym problem aborcji i przekazywania organów jest rozwiązywany całkiem inaczej niż jest to nam znane obecnie. I tak osoba będąca w wieku trzynaście-osiemnaście lat, może z pełną akceptacją społeczeństwa zostać oddana przez prawnych opiekunów do tzw. podzielenia. Czy może być coś lepszego i bardziej wzniosłego od "podzielenia" się z innymi ludźmi swoimi organami, oddanie ich tym którzy "bardziej" ich potrzebują bo np.: będą mogli osiągnąć dzięki nim więcej, niż my pokazaliśmy, że będziemy w stanie przez te kilkanaście lat życia? Według tego antyutopijnego społeczeństwa na pewno nie. Wiadomo jednak, że od każdej reguły zdarzają się wyjątki, nawet w tak "uporządkowanym" świecie jak z "Podzielonych" - Connor, Risa i Lev, to jak się okazuje, tylko niewielka część "dzieciaków", która się do nich zalicza. Z biegiem akcji, okazuje się jednak, że nie tylko niektórzy z nastolatków nie zgadzają się ze swoim "szlachetnym" wyrokiem, ale można też odnaleźć wielu dorosłych, niekoniecznie z krystaliczną przeszłością, którzy buntują się i po cichu, lecz sukcesywnie walczą z ustanowionymi prawami. "Podzielonych" świetnie ilustruje jedne z cytatów - "Co było gorsze zastanawiała się często Risa - mieć dziesiątki tysięcy niechcianych dzieci, czy też po cichu sprawić aby się nie narodziły? W różne dni Risa miała różne odpowiedzi". W książce Shusterman'a nie ma gotowych odpowiedzi. O ile każdy z czytelników po przeczytaniu opisu na okładce założy, że wizja takiej przyszłości jest okropna i niedopuszczalna, o tyle nie da się jasno odpowiedzieć, który z bohaterów miał najwięcej racji w swoim postępowaniu i kto zdaje się być w gorszym położeniu - na różnych etapach czytania mamy różne (czasem wręcz całkowicie odmienne) odpowiedzi, które ulegają zmianie nawet po odłożeniu książki na półkę.
Jeśli głównym celem powieści antyutopijnych jest pokazanie nieciekawej, wstrząsającej przyszłości, tak aby czytelnik po skończeniu książki nie powrócił od razu do naszej, w tym przypadku, cudownej teraźniejszości, leszcz został jeszcze przez chwilę w tym gorszym, dającym do myślenia świecie, to "Podzieleni" Neal'a Shusterman'a spełniają ten warunek w stu procentach. Samą akcję książki warto podsumować cytatem, który wypowiada jedna z bohaterek powieści - "(...)ludzie nie są wyłącznie dobrzy albo źli. Wkraczamy i wychodzimy z krainy ciemności i światła przez całe nasze życie." - jak widać świetnie sprawdza się on nie tylko w odniesieniu do literatury, ale też i naszego codziennego życia. Powrót do góry
Historia Connora, Risy i Leva była porywającą, interesującą, niepokojącą, ale i szczęśliwą przygodą. Początek książki zaczął się naprawdę ciekawie i emocjonująco; ani jedna kartka nie nudziła. Każdy rozdział wchłaniałam.
Ostatnie rozdziały były zadziwiające i wprawiające mnie w osłupienie. Na szczęście dobrze skończone. W miarę.

Bardzo się cieszę, że Podzieleni ma swoją kontynuację, którą, mam nadzieję, Papierowy księżyc będzie kontynuował. Jestem strasznie ciekawa tego, co się wydarzy w drugim tomie. 10/10
Szkoda ze nie ma innych częsci ;c Powrót do góry