Larista - Melissa Darwood

Miłość od pierwszego wejrzenia i przeznaczenie.
Boski plan i diabelskie kuszenie.
Przyjaźń i odrodzenie.

Link do Trailera

http://youtu.be/39MDOEopByo[/b]

Okładka



[b]Adres strony internetowej książki młodzieżowej LARISTA:

http://larista.pl

Opis powieści LARISTA:

Larysa wiedzie spokojne życie w małej miejscowości. Dziewczyna ma tylko jedno marzenie - odnaleźć prawdziwą miłość.

W dniu swoich osiemnastych urodzin wypowiada życzenie i wkrótce, nieoczekiwanie, napotyka na swojej drodze zabójczo przystojnego, choć niepokojąco tajemniczego Nieznajomego. Mroczne okoliczności spotkania oraz niezwykłe zuchwalstwo mężczyzny budzą w niej sprzeczne uczucia.

Gdy kilka dni później w jej życiu pojawia się atrakcyjny Daniel, kuszący zniewalającym zapachem cedrowego drzewa, życie Larysy gwałtownie ulega zmianie. Okazuje się, że mimowolny poryw serca w stronę Nieznajomego i toksyczna znajomość z Danielem zagrażają jej życiu.

Dziewczyna próbuje dociec kim są obaj młodzi mężczyźni. Odpowiedź jednak nie jest wcale prosta. Okazuje się, że obu łączy wspólna przeszłość - niegdyś naznaczeni, toczą do dziś bezkrwawą, choć dramatyczną walkę.

Dokąd doprowadzi Larysę znajomość z Gabrielem i Danielem? Jaką tajemnicę kryje każdy z nich? Czy prawdziwa miłość naprawdę przezwycięża wszelkie przeciwności?

Od kwietnia 2013 w księgarniach

---

okładka nie zachwyca, widziałam znacznie lepsze tutajpoczkategori

pojawia się atrakcyjny Daniel, kuszący zniewalającym zapachem cedrowego drzewa



Wpis wygląda mi na dość perfidną reklamę, ale nie ma to większego znaczenia.
Opis koszmar, nic oryginalnego, rzygu rzygu rzyg. Nie, nie, nie! No ile jeszcze będą wydawać ciągle to samo, tylko z innym tytułem? Zabójczo przystojny, tajemniczy, potem ten drugi i jako ostatni gwóźdź do trumny coś zagraża jej życiu.
No i - co może być świetnego w okładce z twarzą?
Myślałam, że umieszczamy tu zapowiedzi książek, a nie "obrzygujemy" się wzajemnie.
Silije nie pomyślałaś, że swoim mało konstruktywnym komentarzem mogłaś obrazić, tych którzy lubią takie pozycje i planują przeczytać tę powieść?
Uważam, że promocja swoich usług Krytyka ma pewne granice. Ty je chyba przekroczyłaś.

Umieściłam tę zapowiedź, ponieważ czytałam rękopis nim trafił do wydawnictwa Zielona Sowa i muszę przyznać, że naprawdę mnie zaintrygował. Powieść jest wciągająca i zaskakująca. Jeśli na podstawie jedynie opisu jesteś wstanie ocenić książkę, to powątpiewam w twoje zdolności Krytyka. Larista to pozycja dla młodzieży, szczególnie dla dziewczyn, które chcą czerpać satysfakcję z oderwania od codzienności. Nie jest to kolejna opowieść o aniołach, czy wampirach. Faktycznie jeden z głównych bohaterów jest bardzo przystojny i tajemniczy, co zapewne w twoim odczuciu jest zbrodnią. Przecież każda z nas chce czytać o brzydalach.
Co do fabuły, wątek miłosny umiejętnie przeplata się z elementami paranormalnymi, a nawet motywami historycznymi i filozoficznymi - co nawet zjednało mojego chłopaka, który raczej nie czyta beletrystyki. Główna bohaterka nie jest płytką dziunią. Jest wyrazista, ma swój punkt widzenia. Można ją określić jako marzycielkę skłonną do altruizmu. Myślę, że wiele z nas może się z nią utożsamić. Dialogi są wartkie i rzeczywiste, bywają miejscami zabawne. Jednak to już każda z nas musi indywidualnie ocenić. Ilu ludzi tyle upodobań.
Mnie ta powieść oczarowała i zdecydowanie ją polecam. tutajpoczkategori

---

Myślałam, że umieszczamy tu zapowiedzi książek, a nie "obrzygujemy" się wzajemnie.


