Ukryte - Kimberly Derting

Violet musi sobie poradzić z dwoma poważnymi problemami: Jayem, przyjacielem z dzieciństwa, do którego czuje coś więcej, niż powinna, oraz swoim mrocznym, sekretnym darem. Tymczasem seryjny zabójca terroryzuje miasteczko. Giną kolejne dziewczyny. Violet uświadamia sobie, że tylko ona, dzięki swemu niezwykłemu talentowi, może powstrzymać mordercę. Z pomocą przychodzi jej Jay - nie chce, aby dziewczynie cokolwiek się stało. Młodzi zbliżają się do siebie. Także morderca
jest coraz bliżej…

W sprzedaży od: 9 marca
Cena: 31,90zł
Stron: 320
Wydawnictwo: Nasza księgarnia

---

„Romans i tajemnica opisane w tej książce tak mnie pochłonęły, że nie wiedziałam: wstrzymywać oddech czy krzyczeć. Wiedziałam jednak, że nie zabiorę się do żadnej pracy, póki nie doczytam do końca."
- Melissa Marr

No to jak już @lma podała opis, ja pokażę Wam trailer: http://www.youtube.com/watch?v=3kYv8Vc9tFQ&feature=player_embedded

A tu źródło informacyjne: http://paranormalbooks.pl/2011/02/16/zapowiedz-ukryte/ tutajpoczkategori
Rewelacyjna okładka - naprawdę piękna! Zakochałam się w niej.
Świetny opis - nareszcie coś innego! I dziewczynie nie podoba się jakiś nowy, super wampir, tylko jej przyjaciel z dzieciństwa.
Trailer - bardzo mi się podobał, a rekomendacja Melissy Marr tylko zaostrzyła mój apetyt.
Więc podsumowując: na pewno kupię tę książkę.
Okładka jest bardzo ładna, ale opis niezbyt interesujący, dlatego nie wiem, czy przeczytam. Może... jeżeli Wasze recenzje będą zachęcające, to może sięgnę. tutajpoczkategori

---

Mogę się z Wami zgodzić co do okładki. Naprawdę ładna.
Opis średni. Raczej nic zachwycającego a trailer wcale nie przypadł mi do gustu.
Ja pewnie też tak jak Lenalee przeczytam wtedy kiedy dowiem sie jak Wam się ona podobała.
Już w Zapowiedziach.. rzuciło mi się w oczy i bardzo się cieszę, że niedługo zostanie wydane. Postaram się kupić tutajpoczkategori
Okładka jest świetna, opis mi się bardzo podoba, a trailer przeważył szalę: mam zamiar kupić i przeczytać
Violet?
Już samo imię zacheca mnie do przeczytania tutajpoczkategori
Przeczytam z całą pewnością Lubię takie książki
Marzec zapowiada się pełen premier ^^
Przepiękna okładka muszę powiedzieć - to dzięki niej dowiedziałam się o jej istnieniu.
Eh, uwielbiam seryjnych morderców
Kupię na bank choć nie miałam w planach.

Okładka drugiej części równie ładna co pierwsza

tutajpoczkategori
Tak, w tych kwiatkach jest jakaś magia, nie to co w amberowych. Sorry, musiałam, po prostu Amber mnie wkurza, heh. Czy kupię te książkę, nie wiem, ale przeczytać bym chciała.
Ja kupię, bo czekałam na tę serię Marzec mnie totalnie powali finansowo... xD Ale mam nadzieję, że się opłaci i książka będzie fajna tutajpoczkategori
Brzmi ciekawie ,ale raczej nie zaryzykuje w ciemno i poczekam na jakies recenzje xD

Marzec mnie totalnie powali finansowo... xD

Oj tak... tutajpoczkategori
Czy tylko mi wyświetla się okładka z "Przyrzeczeni" xD?

Opis jest bardzo ciekawy, na pewno sięgnę po tę książkę. Uwielbiam seryjnych morderców
Co do przeczytania książek, to nie wiem czy się za nie wezmę, ale okładki mnie stanowczo powalają! Jest w nich jakaś magia tutajpoczkategori
Zgodzę się, że okładki są prześliczne! Już dla nich mogłabym kupić Ale poczekam na Wasze opinie, bo opis jakoś mnie nie przekonał.
http://paranormalbooks.pl/2011/03/06/wywiad-kimberly-derting/ Wywiad

Ja mam teraz jeszcze większą ochotę na Ukryte ^^ tutajpoczkategori
Ukryte też już można kupić w Empiku, stałam dzisiaj przed półką, gdzie leżały i naprawdę miałam dylemat, ale nie kupiłam... jakoś nie jestem przekonana :/ Niech ktoś przeczyta i powie, czy warto, plisss
Macie już? Czytała któraś? tutajpoczkategori
Kiedy tylko zobaczyłam tę książkę w `Zapowiedziach wydawniczych` od razu wpadła mi w oko. Strasznie lubię serię 1-800 M. Cabot, a tu motyw był podobny, co jeszcze bardziej rozbudziło moją ciekawość. Za to kiedy już ją kupiłam zaczęłam się zastanawiać czy to był dobry wybór bo w końcu to kryminał [ no a przynajmniej tak był opisywany ]- gatunek, którego nie lubię. Z ręką na sercu mogę powiedzieć, że ani trochę nie żałuję mojego zakupu! Świetna książka ! Gorąco polecam !

Historia opowiada o Violet. Dziewczyna ma pewien dar. Po specyficznych echach, takich jak jakiś wyraźny dźwięk bądź kolor, które ją przyzywają, potrafi odnaleźć martwe osoby. Tu własnie jest różnica między Violet a Jess, podczas gdy ta druga potrafiła odnaleźć każdą zaginioną osobę, Violet odnajduje osoby zmarłe, im gwałtowniejsza śmierć, tym echo jest mocniejsze.

Akcja jest zbudowana odpowiednio by wzbudzić w czytelniku niepokój, ale raczej nie tak bardzo by móc uznać tę książkę za kryminał. Występuje tu motyw mordercy, który zabija młode, ładne dziewczyny, jednak równoległy jest wątek romantyczny. Dzięki paru rozdziałom, które są poświęcone mordercy, możemy zobaczyć jak skrzywiona jest jego psychika. We mnie one wzbudzały obrzydzenie. Jak sobie pomyślę, że na świecie naprawdę są takie osoby, którym przyjemność daje polowanie na ludzi, to jest mi nie dobrze. Myślę, że możemy się dobrze wczuć w sposób widzenia przestępcy, ja wręcz czułam ten jego głód i podniecenie, kiedy wybierał się na kolejne `łowy`. Uważam, że ten wątek był bardzo dobrze poprowadzony. Wszystko prowadzi do znalezienia mordercy, chociaż SPOILER strasznie się zdziwiłam, kiedy to już nastąpiło. Moja myśl: „O czym teraz będzie książka ? Główny watek zakończony, to co teraz ?”. Na szczęście okazało się, że ten wątek jeszcze się nie skończył i zabójca miał swojego partnera ( swoją drogą ciekawe jak się zgadali co do ich ulubionego hobby..). Co do tożsamości to się cieszę, że wyszło jak wyszło bo się obawiałam, że obydwoje będą całkowicie anonimowi. Też myślałam nad tym, żeby zabójca był policjantem, bo wtedy ma się łatwy dostęp do informacji, nie jest się podejrzanym, no i czasami wspominał o pracy. W każdym bądź razie tym wątkiem byłam usatysfakcjonowana
Wątek romantyczny jest świetny Podobał mi się szczególnie dlatego, że polubiłam dwójkę bohaterów, no i ich relacja wyglądała na taką niewymuszoną. Czułam to ich uczucie po prostu. Strasznie mi się podobało jak to wszystko zostało poprowadzone. Przyjaźń Violet i Jay`a było cudowna. Czasami tak się zdarza, że autorka nie potrafi nadać relacji takiego luzu i właśnie niewymuszenia, wychodzi drętwo i tak, że nie da się `tego poczuć`. Tutaj było zupełnie co innego. Ich dialogi były takie normalne i zabawne Często czytając je miałam banana na twarzy bo to było po prostu znajome, ja z moimi znajomymi też się lubię w taki sposób poprzekomarzać, dużo dowcipu, trochę złośliwości

