Rywalki - Kiera Cass

Dla trzydziestu pięciu dziewcząt Selekcja jest szansą ich życia. To dzięki niej mają szansę uciec z ponurej rzeczywistości. Ze świata, w którym panują kastowe podziały, wprost do pałacu, w którym będą spełniane ich życzenia. Z miejsca, gdzie głód i choroby są na porządku dziennym, do krainy jedwabi i klejnotów. Celem Selekcji jest wyłonienie żony dla czarującego i przystojnego księcia Maxona.
Każda dziewczyna marzy o tym, by zostać Wybraną. Każda poza Amelią Singer.
Dla Amelii Selekcja to koszmar. Oznacza konieczność rozstania z Aspenem - jej sekretną miłością i opuszczenie domu. A wszystko tylko po to, by wziąć udział w morderczym wyścigu o koronę, której wcale nie pragnie.
Jednak gdy spotyka Maxona, który naprawdę przypomina księcia z bajki, Amelia zaczyna zadawać sobie pytanie, czy naprawdę chce za wszelką cenę opuścić pałac. Być może życie o jakim marzyła wcale nie jest lepsze niż to, którego nawet nie chciała sobie wyobrazić...
Wydawca: Jaguar
Premiera : 05 luty 2014

---

Jaka cudowna okładkaaaaa! Chcę taką! Serialem się zainteresuję na pewno, potem może i po książkę sięgnę, jak wydadzą. tutajpoczkategori
Faktycznie śliczna okładka!!! Co do książki to jeszcze nie wiem
Łaaa, okładka prześliczna
Może i książka będzie dobra tutajpoczkategori

---

Hehe, też od razu oczarowała mnie okładka Ale opis też mi się podoba, choć z drugiej strony znowu wybór jednego z dwóch chłopaków itd. itp. Ale czemu nie
Okładka to dzieło sztuki *.*
Może być w porządku. Antyutopia, lubię to. Nie podoba mi się natomiast trójkąt miłosny (serio? znowu?) i imię głównej bohaterki - America? Rozumiem, że normalne imiona są oklepane, ale mi się bynajmniej nie podoba. tutajpoczkategori
Jezu, piękna ta okładka *o* Z chęcią przeczytam.
Zgadzam sie z Wami, takiej okładki jeszcze nie było Co do książki to na pewno do niej zajrzę. tutajpoczkategori
Dla 35 dziewcząt, Wybór jest szansą życia. Okazją aby uciec od życia, które miały od urodzenia. Aby zostać wciągniętym w świat błyszczących sukien i bezcennej biżuterii. Aby żyć w pałacu i konkurować w walce o serce przystojnego księcia Maxona.

Ale dla Americi Singer, bycie wybraną jest koszmarem. Oznacza to odwrócenie się od jej sekretnej miłości – Aspena, który jest klasę niżej od niej. Opuszczenie domu w celu wstąpienia w zaciętą walkę o koronę, której America wcale nie chce. Życie w pałacu, który jest stale zagrożony brutalnymi atakami rebeliantów.

Wtedy America spotyka Maxona. Stopniowo zaczyna kwestionować wszystkie plany, które podjęła sama – i zdaje sobie sprawę, że życie, o którym zawsze marzyła nie może się równać z przyszłością, której nawet sobie nie wyobrażała.

Dla 35 dziewcząt, Wybór jest szansą życia. Okazją aby uciec od życia, które miały od urodzenia. Aby zostać wciągniętym w świat błyszczących sukien i bezcennej biżuterii. Aby żyć w pałacu i konkurować w walce o serce przystojnego księcia Maxona.

Ale dla Americi Singer, bycie wybraną jest koszmarem. Oznacza to odwrócenie się od jej sekretnej miłości – Aspena, który jest klasę niżej od niej. Opuszczenie domu w celu wstąpienia w zaciętą walkę o koronę, której America wcale nie chce. Życie w pałacu, który jest stale zagrożony brutalnymi atakami rebeliantów.

Wtedy America spotyka Maxona. Stopniowo zaczyna kwestionować wszystkie plany, które podjęła sama – i zdaje sobie sprawę, że życie, o którym zawsze marzyła nie może się równać z przyszłością, której nawet sobie nie wyobrażała.

podmieniłam to do pierwszego postu tutajpoczkategori
To może być coś ciekawego! Takie inne.
Całe poprzednia ekipa ekranizacji zostanie zastąpiona nową
Yael Grobglas zagra Americię tutajpoczkategori
Zakochałam się w tej okładce. *.* Nie wiadomo nic u nas o wydaniu, nie?
Kocham takie książki, mogłaby je czytać bez końca, więc pewnie i tą w końcu przeczytam! ;3
Nie będę oryginalna - mi okładka " The Selection " też niesamowicie się podoba. Och... jak ja bym chciała żeby tę książkę wydali w Polsce... tutajpoczkategori
Ale bym się śmiała gdyby wydali ją u nas z inną okładką Większość chce ją mieć właśnie z jej powodu No dobra ja też
Michael Malarkey jako książę Maxon tutajpoczkategori
Lucien Laviscount jako nowy Aspen Leger
o jezu TAK!


