3. Magia indygo

In the aftermath of a forbidden moment that rocked Sydney to her core, she finds herself struggling to draw the line between her Alchemist teachings and what her heart is urging her to do. Then she meets alluring, rebellious Marcus Finch--a former Alchemist who escaped against all odds, and is now on the run. Marcus wants to teach Sydney the secrets he claims the Alchemists are hiding from her. But as he pushes her to rebel against the people who raised her, Sydney finds that breaking free is harder than she thought. There is an old and mysterious magic rooted deeply within her. And as she searches for an evil magic user targeting powerful young witches, she realizes that her only hope is to embrace her magical blood--or else she might be next.

Data premiery w USA: 12.02.2013

---

Właśnie jestem w trakcie czytania tej części. Za mną już połowa. ALe moge powiedzieć ze ta czesc jest ekstra.
Jest to pierwsza ksiązka która czytam po angielsku, ale nie moglam sie powstrzymać. Mogę powiedzieć ze kto uwwielbia Adriana nie będzie zawiedziony, jest go dużo Kocham tą serie. JAk skończe całą postaram sie napisać coś wiecej
A wy jak? Czytacie ? tutajpoczkategori
"The next book in the Bloodlines series is going to be called The Indigo Spell, and it will be released on February 12, 2013."
Świetnie -.- do tego czasu zdążę już przeczytać i Bloodlines i The Golden Lily w obydwóch językach i nauczyć się wszystkich kwestii na pamięć... Ach i zapomniałam dodać - oszaleć też już zdążę do tego czasu tutajpoczkategori

---

A tu krótki, za to jaki, fragment TIS:

"This wasn’t the first time I’d been pulled out of bed for a crucial mission. It was, however, the first time I’d been subjected to such a personal line of questioning.
“Are you a virgin?” "
O nie, Aly, dlaczego to zrobiłaś? Teraz w mojej głowie układa się już cała historia... A powinnam się uczyć, a nie fantazjować ^^ haha! Skąd w ogóle wytrzasłaś te informacje? tutajpoczkategori
BTW dziewczyny, pierwszy rozdział 3 części jest w sieci, na jakimś tumbrze znalazłam, ale teraz nie mogę tego znaleźć :< Może Aly to znajdzie, jest lepsza w tym ode mnie
Poza tym miałam się uczyć, a tu nagle 19, a ja siedzę i jestem na 15 rozdziale. Matko, scena gdy Adrian był pijany, a Sydney kazała mu się skupić na czymś,a on na to, że nie potrzebuje od niej jej krzyża, bo ma coś co mu pomoże była tak pięknym nawiązaniem do sceny z 6 części VA gdy Dimitri powiedział do Rose, że skupi się na czymś pięknym jak jej włosy że ja płaczę i się nie uspokoję :<
A miałam czytać powoli, jeden rozdział na jeden dzień. Taaak.
Ps. Nariell, te info są na oficjalnej stronie Bloodlines na fb.

