XIII Drzazga

W poukładanym świecie szkolnej prymuski Marty wszystko byłoby idealne, gdyby nie… drzazga – nielubiana, antypatyczna i złośliwa siostra Jagna. Jakie są powody zachowania Jagny i czy dziewczynom uda się znaleźć drogę do porozumienia? Seria Miętowa to współczesna Polska: aktualne problemy, radości i tematy z życia tu i teraz.

Jestem dopiero w połowie książki, ale już bardzo się wciągnęłam, wygląda na to, że ta wizja świata Marty, która poznajemy na początku książki nie jest do końca prawdziwa. Swoją drogą bardzo życiowy temat, różny stosunek rodziców do swoich dzieci i to, że czasem niektórych nie lubią.

---

Ojeeeeeeej, ale zmiany okładkowe :O Bo teraz widzę na stronie pisarki, że 3 pierwsze części mają te nowe okładki... Nie żeby były nieładne, ale, kurczę, nie będą mi pasować do reszty serii. Dx Chyba wolę oryginalne, trochę poważniejsze się wydają.

Dwie poprzednie książki z tej serii mnie bardzo rozczarowały.. Do tego stopnia, że tej części niegdyś ukochanej Miętowej serii chyba na razie nie zakupię.
Awelum, powiedz, czy jest to Twoja pierwsza książka Ewy Nowak z tej serii? A jeśli nie, to czy dorównuje pozostałym częściom (pomijając Niewzruszenie i Dane wrażliwe)?
Czekam na opinie, bo na razie opis mnie nie ciągnie...

I jeszcze jedno pytanie: w jakim wieku mniej więcej są bohaterki? Bo bohaterka Danych wrażliwych przez swój wiek była niezwykle irytująca, jej "problemy" także... Nie chcę drugi raz się na to nabrać. tutajpoczkategori
Niestety to moja pierwsza książka Ewy Nowak, więc nie mam porównania. Ale na tyle mi się spodobało, że sięgnę po następne. Podoba mi się styl pisania, taki lekki, niewymuszony i naturalny.

Marta ma 15 lat, a Jagna jest o rok starsza. Czy Marta jest dziecinna? Na pewno bardziej dziecinna niż ja, bo gimnazjum to ja mam dawno za sobą. Ale myślę, że jak na swój wiek jest jednak dojrzała, wiesz taka poważna prymuska. A jej problemem jest głównie siostra, która co tu dużo mówić zatruwa jej życie.

Mnie się ta książka podoba pod względem psychologicznym, autorka fajnie uchwyciła relacje pomiędzy poszczególnymi bohaterami. Wydają się bardzo autentyczne. Świat w powieści poznajemy oczami Marty, jest on bardzo subiektywny, obserwujemy jak Marta zmienia zdanie na pewne tematy. Czasami nawet czytając wiem, że Marta nie ma racji, ale rozumiem jej emocje czy zdenerwowanie. Bo w końcu nikt siebie nie osądza obiektywnie, a zwłaszcza kiedy coś jest dla nas ważne łatwo dajemy się ponieść emocjom. Myślę, że Ewa Nowak ma talent do opisywania tych reakcji i emocji, takich nie zawsze racjonalnych, ale jednak do głębi ludzkich. Jest też kilka wątków pobocznych, zwłaszcza ten Maćka syna cioci bohaterki jest dość ciekawy i enigmatyczny. Chociaż ja już się domyślam, o co chodzi. Czekam aż Marta na to wpadnie.
Dzięki za odpowiedzi! Bardzo fajnie że chwalisz, bo w sumie cena książki na allegro jest dosyć niska, może dam tej części szansę... Jak przeczytam oczywiście dam znać co myślę. (; tutajpoczkategori

---

Podobno warto! moja koleżanka już ją kończy czytać i nie mogę się doczekać, żeby pożyczyć, bo kupić mnie nie stać, bo muszę nabyć Gorączkę i Cinder
Zamówiłam ją jakiś czas temu, ma do mnie dziś przyjść. Jestem ciekawa, ponieważ nie wszystkie książki tej autorki mi się podobały.;/ tutajpoczkategori
Właśnie czegoś takiego szukałam dla młodszej siostry! Musierowicz już trochę odchodzi do lamusa ale taka literatura nigdy nie umiera. Fajnie, że pojawiła się taka opowieść Kupuję siostrze!
kwiatkek - Musierowicz jest fajna tylko już po którejś części z Jeżycjady to sie zaczyna kisić. W każdej części są nowe postacie ale stare gdzieś się przewijają i mnie to już nie kręci. Nowak też sporo pisze ale jej książki są już odrębnymi historiami i nie grozi jej czytelnikom, że się znudzą.
Nie wiem, czy tylko ja tak mam ale ostatnie jej książki zaczynają być coraz bardziej psychologiczne. W "Drzazdze" to już jest wręcz ewidentne bo nawet wspomina się, że Marta czytała psychologiczne książki jak jej rodzice się rozwodzili. tutajpoczkategori
Może przeczytam, jeszcze nie wiem. Nie wiem, za bardzo co myśleć o książkach Nowy Ewak.