Cudo nr 2 tutajpoczkategori
Napisałam do Otwartego w sprawie tej ksiązki, może zastanowią się nad wydaniem jej u nas
Otwarte na pewno zostawiłoby taką cudowną okładkę. tutajpoczkategori
kaniejka Jestem strasznie ciekawa co Ci odpiszą. Byłoby cudnie gdyby to kiedyś wydali... No i oczywiście z tą bajeczną okładką... Marzyć zawsze wolno.
Okej, info nie jest 100 % pewne, ale z dobrze poinformowanych źródeł mówią, że chyba ktoś kupił w Polsce prawa. Czekam na potwierdzenie~! tutajpoczkategori

kaniejka Jestem strasznie ciekawa co Ci odpiszą. Byłoby cudnie gdyby to kiedyś wydali... No i oczywiście z tą bajeczną okładką... Marzyć zawsze wolno.

Cóż Otwarte nie planuje tego wydać, więc módlmy się by To nie było Amber bo pokaleczy okladkę jak każdej ksiązki które wydają

kaniejka Jestem strasznie ciekawa co Ci odpiszą. Byłoby cudnie gdyby to kiedyś wydali... No i oczywiście z tą bajeczną okładką... Marzyć zawsze wolno.

Cóż Otwarte nie planuje tego wydać, więc módlmy się by To nie było Amber bo pokaleczy okladkę jak każdej ksiązki które wydają

Spętanych przez bogów i Porzuconych zostawili oryginalne, które są naprawdę śliczne. Właściwie to bym nawet ich podejrzewała, ale potem możemy zasypywać ich mailami, żeby zostawili tą okładkę. Ale to gdyby. tutajpoczkategori
Nawet jeśli okładka by została to w przypadku ambera są nikłe szanse, że dociągnęli by serię do końca... Ostatnio wydają ciągle nowe serie a stare mają w d.... głębokim poważaniu

Może Bukowy Las? Oni też zostawiają oryginalne okładki i wydają bardzo ładne książki
Szkoda, że Otwarte nie wyda. A z Amberem to wiecie jaka mogłaby być sytuacja - powiedzmy, że wydają już tę książkę, cieszymy się, jest super, a później oznajmiają że nie wydadzą kontynuacji- tak dzieje się z serią " Żelazny Dwór " .
Wydawnictwu Bukowy Las nie ufam tak bardzo w kwestii okładek od kiedy zmienili ją do
" Burzy " Julie Cross ( na taką z facetem jak z You Can Dance ) . Ale fakt - ładnie, starannie wydają książki. No i może by jednak do " The Selection " nie zmienili?

Nerezza to czekamy na potwierdzenie tego wspaniałego info.
A Media Rodzina ?
wydali dwie świetne serie(HP i IŚ) no i zachowali oryginale okładki Powrót do góry
Stacja The CW nie zamówiła drugiej wersji serialu
No to pięknie, Delirium na dnie, Selection po raz drugi też. Liczyłam, że jak wyjdzie serial, to tak jak z PLL któreś wydawnictwo się zainteresuje i wyda, a tak to raczej nici . Powrót do góry
dziewczyny na chomiku jest już tłumaczenie nieoficjalne pierwszej części:)
Dobra wiadomość Jaguar wyda "Selection" w 2014 Powrót do góry
by zachowali okładkę
książkę przeczytałam, nie zachwyca, ale mimo wszystko team Maxon
Zachowają okładkę (haha, spróbowaliby nie! ), a tytuł brzmi "Rywalki". Nie jest źle, ale taka Selekcja brzmiałaby bardziej dystopijnie :3 ... E tam, już bym chciała móc ją przeczytać .
Okładka ostatniej części :

http://wydawnictwo-jaguar.blogspot.dk/2013/12/rok-2013-troche-chwilami-prywatnych.html Powrót do góry
Średnio mi się podobają te "Rywalki", ale okładki kocham. xD


Dla trzydziestu pięciu dziewcząt Selekcja jest szansą ich życia. To dzięki niej mają szansę uciec z ponurej rzeczywistości. Ze świata, w którym panują kastowe podziały, wprost do pałacu, w którym będą spełniane ich życzenia. Z miejsca, gdzie głód i choroby są na porządku dziennym, do krainy jedwabi i klejnotów. Celem Selekcji jest wyłonienie żony dla czarującego i przystojnego księcia Maxona.
Każda dziewczyna marzy o tym, by zostać Wybraną. Każda poza Amelią Singer.
Dla Amelii Selekcja to koszmar. Oznacza konieczność rozstania z Aspenem - jej sekretną miłością i opuszczenie domu. A wszystko tylko po to, by wziąć udział w morderczym wyścigu o koronę, której wcale nie pragnie.
Jednak gdy spotyka Maxona, który naprawdę przypomina księcia z bajki, Amelia zaczyna zadawać sobie pytanie, czy naprawdę chce za wszelką cenę opuścić pałac. Być może życie o jakim marzyła wcale nie jest lepsze niż to, którego nawet nie chciała sobie wyobrazić...

