2. Wilczy Amulet

Od wydarzeń opisywanych w "Wilczym miocie" mija sto lat. Żelazna pięść Zakonu Krzyżackiego niestrudzenie miażdży karki wrogów Kościoła. Mnisi stracili jednak najpotężniejszych sojuszników. Dotychczas posłuszne wilkołaki wybrały wolność, ściągając na siebie gniew dawnych panów. Śladem buntowników ruszają okrutni łowcy – wolfjegrzy.
Przyjazd Zakonników do polskiej fortecy burzy spokojne życie pracującej tam Marii. Dziewczyna odkąd pamięta nosi na szyi podarowany jej przez ojca amulet – srebrny krzyżyk, mający chronić ją przed Diabłem. Nie powiedziano jej jednak, że bestia kryje się w niej samej.

„S. A. Swann osiągnął w swej powieści coś, czego trudno szukać w rodzimej literaturze fantastycznej. Pokazał fragment historii Polski (a ściślej: terenów obecnie należących do Polski, a wówczas podbijanych rzez Krzyżaków na zaproszenie Konrada Mazowieckiego) bez martyrologicznego zadęcia i rozdrapywania ran. Uczynił z Prus Krzyżackich atrakcyjne tło dla pasjonującej opowieści, łączącej motywy historyczne z grozą i romansem.”
Jerzy Rzymowski, Nowa Fantastyka

Data wydania: 5 Kwiecień 2011
Format: 125 x 195 mm
Liczba stron: 384
Cena: 31,00 zł

---

No to w osobnym poście dodam moją recenzję, żeby nie psuć pierwszego ; )

Mija sto lat od wydarzeń jakie miały miejsce w "Wilczym miocie". Akcja toczy się na terenie dzisiejszej Polski. Krzyżacy dalej walczą z wilczymi miotami, albo prościej mówiąc - z wilkołakami. Pragną wybić każdą z tych istot, gdyż uważają, iż są to demony i sługi Szatana. Jednak jeden oddział zostaje zaatakowany przez bestię, ludzie giną lub są potwornie ranni. Trafiają do grodu pod władzą wojewody Bolesława.

Tutejsza służka - Maria - opiekuje się jednym z Niemców - Josefem. Z czasem między tą dwójką rodzi się pewnego rodzaju uczucie. Maria martwi się o Josefa, Josef o Marię. Jednak Josef zaczyna snuć pewne podejrzenia - Maria nosi srebrny krzyżyk na szyi, jej rany szybciej się goją.. zupełnie jak u wilczego miotu. Ale przecież to niemożliwe, żeby Maria była bestią. Jest przecież dobrą i pobożną dziewczyną, która zawsze pomaga innym.

Wkrótce Maria spotyka na swojej drodze Dariena. Łatwo się domyślić iż jest on wilkołakiem. I wyczuwa w Marii swoją towarzyszkę, swoją radę. Pragnie pokazać dziewczynie, czym jest. Dziewczyna w końcu ulega ciekawości i przekonuje się, co drzemie w jej środku. Jest przerażona a zarazem zaciekawiona.

Myślę, że książka na pewno spodoba się fanom fantastyki. Osoby, które za tym gatunkiem nie przepadają mogą się przy niej trochę męczyć, nie z powodu języka, bo jest bardzo przyjemny, ale po prostu dlatego, że nie każdy lubi taką tematykę. Motyw przewodni jest taki sam jak w pierwszej części - walka z wilczym miotem. Pojawia się też wątek miłosny, podobnie jak w pierwszej części. Jednak bohaterowie, miejsce i historia jest trochę inna. Nie oznacza to, że gorsza.

Bohaterowie są tacy średni. Myślę, że autor większy nacisk kładł na samą historię. Maria - trochę mnie denerwowała, ale trzeba przyznać, że gdy jej bliskim groziło niebezpieczeństwo, to umiała wziąć się w garść. Josef - taki nijaki jak dla mnie. Darien - lubię ten typ bohatera, więc podobał mi się. Czarny charakter i chyba najlepiej nakreślona postać. Mile zaskoczył mnie na końcu Telek - ten motyw z krzyżykiem i rozmowa z Marią.

Książka jest na równym poziomie z pierwszą. Nie jest ani lepsza, ani gorsza. Ten sam styl. Fanom fantastyki polecam jak najbardziej ; ) tutajpoczkategori