@Robocik
Według mnie także Musierowicz powinna wspominać bynajmniej o dawnych postaciach. Z tego co zauważyłam wspomniała, ale bardzo mało tego było. W każdej niemal części było coś o Anieli Kowalik. Aha, no i literatura Małgorzaty według mnie jest bardzo fajna, ale oczywiście możesz mieć odmienne zdanie
Ewa Nowak jest znaną w Polsce autorką książek dla dzieci i młodzieży. Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością tej Pani, jednak usłyszałam wiele dobrego o książkach wchodzących w skład serii Miętowej, więc byłam ciekawa, co znajdę w "Drzazdze" trzynastym już tomie serii, przy czym, jak zauważyłam każda powieść opowiada historię innych bohaterów. Jaka treść skrywa się pod czerwoną okładką?

Marta jest bardzo związana ze swoją matką. Właściwie, jak dziewczyna sama przyznaje, mama to jej jedyna i najlepsza przyjaciółka. W szkole nie ma w ogóle żadnych znajomych. A w domu ma za to... drzazgę, czyli starszą o rok siostrę Jagnę, którą uważa za zło wcielone. Marta całe życie dbała o Jagnę, ponieważ ta jest całkowicie nieobliczalna. Dziewczyna ma jednak dość tego, że to ona musi się troszczyć o siostrę, więc zaczyna się buntować. W trakcie kilku miesięcy dostrzega prawdziwość i powagę sytuacji, która rozwinęła się w jej domu. Jakie są powody takiego zachowania Jagny? Jak Marta sobie z tym poradzi?

"Świata nie zmienisz, nie zrobisz porządków w cudzej głowie, ale zawsze możesz zmienić siebie. Jeśli zmienisz siebie, to twój świat drgnie."*

Książka porusza wiele problemów współczesnych nastolatków i nie tylko. Głównym tematem jest faworyzowanie jednego z dzieci i muszę przyznać, że jest to ciężki temat. Kto posiada rodzeństwo, wie, że niejednokrotnie podczas kłótni z rodzicami, czy z powodu zazdrości, wypływają na wierzch słowa: bo ją/jego to kochacie bardziej! Tematyka nie jest mi więc obca, jednak przypadek w książce jest dość ekstremalny i dzięki temu książka świetnie spełniła swoje zadanie, którym było zgłębienie i analizowanie tematu przez samego czytelnika.

"Drzazga" to książka, która głęboko przemawia do czytelnika, nie ma szans, żeby to była po prostu kolejna lektura, którą odłoży się na półkę i zapomni, nie da się tak po prostu. Już w trakcie lektury pogadałam ze swoją mamą między innymi pytając ją, czy ona by tak zrobiła? Czy to jest w ogóle możliwe? Sama podchodziłam dość sceptycznie do tego, jednak z każdą stroną książka odsłaniała tajemnice i podłoże problemu faworyzowania.

Język książki jest lekki, ale nie banalny. Narracja trzecioosobowa prowadzona ze strony Marty daje nam wgląd w sytuację tylko z jej strony, dlatego niektóre rzeczy mogą się wydawać wyolbrzymione, czy komiczne, co nie zmienia faktu, że zachowanie tej nastolatki zostało przedstawione w bardzo naturalny sposób pasujący do sytuacji. A do tego "Drzazga" pełna jest ciekawych pomysłów, które zamierzam wykorzystać, jak np. noszenie zawsze ze sobą notatka i zapisywania interesujących rzeczy z naszego otoczenia.

Czytelnik może zaobserwować zmiany zachodzące w życiu i otoczeniu bohaterki, która zaczyna stosować zasadę, którą podałabym wyżej, jako cytat. Aby dojść do rzeczy wielkich, trzeba stawiać małe kroki. Książka daje w ten sposób nadzieje czytelnikowi, który mógłby, jak Marta spróbować naprawiać nie świat, ale samego siebie.

"Drzazga" to niebanalna książka, którą polecam wszystkim, nie jest to tylko powieść dla nastolatków, uważam, że każdy znajdzie tutaj coś dla siebie. Jest to lektura z "inną" tematyką, a mimo to ciepła oraz pouczająca, ale w żadnym przypadku w nudny czy nużący sposób! Polecam!

Ogólna ocena: 7/10. tutajpoczkategori