Zniewolenie - Carrie Jones

Zara i jej przyjaciele zakładali, że skutecznie rozprawili się z piksami. W pewnym sensie im się to udało, gdyż wszystkie piksy zostały uwięzione głęboko w lesie. Ale pragnienie króla jest coraz większe, rośnie z każdym kolejnym dniem niewoli, gdy jednocześnie zmniejsza się jego władza nad poddanymi. A to wystarczy, by zwabić do miasta pretendenta na nowego króla, który twierdzi, że jest inny - że istnieją piksy, które potrafią pokojowo współżyć z ludźmi, nie uciekając się do przemocy i okrucieństwa. Zara zdaje się mu wierzyć - do chwili, gdy oznajmia jej, iż jest przeznaczoną mu królową.

---

O, nikt jeszcze nie odpowiedział?oO
Nie jest znana data premiery za granicą lub przybliżona w Polsce? Zniewolenie... Fajna nazwa. Ale tarzam się ze śniegu, jak czytam:
"W pewnym sensie im się to udało, gdyż wszystkie piksy zostały uwięzione głęboko w lesie."
Uwięzione głęboko w lesie za pomocą widelców, noży i drutów xD Proszę was, matko droga. Jest jakaś granica logiki? Taśma izolacyjna, ok. Ale wiatr, który zepsułby ogrodzenie? Mróz i lód, które mogą rozsadzić coś?
Czekam, bo jestem zaintrygowana tym, co wymyśliła autorka i zauroczona Nickiem. tutajpoczkategori
Ooo tak - Nick z jedną cudowną brwią! W sumie to pewnie też przecztam. Podoba mi się okładka, chociaż pierwsza, według mnie, miała w sobie więcej 'tego czegoś'
Charlotte, przecież pojawi się nowy piks! Może ten będzie bardziej łyżko-odporny.
Nie wiem, kiedy ma być rzekoma premiera, ale podobno seria będzie miała AŻ cztery książki. Trzecia ma nazwę 'Entice' ('Pokusa', chociaż wiadomo - Polak potrafi przetłumaczyć -.-'), nazwy czwartej jeszcze nie podano.
http://paranormalbooks.pl/2011/02/04/zapowiedz-zniewolenie-carrie-jones/

Premiera 11 marca 2011

Kurczę, trzeba szykować kasę Ja umrę przy tylu książkach ! Nie ma funduszy! tutajpoczkategori

---

W marcu same sławy - Miasto Upadłych Aniołów, Tożsamość Anioła, teraz Zniewolenie... Na pewno kupię, w końcu mam na półce pierwszą część i jestem zadowolona z zakupu
Eee weź mi o MUA nie przypominaj bo miałam w planach kupić całą serię, a to tyle kasy... plus jeszcze Zniewolenie, kolejna część Błękitnokrwistych i moja niekończąca się lista innych książek do kupienia ; / A chciałam oszczędzać na następny koncert Marsów w Polsce i nową MP4 ;( i wez tu człowieku przeżyj z oszczędnościami w portfelu chociaż miesiąc xD
Kupię z ciekawości i dla okładki na półce xD No i też dlatego, że pierwsza część mi się podobała, pomimo wielu głupot i krytyki jej ;> tutajpoczkategori
Przeczytałam i uważam, że było o wiele lepsze, niż część pierwsza, która była nudnawa.
Uwielbiam Astleya, i chciałabym, żeby Zara na niego zwróciła uwagę, ale ona tylko Nick, Nick i Nick.
Część pełna niespodzianek. Cieszę się, że przeczytałam, bo po porażce z 1cz. nie miałam na to ochoty - ale nudziło mi się w weekend i przeczytałam.
Część druga wypadła o wiele lepiej.
Dziś przyszło od Bukowego Lasu ;D Migusiem kończę Zimowego monarchę i niech żyje Zniewolenie! Chcę Nicka xD Nicku, przybywam ! Na dniach rzucę linka do recki ;D tutajpoczkategori

Dziś przyszło od Bukowego Lasu ;D Migusiem kończę Zimowego monarchę i niech żyje Zniewolenie! Chcę Nicka xD Nicku, przybywam ! Na dniach rzucę linka do recki ;D

A ja jeszcze nie dostałam A wysłali Ci poleconym? Czekam, czytaj i pisz recenzję xD
Nie wiem czy poleconym oO xD

W każdym razie, skończyłam. Oto recenzja : http://bookcriticaster.blogspot.com/2011/03/zniewolenie-carrie-jones.html
Ja jestem zachwycona i zniewolona ;D tutajpoczkategori
A oto i moja recenzja ;]

Zniewolenie to druga cześć przygód Zary White, która zostaje zmuszona do zamieszkania z babcią w ponurym Maine. Ale to właśnie tu, w sennym miasteczku, Zara spotyka swoją miłość i przeznaczenie. To tu ważą się jej losy. I to tu pragnie pozostać.

