Demony. Pokusa - Lisa Desrochers

Gdybyś musiała wybrać pomiędzy Niebem a Piekłem, co byś wybrała? … Jesteś pewna? Frannie Cavanaugh to porządna dziewczyna, choć nie bez skazy. Zawsze trzymała wszystkich na dystans – nawet najbliższych przyjaciół – i wydaje się, że ostatni rok w liceum będzie taki sam… do chwili, gdy do jej klasy trafia Luc Cain. Nikt nie wie, skąd pochodzi nowy uczeń, ale Frannie najwyraźniej coś do niego przyciąga. Nie wie, niestety, że jego mocodawcami są siły piekielne, i że ona sama posiada wyjątkowe umiejętności, które władcę Piekła przyprawiają o dreszcz podniecenia. Luc ma za zadanie przywieść ją do grzechu, a jest niesamowitym przystojniakiem. Niefortunnie dla Luca, Niebiosa mają inne plany. Anioł Gabe za wszelką cenę będzie się starał popsuć Lucowi szyki. Niebawem się okazuje, że walczą nie tylko o duszę dziewczyny. Jeśli jednak Luc przegra, wszyscy będą musieli zapłacić piekielnie wysoką cenę. Pierwszy tom cyklu.

W sprzedaży od: 21 września
Cena: 32zł
Stron: 368
Wydawnictwo: Dolnośląskie

---

Ojj, raczej nie przeczytam. Ten wielki wybór pomiędzy dobrym a złym jest już tak oklepany, że nawet przez myśl mi nie przejdzie sięgnięcie po taką książkę. Okładka nawet nie jest zła, z klimatem, szkoda, że ten opis, taki no, banalny tutajpoczkategori
Bosz, jaka chała...... Mówiąc najprościej. Nie sięgnę, ot co - okładka straszna, opis jak tysiące innych, jeszcze do tego ten anioł Gabe - może zaraz się okaże, że bohaterzy Blasku zagoszczą w tej powieści? Siły piekielne? Nie no, HARDCORE....
Ej, ale ten z czerwonym okiem jest trochę podobny do Shane'a Westa

No a opis książki... cóóóóż xD Zobaczę po recenzjach, czy po nią sięgnąć tutajpoczkategori

---

Opis zajeżdża nudą dla mnie. Okładka też bez rewelacji. Raczej nie sięgnę. No, chyba, że recenzje będą wybitnie pozytywne, wtedy się zastanowię.

Ej, ale ten z czerwonym okiem jest trochę podobny do Shane'a Westa
o, faktycznie tak ! tutajpoczkategori
Założę się, że wybierze Niebo. xDD Czemu one wszystkie wybierają tych dobrych? ;DD

Nie wiem, czy przeczytam. Jeśli będą dobre recenzje to może, może... ;p
A ja mam wrażenie, że jednak piekło, a dopiero w następnych tomach pokombinuje z niebem ;D Jednak nie zamierzam przekonywać się na własnej skórze, kogo wybierze. tutajpoczkategori
Ha ha, ciekawa jestem do jakiego grzechu ma ją przywieść... Nie, tak na serio to nie jestem ciekawa, Wcale i w ogóle. Chyba że ktoś zniszczy tą moją niechęć swoją recenzją, choć jakoś bardzo tego nie pragnę. No bo ileż można, tego typu opisy książek można już by było kopiować tyle ich jest, przynajmniej nikt by się nad nimi nie męczył, efekt jest taki sam...
O tak! Chcę to! Cholernie do mnie przemawia i na bank po nią sięgnę ; d tutajpoczkategori
Oj, oj, opis fatalny, wszystko już było i na 100% laska wybierze niebo, co będzie baaaardzo nudne. Może przeczytam, ale na razie nie planuje. Recenzje musiałyby być oszałamiające.
Opis mnie nie zachęca. Wieje nudą. Ciekawi mnie tylko czy pojawi się pozytywna recenzja tej książki tutajpoczkategori
No cóż jak nic kolejny odgrzewany kotlet. Ponieważ jednak jestem nieuleczalną fanką takich kotletów, z pewnością po nią sięgnę

Zastanawia mnie jedynie ile dziewczyna ma lat. Bo nie wiem czemu, zawsze mają po 16 lub 17, a zachowują jak co najmniej o 5 lat starsze... Jakoś zawsze mnie śmieszą opisy wiecznej miłości, której nawet śmierć nie pokona u piętnastolatek (z całym dla nich szacunkiem).

