Angelfall - Susan Ee

Mroczny, przerażający świat przedstawiony w absolutnie piękny i obrazowy sposób! – goodreads

Aniele, stróżu mój… szeptaliśmy przez setki lat. Myliliśmy się.
Teraz to właśnie ONE okazały się naszym największym koszmarem.

Ziemię ogarnęły ciemności. Państwa upadły, szpitale, szkoły i urzędy stoją puste, nie działają komórki. Za dnia na ulicach rządzą brutalne gangi, ale kiedy zapada mrok wszyscy wracają do kryjówek, kryjąc się przed grozą Najeźdźców. Anioły. Niektóre piękne, inne jakby wyjęte z najgorszych koszmarów, a wszystkie nadludzko potężne. Przez wieki uważaliśmy je za swoich stróżów, teraz okazały się agresorami siejącymi śmierć. Dlaczego zstąpiły na ziemię? Z czyjego rozkazu? Jaki mają plan? Czy ludzie zdołają im się przeciwstawić?

Siedemnastoletnia Penryn wyrusza w desperacki pościg, żeby uratować życie młodszej siostry. Żeby zwiększyć swoje szanse musi zjednoczyć siły ze swoim wrogiem. Oboje przemierzają Kalifornię, niegdyś piękną i słoneczną, dziś kompletnie zniszczoną i wyludnioną, a wszechobecna śmierć niejednokrotnie zagląda im w oczy. Na końcu podróży, w San Francisco, każde z nich stanie przed dramatycznym wyborem.

Czy postąpią właściwie?

Angelfall to trzymająca w napięciu, momentami brutalna i krwawa opowieść o końcu świata.

Mroczną atmosferę książki równoważą pełne humoru dialogi, a postapokaliptyczny mrok rozjaśniają promyki nieoczekiwanie rodzącego się uczucia.

Tytuł: Angelfall. Opowieść Penryn o końcu świata
Autor: Susan Ee
Data wydania: marzec/kwiecień 2013
Wydawca: wyd. Filia

Okładka pozostanie taka sama, podobnie jak i oryginalny tytuł Polecam zalajkowanie fb wydawnictwa Filia, aby być na bieżąco z ich zapowiedziami https://www.facebook.com/WydawnictwoFILIA?ref=ts&fref=ts

---

Mam już dość tej tematyki, totalnie dość, no ale znów te niesamowite oceny na LC i GR, no cóż, przekonują tutajpoczkategori
Niesamowicie jestem ciekawa tej książki - no po prostu muszę przeczytać .
Okładka też mi się podoba , taka prostota ja cechuje , a jednak przyciąga uwagę.

Mam już dość tej tematyki, totalnie dość, no ale znów te niesamowite oceny na LC i GR, no cóż, przekonują

Dokładnie, plus okładka robi wrażenie hm, no już sama nie wiem, co z tym fantem zrobić tutajpoczkategori

---

Fajne nazwisko ma ta kobieta, Ee.
Opis mnie zaciekawił i na pewno przeczytam, bo książka już zamówiona. Już dawno nie czytałam niczego o końcu świata, stęskniłam się za taką tematyką,więc już nie mogę się doczekać, zapowiada się naprawdę fajnie
A mi ta książka kojarzy się z cyklem "Upadli" Sniegoskiego. A to jest dla mnie bardzo dobre porównanie. No i jeszcze jak mówicie, wszyscy dają dobre opinie dla tej książki, więc "Angelfalla" z pewnością przeczytam.
Chociaż myślę, że okładkę u nas zmienią tutajpoczkategori
Wizja całkiem interesująca, zobaczymy jak pójdzie z wykonaniem.
Bardzo dużym plusem będzie, jeśli okładka zostanie z zagranicznego wydania.
Jak czytałam opis, to sobie myślę... to już wszystko było. Ale ponieważ jeszcze mi się nie znudziła ta tematyka, więc chętnie przeczytam No i okładka śliczna, fajnie że jej nie zmienią xD tutajpoczkategori
Wydaje się bardzo ciekawa. Trochę krwi, fajne dialogi i przypuszczam, że będzie się działo. Myślę, że przeczytam w wolnej chwili.
Ten opis niby podobny do czegoś, ale przyciąga mnie do książki, chciałabym przeczytać. tutajpoczkategori


Chociaż myślę, że okładkę u nas zmienią

Okładka będzie oryginalna Co oczywiście bardzo mnie cieszy, bo ma niezwykły klimat.
Książka jest bardzo mroczna, ale też niezwykle piękna. Miałam okazję już ją przeczytać i jestem pod wrażeniem pomysłu autorki. Stanowczo oceny w sieci nie są przesadzone. Ale... zaczekajmy na oficjalne polskie wydanie
Na pewno przeczytam. tutajpoczkategori
Nie mam w tej chwili czasu na większe rozpisywanie się, ale muszę się podzielić swoimi wrażeniami.

Jakiś czas temu powiedziałam sobie "dość" dla paranormalnych serii, ale moje chorobliwe wręcz kupowanie książek sprawia, że czasami biorę coś co miałam omijać. I w taki właśnie sposób trafiło w moje ręce "Angelfall"
Książka niewielka gabarytowo, pomyślałam - zacznę a nóż pomoże na mój kryzys czytelniczy, który - z żalem muszę przyznać - prześladuje mnie od Mechanicznej Księżniczki. I jak usiadłam wczoraj popołudniu, tak nie oderwałam się do ostatniej strony
Książka idealnie wpasowała się w mój gust. Spora dawka urban-fantasy no i dodatkowo paranormalny romans -nie jakieś wielkie love story, tylko ciekawy, uzupełniający wątek, który nakręca dodatkowo akcję.
Bohaterka śmiała, ale bez przesady, dowcipna, ale bez przesady, chwilami głupio ryzykująca, ale bez przesady Jej narracja choć w czasie teraźniejszym (za czym nie przepadam - już nie raz wspominałam, że wolę tego typu książki czytać po angielsku) to wciagająca i świetnie obrazująca sytuację.
Jej przygody, choć nie wiem czy można ciągłą walkę o życie tak nazwać są świetnie przedstawione, wciągające i trzymające w napięciu.
Jej "towarzysz" podróży intrygujący, owszem piękny itp, ale niezbyt to istotne w ogólnym rozrachunku. I jak pisałam jest romans, ale nie jakieś akcje typu "zobaczyłam go i wiedziałam, że to TEN" wręcz przeciwnie, ona uważała go za wroga, brzydziła się nim - on traktował ją z anielską wyniosłością, praktycznie jak powietrze. Z biegiem czasu on zaczyna ją podziwiać, ona natomiast mu współczuć ? Właśnie to jest w tej książce fajne, bo nawet uczucia którymi zaczęli się darzyć nie są do końca typowe. Do tego mega szalona matka i siostra o którą wszystko się rozchodzi. W trakcie okazuje się, że świat PO apokalipsie, jest bardziej skomplikowany i zróżnicowany niż się wczesniej wydawało. Istnieją nie tylko ludzie i anioły, do tego i po jednej, i po drugiej stronie (zwlaszcza po drugiej) trwają wewnętrzne walki i wielka polityka.

