Dzieci Cienie - Margaret Peterson Haddix

Pierwsza część siedmiotomowego cyklu, który sprzedał się na świecie w ponad 5.000.000 egzemplarzy. Przerażająca wizja totalitarnego świata, w którym niektórym odmówiono prawa do istnienia.

Jestem cieniem. Jedynie moi rodzice i bracia wiedzą, że przyszedłem na świat. Nie ma mnie dla nikogo innego. Jeśli któregoś dnia zachowam się nieostrożnie i moje istnienie wyjdzie na jaw, wszyscy znajdziemy się w niebezpieczeństwie... Dla takich jak ja kara jest tylko jedna – śmierć.

Niedaleka przyszłość, na światem ciąży widmo głodu. Rząd ustanawia Prawo Populacyjne, które zakazuje rodzinom posiadania więcej niż dwojga dzieci, jednak niektórzy ukrywają przed światem nielegalnych potomków. Jednym z dzieci pozbawionych przez rząd prawa do istnienia, jest Luke Garner, trzeci syn ubogiej, żyjącej na wsi, rodziny. Wychowany w izolacji, skazany na życie w cieniu, chłopak nie ma styczności z zewnętrznym światem aż do dnia, w którym odkrywa, że w położonym nieopodal domu dobrze sytuowanej rodziny, mieszka ktoś podobny do niego.

W przeciwieństwie do Luke’a, Jennifer znakomicie orientuje się w zewnętrznym świecie. Za pośrednictwem sieci utrzymuje kontakt z innymi nielegalnymi dziećmi, które, podobnie jak ona, marzą o zmianach, o normalnym codziennym życiu. Totalitarne społeczeństwo nie zna miłosierdzia dla niepokornych – czy zakrojone na szeroką skalę plany Jennifer mają jakąkolwiek szansę w starciu z rzeczywistością? A może zorganizowana siatka trzecich dzieci znajduje się pod całkowitą kontrolą rządu?

Książka „Among the Hidden” została wyróżniona:

* An ALA Best Book for Young Adults
* An ALA Quick Pick for Reluctant Young Adult Readers
* An American Booksellers Association Kids' Pick of the List

W sprzedaży od: jesień 2010
Cena: ?
Stron: ?
Wydawnictwo: Jaguar

(chwilowy brak polskiego tytułu)

******

Czyli kolejna antyutopia na horyzoncie. Już nie wiem nawet, czy się cieszyć, czy nie. :/

---

A mnie bardzo cieszy! Z tych nowych antyutopii mało czytałam, ale w sumie kojarzę tylko 'Dobranych' (Jeszcze IŚ, ale to dawno było ) Ale Dobrani na początku w ogóle tak mi się nie skojarzyli. Mam wrażenie, że ta książka będzie mocniejsza, już nie mogę się jej doczekać! tutajpoczkategori
Ja w ciemno czytam wszystko co jest choć troszkę antyutopijne, więc wiadomo, że się za to zabiorę !
Opis wydaje mi się bardzo fajny, i ta narracja, mam nadzieję że będzie dwuosobowa, czekam z niecierpliwością tutajpoczkategori

---

Lubię antyutopijne.
I do tego narracja pierwszoosobowa.
I tytuł mi się podoba.
I ten symbol a okładce jest fajowy.
Książka skojarzyła mi się z Igrzyskami Śmierci, mam nadzieję, że będzie równie dobra, wtedy na pewno po nią sięgnę.
Przypomina mi Deklarację, ale podoba mi się. Zapewne przeczytam, mam tylko nadzieję, że będzie to coś dobrego, a nie napisane na szale tych książek. tutajpoczkategori
Według amazonu książka ma niecałe 200 stron... ale za to 4 i pół gwiazdki. No i nie lubię kilometrowych serii. Sama nie wiem...
Opis mi sie strasznie podoba Zanosi sie cos ciekawego!
Ale siedem tomow??? Zniecheca mnie to... Brakuje mi cierpliwosci na takie dlugie serie :/

