Przypadki Robinsona Crusoe - Daniel Defoe

Robinson Crusoe, syn kupca z Hull, ma objąć po ojcu interes rodzinny. Marzy o podróżach morskich, ale ojciec, który stracił już dwóch synów, nie chce na to pozwolić. Niemniej żądza przygód zwycięża i Robinson jako 18-latek w 1651 r. opuszcza rodzinne miasto i płynie do Londynu. Służąc na kolejnych statkach uczy się sztuki żeglarskiej, prowadzi interesy, potem trafia do niewoli mauretańskiej. Po dwóch latach ucieka, zostaje plantatorem w Brazylii, ale podczas wyprawy do Afryki po niewolników statek trafia na huragan i rozbija się u ujścia rzeki Orinoko, a jedyny ocalały, Robinson, znajduje ocalenie na bezludnej wyspie.

Kolejna z naprawdę fajnych szkolnych lektur i jednocześnie klasyka literatury światowej. Pomogła mi docenić obecność innych ludzi w życiu, a także wygody na które mogę sobie pozwolić. Poza tym stanowi doskonały obraz psychologiczny rozbitka

---

nie nie i nie. jak byłam mała i musiałam to czytać to ledwo żyłam, tak mi się to ciężko czytało. mało już pamiętam, ale uraz w dzieciństwie miałam. nie wiem czemu. tutajpoczkategori
Dla mnie ta książka to też koszmar. Pamiętam, że strasznie mnie wkurzał styl pisania i przede wszystkim główny bohater. Nienawidzę go! Przy każdej stronie życzyłam mu śmierci! Wiem, że taka była ówczesna mentalność, ale to obrzydliwe wręcz traktowanie Piętaszka z góry, jak tylko Europejczyk traktować może "dzikusa" przyprawiało mnie o mdłości. I to, że Robinson cały czas gadał do siebie w ten idiotyczny sposób. Prawdziwy koszmar dzieciństwa.
Ja nie przerabiałam
Ale mój brat czytam i nie przypadła mu do gustu... tutajpoczkategori

---

Ja nie miałam tej książki jako lektury, czytałam ją z własnych chęci. Bardzo mi się wtedy podobała i nie miałabym nic przeciwko, gdybym musiała czytać ją drugi raz. I chyba nawet to zrobię, bo na szczęście mam własny egzemplarz. Bardzo lubię książki (filmy również, np. Cast Away), które opisują życie ludzi lub jednego człowieka jako rozbitka na bezludnej wyspie. Fascynuje mnie to, jak w tak ciężkiej sytuacji ludzie Ci robią w zasadzie coś z niczego, niekiedy niesamowicie dobrze radząc sobie w tak trudnych warunkach. Jak dla mnie jest to świetna książka.
A dla mnie to była tragedia! Książka była tak nudna , że nie mogłam uczytać, zasypiałam wręcz przy niej... Teraz nie pamiętam co dokładnie mnie w niej wkurzało, ale wiem na pewno , że do niej nie wrócę. tutajpoczkategori
A ja sama już nie pamiętam, czy mi się podobała czy nie
Chociaż chyba raczej nie, bo nie skończyłam jej czytać ;P
Mi książka bardzo się spodobała, choć na początku podeszłam do czytania jej dość sceptycznie, m. in. dlatego, że głównym bohaterem był jakiśtam facet który rozbił się na bezludnej wyspie. Lecz w trakcie czytania zmieniłam podejście, gdyż książka bardzo mi się podobała, a ja z chęcią i ciekawością czytałam o dalszych losach bohatera. Książkę polecam każdemu tutajpoczkategori
Ja przeczytałam raz. Tak z własnej woli. Ale wydaje mi się, że się z nią męczyłam. To było dawno temu. Jak czułam, że muszę ją powtórzyć, bo przerabialiśmy ją w szkole, to dopiero była masakra! Może dwa rozdziały przeczytałam... Muszę się zgodzić z Lenalee, że niesamowite jest 'robienie czegoś z niczego', zawsze wyobrażałam sobie, że to ja tam mam. Ale ogólnie, była to ciężka książka, źle mi się ją czytało.
Jedna z gorszych lektur jakie czytałam. Myślałam że umrę ; o
Jedyne co to fajna była ta "walka" z tymi drugimi. Jedyny ciekawy moment w książce. Czytałam bo musiałam i wiem że nigdy więcej do niej nie wrócę. tutajpoczkategori
a mi się ta ksiazka bardzo podobała, chociaż też była moja lekturą (tak, wiem, jestem dziwna :p). Kiedys jeszcze chętnie do niej wrócę
Czytałam to jako lekturę. Już nie pamiętam w której klasie, ale pamiętam, że to była tragedia! Nudna jak flaki z olejem. Nawet jej do końca nie przeczytałam, bo nie dałam rady. tutajpoczkategori
Niestety, byłam zmuszona ją przeczytać. Zupełnie mi się nie podobała. To jedna z tych nielicznych lektur, z którymi strasznie się ociągałam, bo nie miałam ochoty ich kontynuować. Strasznie się przy tym nudziłam, nic mnie nie interesowało. Mam nadzieję, że nie będę mieć okazji już po nią sięgać xD
Kiedy miałam jako lekture do szkoły nie mogłam przebrnąć.
Wydawała mi się strasznie nudna. Na szczęście w tym czasie wylądowałam w szpitalu na miesiąc i zaczełam znowu go czytać. Przeczytałam dwa razy i baaardzo mi sie spodobał.
Ale i tak nigdy nie zaliczę robinsona do moich ulubionych książek. tutajpoczkategori
Zdecydowanie nie. To nie była moja lektura, przeczytałam z własnej woli, ale nie podobała mi się. Jakoś przebrnęłam, bo ja raczej czytam książki do końca, nawet te nudne. Ale ciężko było
Boże pamiętam że strasznie męczyłam się przy tej książce ! TO był koszmar pamiętam ją jeszcze bardzo dobrze bo zaledwie 4 lata temu w 6 klasie podstawówki ją czytałam. Nawet nie pamiętam czy dotrwałam do końca tej książki.. myślę że skorzystałam ze streszczeń tutajpoczkategori
Mi się podobała ta książka, bo kiedyś lubiłam powieści tego typu. Na pewno to było coś nowego i niesamowitego.
Wspaniały pomysł na historię. Robinson Crusoe- samotnik. Przeżył na wyspie nie będąc zdanym na nikogo. Uczy samodzielności i pokory.. tutajpoczkategori
Książka była nudna. Przeszłam straszne męczarnie, czytając ją i koniec końców, skończyłam równo na połowie. Do tej pory nie rozumiem niektórych ludzi, którzy się tą lekturą zachwycają.