Wydawca: Jaguar
Premiera : 05 luty 2014 Powrót do góry
Bardzo,bardzo chcę przeczytać. A już na pewno chcę ją mieć. Nawet dla samej okładki


Co do zmiany imienia:
Z jednej strony - ASDFGHJKL NIEPOTRZEBNE INGEROWANIE W TEKST KSIĄŻKI!!!!
Z drugiej - o ile za imieniem nie stoi żaden sens, to czemu nie? Chociaż: ojciec Ameli.. tfu, Americi jest w ruchu oporu o obalenie Illei i przywrócenie Ameryki, więc tak właśnie... nazwał... córkę (troszkę naciągane, wiem , ale tak stało w recenzji pierwszej części)?

Wciąż twierdzę, że "Selekcja" byłaby lepszym tytułem . Powrót do góry
Amelia?
SERIO?
Zmiana tytułu to jedno, ale zmiana imienia głównej bohaterki? Można było zostawić America i tyle. To nie jest jakoś prawnie uregulowane, takie zmiany? xD
Zmiana imienia to już duża przesada. Do tego,że polskie wydawnictwa zmieniają tytuły książek można się przyzwyczaić,ale jak już w tekście coś kombinują,no to niestety-ten numer nie przejdzie :/ Poza tym,również uważam,że powinni zostawić tytuł oryginalny. "Rywalki"(tytuł oczywiście ) to kojarzą mi się z takimi książkami jak "Elita" czy "Plotkara"... Powrót do góry
Drugi tom to "Elita". xD
Jednak "Selection" to książka, którą koleżanka porównała mi właśnie do "Plotkary". Poziomem.
Czasem w przekładzie występuje zmiana imienia - ale zazwyczaj nie jest to zabieg, który popłaca. W imieniu "America" nie na nic niezwykłego, jak się już troszkę poczyta i się przyzwyczai człowiek - ja czytałam tylko parę rozdziałów i nie widzę sensu aby zmieniać imię. Powrót do góry
Okładka jest przecudowna, ale wolę się zbytnio nie ,,napalać", tylko grzecznie poczekam na recenzje innych. Chociaż bardzo chciałabym mieć ją na swojej półce ;3

To ja, Enty... Znowu nie podmieniłam opisu. Amelia wyleciała. Imienia nie zmieniliśmy, ale skróciliśmy. Zastanawialiśmy się nad nadaniem jej imienia Polska, ale uznaliśmy, że autorka mogłaby się obrazić.

Tak się składa, że ja mam na nazwisko właśnie Polska i nawet nie chcę sobie wyobrażać jak by to wyglądało mieć takie imię . Nazwisko fajne, ale kłopotliwe i zawsze ktoś uwierzyć nie może - a wachlarz relacji jest doprawdy przeróżny.

Ale dobrze, że wydawnictwo podjęło decyzję o zmianie. Powrót do góry
ale to imie na przeciez swoje uzasadnienie! bez sensu ;/
tak cyz inaczej, przeczytałąm nieoficjalne tłumaczenie 1. części i bardzo dobrze się to czyta nie jets to zadna wielka literatura, ale historia całkiem fajna. Trochę się mi kojarzy z Igrzyskami śmierci, ale właściwie nie do konca. Sama postać Ameryki jest dobrze zbudowana, pełnokrwista dziewucha. Oczywiscie jak zwykle miłosny trójkącik według schematu, ale Maxon jets przeuroczy
w sumie to macie rację, seria idealna na serial, trzeba zapełnić miejsce Plotkary, mam nadzieję, ze ktoś się za to zabierze
Dwa razy się brali i dwa razy nie wyszło.
Ja właśnie skończyłam książkę czytać, niedługo coś napiszę. Powrót do góry
Czytając opis "Rywalek" przyszła mi na myśl "Atrofia" Lauren deStefano. Dużo podobieństw, zaczynając od przynależności do jednego gatunku kończąc na podziale na kasty
Przeczytałam i ja. I mi też skojarzyło się z Igrzyskami ale książka jest absolutnie, zupełnie inna. Chyba chodzi o te kamery, wybór, selekcję hmm
W każdym razie książkę czyta się szybko i przyjemnie, niby nic wielkiego się w niej nie dzieje, ale z miejsca polubiłam Americę i super mi się jej słuchało.
Jest to głownie romansik, ale taki z fajnymi problemami, tu książę, tu "żebrak" więc jest trójkąt - nie to żebym przepadała, ale w takiej postaci mi sie podoba, bo polubiłam dwóch chłopaków - kojarzą mi się oni z tymi ze "Szklanego Tronu". Mam nadzieję, że bohaterka nie zirytuje mnie w kolejnych częsciach - bo mam zamiar je przeczytać

Nie jest to nic super,ekstra ożywczego, żadna to literatura wysokich lotów - wiadomo, ale ma swój potencjał i zapowiada się ciekawa kontynuacja. Poza tym kto nie lubi historii Kopciuszka

Położyłabym ja na półce z "Dobranymi","Atrofią", "Przez burze ognia", "Szklanym Tronem" - podobnie przyjemnie się czytało - może nie jest to taki "typowy" bunt jednostki, świat Illei jest dość pobieżnie przedstawiony, ale czuć, że coś jest na rzeczy - mam nadzieję, że to się rozwinie w fajny wątek - albo nie