Ogólnie rzecz biorąc, jestem bardzo miło zaskoczona i to nie tylko treścią, ale też wysokim poziomem jej przekazania Książkę czyta się płynnie, przyjemnie, wyobraźnia pracuje na wysokich obrotach. Chwilami "Angelfall" nie tyle przypominała mi inne pozycje, co wspominałam bardziej podobne emocje jakie odczuwałam przy innych książkach, które tak na marginesie okazały się później moimi ulubionymi .
Nie wiem jak autorka pociągnie tę historię, ale zapowiada się całkiem ciekawie Jest pole do popisu, jest fajna bohaterka, jest świat mroczny, zepsuty, w którym nie widać nadziei. Sam romans też nie ma prawa bytu, nie pasuje do okoliczności, ale mimo to wydaje się słuszny, jest właśnie tym promykiem który sprawa, że mrok jest mniej ciemny, że chce się wierzyć, że jest nadzieja - no zobaczymy szczerze nie mogę doczekać się kolejnej części.

Jeszcze tak na marginesie. Po przeczytaniu książki na usta ciśnie mi się jedno pytanie "Gdzie jest w tym wszystkim sam Bóg?" I "czy w ogóle istnieje?" - muszę przyznać, że rzadko tego typu lektura doprowadza mnie do takiego rodzaju pytań To miłe. W ogóle w trakcie czytania, nie tylko miło płynie się z historią, ale też podejmuje się próby rozwikłania zagadek razem z bohaterką -a to bardzo, ale to bardzo lubię.
Minus jeden - cena, jak za tak, można powiedzieć, niewielką książkę, powinna być niższa. Ale zbliża się Dzień Książki, będą promocję i szczerze polecam wpisać ją na listę zakupów
Jeeej, MUlka i jeszcze Ty Już widziałam tyle pozytywnych opinii, tyle wysokich not dla tej książki, że zaczynałam doszukiwać się jakiegoś spisku Ale mimo że od razu chciałam, żeby ta książka znalazła się na mojej półce, to teraz w ogóle nie ma opcji, żeby jej tam nie było tutajpoczkategori
Ven jakby to powiedzieć "szału nie ma", ale jest coś świeżego, żywego w tej historii, czyta się wyjątkowo fajnie - przede wszystkim nic nie irytuje Mogłaby by być dłuższa, ale kto wie czy wtedy nie zgubiłaby tej równowagi. Niby nic spektakularnego, ale ma swoją wartość - taka seryjnie fajna książka.
Oczywiście radzę nie nastawiać się na typ 'książka roku' itp, tylko po prostu na mile spędzony czas - takie jest moje, skromne jak zawsze , zdanie.
Spoko, MUlka, bardzo lubię czytać Twoje opinie, bo bardzo fajnie potrafisz zwrócić uwagę na najważniejsze elementy historii i to zawsze pomaga mi podjąć decyzje No nie powiem, że spodziewam się po tej książce ciut więcej, już nawet mimowolnie, ale też nauczyłam się, żeby nie oczekiwać arcydzieła. Więc myślę, że będzie dobrze tutajpoczkategori
Ja już czytałam i mi podoba się średnio. Naprawdę znów uwierzyłam, że książka świetna, a tutaj pewnego rodzaju rozczarowanie. Chyba jednak nie do końca mój klimat, ale już niedługo powiem więcej, bo kręcę video.
Zastanawiałam się czy kupić, no "ale bez przesady", chyba aż tak szaleć nie będę Ale spróbuję przeczytać kiedyś na pewno, jeśli historia jest trochę ciekawsza to i ja jestem trochę ciekawa, mimo że za takimi historiami o aniołach nie przepadam szczególnie. tutajpoczkategori






A tak poza tym to zarąbista recenzja, zgadzam się z każdym słowem, nawet tym o Supernatural choć serialu nie oglądam Tylko mogłaby być dłuższa albo już dostępna kontynuacja tutajpoczkategori




I w ogóle tak sobie myślę, że film na podstawie tej książki będzie genialny!!
Cieszą mnie te pozytywne opinie, bo nie byłam przekonana, ale zamówiłam w końcu, więc chyba nie powinnam żałować tutajpoczkategori
Ha, ja też zamówiłam i teraz skaczę w podekscytowaniu na łóżku i czekam aż dostanę maila, że książka już na mnie czeka... xD Mam nadzieję, że nastąpi to jutro xD

Co prawda mam naukę, ale... jeden wieczór poświęcony dla odmiany fajnej książce to chyba nic takiego... xD (gadam tak, a zaczęłam się uczyć dopiero dzisiaj xD).



Film? Mi się wydaje, że miniserial byłby lepszy. W ogóle czy to prawda, że ma być 6 tomów(tomików ) ?? tutajpoczkategori
Ja gdzieś czytałam, że ma być 5 tomów, w tym 2 wychodzi jesienią tego roku.
No to trochę mojego narzekania.
Ja niestety, nie jestem aż tak zachwycona. :<

http://www.youtube.com/watch?v=E0J3KunHZ_c&feature=youtu.be



Narezza, nie mogę dziś obejrzeć filmiku, bo mi internet za wolno działa, ale jutro obejrzę, bo jestem naprawdę ciekawa co tam się mogło nie podobać. Powrót do góry
Silje ja też go widzę jako "starego dziada". Z tym romansem skazanym na niepowodzenie, to wiesz jak to jest, ostatecznie okaże się, że anioły zawsze upadały , ale ważna jest intencja tegoż upadku bla bla bla

Nerezza oglądnęłam sobie Cię do porannej kawki i muszę przyznać, że gdybym książki wcześniej nie czytała to byś mnie zachęciała a z tym narzekaniem na zakończenie byś mnie zaintrygowała. Wiem, co ci się w tym nie podoba, mi czasami też takie przekombinowanie przeszkadza, ale skoro autorka chce serię ciągnąć musiała coś wymyślić, czy to zbyt fantasy? dla mnie nie Fajnie opowiedziałaś o Penryn i Raffe, że można by się zastanawiać, co też on widzi w zwykłej "małpie" jaką jest Penryn, ale w sumie takie pytanie nawet do głowy nie przychodzi, bo jakoś naturalnie wręcz wymaga się od niego tego, żeby ją zauważył, bo każdy by to zrobił jeśli byłby traktowany przez Penryn tak jak on (oho zakręcam się ). Mnie bardziej zastanawia, co te anioły tak na serio "tu" robią, no bo teoretycznie powinny przyjść, zrobić armagedon i polecieć dalej ... dlatego właśnie to zakończenie mi nie przeszkadza, ewidentnie zawiera odpowiedzi na moje pytania.