Postacie mi się strasznie podobały. Rzadko się zdarza, żebym polubiła główną bohaterkę. Ostatnio panuje moda na typy dziewczyn, które mnie strasznie irytują. Violet jak najbardziej taka nie jest. Jest silna, potrafi walczyć o swoje i zna swoją wartość. Jest zabawna i inteligentna. Nie mogę powiedzieć, żeby rzeczy, które robiła były głupie, chyba nawet ani razu mnie nie wkurzyła ! Co jest dużym osiągnięciem Czasami miałam nawet wrażenie, że przypomniana mi mnie samą, a już dawno nie identyfikowałam się z żadną bohaterką.

Jay jest ideałem *-* Wyidealizowanym ideałem, ale cóż… przyjmuję go nawet takim Ogólnie jest wspaniały. Opiekuńczy, zabawny, normalny fajny chłopak. Podobało mi się, że jak przyjaźnił się z Violet to potrafił okazywać jej czułe gesty, tak jak trzymanie się za ręce. Nie wszyscy umieją pokazywać taką zażyłość publicznie dziewczynie, która nie jest swoją dziewczyną, Może trochę denerwowało mnie, że nagle podoba się wszystkim laskom w szkole i każda na niego leci. Ale w sumie dopuszczam taką możliwość, no bo w każdej szkole jest przynajmniej 1 facet znany wszystkim Co jeszcze mi się nie podobało to to, że zawsze pojawiał się, wtedy gdy Vi coś się działo. Ale cóż… taka natura idealnego chłopaka Podsumowując- jestem nim zauroczona i oto uroczyście dołącza do orszaku moich ulubionych męskich bohaterów <33

Mogę też poświęcić trochę miejsca dla innych koleżanek Violet- Chealse, Claire i Jules. Ich postacie także mi się podobały. Może nie było za dużo o nich mówione, ale to i tak wystarczyło bym je polubiła. Oczywiście do gustu najbardziej przypadła mi Chealse Niektóre jej teksty były świetne, miała cudowne zamiłowanie do sarkazmu i złośliwości, przez co była po prostu cudowna

Kończąc, żeby nie przynudzać, stwierdzam, że książka była świetna Mnie się strasznie podobała i mam nadzieję, że i wy przyjmiecie ją z równym entuzjazmem. POLECAM !
Elipsa, po Twojej recenzji jeszcze bardziej zapragnęłam przeczytać tę książkę Po prostu muszę dostać ją w swoje ręce! tutajpoczkategori
Jej, elipsa ależ mi smaku narobiłaś! Że też muszę na nią poczekać, hmm, miesiąc? Życie jest ciężkie.. Ale za to jak chętnie się do niej dorwę

A żeby zabić czas, powiem, że okładka kolejnej części wygląda tak a nie inaczej:


Źródło: http://www.goodreads.com/book/show/7827221-desires-of-the-dead
Świetna recenzja Dzięki za nią
Nadal zastanawiam się nad kupnem.
Podobała mi się seria Meg 1-800, choć nie tak bardzo jak Pośredniczka.
Czy ta seria przypomina może troszkę "Płomień na... " ? Tak też był wątek jakiegoś mordercy/ psychopaty.

Chyba jednak ulegnę i zamówię Niestety nie widziałam jej ostatnio jak byłam w moim empikowym salonie. tutajpoczkategori

Czy ta seria przypomina może troszkę "Płomień na... " ? Tak też był wątek jakiegoś mordercy/ psychopaty.
Nawet mi nie przyszło takie porównanie do głowy Może dlatego, że `Płomień na...` strasznie mi się nie podobał. W sumie niezbyt nawet go pamietam.
Tutaj jest morderca, który jest uzależniony od samego `polowania`. Nie planuje kogo konkretnie zabić, tylko wybiera te dziewczyny, które wpadają mu w oko, no i samotne w danej chwili.
Wiem, że zepsuję sobie tym zabawę, ale możesz zaznaczyć spoilerem i podać przybliżony wiek mordercy ?
Nie umiem wytłumaczyć dlaczego ale ma to u mnie jakieś znacznie w takich książkach. Czy to osoba bardzo stara, średnim wieku czy może jeszcze całkiem młoda ?
Tak, wiem - sam fakt, że nie zna się dokładniejszych danych takich jak wiek, to kluczowe w odkrywaniu tożsamości mordercy...



Nie wiem jak mogłam zapomnieć o tym wspomnieć, więc dopowiem to tutaj. Te echa, o których wspomniałam, naznaczają także ludzi obarczonych tą śmiercią. Jest to bardzo ważne, ponieważ właśnie tak Violet zamierza odnaleźć mordercę i jest to ważnym wątkiem kryminalnym. To też odróżnia tę książkę od tych porównywanych do niej Powrót do góry
Strrasznie mnie ta książka zaciekawiła. Na ogół raczej nie przepadam za książkami z wątkiem fantastycznym, ale skoro nie ma tutaj żadnych wampirów i aniołów to jak tylko będę mogła to dołączę do swojej kolekcji książek.
Mam już kupioną książkę, a po takiej recenzji na pewno się za nią niedługo zabiorę. Powrót do góry
Super recenzja. Cieszę się że ją zamówiłam. Najprawdopodobniej przyjdzie w środę i wtedy ja także zabiorę się za czytanie
Też już mam ją kupioną i mam nadzieję, że niedługo będę miała czas aby ją przeczytać. Strasznie mnie zaciekawiła ta książka Powrót do góry
Brrr... Aż mnie ciarki przeszły
Nie ma opcji, żebym nie kupiła tej ksiązki! Dawno nie czytałam dobrego trillera.

Dawno nie czytałam dobrego trillera.