BTW dziewczyny, pierwszy rozdział 3 części jest w sieci, na jakimś tumbrze znalazłam, ale teraz nie mogę tego znaleźć :< Może Aly to znajdzie, jest lepsza w tym ode mnie
Poza tym miałam się uczyć, a tu nagle 19, a ja siedzę i jestem na 15 rozdziale. Matko, scena gdy Adrian był pijany, a Sydney kazała mu się skupić na czymś,a on na to, że nie potrzebuje od niej jej krzyża, bo ma coś co mu pomoże była tak pięknym nawiązaniem do sceny z 6 części VA gdy Dimitri powiedział do Rose, że skupi się na czymś pięknym jak jej włosy że ja płaczę i się nie uspokoję :<
A miałam czytać powoli, jeden rozdział na jeden dzień. Taaak.
Ps. Nariell, te info są na oficjalnej stronie Bloodlines na fb.
Świetnie, teraz zamiast się uczyć to będę szukała tego rozdziału -.- Czytać tą książkę powoli? Też na to liczyłam, ale się nie udało Nie no, po prostu idealny czas na wyjście tej książki zaplanowali - w sam pod koniec roku szkolnego i sesji... Co za tortura!
A scena z Halloweenowego balu była chyba moja ulubiona! Mead po prostu im stworzyła idealny klimat - te świeczki i w ogóle! (No dobra, to, że Adrianowi było niedobrze było trochę mniej romantyczne, ale za to realistyczne, za co też lubię tą książkę.) To jak Adrian był nieśmiały i bezbronny. Kiedy usiedli obok siebie i on ją trzymał za rękę.. ! Czytałam tą scenę dwa razy bo nie mogłam się nią nasycić!
P.S - znalazłam pierwszy rozdział 3ciej części, a przynajmniej wydaje mi się, że to jest to. tutajpoczkategori
Alb ta scena, gdy na zajęciach Sydney w pewien sposób "przytuliła" Adriana i jaki był zszokowany Aż mi się płakać chciało, to takie słodkie było
Masz rację Nariell, ja chyba napiszę do Mead z oskarżeniem, że przez nią zawalę rok TGL jest piękne, zwłaszcza sceny Sydrian. Ale nie mogę też przestać się śmiać z tekstów Adriana i komplementów Jill. Czyżby następy wielokąt: Angeline->Eddie->Jill->Sydney<- Adrian ? A tak na serio nie mogę poradzić sobie z trójkątem Angeline, Eddie, Jill. Sama nie wiem która bardziej do niego pasuje i serce mnie będzie bolało, kogokolwiek on wybierze Zachowuje się jak dwunastolatki, które zobaczyły Biebera. Co ta książka ze mną robi..
Ps. Tak to dokładnie ta sama strona! Jesteś genialna!
Zgadzam się! Ta scena była słodka, aczkolwiek ja na początku pomyślałam, że on się nabija, bo oczywiście to brzmiało jak jeden z jego docinków. Dopiero jak Sage zaczęła przeżywać, że coś z nią jest nie tak, to zwróciłam uwagę, że zareagował jak wstydliwy nastolatek. I TAK, to było okrutnie słodkie! Aczkolwiek to zachowanie mi się kompletnie nie pokrywało z jego reputacją kobieciarza z Frostbite... PRZEZ CO BYŁO TO JESZCZE LEPSZE!
No ja na szczęście już połowę egzaminów mam za sobą i tylko dlatego udzieliłam sobie dyspensy na przeczytanie kilku rozdziałów. Ja myślę, że Mead nie jest nawet świadoma tego co jej książki z nami robią ^^ też się czuję jak rozszalała 'dwunastka' czytając jej dzieła!
A tam zaraz genialna Trzeba się wspierać w książkowym uzależnieniu, bo po zakończeniu sama zobaczysz, że się nie da po prostu wytrzymać... tutajpoczkategori
Mead napisała, że to wstępna wersja okładki i szczegóły ulegną jeszcze zmianie. Poza tym:
"What is secret is who the guy on the left is. Lots of people have been asking...but well, you need to be surprised by some things! When the cover gets a few more tweaks and is in its final version, I have a feeling you'll be able to figure it out."
Ja bym się spodziewała, że może chodzi o jakiegoś łowcę. Lub zakochanego w Sydney gościa z LS, Iana... ?
Nariell, zaszokowałaś mnie, ja byłam pewna przez tyle lat, że Eddie ma ciemne włosy :O muszę skupić się na opisach postaci...
Ja czekam na Iana. Boziu, ja chcę już te książkę i AdrianxSydney!
Ale jeśli Mead pisze, że po kilku poprawkach dowiemy się, kim jest te facet, to kogo obstawiacie?
Nie no, Marcus chyba jest za stary, by był następną przeszkodą dla Sydriana. Przecież musiał być przez jakiś czas alchemistą i być wyrzucony, obstawiam, że ma ponad 30, więc nie sądzę, by Mead wprowadzała aż taką różnicę wieku... tutajpoczkategori
No wydaje mi się, że nawet w TGL Sydney wspomina, że Eddie ma podobny kolor włosów do niej. Sandy blonde - chyba dokładniej
Ja dalej obstawiam Marcusa, bo ona mówiła, że na okładce mają być dodane tatuaże (liczba mnoga), a Adrian raczej żadnego nie ma. W sumie nad wiekiem Marcusa się nie zastanawiałam, więc możesz mieć rację, Aniula
Ja też chcę Iana -.- I też już chcę tą książkę o.O Poważnie, nie mogę się na niczym innym skupić, bo Mead mi wszystko przyćmiewa! Z nudów przeglądam VA i szukam momentów z Adrianem
No i mamy finałową wersję okładki "The Indigo Spell" Można na nią zerknąć na goodreads:
http://www.goodreads.com/book/show/8709526-the-indigo-spell
I tutaj:
http://penguinteenaustralia.blogspot.com.au/2012/07/indigo-spell-finished-cover.html

Faktycznie, wygląda na to, że mamy Marcusa. No i w końcu coś zrobili z oczami Sydney.

