ks. Aleksander Zienkiewicz

We wtorek 21 listopada 1995 r. we Wroclawiu umarl ksiadz Aleksander Zienkiewicz. Jego pogrzeb przezywany bardzo po chrzescijansku odbyl sie w piatek. W tym dniu Katedra byla wypelniona ludzmi. Trumna stala zamknieta, tak ze kazdy niosl w sobie obraz zywego czlowieka. Wszyscy mieli swiadomosc, ze ta smierc nie byla nagla -- przez ostatnie lata Wujek niedoleznial coraz bardziej -- byla raczej wybawieniem z choroby i cierpienia, byla prawdziwym odejsciem po nagrode.

Wiekszosc z obecnych poznala Wujka w okresie od polowy lat piecdziesiatych do lat osiemdziesiatych pod "czworke", w duszpasterstwie akademickim, ktore bylo jego dzielem. Bylo takze 200 ksiezy roznych generacji. Dla wielu z nich byl Rektorem Seminarium z ich czasow kleryckich (1953-1957). Wykonywanie tej funkcji w tamtych czasach bylo dlan wielkim krzyzem. Byli nareszcie Nowogrodzianie, dla ktorych ksiadz Zienkiewicz byl szczegolnie drogi i bliski -- przyjaciel ich mlodosci oraz czasow okupacji.

To byl czlowiek dobroci i delikatnosci, wrazliwy na godnosc czlowieka i jego wolnosc. Zyl dla innych: zawsze zyczliwy i hojny -- dzielic sie tym, co mial. Jego drzwi byly otwarte dla kazdego. Do nikogo nie byl nastawiony wrogo.

Urodzony pod zaborem rosyjskim, przezywszy potem 3 kolejne okupacje w latach 1939-45, podziwial to, ze dozyl czasow obecnych. Doswiadczajac w ostatnim okresie zycia niedolestwa i utraty samodzielnosci, nie przestawal dziekowac Bogu za wielkie rzeczy, ktore mu uczynil.

Wadim Szajkiewicz

---

Rodzina Nowogródzka

HISTORIA

Szukając źródła powstania Rodziny Nowogródzkiej należy sięgnąć do faktu męczeństwa S. Stelli i 10. Towarzyszek, Nazaretanek, dziś błogosławionych, które oddały życie za rodziny i kapłana, ks. Aleksandra Zienkiewicza, ówczesnego kapelana Sióstr i duszpasterza w nowogródzkiej farze, ginąc z rąk hitlerowców 1.sierpnia 1943 roku w lesie pod Nowogródkiem. Akt ofiary uprzedziły intencją: „Mój Boże, jeśli potrzebna jest ofiara, niech raczej nas rozstrzelają niż tych, którzy mają rodziny”.

Do dziś żyją osoby, ówcześnie uwięzione, a ocalałe dzięki ofierze sióstr. Ocalał także ks. Aleksander Zienkiewicz, dziś już nieżyjący, który po przyjeździe do Wrocławia, zainicjował tu spotkania nowogródzkich wychowanków Sióstr. Odnajdywały się znane osoby, tętniły życiem świeże wspomnienia, brzemienne w miłość do Sióstr Męczennic, wiarę w sens ich ofiary, w dziękczynienie za ich męczeństwo. I tak na nowo zawiązywała się Rodzina Nowogródzka, scalona dawnymi i nowymi więzami, w duchu nazaretańskim, dla misji świadectwa.

Ksiądz Zienkiewicz, w początkach lat 70. gromadził Rodzinę Nowogródzką przy Sercu Królowej Polski, na Jasnej Górze, w duchu wdzięczności za łaski wypraszane przez Siostry Męczennice i w duchu prośby o ich beatyfikację.
Zarówno ks. Zienkiewicz, jak i członkowie Rodziny Nowogródzkiej, wielokrotnie zaświadczali o doniosłości ofiary Sióstr i żyli w świadomości darowanego im życia. Wspomniany kapłan tak odniósł ich męczeństwo do swojej osoby: „Wierzę, że siostry zastąpiły mnie na ofiarnym stosie”.

Spotkania członków Rodziny Nowogródzkiej trwają do dziś, nie tylko wokół żywych wspomnień, ale przede wszystkim wokół ofiary Nowogródzkich Męczennic, z której wyrasta ich życie i dzień dzisiejszy.