Oj, ja też już jakiś czas temu i choć recenzja elipsy bardzo mnie zachęciła, to na razie brak mi pieniędzy i czasu. Może za jakiś czas sięgnę. Powrót do góry
Opis zachęcający, może jutro wybiorę się do empiku i jak będzie, to kupię

Dawno nie czytałam dobrego trillera.
Mimo wszystko nie nazwałabym tej książki dobrym trailerem Ten wątek jest całkiem dobry, ale nie ma co porównywać do prawdziwych kryminałów. Powrót do góry
jak tylko przeczytałam pierwsze 20 stron, nie mogłam wyjść z Empiku bez niej..
świetna książka.. nie przesycona sensacją, co mnie osobiście nudzi i nie kompletne romansidło.. IDEALNA..
najstraszniejsza jest pierwsza strona epilogu, myślałam, że się popłaczę, ale dalej jest cudnie
Medytowałam nad tą książką w księgarni dobre dziesięć minut, aż koleżanki zaczęł mi świrować. Kiedy okazało się, że nie mają "Morza potworów" którą planowałam kupić jedna kol wzięła "Ukryte" i zaciągnęła mnie do kasy, bo jak stwierdziła: Dostaje klaustrofobi przy takiej ilości książek, więc czas na ewakułację ona chyba jest zdania, że wszystkie książki są jak pewien podręcznik z Hogwartu
Nie wiem kiedy przreczytam ale mam nadzieję, że kupna nie pożałuje

A tak wogóle to ile będzie części? Bo na razie są dwie a w listopadzie wychodzi jakaś nowa książka tej autorki pt. "The Pledge" i z opisu wnioskuję, że nie ma związku z poprzednimi powieściami. Więc albo będą dwie albo autorka napisze coś później. Tak w ogóle to ciekawe kiedy druga wyjdzie u nas i czy ktoś zdecyduje się wydać tą nową powieść... Powrót do góry
Muszę przyznać, że "Ukryte" to świetna książka
Nie ma może tyle wątków pobocznych jak to zwykle bywa w Kryminałach i Thrillerach ( bynajmniej w tych, które ja czytam ) ale była świetna.
Przeczytałam ją na 'jednym wydechu' i byłam zaskoczona końcówką.
w pewnym momencie byłam pewna, że Jay nie żyje
Książkę 100% polecam
Nie sądziłam, że znajdę jeszcze jakąś książkę, która wstrząśnie mną do żywego i zainteresuje mnie do tego stopnia, że nie będę mogła się od niej oderwać, nawet gdy kiszki zaczną grać mi marsza, tak głośnego, że mógłby on obudzić połowę mojej mieściny. Niewątpliwie książka Kimberly Derting wywarła na mnie ogromne wrażenie i zaliczam ją do grona moich ulubionych powieści paranormalnych.

Główną bohaterką tej fantastycznej historii jest Violet Ambrose, dziewczyna, która ma niezwykły dar, albowiem wyczuwa dusze zmarłych - zarówno zwierząt, jak i ludzi. Violet jest ładna, zgrabna i jej głowę zdobią niesforne loki, które dziewczyna próbuje okiełznać. Najlepszym przyjacielem Vi jest Jay Heaton, przystojniak, który od pewnego czasu jest punktem westchnień prawie wszystkich dziewczyn w szkole, notabene także Violet zaczyna czuć coś do swojego przyjaciela, co zresztą budzi niepokój dziewczyny. Jednak Ukryte to nie tylko dobry romans, ale również trzymający w napięciu thriller, który nie pozwala, by czytelnik był pewnien tego, co za chwilę się stanie - przekonałam się o tym na własnej skórze, niejednokrotnie wydawało się mi, że wiem co będzie dalej, by następnie za kilka linijek dowiedzieć się, że to nieprawda i że cała historia jest bardziej skomplikowana i zawiła.

Od pierwszych stron polubiłam Violet i Jay'a, którzy sprawiali, że bardzo często na mojej twarzy gościł szeroki uśmiech, co uważam za duży sukces, bo ostatnio wcale nie mam zbyt wiele ku temu okazji. Bohaterów książki są unikatowi na swój sposób, zarówno ci główni, jak i poboczni; każdy z nich wnosi coś innego i wywołuje różne reakcje w czytelniku. Przykładowo Stryj Stephen sprawił, że policja nie przyprawiała mnie o ból głowy (jak to ma miejsce, gdy czytam cykl czas wygnania), a Grady przypomniał mi, że nie wszyscy umieją się zawsze odpowiednio zachować. Wracając do dwójki czołowych bohaterów, to Jay jest uparty, wie czego chce i śmiało dąży do celu; Violet jest trochę nieśmiała, ale nie oznacza to, że jest mdłą postacią, a wręcz przeciwnie, ludzie powinni uważać na jej ripostę, ponieważ Vi potrafi znokautować słowem swojego "przeciwnika".

Ukryte to naprawdę interesująca i niezwykle wciągająca książka, którą czytałam szybko i zachłannie. Warsztat pisarski Kimberly Derting stoi na bardzo dobrym poziomie, mimo że język powieści jest prosty. Dialogi pomiędzy Jay'em i Violet są niejednokrotnie przesiąknięte humorem i ironią, co sprawiła, że książkę czyta się jeszcze chętniej. Poza tym pani Derting stworzyła nietuzinkowy świat, który czytelnik chce poznać od pierwszej strony i rozkoszować się nim przez kilkanaście godzin, dni czy też miesięcy - jestem absolutnie pewna, że jeszcze nie raz, sięgnę po to intrygujące dzieło. Narratorem książki jest Violet, poznajemy jej uczucia, myśli oraz zgłębiamy istotę jej osoby. Muszę przyznać, że czasami ubolewałam na tym faktem, ponieważ chciałam się dowiedzieć, o czym w danej sytuacji rozmyśla Jay i dlaczego zachowuje się tak, a nie inaczej. Autorka książki zrobił bardzo fajną rzecz, albowiem obok głównej narracji, co jakiś czas pojawiały się fragmenty, których narratorem był seryjny morderca, dzięki czemu poznaliśmy jego psychikę i mogliśmy sobie wyobrazić, co czai się w głowach prawdziwych psychopatów.

Niektórzy mogą zarzucić książce, że pewne kwestie powtarzają się z innych powieści paranormalych (lub są bardzo podobne), ale ja tam miałam to gdzieś, bo nie rzucało mi się to jakoś w oczy (moim zdaniem podobieństw było naprawdę mało) i nie zniechęcało mnie to do czytania. Nie uważam również, że ta książka nie wnosi niczego nowego do współczesnej literatury, ponieważ sam talent Vi jest dla mnie czymś oryginalnym oraz nie mamy tak naprawdę, do czynienia z trójkątem miłosnym, który obecnie bardzo często pojawia się w książkach, wydawanych w Polsce i na świecie. Warto zaznaczyć, że ta książka może być dla paru osób miłą odskocznią od wampirów, wilkołaków, aniołów czy też innych fantastycznych i nierealnych stworzeń, ponieważ w powieści Derting nie ma, przynajmniej na razie, tego typu rozwiązać (moim zdaniem wcale się na to nie zanosi) i to wyróżnia, przede wszystkim Ukryte na tle innych, współczesnych dzieł literackich

Polecam Ukryte wszystkim miłośnikom fantasy, którzy uwielbiają czytać piękne historie, pełne miłości i magii, owiane niekiedy nutką tajemnicy i grozy... Myślę, że książka Kimberly Derting przypadnie do gustu większej rzeszy odbiorców i pozostawi po sobie niedosyt i chęć, jak najszybszego przeczytania kontynuacji losów Violet i Jay'a.

Ocena: 9/10 Powrót do góry


A tak wogóle to ile będzie części? Bo na razie są dwie a w listopadzie wychodzi jakaś nowa książka tej autorki pt. "The Pledge" i z opisu wnioskuję, że nie ma związku z poprzednimi powieściami.

Jeśli wierzyć portalowi Goodreads to będą jeszcze 3 części po Ukrytym, nie licząc oczywiście The Pledge.

