Seria "Dotyk" - Mia Marlowe

Saga erotyczna "Dotyk" Mii Marlowe, dziejąca się w Londynie - XIX wieku.


Najzręczniejsza złodziejka Londynu przyłapana na naprawdę gorącym uczynku...

Ta dziewczyna potrafi ukraść każdy klejnot. Umie też uwolnić od spinek każdego mężczyznę. Dotykając drogich kamieni, Viola poznaje ich przeszłość. Dotykając porucznika Greydona Quinna całkiem traci głowę.

Kiedy oficer przyłapał ją podczas włamania do jego domu, była zła. Gdy zmusił ją do współpracy - była wściekła. Kiedy ją pocałował - postanowiła przyjąć jego zlecenie. Teraz razem szukają Krwi Tygrysa, legendarnego czerwonego brylantu. Ale to dopiero początek ich ekscytujących, niebezpiecznych przygód - również za drzwiami sypialni.


Damy odwiedzające sypialnię tego dżentelmena muszą spełniać trzy warunki: wykazywać entuzjazm w sprawach cielesnych, brak zainteresowania sprawami sercowymi i - co najważniejsze - mieć męża. Lady Julianne wygląda na twardo stąpającą po ziemi realistkę, ale nie jest mężatką. Kiedy jednak zjawia się w domu Jacoba, ten, oczarowany, wie, że zrobi dla niej wyjątek. Nie wie natomiast, że błędnie ocenił intencje swojego gościa, który w rzeczywistości pragnie go zatrudnić do odnalezienia pewnego cennego przedmiotu. Tak się bowiem składa, że prócz reputacji namiętnego kochanka Jacob ma jeszcze jeden talent - potrafi odkrywać nawet najgłębiej skrywane tajemnice. A wszystko dzięki dotykowi.


Była piękna, bystra i bardzo namiętna. Niestety, była też narzeczoną jego brata. Kiedy Griffin Nash, hrabia Davonwood, zobaczył w swoim ogrodzie Emmaline Farnsworth, zrozumiał, że musi ją mieć. Rozpoznał w niej kobietę, którą zobaczył w pewnej niepokojącej wizji. To były te same stworzone do całowania usta... I tylko obejmujące ją ramiona należały do innego mężczyzny.

---

Na www.nk.com.pl w zakładce "lekko uszkodzone" można kupić pierwszy tom za 12 zł tutajpoczkategori
Skoro to +18 to przeczytam Mam nadzieję, że fabuła mnie nie zrazi, gdyż za taką nie przepadam. Jednak jeśli bohaterowi są świetni przeczytam wszystko.

Skoro to +18 to przeczytam Mam nadzieję, że fabuła mnie nie zrazi, gdyż za taką nie przepadam. Jednak jeśli bohaterowi są świetni przeczytam wszystko.
Powiem ci tak, że fabuła jest ciekawa. Pomimo scenek miłosnych, przygody głównych bohaterów są interesujące, lekko emocjonujące i niektóre wesołe. Główne postacie są sympatyczne i zabawne - szczególnie polubiłam kolegę Quinna, który niekoniecznie przepada za Violą tutajpoczkategori

---

Mi się podobały wszystkie 3 części, druga chyba najbardziej. Są typowo rozrywkowe, trochę humoru, przygody, kryminaliku no i przede wszystkim perypetie miłosne, a to wszystko osadzone w sympatycznych czasach, a ta delikatna dawka nadprzyrodzonych zdolności wprowadza fajny klimat. Dzisiaj przeczytałam ostatnia część i strasznie przyjemnie mi po niej było Oczywiście nie są powiązane, więc nie trzeba czytać po koli czy w ogóle wszystkich
Moja recenzja "Dotyku Złodziejki"

FABUŁA

Akcja powieści rozpoczyna się w listopadzie 1856 roku w Amdźieracie. Porucznik Greydon Quinn pobiera nauki u jednej z najlepszych kurtyzan księstwa indyjskiego – Padmy, jednak muszą one zostać przerwane, gdyż książę Sandźiaj potrzebuje pomocy przy ochronie Krwi Tygrysa – czerwonego brylantu, który zdobi pomnik Śiwy. Przyjaciołom udaje się zabić kilku napastników, jednak drogocenny kamień zostaje skradziony. Pół roku później, porucznik przybywa do Anglii, do swojego ojczystego kraju, gdyż plotki mówią o czerwonym brylancie, który ma trafić do królewskiego skarbca.

