#2 Nevermore: Cienie

UWAGA SPOILERY Z POPRZEDNIEJ CZĘŚCI

Drugi tom książki “Nevermore: Kruk”, gotyckiego romansu opartego na twórczości Edgara Allana Poego.

Varen zniknął. Schwytany w pułapkę koszmarnej rzeczywistości, gdzie chore sny Edgara Allana Poego stają się jawą, znajduje się poza zasięgiem żywych i umarłych. Ale Isobel nie zgadza się go porzucić. Rusza do Baltimore, by odnaleźć Reynoldsa, tajemniczego mężczyznę, który co roku spełnia toast na grobie pisarza i który w ciągu ostatnich miesięcy oszukiwał ją i zwodził. Tylko on ma klucz do innego świata...

Kiedy Isobel znajduje wreszcie przejście, odkrywa, że miejsce, w którym przebywa Varen zdążyło się zmienić. Pełen bólu i przerażających istot świat zamieszkują teraz również stworzenia, które zrodziły się w pełnym gniewu umyśle chłopaka. Miłość przemienia się w nienawiść, radość w smutek, śmiech w płacz. Stając naprzeciw Varena, Isobel zaczyna rozumieć, że jej ukochany stał się jej największym, śmiertelnym wrogiem.

Premiera: jesień 2012

---

Bardzo chciałabym przeczytać tę książkę, już nie mogę się doczekać!
Ale skoro dopiero w sierpniu będzie za granicą, to my pewnie jeszczę dłużej poczekamy
A Nevermore to trylogia? tutajpoczkategori

When Isobel finally finds Varen, he is no longer the quiet and brooding boy who once captivated her, but a dark force, powerful and malevolent.

A Nevermore to trylogia?
Z tego, co wiem prawdopodobnie tak.
Już się nie mogę doczekać! tutajpoczkategori

---

Drugi tom książki “Nevermore: Kruk”, gotyckiego romansu opartego na twórczości Edgara Allana Poego.

Varen zniknął. Schwytany w pułapkę koszmarnej rzeczywistości, gdzie chore sny Edgara Allana Poego stają się jawą, znajduje się poza zasięgiem żywych i umarłych. Ale Isobel nie zgadza się go porzucić. Rusza do Baltimore, by odnaleźć Reynoldsa, tajemniczego mężczyznę, który co roku spełnia toast na grobie pisarza i który w ciągu ostatnich miesięcy oszukiwał ją i zwodził. Tylko on ma klucz do innego świata...

Kiedy Isobel znajduje wreszcie przejście, odkrywa, że miejsce, w którym przebywa Varen zdążyło się zmienić. Pełen bólu i przerażających istot świat zamieszkują teraz również stworzenia, które zrodziły się w pełnym gniewu umyśle chłopaka. Miłość przemienia się w nienawiść, radość w smutek, śmiech w płacz. Stając naprzeciw Varena, Isobel zaczyna rozumieć, że jej ukochany stał się jej największym, śmiertelnym wrogiem.

Premiera: jesień 2012
Przeczytam tylko z ciekawości i tylko, jak będę miała ochotę jakąś książkę zjechać