Z poprzedniej części znamy następujące fakty – piksy istnieją, podobnie jak fobie, które Zara recytuje w myślach w chwili, kiedy jest wystraszona. Ale piksy to nie są radosne wróżki ze skrzydełkami, jak Dzwoneczek z Piotrusia Pana. To tak naprawdę krwiożercze bestie, które nie potrafią kontrolować pragnienia a ich życie zależy od króla. Jeśli władca nie jest silny, poddani się buntują. Dlatego Zara i jej przyjaciele musza uwięzić piksy w domku w lesie (choć tym samym zdradza własnego, biologicznego ojca), by nie krzywdziły niewinnych ludzi.

Wszystko wydaje się szczęśliwie zakończone, a Zara i Nick cieszą się każdą chwilą spędzoną razem. Ich miłość kwitnie... namiętna i oszałamiająca. Oboje idealnie do siebie pasują, wzbudzając sympatię i uznanie. I wydaje się, że nic nie jest w stanie przerwać tego idyllicznego obrazu.

Ale wtedy Zara niespodziewanie spotyka dziwnego chłopca, przywiązanego w lesie drutem do drzewa. Przeczuwa, że nieznajomy jest piksem, prawdopodobnie uwięzionym przez któregoś z jej przyjaciół (czyżby Nick maczał w tym place?), ale jej miękkie serce nakazuje jej uratować chłopca. I wtedy na drodze dziewczyny pojawia się dziwna postać ze skrzydłami – piękna kobieta, która nazywa siebie Walkirią, posłanniczką boga Odyna. Twierdzi, że piks musi iść z nią do Walhalli, by służyć jako wojownik najwyższemu z bogów. Zara nie może się zgodzić na śmierć chłopaka i broni go, więc ostatecznie obca kobieta zrezygnowana odchodzi. Nasza bohaterka ma przeczucie, że jednak to nie koniec jej problemów. Choć stara się pomóc nieznajomemu, ten znika. I dopiero wtedy Zara zdaje sobie sprawę, że coś się zmienia, ona się zmienia...

Chłopak, imieniem Astley, jest nowym królem. Za takiego się podaje. Mówi, ze musi obalić ojca Zary, by przejąć jego poddanych i zasiąść na tronie piksów z Maine. A Zara nie może na to pozwolić, bo wie, że piksom nie należy ufać. Tylko że dlaczego irracjonalnie ma wrażenie, że nowy król jest z nią szczery? Że nie zrobi jej krzywdy? Ich spotkania są dziwne, zupełnie inne, niż można się spodziewać. Czuć w nich jakąś złowieszczą nutę. I napięcie. Niesamowite dawki emocji.

Astley wywołał w mojej głowie istny mętlik. Przystojny młodzieniec o blond włosach i szczupłej budowie mi się spodobał. Polubiłam go, mimo iż jest piksem. A piksom nie należy ufać, pamiętajcie!

Kolejne wydarzenia nieco zmieniają nasze uczucia. Z zadowolenia i ciekawości przechodzimy w konsternację, później przerażenie, aż w końcu w rozpacz. Każde następne posunięcie bohaterów jest coraz bardziej dramatyczne, wręcz niedorzeczne. Mamy ochotę krzyknąć: „Opanuj się, nie rób tego!”

Kreacja postaci jest dokładna, o czym wiedzą osoby, które czytały pierwszy tom – Pragnienie. Czułam ogromną radość za każdym razem, kiedy pojawiała się Issie ze swoją spontanicznością i uśmiechem na twarzy. Byłam zaintrygowana, kiedy Dev zagłębiony w tajemnice piksów, starał się odkryć jak najwięcej faktów. Aż wreszcie cieszyłam, się kiedy pojawiał się mój ulubieniec - Nick. Czarujący, uśmiechnięty, idealny!

Ciekawe może wydawać się wplecenie motywów skandynawskich wierzeń w fabułę. Niewątpliwie ma to sens, choć niestety osobiście tu miałam pewne zastrzeżenia – patos nie do końca pasuje do piksów i ich egzystencji, dlatego ciężko mi było wyobrazić sobie te psotliwe, wręcz okrutne istoty i wszechmocnego Odyna w jednym miejscu.