Silije nie pomyślałaś, że swoim mało konstruktywnym komentarzem mogłaś obrazić, tych którzy lubią takie pozycje i planują przeczytać tę powieść?
Jeśli na podstawie jedynie opisu jesteś wstanie ocenić książkę, to powątpiewam w twoje zdolności Krytyka.

Nie oceniam książki, tylko opis; wczytaj się dokładniej w to, co napisałam. Poza tym nie bardzo rozumiem skąd pomysł, że pisząc o opisie (co robię przy prawie każdej zapowiedzi tutaj) obieram rolę Krytyka. Dlaczego w ogóle piszemy to słowo wielką literą? Znaleźliśmy się w powieści Coelho?

Sama bardzo lubię paranormal romance, ale mam (wszystkie na tym forum mamy) z tym gatunkiem już tak duże doświadczenie, że OPIS, który powiela i tak już powielone schematy i w którym pojawiają się określenia dokładne takie, jak w wielu wcześniejszych powieściach nie wzbudza mojego zainteresowania. Być może książka jest fantastyczna, ale nie zamierzam jej czytać, bo OPIS wywołuje moje najgorsze przeczucia. Wszystko to już było.

Fajnie, że zamieściłaś zapowiedź (choć zakładanie konta tylko po to, żeby ją zamieścić zawsze będzie kojarzyło mi się z reklamą, a emocjonalne podejście do krytyki tylko tę tezę potwierdza), ale przestań atakować za to, że ktoś śmiał nie napisać "ale super, na pewno kupię", ale przynajmniej "książka nie w moim guście, ale ciekawa jestem waszych opinii".
Okładka niezbyt tajemnicza, ale mnie się bardzo podoba ta twarz, a zwłaszcza kolor oczu. Sama chciałabym takie mieć Opis nie wybija się mocno wśród innych zapowiedzi, ale przyznam, że tytuł mnie dość mocno zaintrygował. Pewnie poszukam na półce, żeby zajrzeć do środka. tutajpoczkategori
Pozornie typowa tematyka, choć może kryje się za tym opisem coś więcej. Nie wiem, trzeba będzie sprawdzić. Poza tym,jest to co najbardziej lubię w powieściach: miłość, tajemnica i mroczność, przystojniak, i nawet jakieś przeznaczenie...Trailer przyjemny dla oka, a podkład dla ucha. Niby taki oszczędny w formie, a jednak ma coś w sobie. Klimat całości zdecydowanie mi odpowiada.
Opis typowy dla książki młodzieżowej. Okładka nie powala, ale też nie straszy. Przeczytałam fragment (dodali na LC: http://www.larista.pl/bonus/Fragment_Larista_Melissa_Darwood.pdf ).
Na 30 stronach znalazłam: mroczny początek – pogrzeb bohaterki, później akcja nieco spowalnia – dialogi, szkolna dyskoteka ( cyt. "gibana dla jełopów), i potem - pojawia się tajemniczy przystojniak z pogrzebu. Napisane młodzieżowym językiem – szybko się czyta. Miłe zaskoczenie. Na razie odczucia mam pozytywne, mam nadzieję, że się nie rozczaruję po przeczytaniu całości. tutajpoczkategori
Świeżości tu raczej nie czuję, ale może być ciekawie, więc z chęcią się z nią zapoznam, jeśli tylko będę miała okazję. A okładka? Taka normalna, ładna, nawet przyciągająca, ale nic poza tym.
Przyznam,że okładka mi się podoba Co do opisu-z podobnymi się spotykałam i ten jakoś nie zrobił na mnie wrażenia. Książkę prawdopodobnie kupię tutajpoczkategori
Okładka jest nawet ładna, przywodzi mi na myśl Lament, podobne kolory. Generalnie opis jest tragiczny, mam już dosyć sennych miasteczek i pięknych facetów, którzy będą startować do jednej laski/ona do nich. Gdzie z ich powodu będzie groziło jej niebezpieczeństwo. Dodatkowo coś mnie tknęło, weszłam na stronę o książce i się załamałam - polska autorka. Przyznam, jestem uprzedzona, ale po przeczytaniu fragmentów, myślę, że jest to całkiem uzasadnione. Po pierwsze imiona, po drugie - kurczę, czy my nie potrafimy dobrze pisać? Mam wrażenie, że książki dla młodzieży pisane przez polskich autorów są tragiczne, natomiast znaczna część fanfiction z polskiego fandomu jest na naprawdę wysokim poziomie. Często żałuję, że żadna ze znanych mi osób piszących w fandomie Harry'ego Pottera nie chce napisać czegoś swojego, bo mają możliwości i przynajmniej miałabym pewność, że nie będzie to kolejna historyjka dla niezaspokojonych dziewczynek.