Pierwsza część miała potencjał, ale autorka niestety zrobiła to co wiele autorek romansów paranormalnych - stworzyła wkur(...) główną bohaterkę :/ tutajpoczkategori
Martycja ja tak samo. 8D Będzie gruuubo. xD
Oj, a ja tam się bardzo cieszę na kontynuację Polubiłam Isobel, jakoś nie przypominam sobie, żeby mnie wkurzała specjalnie. Chociaż opis nie zapowiada się jakoś obiecująco (dlaczego w 2 tomach zawsze musi dojść do "wielkiej, bolesnej rozłąki" z ukochanym? :/), ale mam nadzieję, że autorka sprytnie z tego wybrnie
Okładka jak zwykle ładna, chociaż spodziewałam się czegoś innego (ale nie narzekam ). Nie mogę się doczekać! tutajpoczkategori
Też się bardzo cieszę, zdąrzyłam się stęsknić za Varenem
Już nie mogę się doczekać. Pierwsza część strasznie mi się spodobała.
W sumie zapowiada się trochę schematycznie (znaczy, jak każda druga część trylogii), ale wierzę, że autorka mnie zachwyci ^^ tutajpoczkategori
Okładką niespecjalnie się popisali, jedynie kolory zmienili, ale nie ukrywam, że o niebo lepsza od oryginalnej. No i przynajmniej do pierwszej pasuje.
Ta schematyczność rozłąki w drugim tomie mnie przeraża, ale przynajmniej nie ma 'nowego, przystojnego' i jakże znienawidzonego przeze mnie trójkąta miłosnego.
Jedynka ogólnie bardzo mi się spodobała i o dziwo, Isobel mnie nie denerwowała, więc nie mogę się doczekać.
Nie mogę się doczekać kontynuacji!! *_* tutajpoczkategori
Ta książka to osłoda na wrzesień dla mnie ^^
A co do głównej bohaterki... że irytująca... co ta, Varen się liczy! <3
Co to jest za opis!! Mój biedny Varen....
Już nie mogę się doczekać! Mam nadzieję, że nie będą przekładać premiery jak zwyke, bo chyba nie wytrzymam tutajpoczkategori
A przeczytam z czystej ciekawości Okładka dużo się nie różni od poprzedniczki (jedynie zamiana kolorów) ale zobaczymy co tam książka kryje w środku. Mam nadzieję, że będzie lepiej niż w pierwszej części .
zazwyczaj nie kupuję książek, bo za drogie i takie tam, czekam aż się pojawią na półkach u koleżanek, ale dla Nevermore po raz drugi zrobię wyjątek <3 no i... Varen to facet idealny tutajpoczkategori
Książka jest już w przedsprzedaży - premiera 17 października
Jestem świeżo po lekturze i tak na gorąco sama nie wiem co napisać :/

Książka jest na swój sposób po prostu piękna. Taka inna, mroczna, z godną uwagi treścią, do tego tak przyjemnie napisana.

Jak wiadomo Varen zniknął, utknął w krainie snów. Mijają dni, tygodnie, Isobel nadal nie może dojść do siebie po stracie. Gnębią ją mroczne sny, często na jawie, wydaje jej się, że widuje Varena - już sama nie wie czy to prawda, czy jej czcze marzenia. Mówi jej, że czeka, że będzie wiecznie czekał - ale Isobel nie wie jak wrócić po niego, w końcu po zniszczeniu notatnika Varena przejście do świata snów się zamknęło. Ale zbliża się styczeń, rocznica urodzin Poego i jedyna szansa na odnalezienie ukochanego - szansa w postaci Reynoldsa składający kwiaty na grobie pisarza. Problem w tym, że trzeba się najpierw dostać do Baltimore, a po nocy Halloween rodzice Isobel stracili do niej zaufanie i zaczęli ją ostro kontrolować. Poza tym wcale nie jest powiedziane, że Reynolds się pojawi, a nawet jeśli, to czy będzie szansa przedostać się z nim bądź za jego plecami do świata w którym jest Varen. Varen! Gdzie jest? Kim się stał? Czy rzeczywiście nadal czeka?

Musze przyznać, że nie do końca spodziewałam się właśnie tego co dostałam. Jest to oczywiście romans paranormalny i często gęsto w trylogiach jest tak, że w tomie drugim autorki serwują kryzys w związku. No cóż, tutaj niby jest problem, ale jest to coś zupełnie innego od reszty książek, nie ma trójkątów i tym podobnych rzeczy, jest tylko wspaniała walka dziewczyny o to aby uratować ukochanego. Isobel jest świetna w tej części, to jak próbuje rozwikłać świat snów, mając tak niewiele wskazówek, kiedy ciągle są jej rzucane kłody pod nogi ona walczy i próbuje brnąć do przodu dla niego, bo mu obiecała, dla chłopaka którego przecież tak krótko zna, z którym chyba nawet tylko raz się pocałowała. Doskonale wiem dlaczego ona to robi i uwielbiam ją za to.
Mimo, że w tym tomie fizycznie Varena jest jak na lekarstwo, jego duch jest non stop obecny. Nawet wtedy kiedy dosłownie na chwilę pojawia się jego ojciec, Varen pojawia się razem z nim, w nim, Isobel nawet przez chwilę nie pozwalała mi o nim zapomnieć, a to co odkrywała o jego przeszłości, o powodach przez które znalazł się tam gdzie jest - łamało mi serce.