Kompletnie za to nie podoba mi się okładka, a najbardziej tych dwóch chłopaków w tle (co nie zmienia faktu, że ten z czerwonym okiem faktycznie wygląda jak Shane Wiadomo diabełek^^)

Tak, czy tak pozostaje czekać na premierę.
A mi się to troszkę wydaje podobne do Upadłych - ale tylko sam początek
Cam - po tej złej stronie i Daniel - niezdecydowany, ale trzymający z tymi dobrymi...
Ta powieść może być ciekawa tylko i wyłącznie wówczas jeśli bohaterka z jakiś powodów wybierze piekło. Ale kto z własnej woli wybierze piekło ? Może będzie ktoś dla kogo warto będzie ryzykować wieczne potępienie.
Tak czytając opinie na Goodreads... skrajnie. Większość jest pozytywna. Nie chcę przeczytać za dużo, ale wydaje się, że bohaterka skłania się jednak ku temu bad boy
Zobaczymy.
Tutaj okładka amerykańska
tutajpoczkategori

O tak! Chcę to! Cholernie do mnie przemawia i na bank po nią sięgnę ; d
Noo mnie też ^^

A ja myślę, że wybierze złego i ten zły zrobi się dobrhy xD serio, ten łanioł Gabe, normalnie już wiem jak się będzie zachowywał. Będzie ojej jaki on dobry, jaki szlachetny... jak na razie jestem za złym xD kupię książkę, no i zobaczę komu kibicować xDDDDDD
Omg, ta amerykańska okładka jest straszna Ale widać po niej, że bohaterka ma się ku temu złemu... Wciąż nie jestem przekonana, ale Wasze recenzje czynią cuda tutajpoczkategori
A mi się okładka podoba, jest inna.

Jak dla mnie opis jest zachęcający i na pewno pojawi się pozytywna recenzja książki, Wyczyt. Każdy inaczej postrzega jakąś powieść.

Cóż, ja się zakochałam (już) w Lucu, na pewno po nią sięgnę, może coś ją wyróżni spośród innych
Anioł i demon będą się bić o licealistkę lubię motywy dobro kontra zło ... Gabe pewnie będzie słodziakiem a Luc sarkastycznym draniem
Choć nie przepadam za trójkątami to pewnie przeczytam, co mi tam tutajpoczkategori
To ja zaskoczę i powiem, że chcę to przeczytać. Naprawdę, chcę. Po prostu jestem ciekawa i trochę czuję, że to będzie dobra książka. A jestem osobą, która ufa swoim przeczuciom. Tylko to imię - Frannie, strasznie mnie razi. ;<
Dla mnie to prawie identyczna fabuła jak w "Blasku"...
Czy oni zawsze muszą się poznawać w szkole? Nie mogą w sklepie czy na imprezie?! tutajpoczkategori
Ciekawość jest ale chyba tylko w kwestii, czy to kolejna podróbka, bo ogólnie tematyka naprawdę oklepana - wie ktoś, w którym roku wydano oryginał? Pewnie książka była napisana mniej więcej tak samo jak Zmierzch i inne ale wydana u nas dopiero teraz i stąd nasza niepewność. Jakby najpierw wydali to a potem np Blask, wszyscy psioczyliby na Blask Tak mi się wydaje

Ale i tak nie zamierzam czytać, chyba że mi tu wszyscy będą wychwalać

wie ktoś, w którym roku wydano oryginał?

14 wrzesień 2010
Jak sobie przypominam Blask to mi się aż odechciewa hehe tutajpoczkategori

Omg, ta amerykańska okładka jest straszna Ale widać po niej, że bohaterka ma się ku temu złemu... Wciąż nie jestem przekonana, ale Wasze recenzje czynią cuda

Wydaje mi się, że po okładkach nie można przesądzać fabuły - możliwe, że odzwierciedla to, że będzie strasznie skłonna przejść "na stronę zła", ale tam w tyle jest widoczny anioł - bardzo dobrze widoczny - co może oznaczać, że będzie jej światełkiem w tunelu. Wszystko zależy od interpretacji, a interpretacja, cóż... ;D

Nie oznacza to jednak, że tak nie uważam. Jak ktoś przeczyta, poproszę o spoiler, kogo wybrała, bo chcę się dowiedzieć, a na pewno nie przeczytam ^^
Mi się wydaje że książka będzie dobra

RoseHathaway ja też już go kocham xD on na pewno będzie super ^O^

MUlka ja myślę tak samo Gabe to słodziak, a Luc to będzie drań

Oni mi się odrobinę kojarzą z Robem i Gabryielem z Wijzi w mroku. Gabe i Rob to takie wkurzające świętoszki, a Luc i Gabryiel samo mrahhh A tak na serio, to już nie lubię Gabe'a. No chyba że stanie się cud no i ci chłopcy będą inni.. x3 tutajpoczkategori

Omg, ta amerykańska okładka jest straszna Ale widać po niej, że bohaterka ma się ku temu złemu... Wciąż nie jestem przekonana, ale Wasze recenzje czynią cuda