Jak bedzie w bibliotece - to przeczytam. tutajpoczkategori
No to jest juz zapowiedź:
"Wśród ukrytych"


opis jak wyżej

Cena : 24,90
Data wydania :5 października 2011

i tego samego dnia część druga:
"Wśród oszustów"
(Among the Impostors)


opis [nie mam pojęcia czy nie zawiera spojlerów ale podejrzewam, że tak ]:
Luke Garner nie istnieje. Po nieudanym, zakończonym masakrą, buncie Dzieci cienia, chłopak musi uciekać. Z pomocą przychodzi mu ojciec zamordowanej przez Policję Populacyjną Jennifer. Jako Lee Grant, syn prominentnego obywatela nowego społeczeństwa, Luke trafia do ekskluzywnej, lecz budzącej niepokój, szkoły przeznaczonej dla legalnych, acz sprawiających kłopoty, dzieci.
W budynku bez okien, pod stałą kontrolą nie tylko nauczycieli, ale również bardziej obeznanych z rzeczywistością kolegów, Luke stara się nauczyć nowych zasad i nie wypaść z przypisanej sobie roli. Świat, w którym się znalazł, jest mu całkowicie obcy, a niebezpieczeństwo wpadki narasta z każdym dniem. Nieoczekiwanie Luke odkrywa, że wśród uczniów są również osoby o fałszywej tożsamości… Ale czy może im zaufać?

Cena : 24,90
Data wydania : 5 października 2011

niestety w obu przypadkach nie podano ilości stron
Hm... może być ciekawa ta druga część, bowiem pierwsza zapowiada się interesująco. Szkoda, że antyutopijne nie są moją bajką, ale chętnie bym przeczytała. tutajpoczkategori
Mi, tak samo jak In troszkę to przypomina Igrzyska Śmierci, ale nie do końca. Okładka jest naprawdę ciekawa i tajemnicza. Opis z resztą też. Poczekam na pierwszą recenzję. :
Jednak dwie części w jednym tomie , cena 37,90 zł , premiera 6ty październik

Bardzo fajnie, to duża oszczędność - bo to chyba byłyby cienkie książeczki ... im dłużej czytam o tej serii tym większej nabieram na nią ochoty tutajpoczkategori
Super! Czekam niecierpliwie I baardzo fajnie że 2 w jednym.
Bardzo dobrze, że są dwie w jednym! I więcej lektury i taniej, a zapowiada się ciekawie. tutajpoczkategori
Całkiem ciekawie się zapowiada Rzeczywiście na pierwszy rzut oka bardzo podobne do "Deklaracji", więc chętnie po nią sięgnę
Mi za to zaczyna się ta seria kojarzyć z "Deklaracją" - przez tą kontrolę nadmiary populacji. Bardzo dobrze, że dwie części w jednym tomie. Dziś nikt nie chce inwestować w drogie i cieniutkie książeczki. Antyutopijne to jak najbardziej moja bajka (i to w dodatku ulubiona) dlatego raczej zainwestuje. tutajpoczkategori
Wiecie co, ja skojarzyłam tę książkę trochę z Orwellem.
Może dlatego, czytało mi się ją tak dobrze Szkoda tylko, że na kolejną część znów trzeba tyle czekać.

Jak myślicie, gdzie teraz trafi Luke?
Z tego co wiem Luka nie będzie w kolejnej części. A przynajmniej nie będzie jej narratorem. tutajpoczkategori
Dopiero teraz dojrzałam w ogóle ten temat! Ale jak widzę, że nie ma zbyt obszernych opinii i nawet nie wiem, co myśleć. Opis jest intrygujący - czytałam tylko do pierwszego tomu, żeby nie zaspoilerować sobie drugim Jeśli będzie okazja, chętnie przeczytam, chociaż przydałyby się jakieś rekomendacje
Nie sugeruj się opiniami, tylko przeczytaj, skoro opis wydaje się intrygujący. Najlepiej samemu sprawdzić.
Mi książka bardzo się podobała, parę rzeczy można było dopowiedzieć, ale od czego jest przecież wyobraźnia tutajpoczkategori
Przeczytałam, a oto recenzja

O tym, co dzieje się w Chińskiej Republice Ludowej słyszymy z telewizji, tudzież z ust starszych, bardziej doświadczonych i obeznanych ludzi – o ciężkim, twardo przestrzeganym prawie posiadania tylko jednego dziecka. Łamanie tego prawa oznacza grzywny, zwolnienia z pracy, a nawet dzieciobójstwo – najczęściej dzieje się to na wsiach i dotyka dziewczynki, bo są mniej przydatne do pracy na roli. Ale to wciąż historia o odległym, mało znanym nam kraju. Co by się jednak stało, gdyby nagle takie prawo populacyjne wprowadzono na całym świecie, a za posiadanie większej ilości dzieci groziłaby natychmiastowa śmierć bez prawa do obrony? Czy zdecydowalibyście się wtedy na posiadanie dzieci?