Muszę przyznać też, że Gwen jest fantastyczna w tym tomie, nawet Danny błyszczy. Są świetni na tle tego mroku wokół Isobel. Poe, Reynolds, Lilith, Nokowie no kurcze ma kobieta pomysł na tę serię. Obie części są bardzo ze sobą związane, ta tak jakby uzupełnia poprzednią, ale jednocześnie dochodzi tyle niewiadomych, że z niecierpliwością czekam na kontynuację. W ogóle, w samej treści niewiele jest akcji jako takiej, większość fabuły to po prostu poszukiwania przez Isobel Varena, ale mimo to czyta się z pewnym napięciem i nie odnosi się wrażenia, że treść jest wypchana nieistotnymi wątkami - wszystko leci tak jak trzeba

Wydaje mi się , że ciężko jest pisać romans, kiedy druga połowa jest praktycznie nieobecna, tak jak pisałam wiele autorek idzie na łatwiznę i wstawia kogoś trzeciego jako tło do przygód. Pani Creagh zamiast tego napisała książkę o byciu osobno i świetnie jej to wyszło.

Minus, zaobserwowałam jeden i to ogromny, a mianowicie cliffhanger jak cholera ! No cóż - trzeba czekać nie ma wyjścia. Ciekawe jaka będzie kolejna okładka - może fioletowa

Czy polecam? Oczywiście.
Wiem, że są osoby którym nie podobał się "Kruk" i super, gdyby wszystkim wszystko leżało byłoby nudno Powiem tylko tyle, że tu już autorka nie bawi się w schematy czirliderka, got itp , za to jest mało Varena co teraz może nie spodobać się innym
Ja sobie cenię w tej serii przede wszystkim to, że jest o czymś, że jest przemyślana, jest po prostu wyjątkowa i świeża - przy tej ilości paranormali to chyba wiele co? Do tego super wpleciona postać Poego, aż sobie robiłam research przy czytaniu, żeby pooglądać jego grób itp...

Tak więc śmiało, bierzcie się za czytanie tutajpoczkategori
Oj MUlka...
Mnie się Kruk baaardzo podobał, więc nie było opcji, że nie sięgnę i po kontynuację. Ale przez Ciebie mam ochotę zrobić to w tej chwili!
A mam za dużo książek nieprzeczytanych, by czytać terazi tę

tutajpoczkategori
Zdarzyło Wam się kiedyś źle ocenić człowieka tylko ze względu na jego wygląd? Myślę, że znajdzie się parę osób, które miały taką sytuację w życiu. I jak się poczuliście, gdy okazało się, że ta osoba jest zupełnie inna niż myśleliście? Że można ją polubić, zaprzyjaźnić się… a może i poczuć coś znacznie więcej? To czasami niesamowite, jak nasze oczy potrafią się mylić i dopiero serce postrzega wszystko prawidłowo. Jednak czy bylibyście w stanie zaryzykować wszystko dla osoby, którą ledwo znacie, jednak wasze serce jej pragnie?

Isobel znalazła się właśnie w takiej sytuacji. Jeszcze nie dawno nie miała nic wspólnego z Varen’em Nethers’em, a potem wszystko uległo diametralnej zmianie. Jednak Varen zniknął. Utknął w innej rzeczywistości, gdzie sny stają się jawą. Isobel jest inna niż była kiedyś, a wszyscy w jej otoczeniu nie wiedzą dlaczego. Łamie wszelkie zasady, knuje podstępy, aż w końcu wymyka się ojcu i udaje się na cmentarz, gdzie jest pochowany Edgar Allan Poe, aby odnaleźć Reynolds’a. Isobel ma nadzieję, że dzięki niemu dowie się, co się dzieje z Varen’em. Z czasem jednak Isobel przekona się, że jej ukochany stał się jej wrogiem.

„Neremore: Cienie” to druga część serii o tajemniczym Gocie – Varenie i szkolnej cheerleaderce – Isobel. Pierwsza część mnie naprawdę oczarowała. Do tej pory bardzo miło ją wspominam i stoi sobie na półce, czekając aż kiedyś zapewne ponownie po nią sięgnę. Tak więc musiała do niej dołączyć druga część, bo przecież tej pierwszej mogłoby być smutno samej. No i jak mogłabym sobie podarować jej przeczytanie?! Nie było takiej opcji.