Tak więc polecam, głownie fanom romansów, zwłaszcza takich na siłę męczących a okładki są rzeczywiście śliczne. Powrót do góry
Podobało mi się ale szału nie ma
Tak trochę przypomina "Igrzyska Śmierci" i "Niezgodną" xDDD gdybym nie przeczytała tamych książek to bardziej by mi się spodobało, tak to miałam wrażenie, ze to trochę takie odgrzewane xD
ale okładki sliczne
wiadomo cos o tym serialu czy co tam miało być?
Skrzyżowanie dystopii z wyborami na księżniczkę? Połączenie dość ciekawe, raczej niespotykane, ale też budzące pewne wątpliwości. Bo jak tu połączyć słodki i pudrowy los księżniczki z brutalną wizją przyszłości, by wyszło ciekawie i wiarygodnie? Jeśli szukacie lekkiej, uroczej ale też chwilami poważniejszej lektury to „Rywalki” są wprost idealną pozycją.

Powieść przenosi nas do niezbyt odległej przyszłości, do Illei- młodego państwa powstałego na miejscu dawnej Ameryki. Społeczeństwo jest tam podzielone na kasty, którym nadane są odpowiednie numery, gdzie jedynki to arystokracja a ósemki- bezdomni. Wedle tradycji gdy książę Illei osiągnie pełnoletniość odbędą się Eliminacje, czyli nic innego jak wybory na księżniczkę, gdzie szansę na zdobycie korony i serca księcia dostaje każda młoda obywatelka niezależnie od przypisanego jej numerka.
America Singer nie ma jednak zamiaru zgłaszać się do Eliminacji. Jest piątką i przynależy do kasty artystów. Choć pieniądze, które dostałaby za udział w wyścigu o serce księcia, bardzo przydałyby się jej biednej rodzinie, dziewczyna ma powody by trzymać się z dala od rywalizacji. Główny powód ma na imię Aspen i od dwóch lat jest sekretną miłością bohaterki. Dlaczego sekretną? Aspen jest bowiem szóstką, więc stoi w hierarchii społecznej jeszcze niżej niż America, co czyni ich związek trudnym i nieodpowiednim, bo skazuje dziewczynę na życie w jeszcze większym ubóstwie niż dotychczas.
Eliminacje mogą jednak wszystko zmienić… Zachęcona podstępem dziewczyna zgłasza się, mając przy tym szczerą nadzieję, że nie zostanie wybrana. Przewrotny los robi jej jednak psikusa i kieruje na do pałacu księcia Maxona. Jednak czy ten „wyrok” faktycznie nie może okazać się „szansą”?

„To zabawne, że pałac- ta złota klatka- okazał się jedynym miejscem, w którym mogłam otwarcie mówić o swoich uczuciach.”

Na szczególną uwagę zasługuje główna bohaterka, dzięki której cała, dosyć naiwna przyznajmy opowiastka, zdecydowanie nabiera rumieńców. Panna Singer, czy jak wolicie, po prostu Ami, to przekorny i uparty rudzielec. Ami jest szczera i bezpośrednia, ale przy tym też zabawna i przyjacielska. Przeciętna młoda dama przy pierwszym spotkaniu z księciem najprawdopodobniej straciła by przytomność, lub w najlepszym przypadku zapomniała jak się nazywa. Ami nie jest jednak przeciętną, a już na pewno nie damą! Nie chce być oceniana na podstawie numerka, dlatego nie ukrywa swej pogardy do księcia. Nieopatrznie sama jednak wpada w pułapkę stereotypów, której jest tak przeciwna. Stwierdza jednak ze zdziwieniem, że Maxon nie jest takim „nadętym bufonem” za jakiego go miała. Wręcz przeciwnie, szybko odnajduje z księciem wspólny język i nie może powstrzymać przyjaźni, która się między nimi rodzi. Której melodii posłucha serce postawione pomiędzy starą miłością a rodzącym się uczuciem?

„- Mam nadzieję, że znajdziesz kogoś, bez kogo będziesz mógł żyć. Naprawdę. I mam nadzieję, ze nigdy się nie dowiesz, jak to jest, musieć mimo wszystko żyć bez tego kogoś.”

Żeby nie zrobić ze swej powieści taniego show, Kiera Cass wplata do niej motywy polityczne i militarne zamknięte w zgrabnej dystopijnej muszelce. Co więcej panna Singer w przeciwieństwie do swoich konkurentek, żywo interesuje się polityką i chce wiedzieć wszystko o rebeliach w Illei. Jestem jej za to bardzo wdzięczna, ponieważ przez pierwszoosobową narrację mogliśmy naprawdę wiele stracić gdyby Ami okazała się zapatrzoną w lustro kukiełką. A musicie wiedzieć, że wątek rebelii jest jednym z najbardziej intrygujących. Buntownicy wyraźnie czegoś szukają. Ale czego?