Nerezza oglądnęłam sobie Cię do porannej kawki i muszę przyznać, że gdybym książki wcześniej nie czytała to byś mnie zachęciała a z tym narzekaniem na zakończenie byś mnie zaintrygowała.

Ja tak samo! (Oprócz tej kawki ) Też byś mnie zaintrygowała. Właśnie tym, że mówisz, że to zakończenie takie brutalne. W sumie to się z Tobą zgadzam, było baaardzo mocne, ale dla mnie to chyba właśnie największa zaleta - to zakończenie po prostu całkowicie rozjebało mi mózg, że tak nieładnie powiem, ale naprawdę ciężko mi to narwać inaczej. Poza tym zaintrygowało mnie na maksa! Powrót do góry
Mi też średnio się podobała. Wszystko było takie płytkie, kiczowate. ;p

Na mnie (fanki horrorów) to zakończenie nie zrobiło wrażenia. Trochę krwi, parę szwów. Może jestem nieczuła, ale takie rzeczy straszyły mnie w czwartej klasie.

"szału nie ma", czyta się wyjątkowo fajnie - przede wszystkim nic nie irytuje Mogłaby by być dłuższa, ale kto wie czy wtedy nie zgubiłaby tej równowagi. Niby nic spektakularnego, ale ma swoją wartość - taka seryjnie fajna książka.

Mulka, chciałam napisać coś takiego od siebie, ale widzę że już wszystko za mnie powiedziałaś...
Miałam dokładnie takie same odczucia. W tej książce nie ma nic nadzwyczajnego poza tym, że w porównaniu do podobnych książek ta jest napisana świetnie.
Świetnie to znaczy: bohaterowie są wiarygodni, główna bohaterka myśli tak trzeźwo że aż strach, każda niemal scena jest idealnie rozegrana i wszystko przez to się tak sensownie układa. I czytanie takiej historii to sama przyjemność, bo tak porządnie opisany i do tego interesujący pomysł bardzo wciąga i nieustannie ciekawi. Tak ciekawi że niepotrzebne były żadne chwyty emocjonalne by przywiązać do opowieści.

Ale co do twierdzeń, że to książka roku, to chyba tylko przez marketing, bo w "Angelfall" naprawdę nie ma nic szczególnie wyjątkowego.
Ot co, Ziemię opanowali aniołowie, którzy z punktu widzenia ludzi zachowują się jak wszechmocni i bezlitośni gangsterzy. Ale gdy popatrzy się na to z punktu widzenia aniołów, to nawet ich zachowanie nie jest aż tak oburzające. Jeśli ktoś dałby ludziom rozkaz 'zamieszkajcie w tym lesie!', to czy znalazłoby się wiele osób które na przykład przy budowie w tym lesie drogi czy domu zawahaliby się przed ścięciem drzewa w obawie że w jego korzeniach może sobie mieszkać jakieś stworzonko? No nie sądzę. A aniołowie w "Angelfall" zostali właśnie przedstawieni jako tacy trochę silniejsi ludzie ze skrzydłami, o naturze wojowników co to nie grzeszą empatią. Ludzie to dla nich niższy gatunek i nie ma się nimi co przejmować. Nie ma niestety aniołów ekologów więc Ziemia wygląda jak po apokalipsie, choć i tak to słowo w znaczeniu 'koniec świata' wydaje mi się w taj książce na wyrost. Jest niebezpiecznie, to co było ładne i wygodne jest szare i w kawałkach, ludzie chowają się po kątach bo nie ma stróżów prawa i porządku, ale żeby aż apokalipsa?
Owszem, pod koniec pojawia się wątek który może nieźle namieszać na tym już i tak "rozwalonym" świecie, ale jednocześnie jest pokazane, że ludzie wcale nie zostali zgładzeni, że wciąż jest w nich siła i potrzeba było tylko kilku tygodni do ogarnięcia żeby zaczęli pokazywać na co ich stać.

Obrazy i pomysł takiego świata nie są ukazane w żaden oryginalny sposób, takie widoki z pewnością każdy widział nie raz w którymś z amerykańskich filmów, ale rozwój tych małych akcji w wykonaniu takich bohaterów to jednak jest coś o czym warto poczytać.
Penryn która początkowo przypominała mi Katniss wszystko co robiła wykonywała z determinacją. Lubiłam czytać momenty w których podejmowała decyzje działania. Wtedy widziałam jak ta dziewczyna rozsądnie myśli, jak kalkuluje swoje możliwości w zderzeniu z daną sytuacja i sama zastanawiałam się co ja bym w tym momencie zrobiła. Rozwiązania Penryn były zazwyczaj proste i odważne, byłam pełna podziwu dla tej bohaterki przez cały czas czytania książki. Gdy czytałam o Raffe, nie było już momentów na zastanawianie bo i tak połowa jego reakcji mnie zaskakiwała. Podobało mi się jak autorka przedstawiła tego bohatera, do końca został aniołem, nie zamuliło go w trakcie od żadnej miłości i to co robił było do końca nieprzewidywalne i w fajnym stylu. Do tego jeszcze początkowo Raffe wciąż mnie rozbawiał, a humor w książkach to zawsze dla mnie oznaka ich wyższego poziomu. Oprócz tej dwójki pojawiają się w książce inni zapadający w pamięć bohaterowie jak np. matka Penryn- całkowicie zwariowana osoba albo bliźniacy Dee - Dum, do których od razu zapałałam sympatią.

Dla mnie "Angelfall" to bardzo wciągająca, dobra książka fantastyczna, z wątkiem miłosnym gdzieś w tle, z rozgrywkami politycznymi, ze scenerią świata w rozkładzie i zapowiadającą się makabryczną intrygą. Polecam ze względu na prawdziwych bohaterów, ciekawą akcję i nietypowe wątki, aczkolwiek nie aż tak żeby nie móc wciąż porównywać z innymi podobnymi powieściami, bo bądź co bądź, powieść nie jest pozbawiona typowych sobie cech tyle że w lepszej jakości
Polecam!
Ode mnie 7/10 czyli 'bardzo dobra' Powrót do góry

albo bliźniacy Dee - Dum, do których od razu zapałałam sympatią.

Ach, no właśnie! Mnie oni strasznie przypominali bliźniaków Weasleyów. Wygląd, charakter... wszystko!
Widzę, że książka pomimo takich zapowiedzi jest średniakiem... Jednak dobrze, że jej nie kupiłam . Może w niedalekiej przyszłości przeczytam... Chyba, że będzie coś atrakcyjniejszego. Powrót do góry
Lacie nie mam zielonego pojęcia skąd taka opinia, że jest średniakiem . Wszyscy tutaj się zachwycają, na LC ocena też jest bardzo wysoka, a ja jedynie mogę Cię zapewnić, że tej książce meeeeeeeeega daleko do bycia średniakiem!