Wracając do tych fragmentów - nie przeczytałam tych 30 stron i raczej tego nie zrobię, szkoda mojego czasu. Te wycinki - które zapewne miały wzbudzić zainteresowanie czytelnika, zwiększyć napięcie, czy coś w tym stylu - były wyjątkowo nietrafione. Zastanawia mnie, czy zostały wybrane w pełni świadomie, bo osobiście nie dałabym czegoś takiego, jako reklamę mojej książki. Pomijam już fakt, że niektóre zdania są do poprawy, brak przecinka, za dużo spacji, bądź jej brak ( mam nadzieję, że te fragmenty nie zostały jeszcze zatwierdzone przez wydawnictwo i nie pojawi się tyle kFiatków w książce ), ale kurczę. Właściwie każdy fragment to zawodzenie głównej bohaterki nad urodą faceta, ludzie, ile można? Czy w prawdziwym świecie po ulicach chodzą same ideały? Do tego te mało ambitne dialogi... nie no, ja się po prostu nie zgadzam.
Z początku bardzo chciałam przeczytać tę książkę, ale jakoś powoli mi się odechciewa. Nie czytam powieści tego wydawnictwa, więc pewnie i po tę nie sięgnę - jakoś mnie nie ciekawią. tutajpoczkategori
Opis mnie nie zaciekawił ale przeczytałam fragment. Szczerze powiedziawszy nie trafiło w mój gust. Mam wrażenie, że pomimo jakiś tam zawiłości, może z tego wyjść coś co mnie rozczaruje. Poza tym troszkę drażni mnie to, że główna bohaterka ma takie "inne" imię od reszty bohaterów mających polskie imiona.
Podsumowując poczekam na opinię. Zobaczymy.
Jak to jest możliwe, że w niemal każdej książce jest zabójczo przystojny chłopak, a w realnym świecie jest ich tak niewielu?!

Dawno mnie na forum nie było, ale zapowiedzi nowych książek są takie jak tych, które czytałam kilka miesięcy temu! Opis powinien zachęcać, a ten jedyne co we mnie wywołuje to uczucie: to już było. tutajpoczkategori
Przeczytałam i stwierdzam, że Larista mnie urzekła ^^. Może dlatego, że lubię babskie historie, a może z powodu głównej bohaterki, która jest taką niepoprawną romantyczką jak ja;) Powieść jest piękna, taka bajka dla nastolatek, która czaruje i wciąga w nierealny świat. Myślę, że pierwsza połowa książki mogłaby zawierać nieco mniej miłosnych wywodów bohaterki, choć druga część to zrekompensowała intrygującymi scenami i ciekawie nakreślonymi dziejami Guardianów i Tentatorów. Ogólnie książkę mogę określić jako nastrojowy, klimatyczny romans z ciekawie komponującym się wątkiem historyczno-paranormalnym, za dobrą cenę.
to polska autorka prawda ?
raczej nie przeczytam, w tym gatunku musi mnie coś naprawdę zaintrygować tutajpoczkategori
U mnie książka spokojnie czeka na półce - po przeczytaniu paru pierwszych stron, kompletnie odechciało mi się czytać. Jakoś szczególnie nie zachęca :/
Przyznam szczerze,że mam pewne obawy co do tej książki. Chodzi o to,że autorką jest Polka,a ja mam uprzedzenie do polskich pisarzy... tutajpoczkategori



Sama Larysa to postać jakich wiele w paranormalach, absolutnie niczym się nie wyróżnia i wnerwiająco szybko wyciąga pochopne wnioski, co mnie strasznie irytowało. I ta jej desperacja, żeby znaleźć chłopaka, rety... Jakby od tego zależało całe jej przyszłe życie.