Książka była nudna. Przeszłam straszne męczarnie, czytając ją i koniec końców, skończyłam równo na połowie. Do tej pory nie rozumiem niektórych ludzi, którzy się tą lekturą zachwycają.

Uwielbiam książki przygodowe, dlatego ta też mi się spodobała, a poza tym będąc dzieckiem, była to dla mnie ambitna lektura. tutajpoczkategori

Uwielbiam książki przygodowe, dlatego ta też mi się spodobała, a poza tym będąc dzieckiem, była to dla mnie ambitna lektura.

Nie no, ja rozumiem - są gusta i guściki, ja niektóre przygodowe też uwielbiam. Po prostu wyraziłam swoje zdanie Nie chciałam nikogo obrazić

Uwielbiam książki przygodowe, dlatego ta też mi się spodobała, a poza tym będąc dzieckiem, była to dla mnie ambitna lektura.

Nie no, ja rozumiem - są gusta i guściki, ja niektóre przygodowe też uwielbiam. Po prostu wyraziłam swoje zdanie Nie chciałam nikogo obrazić

Nie poczułam się obrażona. Nie ma o co. ;D To bardziej chęć obrony książki. xD tutajpoczkategori


Uwielbiam książki przygodowe, dlatego ta też mi się spodobała, a poza tym będąc dzieckiem, była to dla mnie ambitna lektura.
Ja też bardzo lubię powieści przygodowe i dlatego "Robinsona Cruzoe"czytało mi się dobrze.Wiadomo,że zdarzają się również nudniejsze momenty, ale mnie ciekawiło jak główny bohater poradzi sobie z dala od cywilizacji, w jaki sposób zdobędzie pożywienie i zorganizuje sobie życie na wyspie.
Pamiętam, że Robinsona przeczytałam dwa razy; pierwszy kiedy byłam chora i czytałam wszystko co akurat było w domu, i drugi raz jako lekturę. Książka bardzo mi się podobała, mimo że nie była raczej w "moim typie". Pomysłowość głównego bohatera bardzo mi imponowała, byłam zafascynowana jego przygodami Podejrzewam, że gdyby moje pierwsze zetknięcie się z tą książką było spowodowane koniecznością przeczytania jej do szkoły, nie byłabym aż tak zachwycona. tutajpoczkategori
jak na lekture , bardzo fajne
mi się nie podobała ta książka