Plus cytat z twitter'a:
'I'm really not trying to torture you guys, but I think I've just made The Indigo Spell 50% hotter. Thought you should know.' tutajpoczkategori
Aly, co masz na myśli mówiąc, że coś zrobili z oczami Sydney? Dalej są przecież niebieskie a miały być bursztynowe, jeśli mnie pamięć nie myli.
Bursztynowe nie są, mam tylko takie wrażenie,że je rozjaśnili, ale mogę się mylić. W sumie z bliska to wygląda ciutkę upiornie. Tak czy inaczej, do tej pory chyba najgorsza okładka ze wszystkich, nad czym ubolewam, bo po TGL miałam nadzieję, że będą coraz ładniejsze.

EDIT:

Z twitter'a R. Mead:

Here's an ‪#IndigoSpell‬ quote for you:
"We need to get inside. I think my hair gel’s frozen.” tutajpoczkategori
Trochę wieści z bloga Richelle... Na początek oficjalny opis TIS:

In the aftermath of a forbidden moment that rocked Sydney to her core, she finds herself struggling to draw the line between her Alchemist teachings and what her heart is urging her to do. Then she meets alluring, rebellious Marcus Finch--a former Alchemist who escaped against all odds, and is now on the run. Marcus wants to teach Sydney the secrets he claims the Alchemists are hiding from her. But as he pushes her to rebel against the people who raised her, Sydney finds that breaking free is harder than she thought. There is an old and mysterious magic rooted deeply within her. And as she searches for an evil magic user targeting powerful young witches, she realizes that her only hope is to embrace her magical blood--or else she might be next.

Poza tym Mead ukończyła poprawki: "You'll also be pleased to know that after these revisions, The Indigo Spell has had its hotness factor kicked up significantly. Hope you guys can handle it."
To wszystko brzmi nieźle, choć martwi mnie całkowity brak Adriana w opisie...
Alluring Marcus? No to, że tak powiem - a nie mówiłam? Kroi się kolejny trójkąt Aly, myślę, że to 'hotness" które wspomina Richelle to właśnie odnosi się do Adriana tutajpoczkategori
Mam taką nadzieję, ale tak po prostu pominąć go w opisie? To takie niesprawiedliwe Wygląda na to, że trzecia część tutaj też będzie przełomowa i akcja trochę przyspieszy.

Drugi udostępniony opis TIS:

After an event that changed Sydney and Adrian’s lives forever, Sydney struggles to draw the line between her Alchemist teachings and what her heart is urging her to do. Then she meets alluring Marcus Finch, a former Alchemist who pushes her to rebel against the people who raised her. And when Sydney comes face to face with an evil magic user, she finally begins to embrace the mysterious magic she knows she holds within...

I cytat (wiadomo chyba czyje to słowa):
“Under normal circumstances, you inviting me to the bedroom would be the highlight of my day.”
Wybaczcie mi to, jestem taką złą osobą Oto cytaty z TIS, wrzucone na bloga Richelle z okazji zwycięstwa Adriana w YA Crushes Tournament:

"it’s Kahlua, Sage. Packed with sugar and coffee flavor."

"Who knows more about male weakness: you or me? Use my knowledge, Sage."

I, UWAGA, fani VA, nie wiem, gdzie to wrzucić, więc wrzucam tutaj. Cytat Dymitra z antologii Foretold (rozgrzewa wyobraźnię):

"I haven’t even really tried to win you over, Roza. When I want to, I can be very persuasive.”
tutajpoczkategori
Jeśli ktoś byłby zainteresowany - przedpremierowa, pozbawiona raczej spoilerów, recenzja The Indigo Spell:
http://www.makeshiftbookmark.com/2013/01/jens-thoughts-indigo-spell-by-richelle.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+makeshiftbookmark+%28Makeshift+Bookmark%29

Moją uwagę zwróciłi zwłąszcza te fragmenty:
"Reading The Indigo Spell was practically hazardous to my health with all the palpitations and sleep deprivation and the brain-exploding frustration but it hurt so good."
"Just when you thought Adrian couldn't be any more hilarious, charming, deep, mesmerizing, The Indigo Spell happens."
"The Indigo Spell leaves us with a handful of conflicts that could destroy everything (and us, in the meantime) as well as some cameos from some beloved characters. "
"The Sydney/Adrian moments have never been hotter."