Lady Viola Preston włamuje się do sejfu porucznika Quinna i zostaje złapana przez właściciela oraz jego hinduskiego służącego. Greydon jest w szoku, iż słynny złodziej z Mayfair okazuje się być nie tylko kobietą, ale również córką hrabiego, który zmarł przed rokiem. Viola udaje odważną i próbuje uciec, ale porucznik, jak na mężczyznę, a zwłaszcza wojskowego przystało, bez problemu obezwładnia włamywaczkę. Quinn zastawił pułapkę na słynnego złodzieja z Mayfair, gdyż chciał zaproponować mu pewien układ. Ma ukraść czerwony brylant w zamian za wolność i odpowiednią zapłatę. Inaczej ma zostać oddana w ręce sprawiedliwości, co okryłoby hańbą jej rodzinę, a co gorsza, sama Viola zostałaby stracona. Dziewczyna nie ma wyjścia, musi przystać na propozycję Greydona.

Tak oto rozpoczyna się podróż Lady Violi, Porucznika Quinna oraz Sandźiaja do Francji, gdzie Krew Tygrysa ma znajdować się przed dostarczeniem do królewskiego skarbca w Anglii. Na miejscu czekają ich poszukiwania kamienia, kupowanie drogich sukien i kosztowności oraz uczęszczanie na bale, gdzie najlepiej słyszy się różne plotki.

MOIM ZDANIEM

Wydawca zapowiedział tę książkę jako pierwszą część sagi erotycznej, po przeczytaniu „Dotyku Złodziejki” stwierdzam, że jest to powieść przygodowo-erotyczna z elementami paranormalnymi. I całe szczęście, bo gdybym dostała typowy romans historyczny z przewagą „ochów i achów”, to nie przebrnęłabym przez całość na trzeźwo Historia jest napisana lekkim piórem, choć czasami miałam wrażenie, że autorka za szybko przeprowadzała swoich bohaterów z punktu A do punktu B. Zdarzają się sytuacje w powieści, które mogłyby spokojnie być bardziej rozbudowane i szczegółowe, ale widocznie Pani Marlowe się śpieszyło do zakończenia całej historii. Szkoda, bo te niecałe 300 stron mogłoby być powiększone o dodatkowe 50, co by zamazało wrażenie skakania po łebkach w niektórych scenach.

BOHATEROWIE

Bohaterów dużo nie ma, jest ich raptem dwóch głównych oraz trzech pobocznych plus kilku w tle. Protagoniści, to wcześniej wspomniani Lady Viola oraz Porucznik Quinn. Oboje są barwnymi i interesującymi postaciami, zwłaszcza dziewczyna. Jak na osiemnasty wiek, panna Preston jest dość wyzwoloną kobietą, z ciętym językiem, która pomimo myślenia o konwenansach, kradnie drogocenne klejnoty w przebraniu mężczyzny, po czym sprzedaje je swojemu paserowi w nieprzyjemnej dzielnicy miasta. Viola zdaje sobie sprawę, że źle robi, ale chce zapewnić byt swojej matce, siostrze i siostrzenicy, bo po śmierci ojca, opiekę nad kobietami przejął kuzyn, jednak ma on w nosie swoją rodzinę, co za tym idzie, dziewczyna musi jakoś zarobić na chleb i rachunki. Kiedy protagonistka wpada w sidła porucznika, musi walczyć z pokusami, gdyż oddanie się im, nie przystoi dobrze urodzonej hrabiance, a to kolejna cecha ówczesnych realiów. Kobiety powinny być skromne, pruderyjne i nieskalane, co w wypadku głównej bohaterki jest problemem, gdyż dziewicą już nie jest. Quinn to typowy wojskowy, który trzyma się zasad, choć czasami łamie je, gdy chodzi o towarzyszkę podróży. Ma dobre serce, choć na takiego nie wygląda ani się nie zachowuje. Pomimo szorstkości, wrednego charakteru i popędu płciowego, nie zrobiłby niczego, co mogłoby skrzywdzić niewiastę. Oprócz tej pary w powieści znajdziecie również Sandźiaja – hinduskiego księcia, który uwielbia mówić zagadkami oraz pała niechęcią do złodziejki z Maifair, a do tego musi udawać służącego Greydona. Jest też Willi, typ spod ciemnej gwiazdy i paser, który nie tylko pomaga Violi, ale również przysparza jej mnóstwo kłopotów oraz Neville, były narzeczony panny Preston, który również namiesza w życiu młodej kobiety.