Rodzina Luke'a Garnera wiedziała, że popełnia poważne przestępstwo, ale narodziny ich trzeciego syna były niezwykle ważne i chcieli go zatrzymać za wszelką cenę. Dlatego też Luke od niemowlęctwa był ukrywany w domu i nie widział niczego poza nim i osaczającym go lasem, ani nikogo poza najbliższą rodziną – rodzicami i dwójką starszych braci. Kiedy okazuje się, że rząd postanowił wykarczować lasy wokół wiejskiego domku Garnerów i zbudować osiedle dla notabli – bogatych obywateli kraju – chłopiec zostaje zamknięty w domu dla własnego bezpieczeństwa. Niebawem jednak – całkowicie przypadkowo – Luke odkrywa coś niezwykłego. W domu sąsiadującym z jego, zamieszkałym przez (wydawało by się) porządnych ludzi oddanych rządowi, mieszka ktoś jeszcze. Jeszcze jedno dziecko – trzecie dziecko. Luke nie waha się więc przed niczym – musi poznać kogoś podobnego sobie. A spotkanie to odmienia całe jego dotychczasowe życie...

Dzieci Cienie to historia stworzona przez Margaret Peterson Haddix, a Wśród ukrytych i Wśród oszustów to dwa pierwsze tomy, które w polskiej wersji zostały wydane w jednej książce. Po powieść tę sięgnęłam z zaciekawieniem, bowiem już od dawna przyciągała mnie do niej okładka – twarz wystraszonego dziecka i cienie za oknem w pewien sposób mnie zachwyciły i koniecznie chciałam wiedzieć, o czym jest ta historia. I otrzymałam całkiem interesującą opowieść!

Autorka przedstawia historię Luke'a z punktu widzenia narratora wszechwiedzącego, który skupia się na chłopcu i jego odczuciach – dzięki temu poznajemy myśli bohatera, jego obawy i niepewności, a przede wszystkim poczucie całkowitego zagubienia w świecie, którego nie rozumie. Luke wie, że jest nielegalnym dzieckiem i grozi mu śmierć, ale jest zbyt mały, bo zrozumieć całą grozę, jaką niosą ze sobą jego działania. Z czasem zaczyna pojmować sytuację, choć dorastanie w świecie, w którym kontrolowany jest każdy ruch społeczeństwa, gdzie każde dziecko musi być policzone, a każdy kawałek chleba dobrze rozdysponowany, nie jest łatwe i chłopiec w pełni zdaje sobie z tego sprawę. I choć jest bojaźliwy i nieco wycofany, jego zachowanie rozumiemy doskonale, a kolejne losy Luke’a chwytają czytelnika za serce. Dzięki temu powieść czyta się niezwykle szybko, a widz, pochłaniając kolejne strony, coraz bardziej drży o życie dziecka, które nie zasłużyło na taki los.

Rzeczywistość wykreowana przez autorkę to tak naprawdę niedaleka przyszłość, świat, którego istnienie wydaje się być przerażająco prawdopodobne – może dlatego, że już od dawna podobne procedury obserwujemy właśnie w azjatyckim kraju? Haddix bez skrępowania opowiada o okrucieństwie, rzeziach na niewinnych maluchach, rozpaczy rodziców próbujących ukryć syna przez wścibskimi spojrzeniami – przez rządem, który wciąż obserwuje. Mam jednak wrażenie, że przedstawiona tu historia to nie wszystko, na co stać autorkę – może dlatego, że pomimo wielu emocji i dramatyzmu, pewnych rzeczy można było się spodziewać? Finał bowiem nie zaskoczył mnie tak, jak tego pragnęłam, a kilka wątków ułożyło się dokładnie tak, jak przewidziałam.

Warto dodać, że pomiędzy wydaniem pierwszej a drugiej części są trzy lata różnicy – tom pierwszy ukazał się zagranicą w 1998 roku, a drugi w 2001. Niemniej czytelnik całkowicie tego nie odczuje, gdyż styl autorki utrzymuje się na tym samym poziomie, a przez to powieść czyta się płynnie i z zainteresowaniem. Język jest prosty i obrazowy, dzięki temu książka będzie idealna zarówno dla młodszego, jak i starszego odbiorcy. Natomiast okładki użyte przy polskiej wersji serii są stanowczo najlepsze ze wszystkich, które zostały wykorzystane do promocji dzieła na całym świecie.