Czy spodziewałam się po tej książce czegoś konkretnego? Nie. Po prostu czekałam niecierpliwie, ażeby w końcu dowiedzieć się, co stało się z Varen’em, jak Isobel sobie z tym wszystkim poradzi oraz jak potoczą się losy tej dwójki. Początkowo przeraziła mnie jedna rzecz – praktycznie wszystko działo się z punktu widzenia Isobel. A ja pamiętam do tej pory moje obawy przed tą bohaterką w trakcie czytania pierwszej części. Nie będę ukrywać – byłam święcie przekonana, że Isobel okaże się pustą, rozpieszczoną dziewczyną. Jednak już w pierwszej części okazało się, że jest nieco inaczej. Natomiast tutaj… łuuhu, ogień. Isobel udowodniła mi, że jest uparta, odważna i skłonna do poświęceń. Przez całą książkę możemy odczuwać jej oddanie w stosunku do Varen’a. Oj tak, wiele zyskała w moich oczach.

Pewnie myślicie teraz, że w tej części zupełnie nie występuje Varen, prawda? No bo skoro napisałam, że wszystko tyczy się Isobel… Szczerze? Varen’a jako Varen’a może i nie jest za dużo, ale wiecie co jest w tym przypadku niesamowite? Że możemy odczuć jego obecność i wszystko to, co się z nim wiąże niemal w każdym momencie czytania. Nie wiem, jakim cudem udało się to autorce, ale chylę czoła. Nadal uważam, że postać Varen’a jest obłędna i niepowtarzalna. W tej części poznajemy także lepiej Gwen, która pomaga Isobel w odnalezieniu ukochanego. Ta dziewczyna to dopiero porządna iskra. Zdecydowanie ożywia tę powieść i sprawia, że czytelnik nie raz ma uśmiech na twarzy.

Akcja początkowo toczy się dosyć wolno i umiarkowanie, jednak już w dalszej części mknie jak szalona – czyli mamy tę samą sytuację, jaka miała miejsce w pierwszej części. Jest ona równie wciągająca, a wręcz pochłania czytelnika całkowicie – jeżeli zaczniecie czytać to od razu wpadniecie do świata powieści i ciężko będzie go Wam opuścić, nawet jeśli skończycie czytać. Ba, powiem więcej! Zakończenie sprawi, że będziecie w tym świecie jeszcze głębiej niż byliście. Nie staniecie się może Isobel, mimo że na każdym kroku możemy odczuć towarzyszące jej emocje, jednak będziecie obserwatorami, wszystko zobaczycie niesamowicie dokładnie, mimo że tylko oczyma wyobraźni. I zaufajcie mi – każde odczucia bohaterów trafią i Was!

Wciągająca, niesamowita, niepowtarzalna i tajemnicza. Taka zdecydowanie jest ta książka. Otumania nasz umysł, oczywiście w pozytywny dla czytelnika sposób. Zatracamy się w świecie snów, poszukujemy odpowiedzi i prawdy. Gdy już raz wejdzie się do tego świata, to nie chce się go opuszczać, a cała historia i styl autorki sprawiają, że powieść ta staje się tą, którą pamiętamy przez długi czas. Tak więc.. zapraszam serdecznie do tajemniczego świata jawy i snów, w którym nic nie jest tym, czym się być wydaje.
Jestem w trakcie czytania. Niedawno przeczytałam Nevermore Kruk, a gdy tylko zauważyłam Nevermore Cienie w księgarni od razu rzuciłam się z nią do kasy

Pierwsza część wciągnęła mnie tak, iż nie mogłam się oderwać. Był to czas nawału pracy, nauki, a książka ta wprost nie chciała mnie wypuścić ze swego świata. Jednak udało mi się pójść na pewien kompromis i w przerwach między rozdziałami poświęcałam kilka minut na naukę, co także proste nie było, ponieważ zazwyczaj rozdziały kończyły się w taki sposób, by czytelnik od razu chciał przejść do następnego i tak aż do końca książki. Niestety lub sterty kończąc ją wcale nie poczułam ulgi, lecz jeszcze bardziej zatopiłam się w świecie Isobel i Varena zastanawiając się nad ich dalszymi losami. Zatopiłam twarz w poduszce i ku mojemu zdziwieniu zaczęłam wylewać z siebie łzy.
A pragnę zaznaczyć, że nie zdarza mi się to przy byle książce. Nevermore to jedna z niewielu ksiąg, które dotknęły mnie w jakiś sposób, niewytłumaczalny...To trzeba poczuć.

