5. Ostatni Olimpijczyk

Przez cały rok herosi przygotowywali się do walki z tytanami, wiedząc, że mają małe szanse na zwycięstwo. Armia Kronosa jest coraz potężniejsza, a z każdym dołączającym do niej bogiem lub herosem moc złowrogiego tytana wzrasta. Podczas gdy Olimpijczycy usiłują powstrzymać siejącego zniszczenie Tyfona, Kronos szykuje się do ataku na Nowy Jork, gdzie Olimp pozostaje praktycznie bez ochrony. Percy Jackson i armia herosów muszą powstrzymać Pana Czasu. Czy wreszcie wyjaśni się tajemnica przepowiedni związanej z szesnastymi urodzinami Percy'ego? Kiedy na ulicach Manhattanu toczy się bitwa w obronie cywilizacji Zachodu, chłopak zaczyna mieć przerażające podejrzenie, że walczy... z własnym przeznaczeniem.

---

No, szkoda, że to już koniec serii, ale pociesza mnie, że powstanie jeszcz ejedna o bogach olimpijskich, gdzie głównym bohaterem będzie Jason, a Percy pojawi siew drugiej części. Przepraszam, bo napisałam to trochę chaotycznie, ale mam nadzieję, że zrozumiecie, co chciałam napisać. Całą serię ubóstwiam i gorąco polecam każdemu tutajpoczkategori
buu, też skończyłam już "Ostatniego Olimpijczyka" i mimo że bardziej podobała mi się "Bitwa w Labiryncie", to tak przywiązałam się do bohaterów tej serii, że aż mi się smutno zrobiło

najpierw kilka spraw, które mi się baaardzo spodobały:
* trójkącik miłosny Rachel-Percy-Annabeth - uśmiałam się nie raz jak dziewczyny się do siebie wrogo odnosiły, a Percy zdawał się nie rozumieć co się dzieje
* w końcu odwiedzamy królestwo Posejdona, i poznajemy "rodzinę" Percy'ego SPOILER hm, zastanawiam się nad tym, co na koniec powiedział Posejdon, że podrzuci Percy'emu więcej rodzeństwa... może być ciekawie
* no i tak podobał mi się team Percy&Nico, cieszę się, że zostali kumplami, mimo wszystko
* a Percy i Annabeth - niektóre sceny z nimi były takie słodkie <3
* zaskakująca rola Rachel.

ogólnie, nie raz się uśmiałam z komentarzy Percy'ego - uwielbiam jego narrację! ale były też wzruszające momenty, kiedy łezka mi się zakręciła w oku SPOILER np. kiedy Percy poszedł do swojej mamy po błogosławieństwo albo przy śmierci Luke'a, albo nawet kiedy wszystko się tak szczęśliwie skończyło i bogowie przystali na prośbę Percy'ego

och, tak mi się smutno zrobiło, że to już koniec. i mimo że pocieszam się myślą, że wyjdzie następna seria o herosach, to jednak tak się przywiązałam do Percy'ego, że nie wiem czy ktokolwiek będzie w stanie go zastąpić



No to może być ciekawe.

A co do humoru, rozwaliło mnie jak spoiler Percy budził Grovera i obudził go dopiero naleśnikami tutajpoczkategori

---

ven_detta nie przejmuj się w tej drugiej serii o herosach przecież też będzie Percy


mnie wgl Grover w większości sytuacji rozbawiał taki pocieszny jest ^^

ven_detta nie przejmuj się w tej drugiej serii o herosach przecież też będzie Percy

no wieeem, ale już nie będzie narratorem, a mnie zawsze rozwalały jego zabawne komentarze w sumie nie będzie nawet głównym bohaterem, tylko raczej drugoplanowym, no i z jednej strony się cieszę, że będziemy wiedzieli co u niego (SPOILER i Annabeth ^^) słychać, ale z drugiej, boję się, że będzie go MAŁO :/ i reszty ekipy też
chociaż może nowi bohaterowie też będą zabawni ;P