Nie mam dzieci i nie wiem jeszcze, co to znaczy być matką. Ale wiem, że gdybym żyła w świecie Luke'a, zrobiłabym wszystko, by chronić moje pociechy – bo każdy ma prawo żyć, rozwijać się, dorastać... Powieść Haddix, choć nie ocieka krwią i nie przedstawia brutalnych scen, jest przepełniona niezwykłą grozą i jednocześnie pokazuje realne niebezpieczeństwo tego, co może się stać, gdy nieodpowiednie osoby przejmą władze i postanowią łamać fundamentalne prawo człowieka – prawo do życia. Dlatego z pewnością sięgnę po kontynuację serii Dzieci Cienie, licząc na prawdziwą bombę i niezapomniane wrażenia z lektury. Natomiast poznana dotychczas opowieść – Wśród ukrytych i Wśród oszustów – dostaje ode mnie ocenę 4+/6.
Nie masz czasem ochoty powiedzieć: "Dłużej tego nie wytrzymam'?[...] Nie chciałbyś czasem po prostu wyjść w środku dnia i powiedzieć "Chrzanić ukrywanie się, mam to w nosie'? Czy tylko ja czuję się w ten sposób?

Ostatnio często słyszy się w telewizji czy radiu, że nasza rasa liczy już ponad 7 miliardów istot. W pewnym sensie napawa nas to dumą, ale też boimy się tego, co za niedługo może być nieuchronne: że będzie nas za dużo. Co wtedy byśmy zrobili? Jakich ludzi zlikwidowalibyśmy najpierw, aby zaoszczędzić jedzenie i inne niezbędne rzeczy? Właśnie taką przyszłość pokazuje nam autorka cyklu „Dzieci Cienie” pani Haddix. Pierwsze z czym ta książka skojarzyła mi się, to niewątpliwie wydana przez wydawnictwo Wilga „Deklaracja” opowiadająca podobno, a jednocześnie całkowicie inną wizję świata. W książce „Wśród ukrytych. Wśród oszustów” panuje jedno najważniejsze prawo zwane Ustawą Populacyjną Mówi nam ono o tym, że jedna rodzina nie może mieć więcej niż dwójkę dzieci. Jednym z trzecich dzieci jest nasz główny bohater: Luke. Od zawsze żył w ukryciu i tak naprawdę nigdy do końca nie rozumiał, czemu nikt nie może go zobaczyć. Wszystko się zmienia, gdy poznaje Jen – nielegalne dziecko notabli. Pokazuje mu chat gdzie dzieci podobne do niego rozmawiają, zaczyna powoli poznawać świat i dowiadywać się o nim okropnych rzeczy. Wkrótce musi uciekać, aby nie zostać zabitym. Zmienia nazwisko na Lee Grant i przenosi się do szkoły, w której ma być całkowicie bezpieczny. Jednak są to tylko pozory.

Kiedy pierwszy raz usłyszałam o tej książce, nie byłam pewna czy jest ona na pewno dla mnie. Strasznie przypominała mi serię, które już czytałam. Sądziłam, że ta powieść raczej nic nowego nie wniesie i jakoś szczególnie nie przypadnie do gustu polskim czytelnikom. Później przeczytałam jedną pozytywną recenzję, później następną, kolejną… Kiedy w końcu miałam możliwość zapoznania się z nią, nie zastanawiałam się długo i wybrałam ją. Później stała u mnie na półce przez pewien czas, aż w końcu wczoraj zaczęłam ją czytać. Skończyłam dziś o 3 rano, więc już można się domyślić, że na pewno przeczytam kolejną część.

Mimo, że cała historia pozornie skupia się na Luke’u, to tak naprawdę stopniowo poznajemy tamtejszy świat, który jest jeszcze bardziej niesprawiedliwy niż nasz. Dajmy prosty przykład: rząd zakazał produkowania śmieciowego jedzenie, tzn. chipsów, napojów gazowanych itp. Jednak bogacze dalej zajadają się nimi w najlepsze. Jest wiele takich przykładów w tej książce. Sądzę, że autorka celowo zamieszczała takie wątki w książce, aby pokazać niesprawiedliwość naszego świata, bo nie oszukujmy się, teraz jest tak samo. Ta powieść pokazuje nam nie tylko historię chłopca, którego rząd uznał za nielegalnego, ale całą strukturę społeczeństwa. Gdyby w dzisiejszym świecie ktoś sporządził takie prawo, prawdopodobnie sytuacja byłaby zbliżona do tej przedstawionej w książce.