Pod względem językowym powieść utrzymana jest na poziomie poprzedniej części. Język jest prosty, ale interesujący. Rozdziały tym razem rozpoczynają się od wskazówek – to one tworzą sekwencję scen i myśli głównej bohaterki, która opowiada historię ze swojego punktu widzenia.

Design książki jest stylowy i na pewno ciekawy - okładka piękna i tajemnicza, idealnie oddaje ducha tej części. Spływająca po policzku kobiety złota łza jest jednocześnie zniewalająca i przerażająca. Tak, jak treść powieści.

Zniewolenie mnie miło zaskoczyło i sprawiło, że krew popłynęła szybciej, kiedy pochłaniałam tę lekturę. Po pierwszej połowie przepadłam, czytając z zapartym tchem, jak Zara podejmuje kolejne, być może tragiczne w skutkach decyzje, jak walczy o swoje szczęście, jak nie poddaje się pomimo ogromnej rozpaczy, pełna determinacji. To bohaterka z krwi i kości, prawdziwa i niepodważalnie rzeczywista.

Dramatyczne wydarzenia to ogromny atut dla Zniewolenia. Z czystym sumieniem mogę powiedzieć, że zaskoczenie i zapięcie to podstawa w dobrej lekturze. I tu się nie zawiodłam!

Polecam lekturę wszystkim fanom Pani Jones oraz osobom, które od książki oczekują wzruszeń, trudnych do podjęcia decyzji i nade wszystko emocji. Prawdziwych emocji!

A moja ocena to 8/10. I niecierpliwie czekam na kolejną część.

Książkę otrzymałam od Wydawnictwa Bukowy Las, za co serdecznie dziękuję!

http://mybooksbytirindeth.blogspot.com/2011/03/zniewolenie-carrie-jones.html
Dzięki całodniowej podróży samochodem, ukończyłam Zniewolenie.
Niestety stwierdzam, że książka ta mimo że jest lepsza od pierwszej części, nadal nie przekonała mnie do tej serii. Pomysł jest na prawdę ciekawy, ale wykonanie daje wiele do życzenia. Niby autorka chce zbudować napięcie jak wtedy kiedy dziewczyny "porwały" ojca Zary, przez moment ooo WTF kogo one mają w bagażniku , ale tak na prawdę ten wątek niczego do książki nie wniósł. A już te sytuacje które mają być niby śmieszne, jak rozmowa na stołówce o zapachu kapusty - o tak śmiałam się, ale nie z treści, ale z tego jak można takie coś w książce umieszczać

Na pewno na plus to to, że było więcej groźnych sytuacji, w większość wprowadzała bezmyślność Zary, ale można jej wybaczyć, ta dziewczyna po prostu jest w gorącej wodzie kąpana no i zakończenie, gdzieś tam mi grało, że to się tak może skończyć - ale jednak zaskoczenie było - no bo co teraz? jak to dalej będzie ? (spoiler: chodzi mi o jej przemianę, bo o Nicku nawet nie wspominam - biedactwo
Oczywiście brawo za wprowadzenie nowej postaci, bardzo ciekawej zresztą ... szkoda, że mniej było o tym drugim, ale może się jeszcze pokarze.

Kolejną część przeczytam, a jakże mam nadzieje, że autorka będzie coraz lepsza - ale z wypiekami na twarzy czekać na nią nie będę tutajpoczkategori
bardzo mi sie podobało;d
chociaż żal mi nicka no i zary;)
To było świetneee!
Ale Nick jest biedny i Zara trochę też. SPOILERCiekawe czy Nick ją znienawidzi i czy nadal będą razem. Ale ta Zara to też głupia jakby nie mogła wysłać tej swojej babki i pani Nix i tego orła(nie pamiętam jak on tam się nazywał)po Nicka.No i mogła się skapnąć,że przecież ten Astley nie wie gdzie jest ta Walhallia. I myślę,że Nick się strasznie wkurzy o to że nie dość,że jest tym piksem to jeszcze dała temu Astleyowi tą swoją gałązkęSPOILER Ale ogólnie polecam! tutajpoczkategori
Zdecydowanie lepsza druga część niż pierwsza. Na początku było to trochę nudne, ale pod koniec się rozkręciło. Czytałam z zapartym tchem P