No masz rację, był super narratorem, ale zastanawim się czy ta druga seria będzie po czy przed zdarezniami z ostatniej części. A w innej narracji też mogą być zabawne teksty Ale mam nadzieję, że nie będzie mało Grovera, tego bym nie przeżyła tutajpoczkategori
ta druga seria zaczyna się trzy miesiące po wydarzeniach z "Ostatniego olimpijczyka". No i tym razem narracja będzie trzecioosobowa, podzielona między trzech głównych bohaterów pewnie będzie zabawnie, bo autor ma taki styl pisania
ale, kurczę, w Stanach "The Lost Hero" wyszedł już w październiku, a u nas premiera jest planowana dopiero na czerwiec, kiedy w Stanach już wyjdzie 2 część

ta druga seria zaczyna się trzy miesiące po wydarzeniach z "Ostatniego olimpijczyka". No i tym razem narracja będzie trzecioosobowa, podzielona między trzech głównych bohaterów pewnie będzie zabawnie, bo autor ma taki styl pisania
ale, kurczę, w Stanach "The Lost Hero" wyszedł już w październiku, a u nas premiera jest planowana dopiero na czerwiec, kiedy w Stanach już wyjdzie 2 część

Dopiero w czerwcu ?! Nie no, ja ich chyba zabiję ! A to jest pewne ? tutajpoczkategori

Dopiero w czerwcu ?! Nie no, ja ich chyba zabiję ! A to jest pewne ?
ma ktoś może ebooki (pomijając złodzieja )
http://chomikuj.pl/Annabethh/e-book/percy+jackson+i+bogowie+olimpijscy/2+morze+potwor*c3*b3w
tu są wszystkie części, ale nie w całości, tylko podzielone po kilka rozdziałów
dla mnie osobiście to była najcięższa część... za dużo się działo Ogólnie podobała mi się książka i z niecierpliwością czekam kolejnych książek autora tutajpoczkategori
Nie wytrzymam. Byłam u granic rozpaczy, kiedy dowiedziałam się że to koniec. Bardzo mi się podobała ta seria. Było wiele zwrotów akcji dzięki czemu się nie nudziłam. Wzruszyła, a zarazem zdziwiła mnie prośba Perciego pod koniec książki. Cieszę się że pan Riordan pisze kolejną serię.
Nie czytałam jeszcze Ostatniego Olimpijczyka. Prawdę mówiąc to trochę odwlekam ten moment, bo (bo strasznie szybko czytam) boję się szybkiego końca tej wspaniałej serii. Riordan wykreował wspaniałych bohaterów z którymi nie chcę się rozstawać.

Edit. 15 maja 2011
No dobra - wczoraj (tzn. 14 maja) przeczytałam i aż miałam ochotę ryczeć.

To była książka, na którą czekałam, ale jednocześnie nie do końca miałam na nią ochotę. Powód? Ponieważ doskonale wiedziałam, że właśnie w tym tomie wyjaśnią się wszystkie moje wątpliwości. Chciałam wiedzieć, jak zakończy się historia młodego herosa, lecz bałam się rozstania z bohaterami. Jednak czytając tę powieść uznałam, że autor wyszedł obronną ręką z tej "strefy" i mnie nie zawiódł.

W tym tomie Percy ma prawdziwe kłopoty, przy których problemy z poprzednich lat to pryszcz. Będzie musiał stawić czoła samemu Kronosowi, ale by mieć jakieś szanse w walce musi się do tego odpowiednio przygotować. Już sam ten fakt przyprawia młodego półboga o koszmary senne, a co dopiero realizacja go. Dzięki temu zajrzymy do krainy umarłych, tym razem w towarzystwie syna Hadesa, spotkamy herosa z dawnych lat, który podaruje ważne ostrzeżenie, a także wpadniemy w pułapkę zastawioną przez samego władcę podziemia. Podczas tej przygody poznamy lepiej historię Luke'a i jego rodziny, a także dokładną treść Wielkiej Przepowiedni, która nie napawa optymizmem.

Bogowie toczą bitwę z dawnym wrogiem, pozostawiając Nowy Jork samemu sobie. To też przed nadciągającą armią Pana Czasu, miasta będą bronić herosi w towarzystwie łowczyń, satyrów, driad i innych duchów leśnych. Sprawy nie ułatwi konflikt wewnętrzny w Obozie, a także szpieg. Pojawi się także śmiertelna przyjaciółka Percy'ego, Rachel, nękana przez dziwne wizje.

Wartka akcja, dużo humoru, realni bohaterowie, fantastyczna przygoda i kłopoty głównych bohaterów to znaki rozpoznawcze dzieł pana Riordana. Jednym z najciekawszych wątków w tej książce były stosunki Annabeth-Percy-Rachel, które pod koniec przyjęły taki dziwny obrót, że omal nie zemdlałam. Nie spodziewałam się takiego przeznaczenia panny Dare, a także tego, co zrobi dla niej Annabeth. Było to dla mnie tak samo wielkim zaskoczeniem, co samo zakończenie. Powieść nie zawiera żadnego epilogu, który wyjawiłby nam losy bohaterów za kilka lat. Szczęśliwy, ale wciąż dający wiele do myślenia koniec pozostawił naszej wyobraźni wielkie pole do popisu. Gdy je czytałam miałam wrażenie, że to dopiero początek wielkiej przygody.