Wydaje mi się, że po okładkach nie można przesądzać fabuły - możliwe, że odzwierciedla to, że będzie strasznie skłonna przejść "na stronę zła", ale tam w tyle jest widoczny anioł - bardzo dobrze widoczny - co może oznaczać, że będzie jej światełkiem w tunelu. Wszystko zależy od interpretacji, a interpretacja, cóż... ;D

Wiem, wiem, że okładka nie zawsze odwzorowuje treść, jak i samą fabułę książki, ale jakieś nawiązanie zawsze jest. Może masz rację co do wyboru głównej bohaterki - wahanie, wahanie i jeszcze raz niepewność. Ale chyba na tym polega 90 % paranormali - bohaterki nigdy nie wiedzą, którego chłopca wybrać Czy wybierze dobrego czy złego, nie jestem pewna, ale skłaniam się wciąż ku temu złemu

Omg, ta amerykańska okładka jest straszna Ale widać po niej, że bohaterka ma się ku temu złemu... Wciąż nie jestem przekonana, ale Wasze recenzje czynią cuda

Wydaje mi się, że po okładkach nie można przesądzać fabuły - możliwe, że odzwierciedla to, że będzie strasznie skłonna przejść "na stronę zła", ale tam w tyle jest widoczny anioł - bardzo dobrze widoczny - co może oznaczać, że będzie jej światełkiem w tunelu. Wszystko zależy od interpretacji, a interpretacja, cóż... ;D

Wiem, wiem, że okładka nie zawsze odwzorowuje treść, jak i samą fabułę książki, ale jakieś nawiązanie zawsze jest. Może masz rację co do wyboru głównej bohaterki - wahanie, wahanie i jeszcze raz niepewność. Ale chyba na tym polega 90 % paranormali - bohaterki nigdy nie wiedzą, którego chłopca wybrać Czy wybierze dobrego czy złego, nie jestem pewna, ale skłaniam się wciąż ku temu złemu

Ja myślę, że ten zły może stanie się dobry, no dzięki głównej bohaterce.. tak czy siak kibicuję złemu ;DD
Jeszcze nie wiem czy po to sięgnę czy nie ale, powiem Wam jedno: to co wydaję się proste, tak naprawdę zazwyczaj jest skomplikowane xD Więc może akurat? Może ta książka jest naprawdę dobra, tylko ktoś schrzanił opis? Poczekam na recenzje Powrót do góry
Lol, w ogóle nie przywiązałam większej uwagi do tej książki - ot, kolejny schemat - a potem spojrzałam na okładkę angielską i przypomniałam sobie, że w sumie czekałam na tą książkę xD Przeczytam na pewno
Ale w sumie okładki takie mocno średniawe
Ostatnio zaczynają nudzić mnie te schematy... No wiecie, książki są drogie więc wolę kupować takie do których będę mgła wrócić, poważniejsze i z przesłaniem np. dystopie. Wierzę, że romanse paranormalne to gatunek z którego można wycisnąć jeszcze wiele oryginalnych i niebanalnych historii, ale gruntem musi być oryginalność. Książki takie jak "Miasto kości", "Akademia wampirów", "Ognista" czy "Odcień fioletu" są dla mnie w pełni satysfakcjonujące, bo są właśnie oryginalne i do nich wrócę na pewno. Generalnie jestem zdania, że książka zagości w sercu czytelnika jeśli ma w sobie coś co go poruszy i każda powieść ma szansę stać się nam bliską, dlatego staram się żadnej nie przekreślać. Ale nie można mieć wszystkiego.
Wyszło trochę bez sensu, a chciałam po prostu napisać, że jej nie kupię, bo wolę wydać kasę na książki które zapamiętam na pewno. Ech... Powrót do góry

Ostatnio zaczynają nudzić mnie te schematy... No wiecie, książki są drogie więc wolę kupować takie do których będę mgła wrócić, poważniejsze i z przesłaniem np. dystopie. Wierzę, że romanse paranormalne to gatunek z którego można wycisnąć jeszcze wiele oryginalnych i niebanalnych historii, ale gruntem musi być oryginalność. Książki takie jak "Miasto kości", "Akademia wampirów", "Ognista" czy "Odcień fioletu" są dla mnie w pełni satysfakcjonujące, bo są właśnie oryginalne i do nich wrócę na pewno. Generalnie jestem zdania, że książka zagości w sercu czytelnika jeśli ma w sobie coś co go poruszy i każda powieść ma szansę stać się nam bliską, dlatego staram się żadnej nie przekreślać. Ale nie można mieć wszystkiego.
Wyszło trochę bez sensu, a chciałam po prostu napisać, że jej nie kupię, bo wolę wydać kasę na książki które zapamiętam na pewno. Ech...