Hmm..ogólnie ostatnio unikam kupowania paranormali, fantasy itp., jakoś całkowicie odpycha mnie od większości tego rodzaju książek. Historie o aniołach też jakoś zawsze mnie odtrącały, bo jakoś nigdy nie trafiały całkowicie w mój gust. I pewnie Angelfall też bym nie przeczytała, a przynajmniej nie szybko, gdyby nie Światowy Dzień Książki i Su, która mnie zaraziła entuzjazmem co do tej pozycji . Potem jeszcze te wszystkie zachwyty tutaj, więc stwierdziłam, ze 'kurde chyba dobrze zrobiłam' Musiałam się nieco otrząsnąć z mojej depresji po Mechanicznej Księżniczce, ale dzisiaj wreszcie mi się udało, i cieszę się, że właśnie Angelfall wybrałam na ten okres.
Anioły. Książek o nich powstało już trochę, mnie zazwyczaj odpychają już same opisy. Tutaj wreszcie przedstawiono je tak jak powinny być przedstawione- jako wojowników Nieba, pięknych i brutalnych. Już Silje wspomniała tutaj o aniołach z 'Supernatural', które również dla mnie są najbliższe mojemu wyobrażeniu niebiańskich żołnierzy- brutalni, sprytni, bezwzględni. I dodatkowo dla mnie zawsze byli nieziemsko piękni, co również dotyczy się aniołów z 'Angelfall'. Było wiele wizji zagłady Ziemii, tutaj własnie anioły zaatakowały Nasz świat, powodując chaos i zniszczenie, a także śmierć i strach. Podoba mi się jak to wszystko zostało tu przedstawione, brakowało mi nieco większej ilości informacji z początku. Jednak pokazanie, że jak na każdej wojnie, także tutaj występuje polityka jest dla mnie strzałem w dziesiątkę. Jak również fakt, że nie ma tylko dwóch stron- dobrej i złej, bo po każdej stronie barykady znajdują się podziały, grupy, potyczki i polityka. Chyba po raz pierwszy zagłada ludzkości została pokazana tak prawdziwie, mimo że dokonały jej anioły.

Ogromnym plusem 'Angelfall' jest główna bohaterka. Nie muszę chyba pisać o tym, że większość bohaterek tego typu książek zazwyczaj irytuje. Irytują swoją bezradnością, głupotą, brakiem przemyślenia i wieloma innymi cechami. Ale nie Penryn, wreszcie dostaliśmy bohaterkę z krwi i kości, jednak nie jest też tak, ze jest ona nad wyraz wytrzymała i odważna. Odczuwa strach, lęki, ale jednocześnie walczy o to co kocha, jednak robi to w przemyślany sposób. Po prostu wreszcie dostałam bohaterkę, która naprawdę myśli i analizuje. Strasznie ją polubiłam, i naprawdę czytało mi się o niej rewelacyjnie.
Rewelacyjnie czytało się też całą książkę, bo język jest naprawdę świetny. Przez tą książkę się przelatuje i odnosi się wrażenie, że to 3 strony a nie 300. Wszystko jest idealnie skonstruowane, mam wrażenie że nie było tu zbędnych momentów, dialogów. Wszystko miało jakiś cel, jakieś konsekwencje.

Nie można zapomnieć o wątku miłosnym, bo jest dość nietypowy, ale jednocześnie to coś na co czekałam Żadnego 'O mój Boże kocham go nad życie i pójdę za jego pięknymi oczami do Piekła' . Ojj nie, tutaj na początku czytelnik może się nawet zastanawiać, czy w ogóle jakiś wątek miłosny będzie. Jednak powoli między bohaterami rodzi się pewna więź, zrodzona z polegania na sobie, współczucia, zrozumienia i dostrzeżenia, że wszystko nie jest takie czarno-białe. Romansu nie ma wiele, przynajmniej tak dosadnie pokazanego. Jednak można dostrzec te pojedyncze gesty i sytuacje.

Warto też wspomnieć o Raffiem, który jest jednocześnie magnetyzująco pociągający, jak i w moim przekonaniu- nieco przerażający. Cieszę się, ze przez książkę nie stracił on swojej anielskości, co często się zdarza, że nagle Ci potężni aniołowi robią się tacy ludzcy. On przez całą książkę był nonszalancki, wywyższający się i władczy. Można pomyśleć, że co w tym fajnego? Jednak ta postać kryje w sobie coś więcej, coś ukrytego za tymi niebieskimi oczami. Myślę, że to zdecydowanie najbardziej intrygująca ostać książki.

Inne postacie, które się pojawiły też są interesujące i wzbudzają różne emocje. Na pewno zastanawia postać matki Penryn, która ze swoim szaleństwem zaskakuje, i tak naprawdę trudno mi było zdecydować, co tak naprawdę o niej sądzę. Interesujący był również obóz w lecie, a ogromną sympatią obdarzyłam bliźniaków .

No i nie można zapomnieć, że w książce tej nie zabrakło humoru, i to takiego jaki lubię - w postaci złośliwych uwag, ripost. To zdecydowanie kolejny plus książki. Podsumowując to naprawdę wciągająca lektura, która wzbudza wiele emocji- szczególnie jeśli chodzi o końcówkę, która jest...WOW. Ta książka intryguje i trudno się od niej oderwać, a myśl że muszę teraz niewiadomo ile czekać na drugą część mnie dobija. Polecam gorąco, bo serio nie spodziewałam się, że ta książka może być taka rewelacyjna, a jednak!