WĄTKI HISTORYCZNE

Na ostatnich kartkach książki znajduje się krótki, dwustronicowy tekst od autorki. Pani Mia Marlowe informuje czytelników, które jej wątki są oparte na faktach, które zostały zmienione oraz które są wytworem jej wyobraźni. Tak dowiadujemy się o różnych wydarzeniach historycznych w Imperium Indyjskim, które było w tamtych czasach kolonią Wielkiej Brytanii. Mnie, jako czytelniczkę, zawsze cieszą wydarzenia oparte na faktach wplątane w fabułę powieści, a zwłaszcza, gdy są one odpowiednio modyfikowane. Dzięki temu mogę sprawdzić swoją wiedzę z historii, szukać odpowiedzi w mojej encyklopedii i poszerzać moją wiedzę Np. Lady Viola zastanawia się, jakby to było jechać nago na koniu przez miasto, co jest, według mnie, odnośnikiem do Lady Godivy, która według legendy, coś takiego uczyniła (było to ok 11-12 wieku naszej ery)

SCENY EROTYCZNE

Jak na powieść erotyczną przystało, powinna ona zawierać erotyzm, opisy miłości fizycznej oraz nagości. A jak to wygląda w Dotyku Złodziejki? Scen seksu jest kilka, a erotycznych nawet kilkanaście. Czuć chemię pomiędzy parą protagonistów, a ich wyczyny łóżkowe, biurkowe, ścianowe i podłogowe są nawet pikantne. Co prawda ani razu na mych policzkach nie zagościł rumieniec (co do tej pory zdarzyło mi się dwa razy: podczas czytania Rozkoszy Nocy – Kenyon oraz Demona w Sercu – Kane), ale myślę, że nie było najgorzej Możliwe, że Pani Marlowe musi się jeszcze rozkręcić w przenoszeniu erotyki na papier, może jej kolejne powieści bardziej do mnie trafią i będę mogła poczuć żar lejący się z kartek i zrobi mi się gorąco podczas czytania scen erotycznych. Na razie ów erotykę oceniam na cztery, bo oprócz braku rumieńców (mój M może to potwierdzić), to uważam też, że miłość fizyczna była potraktowana troszkę po macoszemu. Niby jest sporo o twardych sutkach, czy wilgoci między nogami, a nabrzmiały członek uwiera w spodniach, jednak dla mnie to było trochę za mało. Nie potrafiłam się wczuć w to, co czuli bohaterowie, tak jakby, ów sceny były za mało realistyczne

NA ZAKOŃCZENIE

„Dotyk Złodziejki”, to ciekawa lektura z wątkami przygodowymi, historycznymi, paranormalnymi i z damsko-męskim przepychankami słownymi. Według mnie, to mogłoby być więcej przygody niżeli seksu, ale wtedy powieści tej, nie można by było nazwać erotykiem Polecam na odmóżdżenie, bo to lekka historia w sam raz na wiosenne wieczory lub na przesiadywanie w parku. Myślę, że książka spodoba się i fankom harlequinów, paranormalnych romansów i dziewczętom, które lubią wojnę płci

Ocena: 4+/6 tutajpoczkategori
Uwielbiam książki Mii Marlowe. Po polsku wydano tylko trzy jej powieści, ale przy każdej świetnie się bawiłam.

Trzecia część z cyklu Dotyk jest również wspaniałą historią, jak i poprzednie. Nie potrafię ocenić, która jest najlepsza, bo każda z nich jest niepowtarzalna. Pełno namiętności, tajemnic, intryg, flirtów, śmiechu i seksu. A przyjaciel Devona - Northrop - jest przezabawnym i sympatycznym facetem

Mia potrafi bardzo naturalnie pisać z punktu widzenia mężczyzny i to jest na plus. Można by pomyśleć, że charaktery bohaterów z każdego kolejnego tomu mogą się powtarzać, lecz jest na odwrót - każdy facet ma zupełnie inny sposób bycia.
Książkę oceniam 10/10 i mam nadzieję, że wydawnictwo NK wyda czwarty tom Touch of a Lady, który opowiada o prababce Prestonów - Delphinie, od której się to wszystko zaczęło