Druga część - "Desires of the Dead"

A ja jestem po dzisiejszej dawce czytania w połowie "Ukryte" i choć podobają mi się relację między Violet a Jay'em to od czasu umawiania się na ten bal robi się troszkę stereotypowo.
Liczyłam na coś bardziej poruszającego jeśli chodzi o rozdziały z perspektywy mordercy.
Ale mam nadzieję, że akcja się jeszcze rozkręci


Violet i Jay w końcu są razem, ale przywyknięcie do nowego związku nie jest takie łatwe jak Violet przewidywała. Zwłaszcza kiedy musi dzielić się Jay'a czasem i uwagą z jego nowym najlepszym przyjacielem Mikiem i jego nieznośną, młodszą siostrą - która tak się składa, że ma obsesję na punkcie Jay'a. Tymczasem, kiedy specjalne umiejętności Violet doprowadzają ja do ciała młodego chłopca, jej wskazówki dla policji stawiają ja na radarze FBI. Violet próbuje bronić się przed pytaniami FBI zachowując pozory normalnego zycia, ale ktoś zostawia jej notatki z pogróżkami, a echo wokół domu Mikea potwierdza tylko że coś jet nie tak. Violet jest zmuszona przyznać, że prawdopodobnie jedynymi ludzmi którzy mogą jej pomóc, są ci których desperacko unika - FBI.


Według zagranicznych czytelniczek druga część jest lepsza, no cóż mam nadzieje, że niedługo będzie nam dane się przekonać. Powrót do góry
Sięgnęłam po tę książkę zachęcona pozytywnymi opiniami czytelniczek i przyjaciółki.
Przyznam już na początku, że była to zaskakująca, ale bardzo przyjemna książka. Czytało ją się lekko, wszystko było przemyślane, a fabuła może nie należy do najbardziej zawiłych, ale nie była też banalna.
Autorka na razie bardzo dobrze prosperuje u mnie. "Ukryte" jest zdecydowanie hitem jeśli chodzi o romantyczne thrillery.
Violet i Jay byli postaciami, które od razu polubiłam, byli sympatyczni.
Ogólnie książkę polecam w 1000%
„Echo przerażenia”

„Ukryte” – tytuł dzieła Kimberly Derting. Tak prosty, a jednocześnie zawierający tyle metafor. Tyle ukrytych znaczeń. To samo poczucie niewyjaśnienia, niedopowiedzenia ogarniało mnie, gdy patrzyłam na okładkę. Tajemniczą i pozostawiającą wielokropek, w który mogłam wpisać, co chciałam. A jedyną rzeczą, której pragnęłam była jasność sytuacji. Chcąc dopiąć swego, odwróciłam pierwszą stronę i zagłębiłam się w świecie stworzonym przez wyobraźnię Kimberly.

Pierwsze, co rzuciło mi się w oczy i zachwyciło mnie w tej książce jest fakt, iż autorka wykorzystała pojedynczy drobny, a jednocześnie kluczowy, element paranormalny. Zgrabne połączenie thrillera, wątku fantasy i romansu. Samo zdanie i kilka słów jest niepozorne – ot, kilka gatunków w jednej lekturze. W istocie efekt jest zniewalający. Zwykła dziewczyna, taka jak Ty. Najlepszy przyjaciel, który widzi w Tobie tylko kumpelę z boiska – tak, ten koleś. Szalejący morderca. Tego jeszcze nie było…

Violet Ambrose jest córką, przyjaciółką, nastolatką. Podobało mi się w niej to, że nie popadała w samozachwyt nad sobą, ale jednocześnie nie była zbyt krytyczna. Denerwowało mnie, kiedy nie zauważała wyraźnych sygnałów. Z drugiej strony rekompensowała to w bezbłędnym odczytywaniu echa. Trzeba wiedzieć, że Vi nie była taką znowu pospolitą dziewuszką. Od dziecka dźwięki, zapachy prowadziły ją do ciał zamordowanych zwierząt, a potem ludzi. Sygnały te męczyły ją, póki dusze nie zaznały spokoju po należytym pogrzebie. Rodzice starali się trzymać ją z daleka od cmentarzy, lasów, miejsc, w których mogłaby słyszeć te dziwne echa i odnajdywać ciała zamordowanych istot. Lecz w mieście zaczynają znikać młode dziewczyny, w wieku Violet. Jej stryj jest szeryfem lokalnej policji i chce wykorzystać umiejętności swojej krewnej równie mocno, jak ona sama chce pomóc. W tym wszystkim główna bohaterka wynajduje czas na wewnętrzne rozterki dotyczące jej przyjaciela Jaya Heatona, który dla niej przestaje być jedynie kumplem do pośmiania się i rozmów na temat innych chłopaków. Wręcz przeciwnie – Violet robi się zazdrosna o niego, ponieważ przez wakacje zmienił się w atrakcyjnego młodego mężczyznę i połowa panien ze szkoły ugania się za nim. Co ma zrobić najlepsza przyjaciółka, która chce być kimś więcej niż powierniczką szczegółów randek Jaya?

Oczywiście muszę rozpisać się na temat Jaya. Coraz mniej jest takich chłopaków. Czułych, służących radą, wiernych, oddanych, przystojnych… Przejmujących się. Myślących o sprawach wykraczających poza podstawowe potrzeby, zwane zwierzęcymi. Brakuje osób, które będą gotowe skoczyć w przepaść za przyjacielem lub chociaż zwyczajnie martwić się o niego. Ile znacie chłopaków, których interesuje to, co jest w środku? Którzy dostrzegają prawdziwe oblicza plastików, zdolni oderwać oczy od ich miniówek i posłuchać kilku słów, które wydobywają się z ich ust? Zainteresować się ich charakterem? Odpowiedzią jest Jay. Jay to, Jay tamto… Brzmi jak monolog zakochanej nastolatki, ale gdyby ta postać istniała naprawdę, nie wstydziłabym się takich uczuć, gdyż nie mogłabym ulokować ich lepiej. Sądzę, że każda dziewczyna potrzebuje w swoim życiu syna Heatonów.

„Ukryte” ma bardzo specyficzną narrację. Trzecioosobową, to jedno. Dokładnie znamy uczucia innych bohaterów, w końcu narrator jest wszechwiedzący, ale wyraźnie skupiamy się na sytuacji Violet. Co jakiś czas czytamy rozdział odnoszący się tylko i wyłącznie do mordercy. Wzbudza on kontrowersyjne odczucia. Obrzydzenie. Zdumienie. Szok. Zauważenie chorej obsesji, bliskości tego człowieka do polującego zwierzęcia. Strach.

Nie przejęłam się etykietką „thrillera”, ponieważ pomyślałam sobie, że może to być jedynie chwyt reklamowy. Zachęta i przesada. To samo myślałam, czytając książkę – delikatny dreszczyk emocji, sekrety, nic więcej. Prawdziwe obawy i przerażenie dopadło mnie po odłożeniu tej książki na półkę. W wyobraźni umieściłam wydarzenia wzięte z „Ukryte” w chociażby moim mieście. Wszystko było jak najbardziej możliwe i trudne do zauważenia, co jeszcze bardziej mnie zaniepokoiło. Uwierzcie, że ta lektura wzbudzi w Was prawdziwe uczucia, nie zawsze pozytywne. Przygotujcie się na ostrą jazdę bez trzymanki. W miłości i na wojnie wszystkie chwyty dozwolone. Co, jeśli miłość rodzi się z przyjaźni, a na wojnie nie widzisz, z kim walczysz?...

Moja ocena książki: 9,5/10

Wiem, że ostatnio tak wychwalam te paranormale, ale po prostu je pochłaniam, i trafiam na taaakie dobre Powrót do góry
No i dobrze, że dobre, bo kurde kupiłam te książkę w ciemno Wkrótce i ja dodam moją recenzję, ale muszę najpierw uporać się z zamówieniami, a coś czuję, że jak już zacznę staż, będę miała mało czasu na czytanie... :/
Po książkę tę sięgnęłam widząc pozytywne opinie na temat tej książki, jednakże i tak nie byłam do końca do tej książki przekonana. Lecz już po pierwszych stronach tej powieści moje wątpliwości się rozwiały.