Plusem jest to, że czytało się szybko i do połowy książka ta prezentowała się naprawdę przyzwoicie. Później zaczęła drastycznie tracić poziom, który spadał, spadał, aż z hukiem grzmotnął o bruk. Jeżeli ktoś szuka czegoś nowego, oryginalnego to w tej książce tego nie znajdzie. W "Lariście" powielają się wszystkie możliwe schematy. Sam pomysł na historię jest naprawdę ciekawy, jednak opiera się głównie na wątku religijnym, przez co ja z góry go skreśliłam, gdy tylko ten wątek wyczułam.
Kurczę mam chęć ją kupić,ale po tak słabych opiniach o niej trochę się obawiam... Sama już nie wiem co mam zrobić. tutajpoczkategori
Czytam sobie właśnie opinie na LC i nie ma zbyt pozytywnych, czemu też się nie dziwię, bo i mnie ta książka nie zachwyciła. Jeszcze zanim ją dostałam to widziałam, że zachwytów nie ma, co też mnie trochę zaskoczyło (no nie wiem, spodziewałam się, że będzie to fajna powieść, pomimo tandetnego opisu).
Naprawdę radzę zastanowić się kilka razy, żeby nie żałować zakupu i zmarnowanch pieniędzy, jeżeli książka Ci się nie spodoba.

Btw. cytat na „zachętę”.
„- Twoje żebro... - szepnęłam zaniepokojona. - Do diabła z nim. - Wsparł się na łokciu i po chwili znalazł się nade mną. Jego nagi, owinięty bandażem tors napierał na moją pierś. - Mam teraz problem z inną częścią ciała. - Uśmiechnął się uwodzicielsko i pocałował mnie namiętnie”.
Cytat zachęca Ale niepokoją mnie te opinie... Cóż zaryzykuje Kupię kiedyś używaną na LC Mniejsza strata kasy będzie tutajpoczkategori
Hahahaha! Cytat wymiata! Jeden z tych Okropnie Żenujących Cytatów.
Eh, ja już czytając opis skreśliłam tę książkę. Tak jak się spodziewałam - same schematy.
Jak na razie jestem po 3 rozdziałach (za to po 50 stron są xD), ale nie wiem, czy dotrwam do końca .

Jedyne co mi się w tej ksiażce podoba, to okładka. Reszta - było, było wielokrotnie i z wyższym poziomem. Tu przytoczę Szeptem i Spętani przez bogów, mimo ewidentnej "zmierzchowatości" miały fajne tło i główną bohaterkę z przynajmniej odrobiną oleju w głowie. Jedynym celem życia Larysy jest znalezienie chłopaka.

Jako feministka powiem tak: dawno się tak nie wstydziłam za swoją rodaczkę. Stworzyła niemal idealną kopię Belli Swan, obdarzając ją móżdżkiem myszy, a sypnięcie artystycznymi talentami nie ratuje sytuacji. Jest taka sytuacja: staruszka ma zawał, Larysa jest świadkiem i zamiast zająć się nią rozmawia z cudownym Nieznajomym. Bite cztery strony. Chciałaby studiować "pamiętnikopisarstwo" albo "romansoczytanie". Tu się autentycznie w czoło palnęłam, bo na filologię polską nie pójdzie, bo najpierw będzie czytać średniowieczne teksty, a potem uczyć polskiego w szkole. "Nauki ścisłe na czarnej liście".

Chciałabym, żeby Nieznajomy pozostał nieznajomym. Jast mroczny, bosko przystojny i niebezpieczny. Typowe, nihil novi sub sole. Totalnie nie warty uwagi, tak jak reszta bohaterów. Tylko Zuza jest nawet okej, trochę sztuczna i nieprzekonująca, ale od Lary o wieele lepiej skonstruowana.