O CZYM? „Rywalki” nie są wielkim literackim zaskoczeniem. Dostajemy dokładnie to, co zawiera opis, nie mniej nie więcej. Jest to historia dziewczyny, która z dnia na dzień staje się kandydatką do korony i jej życie całkowicie się zmienia. Choć jest to opowiastka o księżniczkach autorka pokazała, że nie trzeba wcale silić się na przesadną słodycz i pokazuje zarówno blaski jak i cienie arystokracji. Nie da się uniknąć porównań do „Igrzyska śmierci”, którymi autorka wyraźnie się inspirowała. Z tą różnicą, że tu stawka jest zupełnie inna i krew leje się jedynie ze złamanych serc Sięgając po książkę chciałam otrzymać lekką przyjemną, odprężającą lekturę, przy której nie raz się uśmiechnę i przeżyję czarującą przygodę. Tego chciałam i dokładnie to otrzymałam. Dlatego „Rywalki” serdecznie polecam, nie tylko małym księżniczkom, ale też większym buntowniczkom.

Ocena:
7/10 Powrót do góry
Przeczytałam i ja . Ogólnie miałam pewien kryzys czytelniczy i jakoś mnie naglę tchnęło - przeczytałabym 'Rywalki', i jakoś się udało .
Mi też książka na myśl przywiodła 'Igrzyska śmierci'- w takiej łagodnej formie. Chodzi o sam klimat świata w przyszłosci i tych kamer, bo poza tym nic z IŚ wspólnego nie mają.
Przede wszystkim czyta się szybko i wyjątkowo łatwo i płynnie, co zdecydowanie na plus. Ogólnie myślałam, że to jednotomówka, więc nieco się rozczarowałam . Narracja jest swietna, do tego jest ta ciekawość- a co będzie dalej?
Co do bohaterów, jak powiedziałam narracja jest świetna, głównie dzięki Americe, która świetnie relacjonuje, chociaż czasem wkurzały mnie pewne przeskoki. Polubiłam ją jako główną bohaterkę, ale oszalałam na jej punkcje. Jak dla mnie trochę nazbyt chciano pokazać jaka jest inna od wszystkich, naturalna i jak jej nie zależy na tym wszystkim. Czasami wydawało mi się to na wyrost i bardzo sztuczne. Miała być szczerym rudzielcem, i mimo że mówiła co chciała to brakowało mi w niej iskry, tego ognia. Maxon też nieco mało naturalny mi się wydawał, miał cechy takiego rycerza na białym koniu, co nieco nużące czasem bywało. Niby nie ma wad, do których można się przyczepić, ale czasem brak wad to największa wada. Fajnie, że pojawił si trójkącik, mimo że Aspena było znacznie mniej niż księcia to jestem w jego teamie . Resztę rywalek niby poznałyśmy, ale jednocześnie mam niedosyt i trudno mi coś więcej o nich powiedzieć. Ogólnie książka pozostwaiła taki niedosyt, pragnienie że chciałabym wiedzieć więcej.
Jeśli chodzi o fabułę to pomysł mi się bardzo spodobał, 35 dziewczyn i rywalizacja o zostanie tą jedyną, ale..no tak musi być jakieś ale, trochę to było za spokojne. Takie zbyt grzeczne, kulturalne. Dziewczyny kochają rywalizację, a za taką cenę powinnam ona być niczym walka na arenie, a poza Celeste każda była taka dobra, i wyrozumiała. Brakowało mi zdecydowanie akcji w tej książce, niby były jakieś ataki, próby sabotażu, ale wszystko to było za grzeczne, za spokojne. Zdecydowanie więcej akcji by się przydało tej książki.
Jednak mimo, że historia jest taka spokojna to nie nudziłam się czytając. Czekałam na kolejne posunięcia zarówno bohaterki, jak i księcia, a także na nowe informacje o Aspenie, świecie w którym żyją i innych kandydatkach.

Posumowując, nie jest to książka zła, ale nie jest też nadzwyczaj dobra. O taka historia, którą szybko i miło się czyta, nic wybitnego. Czekam na drugą część, ale nie z rumieńcami na twarzy.
Ocena? 6,5/10 tak myślę.
Książka mi się podobała, fajnie mi się ją czytało, ale jednak nie jest to lektura, którą można się niesamowicie zachwycać, to taka miła lektura bez większych wrażeń. Polubiłam główną bohaterkę Americę a także księcia Maxona i trzymam kciuki za nich jako pary, chociaż tego co się wydarzyło przy kilkunastu ostaniach stronach domyślam się jaki obrót później może przybrać sytuacja między nimi. Spodziewałam się, że te całe Eliminacje, w których biorą udział te wszystkie dziewczyny będą bardziej związane z rywalizacją, pokazem swoich umiejętności itp. a tu sprowadzało się się to do prywatnych rozmów z księciem i występami przed kamerami. Historia jest na tyle mnie ciekawi, że jeżeli będę miała możliwość wypożyczenia kontynuacji tej historii to na pewno po nią sięgnę.
Księżniczka miesiąca

Gdy byłam młodsza baśnie, historie o księżniczkach wydawały mi się takie piękne. Biedna dziewczyna spotyka na swej drodze księcia, który całkowicie zmienia jej życie lub ratuje z opresji. Ale czy w normalnym życiu łatwo trafić na księcia z bajki, rycerza na białym koniu? Teraz wydaje się to tak nierealne. A jednak czytanie, czy oglądanie ekranizacji baśni wciąż jest przyjemne. Wciąż to robię i wcale się tego nie wstydzę.