List of 5 Things
You Should Know About The Indigo Spell:
1. At times, Sydney is unrecognizable from the girl Rose first met so many books ago.
That can be taken both literally and figuratively, actually. Ch-ch-ch-changes!
2. At least five of your favorite Vampire Academy characters will make cameos.
4. Trilogies usually follow a formula. Book two is always going to PISS YOU THE BLEEP OFF, right? So in this same vein, this series might follow the formula of the Vampire Academy books, right? Nope.
Heck yeah dude, Richelle Mead is too good for that. Do you all remember what happened at the end of VA #3 Shadow Kiss? I was DEVASTATED. So I was sort of thinking, “Maybe she’ll leave us with a killer cliffie like that in The Indigo Spell too.” Nuh-uh. At the end of Indigo Spell, I felt perfectly satisfied.
5. But that doesn’t mean there isn’t gonna be drama in the next book.
Obviously. Things are set up to be soooo intense and great and I can’t wait.
Cytat:
(In this scene, Adrian and Sydney are undercover as a couple)

“Wow,” said Adrian. He sat down on the bed and tested its bounciness, giving it a nod of approval. “This is amazing. What do you think, buttercup?”

“I have no words,” I said honestly.

He patted the spot beside him. “Want to try it out?” tutajpoczkategori
Indigo Spell Moment of Zen #2:

“I’m not a warrior or a goddess,” I said at last.

Adrian leaned closer. “As far as I’m concerned, you’re both.”

I knew that look in his eyes. I knew it because I’d seen it before.
Właśnie skończyłam trzecią część "The Indigo Spell" i ze smutkiem muszę przyznać, że jestem rozczarowana. Masa ludzi rozpływała się nad tym, jak to się akcja cały czas dzieje, nie tak jak w dwóch poprzednich książkach, ale się z tym osobiście nie zgadzam. Bardziej mnie ruszył punkt kulminacyjny w drugiej części, niż ta pseudo-akcja non-stop Okej, okej, jest sporo "gorących" momentów, ale styl narracji Sydney (który sobie ceniłam w poprzednich książkach) po prostu odarł je z emocji... W ogóle się nie mogłam utożsamić. Mam wrażenie momentami, że albo pani Mead pisała w pośpiechu, albo po prostu nie potrafi się odnaleźć w pozycji inteligentnej, aczkolwiek socjalnie niewpasowanej dziewczyny, bo opisy w 3 części są suche i monotonne.
Poza tym, z całą intrygą, którą pani Mead zarysowała, spodziewałam się więcej zwrotów akcji. Zmarnowany potencjał, moim skromnym zdaniem.
Jedyny pozytyw to Adrian. no dobra....może jeszcze smok tutajpoczkategori
"Sydney: Jesteś pijany.
Adrian: Nie jestem. Gdybym był, nie byłoby mnie tu. I naprawdę, to dość dobrze, skoro wypiłem czterech Białych Rosjan.
Sydney: Białych co?
Adrian: To drink. Możesz myśleć, że nie jestem za czymś, co się tak nazywa - wiesz, biorąc pod uwagę moje doświadczenia z Rosjanami. Ale one są zaskakująco dobre! Drinki, nie Rosjanie. I mają w sobie słodki likier. To może być drink, na który czekałaś całe życie!
Sydney: Likier nie smakuje jak kawa, więc nawet nie zaczynaj."
Po prostu uwielbiam rozmowy Sydney i Adriana. Książka kilka dni temu miała swoją premierę w Ameryce, a że dorwałam ebooka, stwierdziłam, że nie dam rady poczekać na polską premierę i zacznę czytać po angielsku. The Indigo Spell napisana jest charakterystycznym dla pani Richelle łatwym, lekkim językiem, sprawiającym, że od książki jest się bardzo trudno oderwać. Książka, moim zdaniem, jest lepsza od swoich poprzedniczek, głównie ze względu na dość dużą ilość scen pomiędzy Sydney i Adrianem. Bądź co bądź, w Kronikach Krwi i Złotej Lilii nie było ich zbyt dużo, a przecież to jest coś, na co czeka większość fanów, prawda? Polecam gorąco, naprawdę warto przeczytać!