Styl dość przeciętny, nachalne wciskanie powiedzonek o aniołach i diabłach lekko wkurzające, ale da się przeżyć. Natomiast ukrywanie się pod angielskim pseudonimem a potem umieszczanie akcji na polskim zadupiu jest z leksza bezsensowne. Wiem, że ludzie nie przepadają za polską literaturą, ale albo się ukrywamy, żeby nie oceniali przez pryzmat polskości, albo dumnie informujmy z jakiego kraju pochodzimy. Bez fizyki kwantowej, której Lara zapewne nie ogarnia, nie można mieć ciastka i zjeść ciastko.

To wszystko... na razie. Może skończę książkę i kopsnę się na full recenzję. Nie wiem za bardzo jak poziom potem może jeszcze bardziej spaść. Musi być jakaś granica, co nie ? tutajpoczkategori
Dokończ Corita, bo fajnie czytało się tę "wstępną" recenzję Książka mnie nie interesuje do czytania, ale opnie z chęcią sobie czytam
Całkiem niedawno znalazłam tę książkę na bibliotecznej półce. I niestety- z pewnością nie zmieni ona mojego zdania na temat ogółu romansów paranormalnych. Choć pomysł naprawdę BYŁ. Sama historia miała, jak dla mnie, spory potencjał. Świeży pomysł fabularny. Jakieś możliwości. Ale od początku.

„Laristę” wypożyczyłam „na wszelki wypadek”. Zobaczyłam, że dobrze się kończy, więc stwierdziłam, że gdybym nie daj Boże miała mentalną dolinę, czy co gorsza nastrój romantyczny, to machnę sobie sympatyczne jednoczęściowe romansidełko, odbiegające poziomem mocy od pozostałych wypożyczonych lektur. I tak dziś, siedząc w kuchni przy garach i piekarnikach, zabrałam się do lektury. Na samym początku zaskoczył mnie fakt, że akcja toczy się w Polsce. Nazwisko autorki, jeśli miało być pseudonimem, to cóż, chapeau bas. Ale akurat miejsce to chyba najmilsza niespodzianka książki. Szkoda, że tak mało powieści (że nie wspomnę o tych z przymiotnikiem „dobre”) ze swojskiego gruntu dociera pod polskie strzechy i dachówki.

Sama fabuła sprawia wrażenie niemożliwie rozciągniętej w czasie tylko po to, by w pewnym momencie nabrać nienaturalnego przyspieszenia. Jakby Melissa Darwood planowała napisać trylogię, a potem zdecydowała się, jednak, na jeden tom. Przez pół książki nie wiedziałam o właściwej intrydze nic, potem zostałam zalana powodzią chaotycznych informacji, a to wszystko podane zostało w zalewie słodko-słodkiej. Język dość prosty i współczesny, pomijając niemożebnie patetyczne miłosne dialogi głównych bohaterów. Poniżej część spoilerowa.

Larysa to najbardziej irytująca postać książki. Realizuje punkt po punkcie topos romantycznej gęsi o szczątkowym charakterze. Zakochuje się w przystojnym gościu: bo jest przystojny. Nie ma ambicji: bo po co, skoro i tak będzie żyć długo i szczęśliwie. Jest cudowna, wyjątkowa, dobra i miła: tylko czasami, kontemplując urodę swojego obiektu westchnień, zapomina o konających na poboczu staruszkach. Niekiedy ma głębokie obawy odnośnie swego związku: po pierwszej rozmowie z miłością życia obawia się, że dotrą do niego plotki o odpisywaniu zadań z kolegą i ją rzuci (!?). A scena z wielką kłótnią, gdy zobaczyła Gabriela z Tatianą stojących obok siebie i z tego powodu go zostawiła, była miodna. Ubawiłam się setnie Rodzice Larysy też są niebywale bezmyślni (ach, te geny!). Gdyby moja córka przyjeżdżała z nieznajomym facetem, w dodatku TAKIM wozem (pięćset sztuk na cały świat), zaczęłabym się obawiać, że dorabia do kieszonkowego. Są też prawdopodobnie zbyt bogaci- gdy córka pod wpływem rozmowy z chłopakiem postanawia zostać artystką, (choć nikomu wcześniej nie pokazała żadnej pracy, więc teoretycznie nie powinna mieć pojęcia o wartości swojego talentu, a tu- ASP!)tatuś wykupuje jej pół sklepu dla artystów. A to drogie sklepy są. Gabriel był nawet ciekawy, dopóki się nie odezwał. Ah, był też piękny. Pachniał piżmowo i korzennie (czasami się zastanawiam, gdzie sprzedają takie zestawy dla amantów) Gdybym była Gabrielem, udusiłabym Larysę mniej więcej w jednej/trzeciej książki. Daniel, kontr konkurent, był zły. I śmierdział. Stanowił za to chyba najciekawszą postać całej książki. Może dlatego, że nie rzygał tęczą i jednorożcami jak cała reszta. Zuza też była okej, chociaż, jak każda postać, prowadzona została niekonsekwentnie. Pół książki twarda laska, przez resztę makolągwa na miarę Arabelli S.