Dlatego bez dłuższego zastanowienia postanowiłam kupić „Rywalki”. Jednak książka to nie jest zwykła opowieść o dziewczynie, która zakochała się w księciu. Kiera Cass połączyła znane motywy baśniowe, przeniosła akcje gdzieś w przyszłość, a rywalizacja o księcia przybrała postać współczesnego realisty show. Brzmi zaskakująco? Uwierzcie mi, że tak jest.

Ami jest Piątką, nie żyje biednie, jednak też nie powodzi jej się najlepiej. Pochodzi z grupy artystów, którzy mają pracę najczęściej przy większych uroczystościach, pracują wtedy dla Dwójek, czy Trójki umilają im czas grą lub śpiewem. Dziewczyna lubi to, co robi, jednak wie, że jest coraz ciężej. Jej matka chce by znalazła jak najlepszą partię, najlepiej kogoś z Czwórek, marzy o lepszym starcie dla niej, jednak Ami potajemnie spotyka się z Szóstką, z kimś z kim nie ma szans na dostatnie życie. Nikt o tym nie wie, jednak ona chce spędzić z nim resztę życia.
Pewnego dnia matka zaczyna namawiać dziewczynę do wzięcia udziału w Eliminacjach, w których na oczach widzów ma być ukazana rywalizacja o serce księcia. Dziewczyna nie chce się zgodzić, choć wie, że ślub z księciem na stałe zmieniłby status jej rodziny na Jedynki. Ciąg późniejszych zdarzeń wpływa jednak na odwrotną decyzje. Jednak czy dziewczyna ma szansę, by to ona została wybrana. Przecież konkuruje z nią 34 inne dziewczyny. Czy to ona zdobędzie serce księcia Maxona?

„Jeśli twoje życie naprawdę stanęło na głowie, to znaczy, że ona musi gdzieś tu być. Prawdziwa miłość zwykle jest okropnie niewygodna.”

Kiera Cass w swojej książce wykazała się ciekawym i niespotykanym pomysłem, po części baśniowym, po części współczesnym. Niektórym pewnie może się to wydawać dziwne, pewnie dla mnie też by tak było nawet po lekturze, gdyby nie główna bohaterka. Jako jedyna z kandydatek nie liczy na związek z księciem, nie chce jego względów, a jedynie marzy o pomocy swojej rodzinie. Dzięki jej zachowaniu możemy lepiej poznać księcia, bez upiększeń, prawdziwego. Dziewczyna mówi to co myśli, jednak w jej charakterze była jedna rysa. Były chłopak, dziewczyna wciąż o nim myślała, a tak naprawdę w moich oczach nie był on jej wart, nie chciał o nią walczyć, poddał się, wolał odpuścić. Robił to z dobrych pobudek, ale jednak ją zostawił. A ona wciąż o nim rozmyślała, rozumiem, że strata ukochanej osoby boli, ale to co zrobiła potem było okropne.

Ale wróćmy do postaci księcia Maxona, dzięki początkowej postawie Ami możemy powoli dostrzegać jego pozytywy, poznawać go lepiej, zauważać wady. Dzięki temu, że zostają przyjaciółmi oczami dziewczyny. Pomiędzy chłopakami, Aspenem i księciem, można zauważyć liczne różnice. Są jak ogień i woda, nie tylko ze względu na charakter, ale i pochodzenie, zachowanie. Różni ich naprawdę wiele. Nie ma co ukrywać, ale po przeczytaniu „Rywalek” jestem zakochana w Maxonie. To prawdziwy książę z bajki, ale kompletnie nie przeszkadza mi to, że jest prawie idealny. Dlatego wciąż mu kibicowałam. Ami musi go wybrać, nie ma inne opcji.

Konkurentki o rękę księcia są całkowicie różne. Pochodzą z różnych grup społecznych. Wszystkie, mimo różnych charakterów, trafiły w to samo miejsce. Jednak jeśli sądzicie, że wszystkie, poza Ami, są tu z miłości do księcia, to mocno się mylicie. Wiele z nich liczy na podniesienie swojego statusu, na zostanie Jedynką, czyli najważniejszą i nieliczną grupą w państwie. To ukazuje jak różne są charaktery ludzi, że wysoka pozycja niczego nie zmienia, że chce się więcej. Choć wybory mają być jedynie pozorną rywalizacją, wcale tak nie jest. Dziewczyny naprawdę walczą. Może nie używają do tego celu pieści, ale jednak podstępem, słodkimi słówkami próbują wygryźć konkurencję. Niektórym nieźle to wychodzi.