Dokładnie tak! Też tak bym chciała. Możliwe, że zacznę tak robić xD tzn. mam zamiar wydać kasę na książki, które mi się spodobają na pewno, chociaż właściwie już tak robię, chociaż czasami zdarzają mi się gafy. Może te, co mniej mi się podobają wymienię kiedyś xD
Okładka taka jak z Wydawnictwa Dolnośląskiego.. zawsze w czymś podobna do innych książek. Ale ładna. I opis ciekawy. Kupuję. Powrót do góry
Fragment

I jak Wam się podoba ? Dla mnie plus perspektywa ze strony kilku bohaterów ... poza tym trochę krótki ale ciekawy - chyba zaryzykuję
Nie czytałam dokładnie, tylko tak przeleciałam wzrokiem.. ale pewnie się skuszę jak już pisałam wcześniej ; d Powrót do góry
Hahaha!!!!
Końcówka mnie rozbawiła! Dosłownie śmiechem się zalałam.

A początkowe zdanie "Jeśli istnieje piekło na ziemi, to na pewno jest nim liceum.", hehe. Też dobre.
Fragment jest niezły. Luc wygląda na typowego przedstawiciela "pięknych i tajemniczych", ale bohaterka pozytywnie zaskakuje. Pierwsze zdanie niesamowicie do mnie przemawia- jakbym czytała motto na ten tydzień... Ale ludzie, nie da się choć raz ominąć tego schematu ze szkołą i siedzeniem w jednej ławce z przystojnym i tajemniczym nowym?! Trochę mi się przejadło... Powrót do góry

Ale ludzie, nie da się choć raz ominąć tego schematu ze szkołą i siedzeniem w jednej ławce z przystojnym i tajemniczym nowym?! Trochę mi się przejadło...

Wydaje mi się, że według autorów, to tam poznajemy większość naszych znajomych i ich zdaniem właśnie tak najlepiej poznać drugą osobę. Ale są wyjątki, tylko trzeba dobrze szukać.
Mariposa bo w liceum jest ciekawie - pewnie jak to w piekle autorka chociaż nie pozostawiła ich siedzenia razem przypadkowi tylko porządkowy alfabetycznemu

taki krótki fragment a Luc mi się spodobał, taki luzacki demon "jestem cwaniak, ta robota to dla mnie łatwizna" a tu pewnie natknie się na problem
dziewczyna też widać, że nie jakaś w ciemię bita i zahukana - może być rzeczywiście ciekawie ... tylko ten drugi jak będzie jakimś przesłodzonym, dobrodusznym przystojniakiem to może mnie denerwować Powrót do góry

Mariposa bo w liceum jest ciekawie - pewnie jak to w piekle

Chodzę do liceum od tygodnia i już chyba wiem co ludzie widzą w tym miejscu Nauka to zdecydowanie drugorzędna sprawa, chwilowo liczą się nieco inne "Priorytety".

Odnośnie książki jeszcze się zobaczy ma całkiem niezłe opinie. No i oryginalna okładka jest zdecydowanie lepsza.

Zwłaszcza, że dziewczyna była blondynką xD Powrót do góry

Zwłaszcza, że dziewczyna była blondynką xD

Może się przefarbowała Tak jak Chloe z Przebudzenia, tam też włosy na okładce bynajmniej się nie zgadzają...
Okładka oryginalna lepsza, we fragmencie chyba wspomniane było, że główna bohaterka to blondynka, a nasze okładki jak zwykle żyją własnym życiem.

Motyw poznania chłopaka przez ławkę mnie też zaczyna powoli denerwować, bo jakoś jeszcze w ten sposób żadnego przystojniaka nie poznałam. Ale okej - musi być trzymanie się za rączki po ciemku, wymienianie liścików i rzucanie sobie ukradkowych spojrzeń. Ciekawe czy ten drugi chłopak nie będzie przypadkiem siedział po jej drugiej stronie?

Tak w ogóle, gdy przeczytałam pierwsze zdanie to mi się od razu przypomniało "Midnight sun", bo się zaczyna podobnym zdaniem i miałam mieszane uczucia...
Ogólnie mam dosyć tej szablonowości i tego, że mogę stworzyć listę wydarzeń, które na pewno będą miały miejsce w książkach i odhaczać, ale z drugiej strony fragment podobał mi się nieco. Zmienne punkty widzenia, całkiem sympatyczna narracja bohaterki i sam Luc tez niczego sobie. Ale to chyba jeszcze nie wystarczy, żebym gotowa była kupić. Pewnie poczekam na opinie. Powrót do góry

Fragment

I jak Wam się podoba ? Dla mnie plus perspektywa ze strony kilku bohaterów ... poza tym trochę krótki ale ciekawy - chyba zaryzykuję
Fragment jest super.! Już polubiłam Luca
„W bejsbolu nie ma płaczu, w piekle nie ma miłości. Takie są zasady.”