Violet jest inna. Żyje z tą świadomością od dzieciństwa, od kiedy znalazła martwą, zamordowaną dziewczynę, mając osiem lat. Nie mogła o tym nikomu powiedzieć, o jej niezwykłym talencie wiedziała tylko najbliższa rodzina oraz jej najlepszy przyjaciel Jay. W czasie jednej imprezy znów natrafiła na ciało zamordowanej dziewczyny. Jako jedyna, dzięki swojemu darowi, będzie mogła znaleźć zabójcę, z czego świetnie zdaje sobie sprawę. Jednak to nie jest jej jedyne zmartwienie, otóż poza tym, że martwi się grasującym zabójcą w jej miasteczku, trapi się swoim uczuciem do najlepszego przyjaciela. Młodzi zbliżają się do siebie, a zabójca jest coraz bliżej.

Akcja jest osadzona w małym miasteczku, w którym wszyscy się znają. Zdarzenia występujące w książce nie wychodzą poza jego obręb. Główny wątek kręci się wokół zabójcy mordującego dziewczęta w ich mieście oraz uczuć głównej bohaterki. Bohaterów polubiłam podczas czytania ksiązki. Byli wiarygodni i zwyczajni, oczywiście poza darem Violet, choć nie wpływał on na jej charakter prawie w ogóle.

Styl pisania autorki bardzo mi się spodobał. Książka wciągnęła mnie już od pierwszych stron, nie tylko dzięki ciekawej fabule, ale także dzięki lekkiemu stylu pisania Kimberly. Język używany przez autorkę nie sprawiał żadnych problemów, nie wydłużał opowieści, ani nie sprawiał, że książka mogłaby wydawać się nudna.

Kimberly Derting ciekawie wplotła między rozdziały, dodatkowe opisy zdarzeń, przy których ingerował morderca. Uważam, że dobrze rozdzieliła rozdziały, których rozmieszczenie wyraźnie ułatwiało czytanie.

Autorka świetnie połączyła tematykę paranormalnego romansu z thrillerem. Książka ta, choć w większej części poświęcona zwyczajnemu życiu Violet i jej problemów miłosnych i tak utrzymywała w napięciu. Książka ta jest przesycona najróżniejszymi emocjami, które ja także przeżywałam w trakcie lektury.

Książka ta trafiła do mojego serca i uważam, że zagości tam jeszcze przez jakiś czas. Ksiązka jest według mnie dobrze napisana, ma ciekawie wykreowanych bohaterów oraz wspaniałą fabułę. Czytając tę pozycję pozwoliłam sobie ponosić się emocjom, a w trakcie czytania nawet popłynęły mi po policzkach łzy. Książka ta już od pierwszych stron wciągnęła mnie w swą historię, a zagłębiając się w dalsze losy bohaterów, zatracałam się w ich świecie. Pozycję tą gorąco polecam, gdyż jest warta przeczytania, a czytelnik ma zagwarantowane przeżycie wielu głębokich emocji oraz zapamiętanie tej wspaniałej lektury.

Moja ocena 9/10 Powrót do góry
Wiadomo może kiedy będzie druga część?
Mogłaby któraś z was napisać do wydawnictwa?

Wiadomo może kiedy będzie druga część?
Mogłaby któraś z was napisać do wydawnictwa?

Nie ma sensu w sumie zawracać NK głowy, bo 15 lutego kolejna część wyszła za granicą, a ledwie w marcu była u nas premiera pierwszej części. Pewnie wydana zostanie we wrześniu Nasza Księgarnia wcześnie daje zapowiedzi, będziemy wiedzieć, a takie pytania mogą tylko spowolnić ich pracę A lepiej, żeby szybko im to poszło. Powrót do góry
Więc ja zawróciłam im głowę na FB i taka było oto odp :

"rozważamy wydanie kolejnych części, ale to zależy od Czytelników ..."
Jestem zszokowana waszymi opiniami na temat tej książki!

Swoją recenzję chciałam rozpocząć od przedstawienia pewnej wizji jaka powstała w mojej głowie podczas rozmyślania na temat głównej bohaterki.
Wyobraźcie sobie stół o lekko stożkowatym kształcie(dokładnie mówiąc o kształcie ostrosłupa prawidłowego ) . Na szczycie owego „stożka” ktoś położył jajko, żeby było ładniej jajko jest fioletowe. Jest to bardzo niegrzeczne jajko. Nie chce usiedzieć w miejscu, ciągle turla się w te i we w te. Raz leci w lewo, raz w prawo. W górę, w dół, a nawet i po przekątnej. Niesamowicie rozszalałe jajko, mówię wam.
Kolejnym elementem wizji są ręce. Gdyby nie one jajko niechybnie spadłoby ze stołu i się zbiło. Ale ręce wystawione z każdej strony łapią nasze jajko za każdym razem gdy tylko zbliży się do krawędzi. Niektóre nadgorliwe ręce z chęcią przytrzymały by go na szczycie stołu, ale jajko nie pozwala im na takie numery i dzielnie turla sobie dalej, nieraz chwiejąc się na krawędzi. Ale nie za często, bez przesady, tyle emocji to jednak byłoby za wiele na przygody tej kruchej istotki.
Kończąc, bo pewnie już się nudzicie, wyjaśnię że tak mniej więcej wyobrażam sobie losy głównej bohaterki – Violet, obdarzonej, och jakże niezwykłym darem, młodej dziewczyny. Dziewczyny posiadającej w samej rzeczy żółtko zamiast mózgu. Oczywiście mam na myśli jej niesamowitą, porażająco szybką, zdolność kojarzenia. No, przesadzam, ale autorka z pewnością wyobrażała sobie że czytelnik owe żółtko posiada, wciskając mu swoje dzieło i mając nadzieję że choć przez chwilę będzie trzymać go w napięciu. Tak, tak, ale zbaczam z tematu, o tym może później.

Główna bohaterka z niezbędnym darem - „słyszenia” czy tam „odczuwania” ofiar morderstw i ich katów zakochała się w jednej ręce. O, przepraszam, w swoim Jayu. Nie będzie chyba żadnym wielkim spoilerem gdy powiem że Jay jest tak samo zakochany w niej, bo tego naprawdę nietrudno się domyślić. W taki właśnie sposób mamy pierwszą intrygę. Ona kocha jego, on ją, ale każde boi się do tego przyznać.
Ale to nie koniec szaleństwa, akcja przyspiesza. Jay dostaje liścik z numerem szkolnej piękności, Violet zaprasza na bal szkolny kolega. To przecież nie może nie zakończyć się tragedią! Emocje sięgają zenitu. Nienawiść szaleje, przyjaźń się kończy. Ach, czujecie to napięcie prawda?!

Trudno byłoby jednak napisać książkę o niczym, więc autorka wprowadziła ciekawy zabieg. Morderstwa. Lepiej, ona wprowadziła nawet narrację z punktu widzenia mordercy. Jak już mówiłam istne szaleństwo. Czytelnik mało nie dostaje zawału czytając tą książkę. Ja prawie umarłam, przyznaje się.
Taaak... , krótko mówiąc, morderca to pedofil i poluje na dziewczynki. A czymże jest Violet? – małą dziewczynką. To nie może się dobrze skończyć.