Trzeba też wspomnieć o głównym bohaterze. Nie jest on odrealniony, ani jakoś szczególnie przerysowany. Jest po prostu dwunastolatkiem, który nie zna prawdziwego świata i nie potrafi się do niego dopasować. Z drugiej strony marzy on o zwyczajnym życiu, jakie mają jego bracia. Chciałby chodzić na spacery, bawić się, biegać, nawet iść do szkoły. Niestety jest on tzw. Cieniem, dlatego jedyny prawo jakie posiada, to możliwość wybrania szybkiej i mało bolesnej śmierci.

Gdy czytałam tą książkę, ta zaczęłam się zastanawiać, jak ja odnalazłabym się w tej sytuacji. Gdybym była zamknięta w czterech ścianach mojego domu i nie mogłabym nawet zbliżyć się do okna. W tej chwili moja wyobraźnia mnie zawiodła, ponieważ to moim zdaniem nierealne i okrutne zakazywać komukolwiek prawdziwego życia i wychodzenia choćby do ogrodu. Nawet więźniowie mogą wyjść na świeże powietrze. Znając ludzi którzy żyją dzisiaj na świecie, pewnie większość wzruszyłaby ramionami na te argumenty i odpowiedziałaby, że to wina rodziców, którzy postanowili mieć trzecie dziecko. Trudno postawić osąd w takiej sprawie, jednak trzeba przyznać, że ta książka porusza kolejny ważny temat: Dzieci często muszą odpowiadać za błędy rodziców.

Sądzę, że ta książka jest niewątpliwie inna od tych, które są wydawane zazwyczaj. Ma w sobie prawdę, które jest bardzo ważna: „Każdy ma prawo do godnego życia”. Wielka szkoda, że ludzie w dzisiejszych czasach zapominają o tym i niektóre osoby traktują gorzej niż zwierzęta. Podczas czytania tej książki, w głowie kotłowało mi się tysiące myśli. Zastanawiałam się czy świat, naprawdę może tak skończyć. Co będzie gdy zacznie brakować jedzenia? Ta powieść odpowiada na wszystkie te pytania i zmusza nas do rozmyślań, dlatego polecam tę książkę wszystkim – niekoniecznie młodzieży. Sądzę, że nawet dorosły człowiek wyciągnąłby z tej powieści jakieś wnioski i na pewno nie straciłby przy niej czasu.

Nadzieja jeszcze nic nikomu nie dała.[...] Liczą się tylko czyny. tutajpoczkategori
O mamo nie zauważyłam tego tematu. Jak mogłam! Otóż dostałam pierwszą część pod choinkę i na początku byłam zniechęcona do niej, bo postacie były, że tak powiem cztery lata ode mnie młodsze i bałam się, że jakoś nie utożsamię się z żadnym bohaterem. Myliłam się. Koncepcja ukrywania trzeciego dziecka bardzo mi się spodobała, poza tym akcja była bardzo ciekawie rozwinięta, nawet nie zauważyłam, kiedy skończyłam książkę i chciałam więcej. Polecamy? Jak najbardziej
Z twórczością Margaret Peterson Haddix spotkałam się już wcześniej. Książka "Wybrańcy" okazała się dziecinna i nieciekawa, więc nawet nie chciało mi się sięgać po kolejne tomy. Pozytywne recenzje, jakie zbierała ta powieść oraz tematyka na pograniczu antyutopii sprawiły, że bardzo chciałam ją przeczytać. Autorki nie skojarzyłam jednak od razu, ale postanowiłam nie podchodzić sceptycznie i dać jej drugą szansę. Czy "Dzieci Cienie" są lepsze od "Wybrańców"? Przekonajcie się sami!

"Urodził się jako trzecie dziecko, był nielegalny i łamał ustawę populacyjną każdym oddechem i każdym zjedzonym kęsem."