Czyżby?

Luc przybywa na ziemię z kolejnym zadaniem, musi oznaczyć duszę dla Piekła. Tym razem nie byle duszę tylko jedną konkretną, ale dla niego żadna to różnica – ten pewny siebie, doświadczony demon choć lubi wyzwania to ma świadomość, że nie ma łatwiejszej duszy do zdobycia niż dusza licealisty Frannie okazuje się bystrą blondyneczką , ale nie powinno być problemu ze sprowadzeniem jej na złą drogę, przyjemne z pożytecznym … Luc czuje, że ją pociąga , więc użyje tylko troszkę swojego uroku i dziewczyna jak nic wpadnie w jego sidła i będzie obiecana dla Piekła nim jakikolwiek anioł zdąży się pojawić … Tak, żeby tylko wszystko było takie proste jak się demonowi wydaje, bo co jeśli Frannie wcale nie jest taka „zwykła” …

Luc (i żaden to skrót od Lucjusza ) demon zrodzony z Pychy, miejsce zamieszkania Piekło, pracuje dla Wydziału Akwizycji , Poziom Pierwszy. Młody nie jest: 7000 lat, ale tego wieku po nim nie widać, nie wiem czy dlatego że wychowywał się w Piekle, czy dlatego że przeważnie mami nastolatków – tak też się najczęściej zachowuje. Pycha – to jedno słowo opisuje go najlepiej – jestem piękny, jestem mądry, jestem najlepszy

Frannie pochodzi z wielodzietnej, katolickiej rodziny. Kilka lat temu rodzina ta doświadczyła śmierci jednego z jej członków, brata Frannie – za śmierć którego ona się obwinia i nie potrafi sobie wybaczyć. Przestała wierzyć w Boga, bo jak może istnieć ktoś taki dobry i jednocześnie pozwalać umierać dzieciom. Jest przekonana, że za swój czyn trafi do Piekła. No coż myli się.

Gabe – sam Gabriel – jak to anioł – anielski

Książka napisana jest z dwóch przeplatających się perspektyw Luca i Frannie. Co jest, myślę, dość nie spotykane dla tego typu opowieści, w czasie teraźniejszym. Osobiście nie przepadam za taką narracją, ale spełnia ona tutaj swoja rolę – czyli wprowadza fajne napięcie. Poza tym muszę przyznać, że jest dość dowcipnie, komentarze (zwłaszcza Luca) sprawiają , że nie jest zbyt melodramatycznie, przykładowo:

W mojej klatce piersiowej jest jakiś głęboko pulsujący węzeł – serce? No bez jaj. Siarka nie pulsuje. […] Och , na wszystkie bezbozności! Czy mój szef tak sobie wyobraża żart? Nie. […]Gabriel. To musi być jego wina , choć nie wiem, jak t zrobił. Znajdę go, wyskubię mu wszystkie anielskie piórka i wypcham nimi poduszkę.”


I tutaj dostajemy coś czego często nam brakuje w innych książkach, czyli czarno na białym to co czuje druga strona.

Co jeszcze mi się podobało. To jak Luc odczytywał uczucia ludzi, poprzez zapachy. Cytrus – strach; anyż – zawiść; imbir – żądza; pieprz – gniew, bardzo fajnie to wszystko brzmiało. Kiedy mówił imbir i mhhh oblizywał usta Co do szablonowości – dziewczyna, dwóch przystojniaków, dobry i zły, nagle obydwaj za nią szaleją. Wydaje się bardzo stereotypowo, ale za Lucem szaleje cała szkoła, powietrze jest przesycone imbirem, bo taki jest jego urok, więc to że Frannie na niego leci jest z góry założoną reakcją, podobnie w przypadku Gabriela, oddziałuje on na nią swoją anielską mocą więc Frannie poniekąd nie ma wyjścia jak tylko się w nim zadurzyć Jak to wygląda z drugiej strony czyli demon zakochujący się w ziemskiej dziewczynie – bo to chyba jasne dla wszystkich że tak będzie – ha i tutaj nie chcę za wiele zdradzić , ale tak jak napisałam wcześniej Frannie nie jest zwykła dziewczyna, nie bez powodu Niebo i Piekło zaczęło o nia walkę. Powiem tylko tyle, że nic nie jest takie proste jakie się wydaje.
Tak więc wszystko zależy od tego co wybierze Frannie, Laca czy Gabriela, Niebo czy Piekło … ale co jeśli nie chce nikogo, albo co jeśli zachce obydwu ??
Tak więc mamy odwieczną walkę dobra ze złem, odwiedzimy Piekło spotkamy kilku jego przedstawicieli trochę powalczymy, pouciekamy, pokłócimy się z przyjaciółką o chłopaka hmm z rodzicami również
Ale nie oszukujmy się w Piekle nikt nie dostaje drugiej szansy , nie ma okoliczności łagodzących, raz tam trafiasz zostajesz na wieki … tylko pytanie brzmi czy bycie sługą w Niebie jest lepsze.