Powinnam chyba napisać jakiś poemat na cześć tego autora, ale tego nie uczynię, gdyż moje zdolności poetyckie są dużo gorsze niż rymy książkowego boga poezji, Apollina. To jednak dzięki Percy'emy Jacksonowi jestem w stanie wymienić dziesięciu na dwunastu Olimpijczyków, a także mogłam napisać charakterystykę podczas sprawdzianu dyrektorskiego. Mogę również śmiało powiedzieć, że wspaniałe godziny spędzone nad powieścią były dla mnie prawdziwą rozkoszą i pozwoliły one wypełnić pustkę po utracie przyjaciela z dzieciństwa - Harry'ego Pottera. Uważam, że przygody młodego herosa są godnym "następstwem" dzieła pani Rowling.

Nie pozostaje mi nic innego, jak zachęcić do przeczytania tej serii tych, którzy jeszcze nie czytali, gdyż nie pożałujecie tej decyzji! tutajpoczkategori
Mła. ;* Moja ukochana seria i ukochana książka zajmująca pierwsze miejsce w prywatnym rankingu. Po prostu jestem w niej po uszy zakochana. Faza na nią trwała najdłużej. Może rzecz też w tym, że mam do niej sentyment, aczkolwiek i tak coś poza tym mnie z nią łączy. Dzięki niej zaczęłam czytać, dzięki niej pokochałam fantastykę, dzięki niej do dziś jestem fanką Ricka Riordana i czytam jego wszystkie książki. Nie raz pokładałam się przy niej ze śmiechu, wręcz tarzałam się po podłodze i nie raz płakałam nad nią. Rick to geniusz po prostu a ta książka zawsze pozostanie w moim sercu.
moja ulubiona część
w niej chyba najwięcej sie zdarzyło.
ale jestem zadowolona z takie rozwoju wydarzeń.
no i wszystko wyjaśnia.
szkoda, ze to ostatnia część. Tak, jest następna seria,. ale i tak wolę czytać o Percym
ha, wreszcie Glonomóżdżek odwiedził pałac swojego taty! No, czekałam na to
walka na Olimpie była świetna W ogóle bitwa o Manhattan też
a, no i polubiłam Hestię

podobał mi się moment, kiedy Percy zasiadł na tronie ojca. Mogło być niebezpiecznie ;D
Według mnie to jest najlepsza część całej serii. Chociaż samo zakończenie było mdłe, to i tak byłam zachwycona. 8D tutajpoczkategori
Ta część podobała mi się najmniej. Potem przy końcówce prawdę mówiąc męczyłam się.
Ale ta seria jest jedną z ulubionych na pewno. Pochłonęłam tak szybko, że sama w to nie wierze. ;o

Ta część podobała mi się najmniej. Potem przy końcówce prawdę mówiąc męczyłam się.
Ale ta seria jest jedną z ulubionych na pewno. Pochłonęłam tak szybko, że sama w to nie wierze. ;o
Będę męcząca, ale tak bez wyjaśnienia to nie ogarniam. Dlaczego się męczyłaś? ;3 tutajpoczkategori
Bo zaczęła mnie ta walka nudzić i irytować w pewnym momencie. Odłożyłam książkę i wróciłam po kilku godzinach z powrotem do lektury i wtedy mogłam skończyć. A to zakończenie, też takie mdłe mi się zdawało. Ale i tak uwielbiam tą serie : 3
[quote="q1a1z1w2"]Bo zaczęła mnie ta walka nudzić i irytować w pewnym momencie. Odłożyłam książkę i wróciłam po kilku godzinach z powrotem do lektury i wtedy mogłam skończyć. A to zakończenie, też takie mdłe mi się zdawało. Ale i tak uwielbiam tą serie : 3[/quote

Masz na myśli Percy biegnący w stronę słońca za Annabeth jego wielką, acz nudną miłością? Uważam, że to było pompatyczne i za słodkie. Zmniejszyło powagę nowej przepowiedni i jeszcze, jakby dało dość... zamknięte zakończenie. KONIEC tutajpoczkategori
Nie mogę uwierzyć, że to już koniec przygód Percy'ego Będę strasznie tęsknić za nim.