Wracając do bohaterów spróbuję znowu odwołać się do waszej wyobraźni. Mamy rządek identycznych pionków do gry, (nie zapominajmy o fioletowym jajku) , różnią się jedynie kolorem. Wyobraźcie sobie, że to są właśnie bohaterzy powieści. Jeden zielony, drugie czerwony, jeszcze inny biały. Każdy plastikowy, czy z czego tam robią pionki. Większych różnic nie zauważyłam. Ale o paru osobach muszę wspomnieć:
Cudowny i wspaniały Jay – człowiek o niezwykłym talencie – może być kim zechcesz, raz słodki i uroczy, raz groźny i zły. Zero charakteru i osobowości. Moje wspomnienia z nim związane kojarzą mi się z kleistą masą. Bezkształtne i bez sensu.
Żeby nawiązać do reszty musze wyróżnić sprytny zabieg pisarki. Autorki paranormal romance nigdy nie przestaną mnie zadziwiać. Ich spryt objawia się w najmniej spodziewanym momencie. Tutaj objawił się w osobie Claire (chyba tak się zwało to dziewczę). Nasza Claire, czy jak jej tam, powaliła całą resztę bohaterów inteligencją. A w każdym razie sprawiła, że każdy przy niej na inteligentnego wyglądał. Violet i Jay wydają się teraz nawet niegłupi. Morderca to prawie Einstein, aż dziw że z taką głową nie wymyślił jeszcze nowego prawa fizyki.

Mój stosunek do całej powieści i jej bohaterów jest chyba oczywisty. Ale żeby było całkiem jasne dodam, że dawno nie czytałam tak naiwnej i prymitywnej książki, w której zdolna była przewidzieć niemalże każde kolejne zdanie. Nie dałam się niestety nabrać na którykolwiek z wątpliwej jakości zabiegów autorki, usiłującej wprowadzić napięcie, czego przecież wymagał profil na jaki się zdecydowała – thriller młodzieżowy, tak? Bardzo mi przykro. Aczkolwiek znalazłam pewną zaletę, ale uwaga, tylko dla miłośników. Czy ktoś z was miał kiedyś ochotę zakupić książkę z durnowatymi tekstami miłosnymi? „Ukryte” to skarbnica tego typu aforyzmów. Polecam! Powrót do góry
Hahahahhaha XDD
Muszę się zgodzić, Jay świetnie nadaje się na Ręce Zawsze był tam, gdzie Violet go potrzebowała, aby nie pozwolić jej upaść. Podoba mi się to porównanie
Ale chyba się nie zgodzę, że jest całkowicie pozbawiony charakteru. Oczywiście jest chłopakiem, jakiego nie sposób spotkać w realu- słodki, opiekuńczy, zabawny, ale skoro potrafię przypisać mu jakieś cechy, to dla mnie jakiś tam był.
Mnie oczywiście wtedy książka się bardzo podobała, teraz jednak potrafię na nią spojrzeć z perspektywy czasu i widzę także wady. I nawet mimo ich uważam, że książka jest naprawdę fajna
ta... książka... była... po prostu........ niesamowita.!! Jezu, z tym mordercą to było nieźle. Nigdy w książkach czegoś takiego nie było i to jest właśnie super.. POLECAM wszystkim.!!^^
Poznajcie Violet Ambrose. Jest całkiem normalna, taka jak wszyscy, niewyróżniająca się z tłumu. No może poza jednym małym sekretem: potrafi odnajdywać zwłoki. Przyznajcie, to dosyć oryginalna umiejętność. Od kiedy pamięta zawsze ją przywoływały. Nazwała je echami, każdy po śmierci ma swoje własne echo, tym donośniejsze im brutalniejsza była śmierć. Violet przez lata nauczyła się ignorować słabe echa zmarłych zwierząt ale kiedy miasteczko zaczyna terroryzować morderca jej dar staje się największym przekleństwem. Oprócz ech, Violet wyczuwa też piętna, naznaczające morderców. Ponadto echa ofiar pokrywają się z piętnami oprawców więc dziewczyna zdaje sobie sprawę, że tylko ona może rozpoznać mordercę i powstrzymać rzeź. Zwłaszcza kiedy zaczynają ginąć dziewczyny które znała. Muszę tu zaznaczyć, że jestem pełna podziwu nie tyle do Violet (bo to postać fikcyjna) ile do ludzi, którzy na co dzień mają styczność ze zmarłymi. Ja na ich miejscu nie byłabym w stanie tego znieść, chyba mam słabą psychikę...

Bohaterowie są ciekawi. Może niezbyt oryginalni ale zdobyli moją sympatię. Na szczególną uwagę zasługuje tu Jay- przyjaciel Violet. Och, Jay… Co ja bym dała za takiego przyjaciela! Czuły, troskliwy, bezinteresowny, przystojny… Ich relacje były niezwykle czułe, nie trzeba się wysilać, żeby dostrzec jak wiele dla siebie znaczą. Dla Violet jednak wiele zmieniło się przez wakacje. Wszystkie zalety Jay’a okazały się pułapką dla uczuć dziewczyny, która z jednej strony chce czegoś więcej ale z drugiej boi się stracić to co już ma. Jestem wdzięczna, że nikt nie zwracał na mnie uwagi kiedy czytałam, bo z pewnością przez większość czasu miałam bardzo głupią minę. Jay jest moim zdaniem ideałem faceta. Nie jakiś tam tajemniczy wampir czy wilkołak z mroczną przeszłością, ale zwyczajny, normalny facet.

Watki romantyczne w tego typu książkach przeważnie dzielą się na dwa rodzaje: takie gdzie jest dwóch facetów między którymi bohaterka nie może wybrać, lub takie gdzie również jest dwóch facetów, ten ukochany lecz nieosiągalny i drugi którego bohaterka chce delikatnie spławić. Tu idealnie pasuje ten drugi schemat, ale nie będę psuła wam lektury spojlerami. Same odkryjcie jak sprawy się potoczą. Autorka poświęca wiele uwagi uczuciom bohaterki, można powiedzieć, że są opisane dogłębnie wzdłuż i w szerz Nie przeszkadzało mi to bo lubię to napięcie w romansach: próby uświadomienia danej osobie swoich uczuć, wątpliwości, niepewność, walka z uczuciami. Ale w tej konkretnie powieści uczucia przysłoniły to co miało znaleźć się w centrum czyli intrygę kryminalną. Moim zdaniem autorka mogła nieco bardziej rozwinąć ten wątek, bo był nieco ograniczony. Pierwszy fragment z punktu widzenia mordercy był intrygujący i choć wzbudził we mnie odrazę dla tego człowieka, nie mogłam doczekać się następnego. Tu jednak spotkało mnie małe rozczarowanie, bo autorka opisywała zawsze tylko moment „polowania” na ofiary. Mimo iż nie jestem sadystką miałam nadzieję na jakieś mocniejsze kawałki. Puls czasami mi przyspieszał, ale tylko czasami, chyba liczyłam na cos mocniejszego.