Ocena? 9/10

P.S MUszę iść spać, ale jutro ustosunkuje się do Waszych spoilerów

edit. to teraz kilka spoilerowych uwag

No więc ja z kolei odkąd pojawił się Raffie pomyślałam, że będzie Archaniołem, a jak się przedstawił to w mojej głowie pojawiła się myśl 'Rafael?', więc akurat to nie było dla mnie dużym zaskoczeniem . Jednak zdziwiło mnie, jak wspominali, że tak długo był samotny na Ziemi- kilkaset lat, oraz że jego zadaniem było łapanie Nefilim.
Miałam podobnie jak Wy, że jak tylko pojawiły się te stwory to od razu myślałam 'Nefilim', ale skoro Raffie zapewnił, że to nie ona i jednak trochę spędził na łapaniu ich, więc to chyba rzeczywiście nie one... Ale te stwory, te dzieci zmodyfikowane to było straszne, serio, aż mnie skręciło...Brrr... Kurde to muszą być jakieś eksperymenty rodem z kurde II Wojny Światowej, tyle że w wykonaniu aniołów.
I w ogóle jak Raffiemu przyszli te skrzydła czarne...było mi go żal, ale potem jak było opisane jak je rozkłada i niesie Penryn albo jak lata to aż...oh i ah Moja wyobraźnia podsunęła mi naprawdę cudowny obraz, takie to...epickie było w mojej głowie! I w ogóle ta scena jak on pada i mówi, że jest przy Niej albo w klubie! Strasznie mi się podobało, że on serio sprawiał wrażenie jakby nic do niej nie czuł, czasami nieco się zdradzał..No i że to taki związek, który serio jest skazany na porażkę, ale i tak strasznie intryguje!
Jestem ciekawa co teraz będzie- wszyscy myślą, że Penryn nie żyje, ciekawe czy jakoś ją wyleczą czy samo przejdzie czy co? Z kolei anioły uważają, że Raffie upadł...więc on też nie będzie miał za wesoło, szczególnie czując coś do ludzkiej dziewczyny.
I w ogóle zastanawia mnie jak to jest, że ten miecz słucha Panryn? Czy to przez jego uczucie i jej? Czy miecz to wyczuwa i dlatego pozwala się używać? Jak to kurde jest? W ogole chciałabym więcej się o tych mieczach dowiedzieć
I też mam nadzieje, że nie będzie trójkąta- to nie pasuje do tej książki. Pierwiastek anielski w bohaterce też byłby pójściem na łatwiznę, chyba że serio byłoby to ciekawie rozwiązane...
I jak powiedziałyście- fajnie, że autorka kurde nie ma żadnych oporów do np. zrobienia z siostry Penryn tego monstum, czy pokazania uczucia, które jest inne niż wszystkie i jest skazane na potępienie. I w ogóle też zastanawia Was co zrobił 'Bóg' z tymi koboetami, które rodziły Nefilim? I strasznie intryguje mnie matka, oraz te jej demony, modlitwy w nieznanych językach oraz te wszystkie wycinki z gazet, które miała w albumie...

To kiedy druga część ?

edit. (Boże co ja ostatnio tak edytuje te posty jak nienormalna xD?)

Nerreza - też obejrzałam Twoją wideorecenzje . I też poczułabym się zaintrygowana, chociaż nie do końca zachęcona stwierdzeniem, ze to dla fanów 'Aniołów i Horrorów', bo nie lubię ani jednego, ani tym bardziej drugiego Ale jako, że jestem po przeczytaniu ksiażki mogę stwierdzić, ze wcale tak nie jest Raczej bym powiedziała, ze to dla fanów mocnych wrażeń, o
Zu tak sobie myślę, że jeśli (ale wątpię) wypadnie mi treść z głowy nim wyjdzie kolejna część to przeczytam sobie Twoją recenzję i spoiler i będę w domu
Też sporo myślałam o mieczu i czekam na rozwinięcie tematu Poza tym, widzę że obawy co do kontynuacji wszyscy mamy podobne, no ale cóż - się człowiek naczytał, wiele razy rozczarował ... ale, ale o dziwo nadal ma nadzieję

Tak po czasie myślę, że sporym plusem książki jest to, że większość czytelników podchodzi do niej jako do kolejnego PR i niby słusznie, bo potem miło się zaskakują - tak bynajmniej było ze mną. Bo książka jest bardziej urban, bardzo fantasy, bardziej skomplikowana, świat o wiele szerszy niż w jakimś tam przykładowo lesie z wampirami czy wilkami. Powrót do góry
Obawy są, bo wiadomo jak to bywa często z kontynuacjami serii . Chociaż tutaj autorka pokazała, ze pisze zupełnie inaczej i potrafi robić z fabułą rzeczy, których inni autorzy zdecydowanie nie zrobiliby, więc jest nadzieja, że dalej będzie tak samo dobrze. Kto wie może nawet lepiej ?
I zgadzam się, mnie zaskoczyło to co otrzymałam. Myślałam, ze to będzie bardziej banalne i schematyczne, może i świetne ale przewidywalne. A jednak pozytywnie się zdziwiłam, kiedy okazało się, że zdecydowanie tak nie jest .

A i ogólnie, dla tych co czytali i oglądali 'Supernatural' : też jak czytałyście o Urielu widziałyście tego grubego, czarnego anioła z SN ? Nie mogłam się wyzbyć tego obrazu z głowy
Kurczę dziewczyny, tak zachęcacie, że strasznie mnie kusi by ją w końcu kupić. Tym bardziej że w matrasie jest za 24 zł :c Ciekawe, czy złamię swoje półroczne niekupowanie książek... Powrót do góry
Nie będę się zanadto rozwijać, ale jedno muszę przyznać - książka powala na kolana. Jak zaczęłam ją czytać rano w autobusie, to nie mogłam się oderwać; czytałam na przerwach, luźniejszych lekcjach i w drodze powrotnej, pomiędzy odrabianiem pracy domowej, aż skończyłam. Wciąż nie mogę ochłonąć po tym, co zaserwowała nam autorka. Wszystko, cały świat, który stworzyła jest wprost idealnie zły. Kreacje bohaterów, ich psychologia, śmiałe sceny i opisy sprawiają, że książka jest jedną z najlepszych, jakie ostatnio wydano. Nie mogę już się doczekać kolejnych części, chciałabym wiedzieć, jak potoczą się losy bohaterów, szczególnie po tej końcówce. Polityk... a miałam dla niego ciepłe uczucia początkowo..

Nie zgadzam się z jednym - gdzie ta książka na końcu ma niby horror? Cała jest utrzymana w takiej 'nieciekawej' atmosferze, masakry zdarzały się przez cały czas trwania historii. Właściwie po obejrzeniu nagrania Narezzy "zawiodłam się", bo liczyłam na coś naprawdę mocnego.

Tak czy inaczej, książkę mogę polecić każdemu, jest pełna wartkiej akcji i świetnych postaci. Nie wprost się od niej oderwać.
Widzę, że grono fanów rośnie.
Zu, cieszę się, że Ci się podoba! Tak sobie myślę, że wśród nowo wydawanych serii, dawno nie było książki, którą każdy na forum tak by chwalił. Fajnie.

Su, a Ty kiedy będziesz czytać?? Powrót do góry



Su, a Ty kiedy będziesz czytać??

Ojj, nie wiem Może po 21.05 mi się uda


Też tego nie lubię, ale w sumie zauważyłam coś, co wolę sobie tak tłumaczyć: aniołowie i archaniołowie byli jedynymi chórami, które w jakiś tam sposób miały kontakt z ludźmi, może i z Ziemią (chociaż tego już nie jestem pewna). Reszta chórów anielskich nie opuszczała Nieba, więc może w tym wypadku archaniołowie uważani są za najważniejszych tylko właśnie wśród aniołów, które podbiły Ziemię, a nie wszystkich chórów? Bo w sumie nie zauważyłam jakiegokolwiek związku z Niebem tutaj, może tam sprawy mają się inaczej Ale nie wiem, to tylko taka moja luźna myśl, bo wtedy łatwiej mi zaakceptować takie pomyłki.