Ostatni tom był równie emocjonujący, pełny wrażeń, ciekawy oraz tak zabawny, jak i poprzednie części. Adrenalina nie opuszczała aż do zakończenia wojny z Kronosem.
Mówię wam, jak ja się śmiałam, gdy czytałam "Ostatniego Olimpijczyka". Moja mama aż się mnie pytała: "No z czego ty się tak ciągle śmiejesz.?". Rick Riordan tak zabawnie i realnie opisuje świat i przygody Percy'ego Ale również bardzo podoba mi się, jak Riordan ukazuje mitologicznych bogów, są tacy sympatyczni
__
Oceniam oczywiście 10/10. Percy Jackson wkradł się do mojego serca swoją odwagą, pomysłowością, niekumaniem wielu rzeczy i ogólnie swoją osobą ;D Myślę, że ta seria zapadnie mi w pamięć, bo jest świetna.! (Chociaż przepłakałam dzisiejszą noc, kiedy skończyłam czytać)


Nowa okładka. Chciałoby się mieć cały pakiecik w tym wydaniu. <3 tutajpoczkategori
Tutaj wszystkie razem okładki:

Tutaj bez napisów:

A tutaj grzbiety:



Jeeej *O* wszystkie są śliczne :s tylko jak juz wspominałam nie wiem po co w 1. tomie jest posąg Posejdona ale mniejsza
Wydaje mi się, że one są podobne do tych z 1 wydania ale takie bardziej dojrzałe, mroczne i wogle
ech.. chciałbym je mieć :3 będa wydane w Polsce? tutajpoczkategori
Na razie nic nie wiadomo.
Ostatnie spotkanie?

Przed przepowiednią nie ma ucieczki, losu nie można zmienić. Najlepiej wiedzą o tym herosi, których przepowiednie, mimo że zagmatwane i niejasne, zawsze są bezbłędne. Percy wie, że jego szesnaste urodziny mogą zmienić los bogów i herosów, wie, że od niego wiele zależy. Jednak nikt nie chcę mu wyjawić nic więcej, a dzień jego urodzin się zbliża. Kronos od dłuższego czasu tworzy swoją armię, która ma walczyć z olimpijczykami. Jednak stojący po stronie bogów również się przygotowują. Jak potoczy się to staracie? Czy Olimp zostanie uratowany, czy doszczętnie zniszczony?

„-Zrobię, co w mojej mocy. [Percy]
-W twojej mocy – mruknął Dionizos. – Cóż, nie może to wybitnie podnieść na duchu.”

To już ostatnia część historii, to już koniec. Pamiętam, że gdy czytałam ją pierwszy raz byłam bardzo, bardzo smutna. Dlaczego, przecież ja tak kocham te postaci. Nie wiedziałam, wtedy jeszcze, że powstanie druga seria, która będzie kontynuowała losy postaci, nie miałam pojęcia, że to jeszcze nie koniec mojej przygody z Percym Jacksonem i Bogami Olimpijskimi, że jeszcze nie raz przeczytam książki Ricka Riordana. Przecież „Ostatni Olimpijczyk” to nie jest zakończenie, a właśnie początek.

Wyczekiwane przez wszystkich zdarzenie, bo przecież w każdym z poprzednich tomów czekałam ja, jak i pewnie wszyscy czytelnicy, na rozstrzygające stracie, na bitwę między Percym, a Kronosem. A ona nadeszła. Bitwa, walka, wielkie straty, łzy porażek, szczęście zwycięstw, wielu poległych. Tom zwieńczający Wielką Przepowiednie jest jednym z najmniej wesołych, już od pierwszych stron, autor pokazuję nam, że herosi są w niezwykłym niebezpieczeństwie, że to nie jest kolejne „łatwe” starcie z potworami. Czytając towarzyszyło mi napięcie, lęk o herosów, którzy walczą o własne życie. Mimo, że to wciąż seria o Percym, ten tom był inny. I nie było to złe. „Ostatni Olimpijczyk” skupiał się na walce, było mniej przygód, niespodzianek, jednak to mi nie przeszkadzało. Właśnie tak powinno być, przecież wielkie stracie, które miało zadecydować o wszystkim nie mogło się rozegrać na kilku stronach, to musiało mieć większy wymiar.

„- Udawajmy, że jesteśmy dwojgiem zwykłych ludzi.(..) - Okej.- przytaknąłem. - Zwyczajne popołudnie dwojga zwykłych ludzi. Kiwnęła głową - I wiesz... Teoretycznie gdyby tych dwoje ludzi lubiło się nawzajem, co trzeba by zrobić, żeby ten głuptas pocałował dziewczynę, hę? - Och...- poczułem się jak jedna za świętych krów Apollina: powolny, głupi i jaskrawoczerwony.”

