Osaczenie - Kelley Armstrong

Maya Dalaney czuła się zawsze związana z naturą. Lasy wokół domu są jej ukochanym schronieniem, a znamię w kształcie łapy, które ma na biodrze, jest jakby znakiem tego, dokąd przynależy. Ale wokół Salmon Creek, małego ośrodka badań medycznych, zaczynają się dziać dziwne rzeczy. Młoda dziewczyna tajemniczo tonie pośrodku spokojnego jeziora. Koło domu Mai pojawiają się pumy i nie zamierzają się wynieść. Jej najlepszy przyjaciel, Daniel, zaczyna miewać dziwne uczucia w odniesieniu do niektórych ludzi i przedmiotów. Jedną z takich osób jest Rafa, nowy łobuziak w miasteczku. Jaką tajemnicę skrywa jego nagłe zainteresowanie Mayą…

trailer: http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=4lDRgqDSFpk

Premiera: I kwartał 2013
Wydawnictwo: Zysk i S-ka

---

Poprzednia seria autorki była niezła ale nie szczególnie wybitna więc dobrze się zastanowię zanim ją kupię. tutajpoczkategori

Poprzednia seria autorki była niezła ale nie szczególnie wybitna więc dobrze się zastanowię zanim ją kupię.
Mnie się Najmroczniejsze Moce strasznie podobały, chociaż zakończenie było trochę takie na odwal się.
______

Czytałam również Ugryzioną i jest to bardzo ciekawy cykl.
Mam nadzieję, że na Osaczeniu się nie zawiodę jak i na poprzednich pozycjach Armstrong
Opis trochę przypomina moją książkę, którą napisałam w 2010r. całość jest nawet w dziale nasza twórczość. Zgadza się znamię w kształcie łapy, jest tylko w innym miejscu, zgadzają się też dzikie zwierzęta w tym puma w okolicy. Propozycję tę wysłałam do kilku wydawnictw i nic... nie mówię, że moja książka to jakieś wybitne arcydzieło, ale strasznie mi przykro, że nam Polakom nie daje się szansy...
A Osaczenie z czystej ciekawości przeczytam. tutajpoczkategori

---

Poprzednia seria autorki była niezła ale nie szczególnie wybitna więc dobrze się zastanowię zanim ją kupię.
Mnie się Najmroczniejsze Moce strasznie podobały, chociaż zakończenie było trochę takie na odwal się.

Też tak sądzę. Byleby zakończyć trylogię.

Osaczenie przeczytam, bo może być fajne, mam nadzieję, że się nie zawiodę, bo poprzeczka po Najmroczniejszych jest wysoka ^^.

Tajemnicza Brunetka:
Zgadzam się z Twoim zdaniem. Jedyny pewny sposób na wydanie czegoś to zrobienie to samemu, co niestety wymaga niezłego wkładu pieniężnego.
Mimo, że Namrocznijsze Moce nie zrobiły na mnie wielkiego wrażenia to czytało mi sie przymjemnie. Inne działa pani Armstrong także mi się podobały więc przeczytam a może i nawet kupię. tutajpoczkategori
Kelley Armstrong jest jedną z moich ulubionych pisarzy. Trylogia "Najmroczniejsze Moce" wyszła jej przepięknie. Myślałam, że "Osaczenie" również będzie takie emocjonujące. A tu taki zawód.

Książka jest taka.., no nic się w niej aż tak zadziwiającego nie dzieje. Wątki May'i z Rafą były bardzo fajne i ciekawe, ale reszta książki jest taka sobie. Dało się niektóre rzeczy przewidzieć. Autorka nie popisała się w tej książce. Już lepiej jej wychodzą historie z wilkołakami, które ubóstwiam.
Miejmy nadzieję, że druga część będzie o wiele lepsza, bo opis i filmik zapowiadają naprawdę coś ciekawego
Osaczenie miało już swoją premierę, więc chyba można przerzucić ten temat gdzieś indziej?

Fragment mojej recenzji, całej nie wrzucam:

Ciężko jest nazwać tę książkę ambitną, bo też nie za wiele można się spodziewać po takim gatunku, jakim jest paranormal romance, ale śmiało mogę stwierdzić, że „Osaczenie” to jedna z lepszych książek, jakie ostatnio przeczytałam. To rozrywkowa lektura, którą można przeczytać w jeden wieczór, głównie dzięki temu, że czyta się ją bardzo płynnie, co umożliwia nie tylko zgrabne konstruowanie akcji, ale również przyjemny język, jakim posługuje się autorka. Ciężko znaleźć w „Osaczeniu” niesamowite zwroty akcji czy wydarzenia wbijające w fotel, ale mimo tego spędziłam z tą książką bardzo przyjemne chwile, których nie żałuję i nie mogę się doczekać, aż będę mogła sięgnąć po drugą część.

Fani wątku romantycznego nie będą zawiedzeni, z pewnością znajdą tutaj coś dla siebie. Nie jest on jednak skonstruowany w wyjątkowo wyróżniający się sposób, autorka w zasadzie ukazała go tak, jak wiele romansów w typowo młodzieżowych książkach, co z drugiej strony nie jest również czymś niezadowalającym. Na tle wydarzeń z życia codziennego i tych nadnaturalnych wypada on interesująco, choć w trochę przewidywalny sposób.

Nawiązując jeszcze do wydarzeń rzeczywistych a tych paranormalnych, spodobało mi się to, w jaki sposób autorka powiązała ze sobą te dwa światy. Połączyła je ścisłą nicią, dzięki której oba z nich są swoim uzupełnieniem i tworzą razem ciekawą, interesującą całość. Tak naprawdę podczas czytania tej książki nie mogłam się doczekać, kiedy w końcu zacznie dziać się coś, co da mi tylko sygnał, że mam do czynienia z wątkiem paranormalnym. Autorka ukazała to w bardzo subtelny sposób, nie rzucając czytelnikowi prosto w twarz zjawiskami nadnaturalnymi.

Z łatwością można także polubić bohaterów tej książki, gdyż nie tylko główna bohaterka jest ciekawie skonstruowaną postacią, ale także bohaterowie drugoplanowi. Każdy z nich posiada ciekawy charakter, cechy, dzięki którym się wyróżnia spośród pozostałych postaci, a do tego chwilami wzbudza naprawdę silne emocje. Miło było poznać bohaterów, którzy z rozmysłem podejmują kolejne decyzje i godzą się na to, jakie konsekwencje przynoszą podejmowane przez nich kroki. Maya, Daniel czy Rafael to szczególne postacie, które wzbudziły we mnie wiele emocji i nie mogłam pozostać obojętna na to, co przyszykował dla nich los.

Jestem bardzo zadowolona z książki, jaką napisała Kelley Armostrong. Kończy się ona w takim momencie, że nie sposób przewidzieć, co wydarzy się w następnej kolejności oraz odkłada się ją z niedosytem i z wielką chęcią na to, aby jak najszybciej przeczytać ciąg dalszy. To na pewno nie koniec mojej przygody z twórczością tej autorki, na pewno sięgnę po jej inne książki, aby przekonać się, czy są one tak dobre jak „Osaczenie”.

Bardzo polecam. Nie oczekujcie zbyt wiele od tej książki, bo arcydziełem nie jest, ale to taka fajna, lekka, niezobowiązująca powieść, którą ja jednak w kilku momentach bardzo przeżywałam. tutajpoczkategori