"Magia indygo" wyjdzie we wrześniu
Ech... tyle czekania
O.O wrzesień?!?! Jeszcze nie skończyłam Lili, a już nie moge się doczekać trzeciej części;( Powrót do góry
Dopiero we wrześniu? co za makabra, liczyłam na czerwiec/lipiec.
Książka wyjdzie dopiero we wrześniu... o jaaa... to za długo Poprzednie części tak mi się podobały, że tej nie mogę się doczekać, od razu jak znajdzie się na półkach w księgarniach, jakoś dorwę ją w swoje łapki <3 Nie mam innego wyjścia ^^ Powrót do góry
Polska zapowiedź:



Sydney jest rozdarta pomiędzy tym, czego uczyli ją alchemicy, a tym, co podpowiada jej doświadczenie i… serce. Zżyła się z podopiecznymi w Palm Springs i nie potrafi myśleć o przyjaciołach jak o wynaturzonych i złych istotach. A szczególnie nie potrafi tak myśleć o Adrianie. Wie, że ich związek nie jest możliwy, ale nawet sama przed sobą nie może zaprzeczyć, jak się czuje w jego bliskości. Jakby tego było mało – uczennicom pobliskiego college’u zagraża wyjątkowo potężna czarownica. Jeśli Sydney w porę nie opanuje zaklęć obronnych, sama może paść jej ofiarą.
Sprawy pogarsza jeszcze odnalezienie Marcusa, tajemniczego rebelianta, który opuścił szeregi alchemików. Mężczyzna twierdzi, że zwierzchnicy Sydney mają konszachty z wojownikami światła. Dziewczyna musi rozpocząć śledztwo…

Czy odkryje, kto mówi prawdę?

Premiera: 11 wrzesień 2013
Stron: 416
Cena: 36.90 zł

Nie mogę się doczekać!
Przeczytane

Po pierwsze - nowi bohaterowie:
Udaje się odnaleźć Marcusa tylko... Zupełnie inaczej go sobie wyobrażałam. I Sydney zapewne także! Postać, która dopiero miała się pojawić w akcji, jawiła mi się jako zdesperowany ale odpowiedzialny buntownik - rebeliant. Ktoś z determinacją, ale i przemyślanym planem działania, stanowiący konkurencje dla stowarzyszenia alchemików. Niedokładnie taki obraz dostajemy. Marcus jest przywódcą i owszem, ale olśniewa głównie uśmiechem choć i pomysłów mu nie brak. Myślałam, że będzie on konkurencją dla Adriana, bo będzie bardziej reprezentował tą racjonalną stronę jaką ceni sobie tak Sydney, a do tego będzie kusił tajemnicami! Jednak z czasem wpasował się w powieść, a Richelle Mead znowu mnie do swojej wizji skutecznie przekonała.

W "Magi Indygo" pojawia się smok. Nie powiem czy duży czy mały. Myślałam tylko, że będzie bardziej związany z tajemnicami Alchemików, a okazał się związany z inną grupą, w której działalność częściowo zaangażowana jest teraz Sydney.

Bohaterowie jadąc na jedną misję, w drodze planują i omawiają już szczegóły następnej - to sprawia, że powieść jest pełna akcji.

Jak zawsze praktycznie niemożliwe jest do przewidzenia kto wystąpi w finale. Tutaj jednak samo zakończenie, choć niesie ze sobą pewne zaskoczenie i początek nowych wątków, nie należy do dramatycznych - tak jak końcówka "Złotej lilii".