Uważam, że książka jest na swój sposób oryginalna. Naprawdę, bardzo przyjemnie się ją czytało, głównie dzięki fajnym postaciom, ale też motyw walki o dusze Frannie jest cekawy, podoba mi się , że autorka nie pozostawiła jej bezsilnej, że ma wybór. Szczerze, ciekawa jestem dalszych losów bohaterów – bo nie mam zielonego pojęcia jak to się dalej może potoczyć. Owszem książka nie jest idealna, ale w jakiś sposób się wyróżnia na tle tego wszystkiego co już przeczytałam, było w niej coś świeżego, trójkąt ale nie do końca, nawrócony demon ale też nie do końca, można by powiedzieć upadły anioł – ale też nie do końca

czy polecam? Myślę, że tak.
8/10

[wszystkie cytaty oczywiście pochodzą z ksiązki Powrót do góry
Ha
Dzięki za recenzję, MUlka
Kupuję na pewno, mam nadzieję, że jakoś uda mi się zdobyć kasę
Mam ochotę na tę książkę, a Twoja recenzja, MUlka, strasznie mnie zachęciła. Kiedy Ty to wszystko czytasz? Ja przeczytam jedną, Ty dziesięć xD.
Ale bez jaj, naprawdę chyba w nią zainwestuję. Powrót do góry
Dodam jeszcze, że rzadko w PR zdarza się pozycja która wprowadza w stan hmm refleksji - no bo co niby może być prostszego od zakochanej pary ale po lekturze aż krzyczy we mnie pytanie: czy jeśli ktoś kogoś kocha to istotne jest , że kocha z jakiegoś lub z jakiś powodów? czy może miłości nie powinno się tak rozliczać? ważne że jest, a nie liczy się to jak się zrodziła. Czy może zawsze kocha się za coś, lub przez coś, tylko się po prostu o tym nie myśli ... A co jeśli do tego wszystkiego dochodzi urok i magia, czy jakiekolwiek uczucie tak zapoczątkowane może być prawdziwe, szczere ?
Dlatego właśnie ta książka jest inna i nie uważam jej za typowy schemat I choć przez większość stron się usmiechałam to przyszedł i taki moment kiedy uroniłam łzę

ps: Kada nie wiem - może szybko czytam poza tym nie oglądam TV i chodzę późno spać
Chociaż ostatnio mam wstręt do literatury młodzieżowej spod znaku PR, to ta pozycja jakoś mnie do siebie ciągnie. Pewnie przez ten udostępniony fragment... Jeśli jest zabawna i lekka, to ja się na to piszę, bo na książki typu "cierpienia młodej nastolatki na wzór Wertera" nie mam ochoty.
No zobaczymy, co tam MUlka polecasz Powrót do góry
Werter he he, nie nie, nie popełnia tu nikt samobójstwa z miłości - chociaż ?? hmm ee niee

Owszem główna bohaterka ma jakieś tam własne wewnętrzne demony z którymi usiłuje walczyć, ale czy użala się nad sobą? nie bardzo - ma swoje postanowienia, których sie trzyma, stara się nie komplikować sobie życia niepotrzebnymi uczuciami , no ale jak się trafia na anioła i demona to może być ciężko z samokontrolą - więc zdarzają się i miękkie kolana (poza tym nie ma co się czarować Frannie ma 17 lat, a akcja toczy się w liceum)
Co do Luca, jeśli zacytowany wyżej jego komentarz można uznać za użalanie się nad sobą to tak, czasem to robi