Kontratak ludzi był zajebisty. I nie chodzi tyle o samą akcję, co jej przekaz: i tak nie mają szans pokonać aniołów w tej jednej bitwie, ma ona tylko zjednoczyć wszystkich ludzi pod jednym sztandarem. To było tak fajnie przemyślane, że przez chwilę sama poczułam się dumna, że jestem jednym z nich

Tak samo podobały mi się rozłamy i frakcje w "obozie" aniołów Uwielbiam takie intrygi i konszachty, kiedy wychodzi na jaw, że nie wszystko jest czarno-białe. Ta cała sprawa z eksperymentami była tak wstrząsająca, że gdybym czytała w środku nocy, to bym się totalnie zdygała Tak było z tym atakiem tych małych potworków na obóz, myślałam, że padnę na zawał Kompletnie nie wiem co myśleć o tych eksperymentach i mutantach... czy to jakieś zagrywki polityczne czy tworzenie nowych ras? Jestem mega ciekawa jak autorka to wyjaśni Bo na początku z tymi dziećmi też pomyślałam o nefilim, że to może być jakoś wycelowane w Raffe'a, jako część planu jego "upadku", ale w sumie nie jestem pewna

I jeszcze co do samego zakończenia dla głównych bohaterów: podobało mi się jak słodko-gorzkie było. Tak naprawdę każdy dostał to, czego chciał! A jednak Raffe ma skrzydła, tylko nie swoje. Penryn odzyskała siostrę, ale już nie taką, jaka była. Strasznie jestem ciekawa jak się potoczą dalsze losy Paige, bo bardzo mi jej szkoda, a jednocześnie jakoś tak mnie przeraża... No i szalona matka ze swoimi gusłami! Jakby ktoś tak wystawał nade mną kiedy śpię przemawiając w jakimś innym języku, to chyba by mnie dawno tam nie było

Ogólnie jestem ciekawa po co anioły zaatakowały ziemię. Hm, w sumie mogło to mieć coś wspólnego z tym, że ludzie zabili ich przywódcę, Gabriela :/ To takie typowe :/ Ale po coś musieli się tu pojawić i dlaczego była to taka wielka tajemnica? Szczerze, myślałam, że do tej pory będę to już wiedziała

I o co chodzi z tym mieczem i Penryn? Też nie chcę, żeby było coś z anielskim pierwiastkiem, to by było słabe :/ Mam nadzieję, że autorka jest na tyle inteligentna i innowacyjna, że wymyśli jakiś inny sposób, by uczucie między Rafaelem i Penryn nie było zakazane Bo kurczę te kilka scen, które zdradzają co do siebie czują/zaczynają czuć są taak intensywne i chwytające za serce, że chyba bym nie przeżyła, gdyby się okazało, że nie mogą być razem na koniec
Powrót do góry



Zgadzam się dla mnie też to było "mocne" - właśnie dzięki takim (niby subtelnym) motywom przy tej książce włącza się myślenie. W ogóle lubię wątki w których poruszana jest Boskość, autorzy wychodzą z tego tematu różnie, ciekawa jestem jak będzie tutaj

Guessing about 5 but I'm not sure yet.
Ahh, dlaczego jeszcze tyle czasu do 2 tomu? Powrót do góry



Zgadzam się dla mnie też to było "mocne" - właśnie dzięki takim (niby subtelnym) motywom przy tej książce włącza się myślenie. W ogóle lubię wątki w których poruszana jest Boskość, autorzy wychodzą z tego tematu różnie, ciekawa jestem jak będzie tutaj

I ja też mogę się podpisać To był genialny plan tak poprowadzić ten wątek .

Kurde Ven o jakiś chórach mi tu piszesz, musze się podszkolić w anielskości . I strasznie się cieszę, że Tobie również się podobało
Haha Zu ja coś pamiętam z czasów, kiedy się interesowałam angelologią, bo robiłam prezentację maturalną o aniołach No i też się cieszę, że tak mi się spodobało, że przerodziło się w małą obsesję Uwielbiam takie książki Powrót do góry
Ja również zapisuję się do grona zwolenniczek pani Susan EE
Nie byłam w stanie oderwać się od Angelfall zarówno przez dobrze wykreowane postaci jak i dokładnie opisaną ogarniającą ich rzeczywistość. Styl pisania autorki także ułatwił zadanie, ponieważ książka nie jest napisana ani zbyt prostym językiem, ani nie obfituje w rozległe, nic niewnoszące opisy.

Będąc w trakcie czytania zaczęłam się obawiać wątkiem miłosnym, ponieważ jest to element, który bardzo często psuje radość z poznawanego przez nas świata i nagle staje się najważniejszą rzeczą w książce. W pierwszej części Angelfall na szczęście nie ma takiego problemu. Uważam, że wszystko jest w idealnych proporcjach i mam nadzieję, że następne części też tak będą wyglądały (co jest bardzo wątpliwe )

II część została zaplanowana na jesień,tak?

Uwielbiam anioły w wersji pani Ee i chociaż przeczytałam już kilka pozycji z nimi w roli głównej chętnie porozglądam się za czymś jeszcze w tej tematyce.
Zu! W Biblii jest o tym niewiele, ale niejaki teolog Pseudo-Dionizy Areopagita i kilku innych pisało o aniołach i weszło do oficjalnej doktryny Kościoła. On przyporządkował anioły do 3 hierarchii i 9 chórów: Aniołowie, Archaniołowie, Księstwa, Mocarstwa, Zwierzchności, Państwa, Trony, Cherubini, Serafini. Przy czym Aniołowie są chórem najniższym, a Serafini najwyższym. Archaniołowie właśnie dlatego są tak nisko, bo się kontaktują z ludźmi, a to zadanie niegodne. Powrót do góry

Zu! W Biblii jest o tym niewiele, ale niejaki teolog Pseudo-Dionizy Areopagita i kilku innych pisało o aniołach i weszło do oficjalnej doktryny Kościoła. On przyporządkował anioły do 3 hierarchii i 9 chórów: Aniołowie, Archaniołowie, Księstwa, Mocarstwa, Zwierzchności, Państwa, Trony, Cherubini, Serafini. Przy czym Aniołowie są chórem najniższym, a Serafini najwyższym. Archaniołowie właśnie dlatego są tak nisko, bo się kontaktują z ludźmi, a to zadanie niegodne.