"Magia Indygo" jest na poziomie tej serii spin-off jak i poprzednich tomów Akademii. Nie trzeba odpoczynku od tej lektury - tak świetnie ją się czyta. Jednocześnie wydaje mi się, że to najsłabszy z dotychczasowych tomów Kronik Krwi. Dostałam jednakże wiele scen z udziałem ulubionych bohaterów, ciekawe rozwinięcia wątków i kolejną część powieści pełną akcji. Początek był niesamowity, całość bardzo dobra, a zakończenie raczej z tych spokojnych, gdzie można poczekać na następny tom. Powrót do góry
„Magia Indygo” tak samo dobra jak poprzednia część. Bardzo byłam ciekawa jak będzie wyglądać relacja Sydney i Adriana po sytuacji, która miała miejsce przy zakończeniu „Złotej Lili”. Można zdecydowanie powiedzieć, że jednak jest dużo Adriana! i tylko można się z tego powodu cieszyć
Jill, Eddie, Angeline, Trey mają swoje trzy grosze w całej dziejącej się historii, ale jakoś ich perypetie nie interesowały mnie tak bardzo jak to co się działo między Sydney i Adrianem, a było bardzo ciekawie . Bardzo podobała mi się m. in. scena z malowaniem koszulek czy z pojawieniem się smoczusia Skoczusia
W tej części mamy także uroczystość ślubną, polowanie na złą czarownicę czy poznanie wreszcie tajemniczego Marcusa, którego osoba bardzo mnie zaskoczyła, spodziewałam się zupełnie kogoś innego i chyba nie tylko ja. I jeśli chodzi o zakończenie "Magii Indygo" nie jest aż takie jak przy "Złotej Lili", ale można powiedzieć, że w kolejnym tomie na pewno w życiu Sydney będą jeszcze większe kłopoty i trudności.
Z niecierpliwością będę wyczekiwała polskiej premiery czwartego tomu
skończyłam dzisiaj w nocy...naprawdę nie powinnam się tak wciągać w książki, kiedy mam zajęcia następnego dnia! Ta częśc jest taka słodka to pierwsze skojarzenie jakie mi przychodzi na mysl. Wielbię Adriana jeszcze bardziej, a ich wspólne sceny z Sydney sa tak fajnie napisane
wątek z czarownicami troche mnie irytował, jakos jest średnio pasjonujący chcoiaż smoczek jest super <3
Trochę miałam inne oczekiwania względem Marcusa...myslałam że bedzie troche odpowiendikiem Dymitra, tyle że buntownikiem, a on się okazał taki...nijaki. dobrze że Sydney zrezygnowałą z tego Meksyku na miejscu czekaja ją większe atrakcje
Młodsza siostrzyczka jako cenzor dla zbuntowanej Syd? może byc ciekawie, ale wtedy odpadają schadzki Adiego i Syd w internacie...chyba, ze ją przekabaca na swoją stronę i spikna z jakims dampirkiem

moze to nie była najlepsza część, ale taaak miło sie czytało nie moge się doczekać kolejnej Powrót do góry
Zakończenie drugiej części Kronik Krwi przeniosło ,,Magię indygo" na pierwszą pozycję wśród książek, które chciałam przeczytać. Kiedy w końcu dostałam ją w swoje ręce bez wyrzutów sumienia odsunęłam inne, wcześniej rozpoczęte książki i zabrałam się za odkrywanie tajemnic ukrytych na kartach trzeciego temu tej serii.

Akcja biegnie żywo, bez żadnych niepotrzebnych przestojów. Dużym plusem tej części jest brak przewidywalności, czego niestety nie dało się powiedzieć o drugim tomie.
Gdyby to była jakakolwiek inna książka, po której oczekiwałabym, że rumieńce na policzkach wywołają wydarzenia, a nie uczucia bohaterów byłabym pewnie szczerze rozczarowana. Nie ma się co oszukiwać, ,,Magia indygo", w przeciwieństwie do poprzednich części, to raczej romans z przygodą w tle. Jest to na szczęście romans uwielbianego przeze mnie Adriana z nieco mniej lubianą, ale wciąż dobrze odbieraną, Sydney, więc osobiście nie mam w związku z tym prawie żadnych problemów. Prawie, bo ten uczuciowy rollercoaster był momentami denerwujący przez negacje uczyć Alchemiczki.

Za dużo przeczytałam już chyba powieści dystopijnych, by postać Marcusa nie wywołała we mnie tylko fali rozczarowania. Wyobrażałam sobie, że kiedy zawita do Palm Spring, rozpocznie się jakaś międzynarodowa rewolucja, a tymczasem... cóż... ,,Rzeczywistość ssie".

Pomimo tych drobnych potknięć, książkę pożarłam w jedną noc. Czułam się, jakby to jakaś przyjaciółka zwierzała mi się ze swoich miłosnych ekscesów. Trzymałam kciuki za związek osiemnastolatki z morojem i bez żadnych dodatkowych zachęt będę je trzymała też w kolejnych częściach.
Ta część podobała mi się do tej pory najbardziej. Prawdopodobnie z powodu Adriana i jego romnasu z Sydney. Tak jak już ktoś napisał, "Magia indygo" jest na szczęście mniej przewidywalna niż poprzednia część, w której od razu można się było wielu rzeczy domyśleć. Trudno mi było się oderwać od tej książki jak i zresztą od pozostałych w tej serii, chociaż wciąż nie jestem przekonana do magii uprawianej przez Sydney i ogólnie wątku czarownic. Jakoś mi tak zbytnio tu nie pasuje. No i postać Marcusa... okazał się zupełnie inną postacią, niż sobie to wyobrażałam - czyli, jak widzę, mam podobne odczucia jak pozostałe forumowiczki. Powrót do góry