Zawsze pisząc o tej historii wspominam niesamowicie żywe i realne postacie. Zawsze czytając czuję, że są gdzieś blisko. Łatwo można się z nimi zaprzyjaźnić, to nic, że jakaś postać jest cyklopem, to nic, że to piekielny pies, to nic że to heros z ADHD, wszystkich chciałabym przytulić i lepiej poznać. Są jednak postaci, które polubiłam najbardziej. W niewielu seriach zdarza się narrator, którego pokochałabym całym sercem, ale tu jest inaczej. Percy jest jedną z najbardziej interesujących i niesamowitych postaci książkowych, jaką poznałam. Wciąż liczę, że na dwóch seriach z jego udziałem się nie skończy. Po Percym przyszłaby kolei na Nica, Luke’a, Grovera, Tysona, Rachel i oczywiście wiele więcej, ale nie będę się o nich rozpisywać. Mogę Wam zdradzić, że pisałabym jedynie, jacy są niesamowici i cudowni, ale wiem, że zbyt wiele pochwał mogłoby Was znudzić, więc odpuszczam.

Jedyną postacią, na którą mogłabym ponarzekać była Annabeth, której momentami nie znosiłam, za to jak zachowywała się względem Percy’ego, jak go raniła i odrzucała. Jednak i to nie było częste, równie często zachwycała mnie swoją inteligencją i tym słodkim „Glonomóżdżku”. Można powiedzieć, że była to dziewczyna o stu twarzach.

Czy zakończenie serii i zarazem książki mnie usatysfakcjonowało? Oczywiście, że tak. Historia do końca pozostawiała wiele pytań, intrygowała i ciekawiła. Nawet teraz czytając drugi raz mogłam złapać się na tym, z czekam, co wydarzy się dalej. Najbardziej zachwycająca była bitwa, moim zdaniem opisana ciekawie, pełna dynamiki i niekiedy humoru. Choć w tym tomie było go zdecydowanie mniej, to nie zabrakło go całkowicie. Przecież książki Riordana z niego słyną. Po bitwie również atmosfera była ciekawa, mogę Wam zaradzić, że nawet po jej zakończeniu działo się wiele. Myślę, że i Wy będziecie usatysfakcjonowani.

Pochylę się jeszcze na chwilę nad okładkami. Jako fanka serii muszę powiedzieć, że są one bardzo ciekawe, wszystkie razem tworzą idealną całość, pasują do siebie idealnie. Oprawa „Ostatniego Olimpijczyka” również zachwyca. Empire State Building w tle, a na pierwszym planie lecący na Mrocznym Percy, cudo. Nie mogę zapomnieć o dołączonej mapce. Przedstawia ona miejsce bitwy stoczonej przeciw Kronosowi i jego armii. Świetny dodatek, który ułatwia wyobrażenie sobie zmagań bohaterów.

„Poszukiwanie to natura mądrości”

Czasem trudno mi określić, które serie lubię najbardziej, bo cenię prawie wszystkie książki, ale niektóre mają tak niezwykły pomysł, mają tak cudownych bohaterów, że można by o nich czytać bez końca. Dlatego nie powinniście się dziwić, ze serię czytam już drugi raz i na pewno na tym nie poprzestanę. A jeśli Ty jeszcze się za nią nie zabrałeś, drogi czytelniku, możesz tylko żałować. Mnie cała opowieść porwała bez reszty. Może i na Ciebie tak wpłynie, spróbuj.
Ocena książki: świetna
Ocena serii: świetna+
Woooo, ale się działo Pożarłam książkę przy jednym posiedzeniu, a kiedy ktoś (biada mu!) próbował mi przerwać, odpowiadałam mu tylko nieartykułowanymi warknięciami i zabójczymi spojrzeniami. Na początku śmiertelnie się przeraziłam, że pewna ,,zbyt widzącą" osóbka pokrzyżuje mi plany snute od początkowych stron pierwszej części, ale na szczęście wszystko skończyło się tak, jak powinno.
Percy to narrator-marzenie, po prostu uwielbiam jego zabawne wtrącenia, które nie są zbyt nachalne, jak u niektórych - wydają się całkowicie naturalne.
Chociaż ,,Ostatni Olimpijczyk" to zakończenie serii, wciąż pozostało tyle nieodkrytych tajemnic, że aż nie mogę się doczekać, kiedy zacznę jej kontynuację! Powrót do góry