Ooo, dziękuję za informacje

Zu! W Biblii jest o tym niewiele, ale niejaki teolog Pseudo-Dionizy Areopagita i kilku innych pisało o aniołach i weszło do oficjalnej doktryny Kościoła. On przyporządkował anioły do 3 hierarchii i 9 chórów: Aniołowie, Archaniołowie, Księstwa, Mocarstwa, Zwierzchności, Państwa, Trony, Cherubini, Serafini. Przy czym Aniołowie są chórem najniższym, a Serafini najwyższym. Archaniołowie właśnie dlatego są tak nisko, bo się kontaktują z ludźmi, a to zadanie niegodne. huhuh zapamiętam i powiem o tym na religii xD księdzu oczy wyjdą na wierzch
o aniołach nic nie mówi, ale o prorokach wyższych, niższych, królach, sędziach itp to tak... -_- Powrót do góry
Ja też myślałam, że kolejne to kolejne romansidło z aniołami, że to już było. Książkę pożyczyła mi psióła, która w ciągu tygodnia chyba z trzy razy ją przeczytała. Wmusiła ją we mnie, ale w sumie też byłam ciekawa czym się ona tak zachwyca...No i przeczytałam...Książka rewelacyjna! Coś całkiem innego. I ciągle zastanawiałam się, kiedyż to wreszcie będzie ten romans...ten pocałunek Raffe jest BOSKI ( i przy tym nie blondyn, na szczęście)! Penryn nie wkurzająca, a to duży plus. Ciągle się coś działo, a końcówkę przeczytałam z zapartym tchem. Szkoda, że taka cieniutka. No i nie mogę się już doczekać kontynuacji! Jak tylko wypłata wpłynie na konto to sobie zamawiam (na allegro można kupić taniej )
A co do braci Dee-Dum - też nasunęli mi się bracia Fred i George z HP.

Chwila...drugi tom na jesieni? Ale pewnie nie w Polsce, nie?
Przeczytałam powyższe wypowiedzi na temat tej książki i zgadzam się oczywiście z nimi, a teraz krótko coś ode mnie, bo już powiedziano na jej temat wszystko co było potrzebne
„Angelfall” naprawdę podobało mi się, fajna i ciekawa historia do tego bohaterowie, których idzie polubić.
Imię Raffe jakoś tak kojarzyło mi się z RAF (siłami lotniczymi ;P, w jakimś serialu ta nazwa się powtarzała i tak mi po głowie chodziło gdy czytałam jego imię ), a wracając do bohatera to nie skojarzyłam kim on tak naprawdę jest, w ogóle do głowy mi to nie przyszło. Na końcu sporo się działo, ale nie czytałam tego z wypiekami na twarzy, chyba oczekiwałam czegoś innego. Bardzo mnie ciekawi jak potoczą się dalsze wydarzenia zwłaszcza w świecie aniołów i o co w tym wszystkim chodzi jeśli mowa o tym co odkryła Penryn pod siedzibą Gniazda. Nie wiem jak autorka zakończy całą tą historię ale jakoś nie widzę Raffego i Penryn razem, to nie taka historia jak większość chociaż przez to chciałoby się coś więcej . Z wielką chęcią zapoznam się z kontynuacją "Angelfall" jeśli się poajwi

Z wielką chęcią zapoznam się z kontynuacją "Angelfall" jeśli się poajwi

Nie ma mowy o "jeśli", musi zostać wydana!
Bardzo mnie cała historia zaciekawiła, choć dziwnie było czytać wypowiedzi Raffego... Dlaczego? Ciągle gdzieś z tyłu głowy tłukło mi się, że on jest istotą boską! A jego dogryzki bardziej się kojarzą ze zbuntowanym nastolatkiem aniżeli z archaniołem Rafaelem, czego - na marginesie - się nie domyśliłam
Seria ma potencjał i mimo że zapewne nie trafi na szczyt mojej listy to na szary koniec także nie. Powrót do góry

Z wielką chęcią zapoznam się z kontynuacją "Angelfall" jeśli się poajwi :)

Nie ma mowy o "jeśli", musi zostać wydana!
Zostanie, zostanie, Mateusz z wydawnictwa Filia mówił, że zamierzają kontynuować zarówno serię o Chloe King (premiera drugiego tomu w październiku), jak i Angelfall (tu nie wspominał nic o dacie). Ale być - będzie, o ile nie wydarzy się po drodze coś strasznego, np. nie nawiedzą nas upadłe anioły. :)

Z wielką chęcią zapoznam się z kontynuacją "Angelfall" jeśli się poajwi

Nie ma mowy o "jeśli", musi zostać wydana!
Zostanie, zostanie, Mateusz z wydawnictwa Filia mówił, że zamierzają kontynuować zarówno serię o Chloe King (premiera drugiego tomu w październiku), jak i Angelfall (tu nie wspominał nic o dacie). Ale być - będzie, o ile nie wydarzy się po drodze coś strasznego, np. nie nawiedzą nas upadłe anioły.

Kontynuacja Angelfall jeszcze nie powstała Zatem na tę część chwilkę poczekamy, nim się autorka ze wszystkim ogarnie. Powrót do góry
Mnie się o dziwo podobała, a sądziłam, że będzie inaczej. Zresztą moja recenzja mówi sama za siebie: http://nostalgia-stron.blogspot.com/2013/06/angelfall-susan-ee.html

Książka mi się podobała. Początek mocny. Polubiłam głównych bohaterów, podobał mi się motyw chorej psychicznie matki, jednak czegoś mi w tej książce brakowało. Opisy jakoś szczególnie nie porywały. No i te anioły w gnieździe eh... Byli prawie jak ludzie. Końcówka słaba, ale mimo wszystko czekam na kontynuację Powrót do góry
Przeczytałam w tempie błyskawicznym dwójkę "World After", ale że nie chcę zaśmiecać tego tematu, to napiszę jedynie, że absolutnie warto na nią czekać. Konstrukcja książki jest identyczna, jak w jedynce - to jest bardzo szybka lektura, autorka dzieli dużo zdań na oddzielne linijki, przez co nie tylko zwiększa się ilość stron, ale też tempo ich czytania. Mimo wszystko, nie wiem jakim cudem, ale obydwie części nie sprawiają wrażenia zbyt krótkich, nawet więcej, czuje się, że większa ilość stron tylko zburzyłaby pewien rodzaj harmonii w i tak napakowanej akcją książce. Nie ma w nich może dużej ilości pięknych opisów, ale brak też zbędnych lamentów głównej bohaterki, a całość jest bardzo dynamiczna.

Penryn, kochana, dziękuję, że nie tylko nie zidiociałaś w dwójce, ale jeśli to możliwe, to podziwiam Cię nawet bardziej.