STRUKTURA

Rodzina Nowogródzka złączona jest ze Zgromadzeniem Sióstr Nazaretanek duchem rodzinnym, właściwym charyzmatowi nazaretańskiemu. Tworzą ją zasadniczo byli wychowankowie i uczniowie Sióstr Męczennic z Nowogródka oraz rodziny Sióstr i wychowanków.

Członkowie Rodziny Nowogródzkiej zapisywali karty historii Zgromadzenia Sióstr Nazaretanek jako uczniowie szkoły prowadzonej przed wojną przez Siostry w Nowogródku, a obecnie, jako świadkowie heroicznego życia i męczeństwa Nowogródzkich Sióstr.

Uczestniczą w historii Zgromadzenia także jako dojrzały owoc ich apostolskiej pracy wychowawczej. Członkowie Rodziny Nowogródzkiej żyją w kraju i za granicą, utrzymują żywą więź ze Zgromadzeniem i między sobą.

Opiekunem duchowym Rodziny jest Ks. Prałat Jan Adamarczuk. Z ramienia Zgromadzenia grupą opiekuje się S. Zdzisława Trojanowska.

APOSTOLSTWO RODZINY NOWOGRÓDZKIEJ

Apostolstwo Rodziny Nowogródzkiej wynika z jej ścisłej więzi ze Zgromadzeniem Sióstr Nazaretanek i z wdzięczności Bogu za dar Sióstr Męczennic. Oto wybrane przykłady apostolstwa Rodziny Nowogródzkiej:

· Członkowie Rodziny Nowogródzkiej włączyli się w prośbę Zgromadzenia o beatyfikację Sióstr Męczennic, następnie uczestniczyli jako świadkowie w procesach beatyfikacyjnych S. Stelli i 10. Towarzyszek oraz Sł. Bożej S. Małgorzaty Banaś, dwunastej ocalałej, zmarłej w Nowogródku w 1966 roku w opinii świętości, której proces beatyfikacyjny jest w toku.

· Uczestniczyli w beatyfikacji Sióstr Męczennic w Rzymie, 5 marca 2000 r.

· Rodzina Nowogródzka spotyka się co roku na Jasnej Górze przed 1 sierpnia (rocznica męczeństwa), kontynuując spotkania zainicjowane przez ks. Aleksandra Zienkiewicza, podczas których uczestniczy we Mszy św. za zmarłych członków oraz w intencji dziękczynnej za łaski otrzymane przez wstawiennictwo Bł. Sióstr, z prośbą o ich kanonizację.

· Spotkania takie mają miejsce także w Warszawie z okazji Bożego Narodzenia i Wielkanocy oraz okolicznościowo w Bydgoszczy.

· Członkowie Rodziny Nowogródzkiej pielgrzymują do Nowogródka i okolic, skąd pochodzą, gdzie wzrastali, uczyli się, walczyli w ugrupowaniach AK, gdzie przy nich i także dla nich dojrzewała i dokonała się męczeńska ofiara 11. Sióstr Nazaretanek. Pielgrzymują do miejsca rozstrzelania Sióstr w lesie koło Nowogródka, ich pierwszej mogiły, i do nowogródzkiej fary, kryjącej w sarkofagu doczesne szczątki Bł. Jedenastu, w których zwyciężyła ewangeliczna miłość, dająca życie za braci.

· Rodzina Nowogródzka żyje świadectwem miłości i ofiary Bł. Sióstr Nazaretanek i przekazuje je przyszłym pokoleniom.

· Rodzina Nowogródzka w duchu rodzinnym uczestniczy w życiu Zgromadzenia oraz szerzy kult Bł. Sióstr Męczennic. Jeden z członków Rodziny ufundował i jako artysta plastyk wykonał, do kościołów i nazaretańskich domów zakonnych, kilka tablic upamiętniających męczeństwo Sióstr.

· Członkowie Rodziny Nowogródzkiej publikują książkowe wspomnienia osobistych przeżyć związanych z pobytem w łagrach, na zesłaniu, zachowując ślady historii, a także piszą o ziemi nowogródzkiej i Nazaretańskich Męczennicach.

· Rodzina Nowogródzka włącza się w duchowe „dzieło” założone przez Ks. Aleksandra Zienkiewicza - „Żywy Różaniec”, dając wyraz duchowej łączności ze swoim byłym duszpasterzem.

Zadziwiająca jest siła oddziaływania wiary, miłości i wynikającej z nich męczeńskiej ofiary Bł. Sióstr Męczennic, która sięgnęła poza ich męczeńską śmierć i znalazła wyraz w ukształtowaniu i trwaniu Rodziny Nowogródzkiej.