Mimo to książkę czytało mi się niezwykle przyjemnie. Wciągnęła mnie od początku i trzymała w swych szponach aż do samego końca. Nie żałuję ani jednej chwili poświęconej lekturze i nie wykluczam, że znów „Ukryję” się w tym świecie. Dzięki tej książce odkryłam jak bardzo brakowało mi odrobiny normalności w nawale paranormalnych historii. Absolutnie nie polecam jako lekturę do poduszki bo zagwarantuje wam nieprzespaną noc. Jakiś czas temu czytając „Dotyk” pomyślałam, że kupię też „Ukryte” dla porównania. Mimo iż niektóre wątki się pokrywają są to dwie zupełnie różne historie i w moim prywatnym rankingu to „Ukryte” wypadło lepiej. Myślę, że książka spodoba się wszystkim, którzy nie są obojętni na oryginalne pomysły i docenią elegancką prostotę tej historii. 9/10 Powrót do góry
Ej, a wiecie może kiedy jest następna część.?! I czy wgl będzie u nas?
Książka poprostu rewelacyjna nie mogłam się od niej oderwać...
A jak juz skonczylam to tak zalowalam...
Nawet nie wiedzialam ze bedzie 2 czesc...jestem ciekawa o czym bedzie....ohh
Wie ktos moze kiedy bedzie premiera 2 czesci u nas? Powrót do góry
Na poprzedniej stronie jest napisane, że nikt nie wie, nawet samo wydawnictwo- nie wiedzą jeszcze czy to wydadzą.
Musze przyznać, że nie spodziewałam się po tej książce niczego specjalnego. Liczyłam na kolejne romansidło dla młodzieży, wkoło którego zrobiono więcej szumu niż było warto. Ku mojemu zaskoczeniu fabuła okazała się bardzo wciągająca. Oprócz wątku miłosnego, o którym wspomnę jeszcze później, dostałam świetny thriller z wątkiem paranormalnym w tle.

Akcja nieprzerwanie brnie do przodu. Co jakiś czas pojawiają się rozdziały z punktu widzenia samego mordercy. Dowiadujemy się o tym jakie ruchy planuje wykonać dalej, jak poluje na swoje ofiary. Najlepsze w tym wszystkim jest to, że do samego końca nie miałam żadnego podejrzanego, więc tym bardziej starałam się skupić na czytaniu. Cały czas liczyłam, że a nóż uda mi się wyłapać jakiś szczegół, który nakieruje mnie na jakikolwiek trop. Perspektywa mordercy emanuje brutalnością i okrucieństwem, i już od początku wiadomo, jak bardzo podniecają go same momenty uprowadzenia ofiar. Jest to tylko jeden z plusów tego wątku, gdyż jest on świetnie rozbudowany, dzięki czemu skłania do przemyśleń i refleksji.

Punkt widzenia Violet jest również fascynujący. To, co odczuwa, kiedy przywołuje ją echo zwłok, jakie kolory, barwy, dźwięki i zapachy temu towarzyszą. Wszystko opisano z pasją i tak szczegółowo, że nie trudno zatracić się w wyobrażeniach tych sytuacji.
Sama Violet jest już do tego przyzwyczajona, a o jej talencie wiedzą tylko rodzice, stryj z żoną oraz Jay. On właśnie od dziecka pomagał Vi odnajdywać ciała zabitych w lesie zwierząt i urządzać im pochówek.

Przeważnie w książkach młodzieżowych irytuje mnie nagły wybuch uczuć pomiędzy bohaterami. Tutaj na szczęście wszystko rodziło się powoli. Violet i Jay znają się niemal całe życie i zawsze byli dla siebie podporą. Przerodzenie się przyjaźni w miłość następuje powoli, a czytelnik jest świadkiem kulminacji tej znajomości. Wszystko wygląda więc naturalnie i realistycznie, więc tego faktu nie mogę się doczepić.

Przez kilka dni próbowałam znaleźć jakikolwiek minus tej historii. I ku własnemu zaskoczeniu nie znalazłam żadnego. Skrycie liczyłam, że znajdę chociaż jeden element, który będę mogła z czystym sumieniem zjechać od góry do dołu. No cóż, skoro nie tutaj, to może w kolejnej książce będę mogła dać upust swojemu talentowi krytyka

Jak się okazuje, wciąż powieści paranormal potrafią wywrzeć na mnie wrażenie. Autorka bardzo szczegółowo opisuje wszystkie wydarzenia, które wyglądają przerażająco realistycznie. Mówiąc szczerze, kiedyś sama marzyłam o zdolnościach paranormalnych, typu przesuwanie obiektów, czy czytanie w myślach. Jednak dar Violet mnie przeraża i za nic w świecie nie chciałabym znaleźć się w jej skórze. Sam fakt, że echa zmarłych ją nawołują, że znajduje ciała nie tylko zwierząt, to straszne i dla mnie wręcz obrzydliwe.

Z całego serca polecam tę książkę. Akcja cały czas nie zwalnia tempa, a fabuła jest zaskakująca i nieprzewidywalna. Parokrotnie dałam się zaskoczyć sposobem, w jaki poprowadzono główny wątek. Chciałabym, aby na naszym rynku pojawiało się jak najwięcej tak oryginalnych i ciekawych powieści.

Jak się okazuje, gatunek paranormal ma wciąż wiele do zaoferowania. Liczę, że szybko zostanie wydana u nas kontynuacja przygód Violet i również ona wciągnie mnie bez reszty.
Jeżeli szukacie czegoś niebanalnego, ciekawych postaci i dobrego thrillera, to sięgnijcie po „Ukryte”, gdyż może ona zaoferować wam więcej, niż możecie oczekiwać.

Ocena: 5,5/6 Powrót do góry
Czaję się na tę książkę już od dłuższego czasu. Do tego dochodzą świetnie recenzje, które tylko podsycają mój apetyt. Wczoraj byłam w empiku, trzymałam tę książkę w ręku i... nie wiem, co się stało, ale w ostatniej chwili odłożyłam ją na regał- zamiast niej kupiłam przewodnik po Hiszpanii. Nie wiem, co mi strzeliło do głowy, ale teraz strasznie żałuję, bo mam ochotę na coś na kształt kryminału.

Okładka jest śliczna.
Muszę ją wam pokazać bo jest niesamowita!
Okładka 3 części:
Powrót do góry
O jaa.!! Jaka śliczna.!! Nie moge sie doczekać.!! Niech oni się streszczają z tym tłumaczeniem.!!
Okładka może wydałaby mi się śliczna kiedyś, zanim czytałam część 1, teraz nie mam najmniejszego zamiaru czytać części drugiej a co dopiero trzeciej.
Oj, zaszalała autorka, a wydawcy razem z nią, naprawdę już nie mają czego lepszego wydawać? Dla mnie osobiście już "Ukryte" zaśmiecają księgarnie, a co dopiero kolejne części, aż żal mi się robi... Powrót do góry
Gusta są różne... Mi książka się podobała i chętnie przeczytam kolejne tomy. Stąd taka różnorodność gatunków- każdy ma znaleźć coś dla siebie. Myślę, że żadna książka nie "zaśmieca księgarni". Ja na przykład nie mogę patrzeć na "Skrzydła Laurel" ale jest mnóstwo osób którym się podobało. Myślę, że trochę za ostro reagujesz. Chyba AŻ TAK tej książki nie nienawidzisz?...
Oj, Mariposa, to zupełnie moje odczucia co do książki, nikogo tu nie krytykuję, a co do zaśmiecania księgarni, uważam że niestety jest trochę takich książek i podtrzymuję moje zdanie co do Ukrytych, osobiście tak po prostu uważam. I nie, nie nienawidzę tej książki, po prostu mi się nie podoba i chyba mam prawo to powiedzieć? Powrót do góry
No jasne, że możesz... Nie twoje klimaty i tyle. Ale tak nie zwracając zupełnie uwagi na treść, okładki śliczne, prawda?
Nie chodzi o klimaty, ale o wykonanie, ale mniejsza z tym , teraz jestem pod wpływem treści, ale kiedyś powiedziałabym że faktycznie ładne, choć jak się przyjrzeć to jest to tylko kwiatek/liść na czarnym tle, ale czcionka robi swoje i jakoś to tak uładnia. Trzecia część bardzo przypomina "Łaskę utraconą". Powrót do góry

Gusta są różne... Mi książka się podobała i chętnie przeczytam kolejne tomy. Stąd taka różnorodność gatunków- każdy ma znaleźć coś dla siebie. Myślę, że żadna książka nie "zaśmieca księgarni". Ja na przykład nie mogę patrzeć na "Skrzydła Laurel" ale jest mnóstwo osób którym się podobało. Myślę, że trochę za ostro reagujesz. Chyba AŻ TAK tej książki nie nienawidzisz?...