Miało być krótko, a wyszło jak zawsze.
łeee Oksa, ja też już chcę teraz tym bardziej nie mogę się doczekać Powrót do góry
Nie mogę uwierzyć, że cokolwiek Cię przed tym powstrzymuje Może i po angielskiemu, ale książka tylko czeka, aby ją przeczytać.
Oksa bo ja mam zboczenie, jak wiem że ksiązka wyjdzie po polsku i na 100% ją kupię, to się powstrzymuję przed e-bookiem ... są czasami sytuacje nie cierpiące zwłoki, jak przykładowo O'Connor - ale w tamtym przypadku postąpiłam dobrze bo do dziś dnia bym nie przeczytała
Strasznie cieszy mnie to co napisałaś o Penryn ... poza tym, to że ksiązki są "krótkie" może być powodem sukcesu serii. To że nieprawdą jest iż dużo znaczy lepiej pokazała przepięknie "Klątwa Tygrysa"

ps: pomyślalam o kupnie oryginału, bo jest to opcja - patrzę a tam 437 strony, czyli jednak jest ciut więcej Powrót do góry
Tak, zauważyłam też w wydaniu kindle, że jest więcej stron. W ogóle przeglądając opinie o kontynuacji zauważyłam pewną prawidłowość: albo marudzą, że za dużo romansu (nie ma czegoś takiego, spokojnie) albo że go za mało (nie ma czegoś takiego, jest w sam raz) albo, że książka jest przez 70% nudna, a końcówka zajebista. DELIKATNY SPOILER Te osoby ewidentnie czekały tylko na pojawienie się Raffego.

W ogóle to byłam pewna, że już się wypowiedziałam w tym temacie, ale widzę, że chyba zapomniałam. Dużo moja opinia o jedynce nie wniesie, ale zawsze to o jeden zachwyt więcej.

Wspomniane w opisie "uczucie, rodzące się tak nieoczekiwanie" wcale takie nieoczekiwane nie jest, ale tego to już łatwo się domyślić. Jeśli już przy wątku miłosnym jestem, to uspokajam - żadne to ochy i achy, żadnej miłości silnej i nagłej jak grom z jasnego nieba ani wielostronicowych rozterek, czy to wypada kochać wroga. Alians z konieczności przeradza się po prostu w zalążek czegoś więcej niż nienawiść do wroga oraz we współczucie w wyniku znalezienia się w podobnej sytuacji. Każde z bohaterów - Penryn i Raffe - było gotowe na wszystko, aby osiągnąć swój cel.

Najciekawsze jest to, że bohaterom się udaje, ale autorka robi im zajebistego psikusa.

Zaczęłam od pupy strony, dlatego od początku.

Podobało mi się. Strasznie. Po przeczytaniu od razu miałam ochotę wrócić do początku, a przynajmniej znaleźć coś innego w podobnym klimacie - świat, który upadł, przerażająca atmosfera i towarzyszące jej poczucie nieustannego zagrożenia, a na wierzch wychodzą wszelkie mroczne i brutalne zachowania, ponieważ najważniejsza staje się ta jedna rzecz - przetrwanie.

Autorka od razu wrzuca nas w akcję, po drodze zdawkowo wyjaśniając poprzez narrację Penryn, co się stało. Mnie taki zabieg odpowiadał, ponieważ potęgował aurę zdezorientowania oraz wzmagał ciekawość, co do zdarzeń poprzedzających początek książki. W skrócie - nastąpiła Apokalipsa, którą zgotowały nam anioły. Czemu? A tego już nie wiadomo.

Większość wydarzeń dzieje się w nocy i to chyba też sprawiło, że całość tak na mnie podziałała. Nie wiem nawet, czy jestem w stanie oddać Wam to uczucie, które towarzyszyło mi podczas czytania tej książki. Trafiła ona po prostu w ten typ, który lubię najbardziej, niezmiennie wywołując skojarzenia z uwielbianą przeze mnie powieścią "Korzystaj z nocy" Koontza, gdzie wszystko odbywało się w nocy ze względu na chorobę głównego bohatera. Ta dojmująca cisza, która panuje, kiedy każde żyjące stworzenie chowa się w popłochu przed silniejszym przeciwnikiem. Kiedy czujesz się jak na świeczniku, a każdy twój krok we własnych uszach odczuwasz jako niesamowity hałas, który naprowadzi na twój ślad osobników kryjących się w cieniach. I jeszcze miejsce akcji - miasto. Kolejna rzecz, która przy umiejętnym stylu budowania aury grozy na mnie podziała. Co prawda bohaterzy dość szybko opuszczają zabudowania na rzecz bardziej naturalnego otoczenia, ale te kilka scen mi wystarczyło.

Autorka stworzyła świat, w którym nie opierdziela się ze swoimi bohaterami. Mają ciężko, ale bez przesady, nie są to jacyś emo-męczennicy, którzy powodują niestrawność, lecz osoby zdeterminowane i budzące sympatię. Raffe może mniej, chociaż naprawdę jestem go ciekawa, ale Penryn to w moim mniemaniu fantastyczna bohaterka. W jej oczach zmienił się nie tylko świat, ale i reguły gry. Żeby wygrać oraz przetrwać, czasem trzeba postąpić nieczysto, a sentymenty odłożyć na bok. Nawet nie macie pojęcia, jak mi ulżyło, że to nie jest żadne wymemłane dziewczątko kłapiące odważnie paszczą, kiedy powinna siedzieć cicho, irytująco lamentująca o swoim losie albo bez sensu rzucająca się w niebezpieczeństwo. Ok, przyznaję, tego ostatniego Penryn nie unikała, ale każda jej decyzja uzyskiwała moją aprobatę. Nie ma lekko ani nie miała wcześniej, lecz opowiada o tym niemal z kliniczną obojętnością. Coś w rodzaju "takie mam życie, nic na to nie poradzę i nie mam zamiaru rozwodzić się nad tym bez końca".

Muszę koniecznie wspomnieć o jej matce. Nie chcę Wam wszystkiego zdradzać, chociaż bardzo szybko dowiadujemy się o niej wielu rzeczy, ale uważam, że lepiej jest tak jak ja zacząć czytać kompletnie nic o tej książce nie wiedząc. W dwójce wywarła na mnie jeszcze silniejsze wrażenie - co za genialna, przerażająca osoba. Oksa jest zadowolona.

Może autorka popełniła dziesiątki błędów po drodze, ale ja grzałam jak szalona przez następne strony i mało mnie obchodziło wyszukiwanie nieścisłości.

W ogóle uprzedzam, że książka nie jest żadnym arcydziełem, nie poraża oryginalnością, zachwycająco bogatym językiem czy też pięknym style. Po prostu nawet nie wiem kiedy wciągnęła mnie w swój świat, aż żałowałam, że zaczęłam tak późno wieczorem czytać, bo połknęłabym ją na raz. Jest to książka młodzieżowa, ale nie wydaje mi się ugładzona na siłę. Nie znajdziecie tu jakichś odkrywczych przemyśleń na temat końca świata, które mogłyby zapaść na długo w pamięci i ustawić tę pozycję w rzędzie powieści, o których pamięta się na lata. Ale kurcze coś w niej jest. Coś takiego, że świetnie się ją czyta, że koniecznie chce się poznać dalsze losy bohaterów oraz wszystkich ludzi po ataku na Ziemię.
Ach...nie mogę się już doczekać "World After". Nie wie ktoś może czy jest jakieś nieoficjalne tłumaczenie bo nie wytrzymam do marca Powrót do góry