Z powodu widma głodu rząd ustanawia Prawo Populacyjne, które zakazuje rodzinom posiadać więcej niż dwoje dzieci. Takie dzieci mają być bezzwłocznie zabijane, a jednak wiele rodzin ukrywa swoich nielegalnych potomków. Jednym z Dzieci Cieni jest Luke, który wychowany został w izolacji i jest skazany na życie na strychu. Monotonia dni codziennych zamienia jego życie w powolną egzystencję, dopóki chłopiec nie zauważa, że w domu obok prawdopodobnie ukrywa się inne trzecie dziecko.
W przeciwieństwie do Luke’a, Jennifer znakomicie orientuje się w zewnętrznym świecie. Za pośrednictwem sieci utrzymuje kontakt z innymi nielegalnymi dziećmi, które, podobnie jak ona, marzą o zmianach, o normalnym codziennym życiu. Totalitarne społeczeństwo nie zna miłosierdzia dla niepokornych – czy zakrojone na szeroką skalę plany Jennifer mają jakąkolwiek szansę w starciu z rzeczywistością? A może zorganizowana siatka trzecich dzieci znajduje się pod całkowitą kontrolą rządu?

„Nie masz czasem ochoty powiedzieć: "Dłużej tego nie wytrzymam'?[...] Nie chciałbyś czasem po prostu wyjść w środku dnia i powiedzieć "Chrzanić ukrywanie się, mam to w nosie'? Czy tylko ja czuję się w ten sposób?”

Luke jest głównym bohaterem obu tomów, które my znajdziemy w jednej książce. Jest to bardzo wygodne rozwiązanie, ponieważ za przyzwoitą cenę mamy aż dwie powieści, choć dosyć krótkie. "Wśród ukrytych" liczy sobie 186 stron, a "Wśród oszustów" 200. Dla mnie to ogromna zaleta. Ile mniej czasu czekania na kolejne tomy! Książka napisana jest w trzecioosobowej narracji, której nie mogę nic zarzucić. Prosty, zrozumiały język, ładnie zbudowane zdania, a jednak nie ma w tym stylu czegoś charakterystycznego. Książkę czyta się szybko i przyjemnie. Tematyka jest naprawdę godna uwagi. Mamy okazję stopniowo poznać nowy antyutopijny świat. Luke nie wie wszystkie, ponieważ zawsze siedział w domu, więc wraz z nim dowiadujemy się o kolejnych szczegółach, dzięki czemu nie ma problemu z przyswojeniem sobie informacji, a czytelnik nie gubi się w fabule.

Motyw Dzieci Cieni jest bardzo ciekawy i wciągający, ponieważ w sumie nie pierwszy raz słyszymy o polityce starającej się ograniczyć przyrost naturalny. Politykę jednego dziecka możemy znaleźć w Chinach, gdzie nie zakazane posiadanie np. dwóch potomków, a jednak rodziny z dużą ilością dzieci mają większe trudności prawne. Co innego jest oczywiście w książce. Takie dzieci nie mają prawa do życia, żadnych praw w ogóle. Powieść z tego powodu jest dość brutalna, pokazuje złą stronę władzy i ludzi. Za znalezienie trzeciego dziecka jest niezła nagroda. Ludzie są tak zniszczeni, że czyjeś życie jest dla nich mniej ważne od premii.

„Nadzieja jeszcze nic nikomu nie dała.[...] Liczą się tylko czyny.”

Luke chce coś zdziałać i pomóc drugim dzieciom, jednak nie od razu są to czyny spektakularny. Ten kilkunastoletni chłopiec to bardzo ludzki bohater, dzięki temu ujęła mnie prawdziwość tej książki. Luke nie okazuje się super bohaterem, ale dąży do wielkich celów małymi kroczkami.

"Wśród ukrytych, wśród oszustów" to książka zdecydowanie lepsza do "Wybrańców". Cieszę się, że dałam tej powieści szansę, ponieważ znalazłam w niej godną uwagi fabułę, która dotyka ludzkich problemów oraz ciekawych, a jednak ludzkich bohaterów. Podobał mi się również bardzo ten trochę antyutopijny i mroczny klimat. Jeżeli szukacie interesującej powieści, która nie jest szablonową młodzieżówką, to ta książka Margaret Peterson Haddix jest idealna dla Was! Każdy znajdzie "Wśród ukrytych, wśród oszustów" coś dla siebie, również starsi czytelnicy, dlatego polecam Wam zapoznanie się z tą książką.

Ogólna ocena: 8/10. tutajpoczkategori