Sądzę, że ważną kwestią jest tu segregacja klasowa. Motorem walki niektórych dziewczyn jest podniesienie swego statusu społecznego, przejście z niższej klasy do wyższej. Dlaczego jest to takie ważne? Przywileje, bogactwa to wszystko łączy się z małym numerkiem, który od urodzenie jest do przyczepiany do osoby. Ludzie z wyższej klasy chcą pobrać się z osobą z jeszcze wyższej półki, jednak to wcale nie jest takie łatwe. Niektórzy nie mają takiej szansy i na wasze zostają w tej samej grupie. Jednak przybliżę Wam odrobinę ten podział. Jedynki to najważniejsi w państwie, rodzina królewska, mają wszelkie bogactwa, opływają w luksusy, odrobinę niżej są Dwójki, potem Trójki, w książce opisane dość słabo, jednak można były dowiedzieć się, że powodzi im się dobrze. Niżej są Czwórki, pracujący z fabrykach, sklepach, nie muszą martwić się głodem, żyją szczęśliwie. Pod nimi znajdziemy Piątki, do których należą artyści, poeci, malarze, pisarze, śpiewacy, tacy jak Ami i jej rodzina. Szóstki są grupą porządkowych, sprzątają, dbają o domy, służą wyżej urodzonym, pod nimi znajdują się jedynie Siódemki i osoby bez grup, żebracy, biedni, włóczędzy, wciąż cierpiący głód, choroby. Segregacja klasowa jest dość rygorystyczna, trudno zmienić grupę, najgorzej mają ci, którzy znajdują się najniżej. Powrót do średniowiecza?

Nie będę wprowadzać Was w błąd, nie tylko opis zachęcił mnie do zakupu książki, nie tylko ciekawy pomysł, ale w dużej mierze miała na to wpływ oprawa graficzna. Okładka „Rywalek” jest niesamowita, bajkowa. Od razu kojarzy mi się z klimatem powieści, główną bohaterką. Cieszę się, że wydawnictwo jej nie zmieniło. Sądzę, że sporo czytelniczek(chłopcy raczej nie czytują podobnych historii) zostanie nią zachęconych do lektury.

Piękne suknie, cudowne i eleganckie dziewczyny, przystojny książę i rywalizacja o jego względy. Dodatkową motywacją korona i liczne przywileje. Tu obowiązują surowe zasady, walcz i nie daj się pokonać, bo na Twoje miejsce czeka pięć innych pań. Chcesz się przyłączyć?
Ocena: świetna [6/6 Powrót do góry
Jak na mnie to było bez sensu xD to, że te dziewczyny nosiły suknie jak na bal w Luwrze a potem wsiadały do samolotu, luksusowej limuzyny czy czego tam... xD

Jak na mnie to było bez sensu xD to, że te dziewczyny nosiły suknie jak na bal w Luwrze a potem wsiadały do samolotu, luksusowej limuzyny czy czego tam... xD

Cóż, z tego co się zorientowałam akcja ma miejsce w przyszłości i nie można zapominać, że panuje monarchia. W ten sposób autorka połączyła te dwa fakty: nowoczesność i dworską elegancję.
Osobiście nie mam zdania na ten temat, ale przyznaje, że jest to dosyć... ciekawe. Powrót do góry
Mnie najbardziej raziło jakie one były dla siebie miłe i że nie było tej rywalizacji takiej zaciętej. Wszystko na spokojnie, jest co prawda typowa czarna postać niczym cheerleaderka z amerykanskiego liceum, ale mimo wszystko jakoś wątpię, że reszta dziewczyn tak spokojnie do tego podeszła. Jednak cena jest wysoka, i każdy chciałby podnieść swój status, a jednak wszystkie one są takie trochę bez charakteru. Niby chcą księcia, ale gdzie jakieś granie wbrew zasadom fair play To jednak masa dziewczyn w jednym miejscu walczące o bycie ta jedyną, więc naturalne że powinny pokazać trochę pazurów i mrocznej strony, a jednak...Już pominę Americę która jest do bólu bezinteresowna i cudowane bla bla bla, ale reszta mogłaby jednak pokazać charakter, bo mało to prawdziwe że tak spokojnie jest. Dlatego książka nie podbiła mojego serca, bo czyta się szybko i fajnie, ale jednak barkuje akcji, a wręcz jej nie ma, kiedy potencjał jest ogromny, bo pomysł jest super
Zaskakująco bardzo mi się podobała. Może to kwestia tego, że dawno nie czytałam czegoś tak lekkiego, bo tę książkę czyta się naprawdę dobrze i łatwo. To jej niewątpliwy plus. Ale ma taaak dużo minusów, że dziwię się sobie, że tak wysoko ją oceniłam. Bo daję jej jakieś 7/10, co tak naprawdę wcale nie odpowiada 'jakości' tej książki. Chyba po prostu trafiłam na 'Rywalki' w momencie, kiedy bardzo potrzebowałam tak do bólu prostej powieści bo to jest dobre jej określenie.

Generalnie sam pomysł nie jest zły, nie nadzwyczaj oryginalny, ale chyba dotąd nie było jeszcze w tych młodzieżowych antyutopiach (< określenie może błędne, nie wiem) monarchii z księciem i księżniczką to jest strasznie fajne, baśniowe - ale przy tym znowu trochę banalne. No ale nie narzekam, bo jak mówiłam, mi się to naprawdę podoba.

Sam podział społeczeństwa strasznie typowy, Jedynki, Dwójki i tak dalej... wydaje mi się, że Cass mogła wymyślić coś świeższego. Niby to taki gatunek, w którym już bardzo dużo zostało powiedziane, ale myślę, że da się jeszcze wymyślić nowe rzeczy, no nie wiem, jednak jak sięgam po kolejne antyutopie (znowu nie jestem pewna, czy dobrze używam tej nazwy haha, soz), to liczę na jakieś nowe pomysły. Więc tu trochę zawiedziona pomysłem na społeczeństwo, czy nawet brakiem tego pomysłu..