Wątek romantyczny. Uh. Tu trochę poległam i częściowo opuszczałam, więc będzie pobieżnie:
a) Kim ty jesteś, piękny nieznajomy?
b) Jestem pięknym nieznajomym i wybieram ciebie, szara myszo, bo jesteś taka cudowna i wow!
c) Kocham go, kocham go, nie znam go, kocham go!
d) Nie przeszkadza mi, że jesteś dziecinna, oderwana od rzeczywistości, nienormalnie zazdrosna i nie masz ambicji, co tam, że właściwie ze sobą nie rozmawialiśmy… jesteś moją wieczną miłością od pierwszego wejrzenia lol. (właśnie tu poległam)
e) Historia życia, a jest tego parę setek lat.
f) Pierdylion podejść do pierwszego razu
g) Problemy.
h) Więcej problemów.
i) Główny protagonista dostaje spore bęcki. Ona ratuje mu życie. I w ogóle.
j) Seks.
k) Żyli długo i szczęśliwie (a będą żyli naprawdę długo, o ile on jej wcześniej nie zabije).
Opisy romantyczne i prowadzenie związku to najbardziej kulejąca część książki. Nie ma podstaw dla uczucia, samo wyjaśnienie „od pierwszego wejrzenia” jest bardzo słabe. A Bella, tfu, Larysa, zakochuje się najprawdopodobniej w twarzy i samochodzie Gabriela. Daniel ma w tym związku niewiele do powiedzenia, od początku jest be. Chociaż nie od początku śmierdzi.

Wątek paranormalny… cóż, tu właśnie tkwił największy potencjał i jego najbardziej mi szkoda. Odpowiednio pokierowany i rozbudowywany mógł dać mocną podstawę pod całość fabuły, a stał się tylko szczątkowo omówionym dodatkiem. Interesujące były pomysły związane z odradzaniem się Guardianów i Tentatorów, ich rolą w śmierci i walkami, ostatecznie jednak spłaszczono to wszystko do jednego, niezbyt kształtnego wymiaru.

Pozostałe wątki były tylko zarysowane i to ołówkiem H8, topornie i bez polotu. Język również nie zachwyca, choć i szczególnie nie razi, pomijając patetyczne dialogi głównych bohaterów.
Wyczytałam na stronie „Laristy”, że jest ona połączeniem 50SoG i Zmierzchu. Niestety, jest to synteza najgorszych elementów tych książek, w dodatku szyta grubymi nićmi.
Hahaha, Jack, dlaczego zaspoilerowałaś najlepszą część? Taka strata dla niektórych Gdybym się nie śmiała to pewnie przeczytałabym Twoją recenzję z takim skupieniem jak Twój Dean oblizuje usta

Btw, co za książka, uwielbiam czytać takich recenzję, oby więcej Powrót do góry
Jack, przeczytałam zaspiolerowaną część i strasznie się cieszę, że to uczyniłam. D Genialna recenzja. Świetnie się ją czytało. Cóż, po książkę raczej nie sięgnę. Przeczytałam zbyt dużo niepochlebnych opinii.