Lekko i zabawnie? na tyle na ile walka światła z ciemnością może być lekka i zabawna, w każdym razie do czasu aż stanie się niebezpiecznie i poważnie ...
Fajnie Luc ją podchodził, a ona też potrafiła go zaskoczyć - cieszę się, że nie było perspektywy Gabriela - chyba nie może być nic nudniejszego i bardziej przewidywalnego niż anioł...
Cóż, przeczytałam, mimo, że opis z tyłu zajeżdża porażką i, że wszyscy mówią, że to będzie badziew i....NIE żałuję! Fajna, klimatyczna, główna bohaterka nie jest aniołkiem, konflikt dobra ze złem(tu jest bardziej religijny, niż uczuciowy), On jest demonem, drugi Aniołem, Ona ma moc, której nie zna, obydwaj są gotowi na porzucenie wszystkiego kim sa dla Niej. a grzechem, ok którym mowa jest seks z demonem. Co więcej...wciągająca, dużo fajnych gierek słownych typu "spadłeś mi jak z nieba" o Aniele i "jesteś gorący jak diabli" o demonie:D co mi się podobało. Obraz Przedstawiony z dwóch stron dziewczyny i Demona-szkoda, że zabrakło Anielskiej strony. Ogólnie lekko się czyta i jest całkiem inna. I mam nadzieję, że druga część mnie nie zawiedzie, bo ta mnie wciągnęła i sięgnę po drugą, chociażby by się dowiedzieć jak to się dalej potoczy. Bardzo fajny motyw brata!!!Polecam Powrót do góry
Powiem szczerze: Książka bez jakiejś wielkiej rewelacji aczkolwiek lekko się ją czyta. Faktycznie pomysł jest już trochę oklepany, ale przeczytać zawsze można . Książka opowiada trochę o wierze, kościele, piekle. Opowiada także o wpływie kobiety na mężczyznę. Facet gdy spotka swoją wymarzoną kobietę jest w stanie zrobić wszystko. Nawet zaryzykować swoją posadę w piekle. Za to kobieta potrafi zmienić największego łajdaka w aniołka. Dosłownie . Jak dla mnie książka nie należała do jakichś powalających ani odrażających. Jak dla mnie 8/10
Nie spodziewałam się, że zabiorę się za tą książkę, ale że pojawiła się na chomiku, to Aga leci i czyta.

I tak: opis książki, jak wiele osób zauważyło bardzo schematyczny, ale naprawdę wiernie odzwierciedla treść, nic na siłę nie uładnia.
A więc mamy Frannie - całkiem fajna bohaterka, trudno powiedzieć żeby jakieś jej zachowanie irytowało, miło się o niej czytało. Gabe - białe blond coś z niebieskimi oczętami, daruję sobie jego opis, bo chłopak był po prostu nudny. I Luc - drugi obok Frannie narrator, całkiem intrygujący bohater, ale przede wszystkim wprowadzający nierzadko pojawiające się rozbrajająco śmieszne momenty
Początkowo typowy mający siebie za niewiadomo kogo przystojniak, któremu w sercu coś nagle pikło za sprawą pewnej dziewczyny, potem znów zmieniający się w knującego podstępne intrygi demona, potem pożałowania godny 7000 letni facet który nie potrafi opętać lecącej na niego 17 latki, potem znów zawzięty diabeł który chce dobrze wykonać swoją robotę, by następnie znów w sercu zaczęło coś pikać, coś co nie jest tylko zabłąkaną iskrą z płonącej siarki i węgla.
Luca z pewnością dużo osób polubi, ma fajne momenty, a gdy do tego dojdzie Frannie, można się nieźle ubawić, bo czasem lecą takie teksty że nie można się przestać śmiać. W końcu Frannie nie należy do smutnych biedactw które stoją w kąciku by nagle spadły na nią reflektory pałające z diabelskich oczów jakiegoś przystojniaka, o nie, to dziewczyna za którą już od dawna uganiają się różni chłopcy, która im czasem pozwala na więcej, a czasem musi wręcz uciekać przed ich nachalnością i/lub ironicznie się z nich naśmiewać i/lub stosować chwyty dżudo

Początkowo byłam książką bardzo pozytywnie zaskoczona z powodu właśnie takiego lekkiego, niewymuszonego humoru. Potem on troch zbladł na rzecz dramatów i tragedii na poziomie światowym, jakie to przecież musi przeżywać każda bohaterka PR, ale wciąż było miło. Już mniej ciekawie, mniej oryginalnie, choć w sumie to dla kogoś może jeszcze lepiej... Dla mnie gorzej ale nie źle, czasami trochę zalatywało mi "Strąconymi", ale historia trzymała przy sobie do samego końca, wciąż wciągając.

Myślę, że jak ktoś lubi tego typu książki, to będzie zachwycony, jak kogoś już zaczynają nudzić, to sądzę, że przy tej, jednak miło spędzi czas. Ja nie żałuję, że sięgnęłam, nie ustawię jej na szczycie ulubionych, ale może czasem zahaczę o nią myślami, następną część też z chęcią przeczytam, bo jakiś potencjał w niej jest, pojawia się parę wątków, które są inne, książka nie trąci od razu banalnością i głupotą. Nic ambitnego, ale całkiem przyjemne i chwilami totalnie rozbrajające, więc w polecam
Wiecie co? Są takie książki, które się czyta jednego wieczoru, po prostu żeby się od wszystkiego oderwać. Żeby się odmóżdżyć, że tak to nazwę. Siada się w fotelu, okrywa się kocem, obok leży kot a na szafce kubek herbaty i sie czyta zapominając o wszystkim co się dzieje wokół. Po prostu odrywając się. I to właśnie do tych książek zaliczają się "Demony".