Orientuję się co-nie-co w twórczości Edgara Allana Poego i nawiązanie do jego twórczości w Nevermore bardzo mi się podoba.

Nevermore - każda z dwóch części (i liczę, że następne także się pojawią i będą równie ciekawe) są godne polecenia i przeczytania.

Uwielbia, uwielbiam, uwielbiam, kocham tutajpoczkategori



Denerwowało mnie to, że prawie każde wypowiedziane przez nią zdanie zaczynało się od "Ja..." i kończyło się jakimś jąkaniem. Swoje przeżyła, ale ciągle podkreślała istniejącą w niej nadzieję, która dawała siłę i nie kazała się poddawać. Nie do końca to w niej widziałam. Te sztuczne uśmiechy, ciągły brak apetytu, apatyczność - duch walki nikł gdzieś pod cieniem, w który się zamieniała.

Mam przez to co do niej mieszane uczucia. To taka zwyczajna dziewczyna, co wielokrotnie podkreślałam w recenzji z pierwszej części, która w totalnie odmiennym dla siebie świecie radzi sobie całkiem nieźle. Tu też miała cel i nie spuszczała go z oczu. A jednak po "Cieniach" straciłam do niej bardzo wiele uczucia sympatii na rzecz irytacji.

Na pewno przeczytam kolejny tom, ponieważ autorce udało się mimo wszystko zainteresować mnie swoją wizją. Drugi tom może i mnie rozczarował, ale sentyment do całej historii na szczęście gdzieś tam we mnie pozostał.
Dzisiaj skonczylam i jak zawsze podobalo mi sie. Choc mam nadzieje, ze bedzie trzecia czesc, bo odczuwam straszny niedosyt. Kiedy skonczylam ksiazke, upewnilam sie z trzy razy czy nie brakuje rozdzialu czy cos xD Ale mimo wszystko strasznie podobala mi sie ta ksiazka i uwielbiam serie Nevermore tutajpoczkategori
Czytam i czytam i póki co klops, czyli małe rozczarowanie. O ile od pierwszego tomu nie mogłam się oderwać, tak drugi męczę i męczę i nie wiem, kiedy skończę. Mam nadzieję jednak, że zakończenie mi te męki wynagrodzi ;]

EDIT: dobra, jedna scena mnie rozwaliła, może zmienię zdanie ;] Aż się boję teraz po ciemku po domu chodzić
ja tam nie byłam na początku przekonana do tej trylogii
w sklepie gapiłam się i gapiłam, w sumie to mnie trochę interesowała,
ale były inne książki.
w końcu poszłam z siostrą do empiku i musiałam jakąś książkę kupić bo ferie (2013) i stoję. pytam się siostry co wybrać? szeptem czy nevermore. a ona: weź tą z krukiem, bo po angielsku tytuł. (bardzo lubimy brytyjski zespół)
No i kupiłam. niczego nie żałuje.
choć na początku, przez pierwsze dwa rozdziały nie lubiłam Isobel. była taka... pusta, lalunia, modnisia. ale dopiero później okazała się niezbyt mądra, ale odważna i dążyła do tego którego kochała. Osobiście nie mogę doczekać się trzeciej części. mam nadzieje, że będzie dość gruba (drugą przeczytałam jeden dzień) i dobrze się skończy. Kocham tą serię i nie zmienię zdania.




Całość czytało mi się błyskawicznie, jak już pisałam, uwielbiam klimat, jaki ma ta historia, a do tego jeszcze te cliffhangery na koniec Nie mam pojęcia jak wytrwam do wydania kolejnej części Powrót do góry
Hej, mam pytanko czy ktoś coś wie na temat 3 części??
Właśnie jestem po lekturze 2 i nie mogę się doczekać kontynuacji:)

Pozdrawiam:) Zniecierpliwiona:D
A bedzie w ogole trzeciea czesc? Powrót do góry

A bedzie w ogole trzeciea czesc?

Będzie, ale na tą chwilę przybliżona data jej premiery to połowa 2014 roku :/

A bedzie w ogole trzeciea czesc?

Będzie, ale na tą chwilę przybliżona data jej premiery to połowa 2014 roku :/

oto co znalazłam:


oryginalna okładka 3 części- premiera w USA 26.08.2014 więc jeszcze trochę poczekamy... Powrót do góry