A ja czytałam "Skrzydła Laurel" i są naprawdę wciągające. Akcja była strasznie straszna i wg mnie nie należy oceniać książki po okładce.

Gusta są różne... Mi książka się podobała i chętnie przeczytam kolejne tomy. Stąd taka różnorodność gatunków- każdy ma znaleźć coś dla siebie. Myślę, że żadna książka nie "zaśmieca księgarni". Ja na przykład nie mogę patrzeć na "Skrzydła Laurel" ale jest mnóstwo osób którym się podobało. Myślę, że trochę za ostro reagujesz. Chyba AŻ TAK tej książki nie nienawidzisz?...

A ja czytałam "Skrzydła Laurel" i są naprawdę wciągające. Akcja była strasznie straszna i wg mnie nie należy oceniać książki po okładce.

Ja też ją czytałam i właśnie dlatego jej nie lubię Powrót do góry

Gusta są różne... Mi książka się podobała i chętnie przeczytam kolejne tomy. Stąd taka różnorodność gatunków- każdy ma znaleźć coś dla siebie. Myślę, że żadna książka nie "zaśmieca księgarni". Ja na przykład nie mogę patrzeć na "Skrzydła Laurel" ale jest mnóstwo osób którym się podobało. Myślę, że trochę za ostro reagujesz. Chyba AŻ TAK tej książki nie nienawidzisz?...

A ja czytałam "Skrzydła Laurel" i są naprawdę wciągające. Akcja była strasznie straszna i wg mnie nie należy oceniać książki po okładce.

Ja też ją czytałam i właśnie dlatego jej nie lubię

No to sorka za naskakiwanie , ale wg mnie Laurel jest bardzo fajną książką.
Agnnes92 zgadzam się z tobą. Trzecia część jest trochę podobna do Łaski Utraconej
Wie ktoś może co z tą drugą częścią.? Może by napisać do wydawnictwa.? Jak myślicie.? Powrót do góry
A już przypadkiem nie ma?

Wie ktoś może co z tą drugą częścią.? Może by napisać do wydawnictwa.? Jak myślicie.?

Druga częśc to chyba Desires of the Dead - na razie nic nie wiadomo o kontynuacji. Pewnie kiedyś to wydadzą... Powrót do góry
No właśnie nie ma. Nawet na stronie wydawnictwa nic o niej nie piszą .
Może napiszę do nich? Hm?
Można spróbować Powrót do góry
Już wysłałam. Teraz tylko czekać na odpowiedź.
Autorka książki miała bardzo ciekawy pomysł z połączeniem romansu i kryminału. Właśnie tego ostatniego wątku było dla mnie trochę za mało. Niektóre rozmowy głównej bohaterki ze swoim przyjacielem wydawały mi się wprost wyjęte z jakiegoś kiczowatego romansidła. Dochodzę do wniosku, że nie lubię romansów.
Ale to moje odczucia Powrót do góry
Znalazłam w necie kolejną książkę Kimberly, tylko że ona jest już o czymś zupełnie innym. A tu okładka, która dla mnie nie jest niesamowita:


To jest chyba jakiś cykl lub może trylogia, która ma nazwę(jak z resztą widać): Plaga, a tytuł książki to "Obietnica".
Po przeczytaniu waszych recenzji jeszcze chętniej przeczytałam tą książkę. Po zmarnowaniu 1,5 dnia i nabyciu czerwonych oczu jestem zdania że było warto! Książka cudowna! Może trochę za szybko rozwinęła się miłośc Violet i Jaya oraz za mało było wątku kryminalnego ale uważam że nadrobiły to w pozostałe wydarzenia. Jestem bardzo zachwycona książką i bardzo polecam!
A w ogóle wie ktoś czy <i> będzie w Polsce premiera 2 części Ukrytych? Bo słyszałam pogłoski że w u nas może się nie ukazc a bardzo chciałabym ją przeczytac
Dzisiaj dostałam odpowiedź i powiem, że nie jest ona dobra:
"Witam,
niestety zrezygnowaliśmy z wydania kolejnych książek tej autorki.
Zapraszam
na naszą stronę - mamy wiele równie fascynujących powieści.
Pozdrawiam". A więc koniec już przygód Violet i Jay'a. Szkoda, bo następne części na pewno są ciekawe Powrót do góry
ooo... szkoda . Szczerze powiedziawszy to moja ulubiona książka. Ale i tak im napisałam e-maila. Jak wcześniej powiedziałaś-niech wiedzą że nam zależy ;
Wchodzę po jakimś czasie na forum i patrzę na taką wiadomość! Skandal, że NK też sobie olewa czytelników jak Amber nie wiedziałam. Może "Ukryte" to nie jest jakaś wybitna książka, ale bardzo mi się podobała swego czasu i z chęcią bym przeczytała dwójkę. Jak byście miały jakieś nieoficjalne tłumaczenie to bardzo proszę. Powrót do góry
Kurde, wiecie co.? Napiszę jeszcze raz do wydawnictwa i będę im tak zawracać głowę co kilka miesięcy, bo Ukryte to super książka jak dla mnie i chcę się dowiedzieć co jest dalej.!

Kurde, wiecie co.? Napiszę jeszcze raz do wydawnictwa i będę im tak zawracać głowę co kilka miesięcy, bo Ukryte to super książka jak dla mnie i chcę się dowiedzieć co jest dalej.!
Jestem jak najbardziej za! Uwielbiam tą książkę i również chcę wiedzieć co dalej! Jakiś czas temu też im wysłałam wiadomość ale nie odpisali ;( Powrót do góry
Znalazłam 4 część serii Ukryte

Nieee!! Jaka ładna! Pisałam do nk już wiele razy i na pocztę i na facebook-u ale nie odpisują, no ale cóż... to mnie nie zniechęca, będę zawalać im skrzynkę dalej Powrót do góry
Właśnie skończyłam czytać. Sama historia bardzo ciekawa, znakomity wątek kryminalny, ale bohaterowie kompletnie spieprzeni, że się tak brzydko wyrażę. Robienie z Jaya istnego boga wkurzało mnie na maksa, a te kolejki niewiast do niego to już kompletna przesada nie wiedziałam czy się śmiać, czy płakać. Sama Violet też nie przypadła mi do gustu, irytowały mnie jej rozterki, a cały ten wątek miłosny poprowadzony tak sobie. Nie mogłam znieść tego ich migdalenia się. Mimo to z chęcią przeczytałabym kolejną część, bo mimo powyższego mojego marudzenia książka nie była zła