W ogóle miałam strasznie mocne wrażenie, że dużo jest pościągane z Igrzysk. Nie tak żywcem, ale jednak pewne motywy wydają mi się podobne. Te wywiady u jednego charyzmatycznego dziennikarza strasznie mi się kojarzyły z Katniss u Ceasara, Aspen to dla mnie taki Gale, a Maxon - Peeta. A już ojciec Maxona to 100% Snow...
Oczywiście mogę przesadzać, te podobieństwa nie są jakoś strasznie jednoznaczne i może jestem odosobniona w tym uczuciu, ale nie mogłam się go wyzbyć i trochę mi to psuło czytanie. ;p
Skoro już jestem przy bohaterach - kolejny trójkąt miłosny!!! Dawno nie czytałam tych typowych młodzieżówek i już zdążyłam zapomnieć, jakie to wkurzające Zwłaszcza w drugiej części jest to strasznie męczące, więc jeśli któraś z Was nie może tego znieść, to absolutnie odradzam Rywalki z tego względu. W tym trójkącie nie ma nic nowego, nic ciekawego, nic emocjonującego...

No i generalnie bohaterowie i bohaterki są dość płytcy, mało rozbudowani, nic nowego. Sama America była ok, lepsza od wieeelu głównych bohaterek, ale znowu ten altruizm był męczący. Maxon - poza jakimiś maleńkimi wyjątkami, naprawdę słabo wykreowany, Aspen to w ogóle dla mnie totalnie szara, nieciekawa postać, wolałabym, żeby go wcale w tej książce nie było haha, nic do niej zupełnie nie wnosi.

I tak bym mogła wymieniać i wymieniać, co mi się nie podobało... Wad ta książka ma baardzo dużo.
Ale jeśli chodzi o to, co mi się podobało, to wspomniana baśniowość... Niby banalna, trochę tandety, ale jakoś mi się podobało. No i naprawdę dobrze się czyta.
Jeeedno jest pewne - do tej książki nie można podchodzić z dużymi oczekiwaniami. Polecam jeśli potrzebujecie czegoś prostego, relaksującego na wieczór

Ale jak sobie wyobrażę, jak dobra książka mogłaby powstać, gdyby autorka miała trochę lepszy warsztat i lepsze pomysły na postacie, rywalizację... ahh... to by było coś!

Moja 7/10 to znaacznie zawyżona ocena, generalnie książka zasługuje na wiele mniej.

/ Przepraszam, jeśli trudno się ten bełkot czytało, odzwyczaiłam się od pisania postów Powrót do góry
Muszę przyznać, że do książki podchodziłam bardzo sceptycznie, ze względu na wielkie ochy i achy czytelniczek, z których chyba większość to dziewczyny zaczytujące się w powieściach Colleen Hoover.. Można przez to wywnioskować, że "Rywalki" jest kolejną historią, opierająca się w szczególności na romansie. No, niby to prawda, jest zauroczenie i miłość oraz wielki wybór pomiędzy dwoma chłopakami.

Nie spodziewałam się, że fabuła książki dzieje się w przyszłości, że jest podział w społeczeństwie na zamożnych, przeciętnych, których jest paru oraz bezdomnych i bezrobotnych. Dzięki temu lektura zaplusowała u mnie, bo myślałam, że.. W sumie nie wiem, co sobie myślałam. Że to XIX wiek.? Albo teraźniejszość.? Sama nie jestem pewna.

Główna bohaterka, America Singer, pochodzi z Piątki, dość biednej grupy społeczności, ale nie tak od razu ubogiej. Zarabia na życie śpiewając i grając na instrumentach. Polubiłam ją za to, że jest normalną dziewczyną, lojalną i czasem sarkastyczną.
Pomimo tego, że w jej rodzinie jest trochę cienko z kasą, Ami ma bardzo sympatycznych bliskich, w tym jej młodszą siostrę May, która swoim żywiołowych charakterem rozjaśnia dom. America ma także chłopaka z Szóstki, Aspena, który namawia dziewczynę do wzięcia udziału w Eliminacjach do poślubienia księcia Illei, Maxona. Dość dziwacznie, ale Aspen chce, aby Mer w życiu była szczęśliwa i miała wszystko co najlepsze. Jedyne, czego pragnie America to poślubienie Aspena, ale pod jego namową zgłasza się.

No i zaskok - wybrano Americę jako jedną z trzydziestu-pięciu dziewcząt gotowych zawalczyć o status księżniczki, zalecając się do księcia.
Problem w tym, że Ami wcale nie chciała zostać tą "szczęściarą".

Książka "Rywalki" bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła - czytało się ją naprawdę szybko, ciekawie. Nieźle się przy niej ubawiłam, a relacja głównej bohaterki z Maxonem intryguje i wciąga do tego stopnia, że wyczekiwałam z niecierpliwością kolejnych ich spotkań i rozmów.
Jestem bardzo zainteresowana tym, jak to wszystko się dalej potoczy oraz skończy. Ocena 8/10.