Frannie pochodzi z porządnej, wielodzietnej katolickiej rodziny. Ale nie jest bez skazy, ma swoje za uszami. Ale ma też ku temu powody. Szczerze wątpi w istnienie Boga, bo gdyby istniał, to czy stało by się to, co się stało, gdy miała 7 lat? Uważa, że nie. Lubi się zabawić z przyjaciółmi, lubi się zabawić z chłopakami, ale nigdy nie idzie na całość i trzyma ich na dystans. Ale czy będzie to także możliwe z Luc'iem, który pojawia się w jej życiu? A z Gabe'm? Może być ciężko, bo Frannie pragnie każdego z nich, mimo że pochodzą z dwóch różnych światów - dosłownie.
Piekło chce ją dla siebie, Niebo chce ją dla siebie. A ich wysłannicy muszą ją oznaczyć. Jednak jak się okazuje to wcale nie będzie takie proste, ani dla demona, ani dla anioła.

Zgadzam się, historia strasznie schematyczna i oklepana. I cóż ja na to poradzę, że w sumie lubię takie historie czasem poczytać? Język czasami zbyt kolokwialny, ogólnie chyba nawet za dużo przekleństw, niektóre wypowiedzi były po prostu daremne, ale całość postrzegam jako całkiem pozytywną. Ba, były nawet momenty i wypowiedzi, które wręcz rozśmieszały. Głównie wypowiedzi Luca, chociaż Frannie też czasem coś śmiesznego zdarzyło się powiedzieć. Lubię jak rozdziały mają tytuły, więc za to plus.

Bohaterowie. Tak myślę, że wielu osobom Frannie wyda się irytująca, denerwująca, głupia i wszystko, co najgorsze. Ma takie momenty, to prawda, ale ja ją polubiłam. A dlaczego? Bo w wielu momentach zachowywała się podobnie jak ja. Po prostu się z nią utożsamiałam czasem. Fakt, czasem miałam wrażenie, że ma jakąś chorobę maniakalno-depresyjną czy zaburzenia osobowości, ale nawet czasem o sobie tak myślę. To jej ciągłe niezdecydowanie... ale w sumie tak się narzeka i narzeka, a gdyby każda z nas była w jej sytuacji i miała dwóch przystojniaków z ciekawymi charakterami do dyspozycji to pewnie zachowywałaby się tak samo. Dlatego ja do Frannie nic nie mam. Jeśli chodzi o Luca, to chyba wiadomo, że bardziej polubiłam jego niż Gabe'a. Czarne charaktery zawsze mają w sobie to coś. Poza tym on się naprawdę poświęcił. Nieważne czy za jej wpływem czy nie. Poświęcił się dla niej. A Gabe.. a Gabe niekoniecznie. Znaczy nic konkretnego do gościa nie mam, bo też jest całkiem całkiem, no ale nie zauroczył mnie. Chociaż muszę przyznać, że te ich przepychanki na początku były na poziomie przedszkola, ale przynajmniej się pośmiałam. Taylor i Riley - po prostu takie zwyczajne przyjaciółki.

W sumie wszystko dzieje się dość szybko i sprawnie, ale nie tak, że myk myk i po sprawie. Po prostu się nie wlecze jakoś strasznie, nie nudzi tylko trzyma czytelnika, może nie tyle co w napięciu, ale w ciekawości. No i myślę, że trochę tajemnicy i nieprzewidywalności też można znaleźć. W niektórych scenach można się trochę zamieszać, ale to zależy od czytelnika. Moje myśli po prostu za bardzo skupiały się na Lucu chyba i dlatego czasem nie ogarniałam co się dzieje xD W każdym bądź razie czytało mi się bardzo przyjemnie, wciągnęłam się. Taka miła historyjka na wieczór, więc jeśli ktoś lubi tego typu książki to polecam, bo myślę, że mu się na pewno spodoba.
Jednak jeżeli ktoś nie lubi miłosnych trójkątów to lepiej żeby nie sięgał po tą książkę ; p

Nie bardzo tylko czaję motyw polskiej okładki, skoro Frannie była blondynką o niebieskich oczach, no ale mniejsza z tym Okładka i tak mi się podoba bardziej niż zagraniczne, bo ta dziewczyna jest śliczna.

Ah, a zakończenie mnie trochę zbiło z nóg, nie spodziewałam się czegoś takiego.. Trochę to takie.. dziwne i nie na miejscu xD Aaa.. i bardzo mnie denerwowało jak SPOILERciągle ktoś przerywało Lucowi i Frannie w zbliżeniach intymnych! No wrrr! xD Czekałam czekałam i się nie doczekałam no : ( KONIEC SPOILERA Powrót do góry



SPOILERtak tak ! mi tez myślałam, że wtedy na tej imprezie po zakonczeniu szkoły coś będzie , a tutaj zonk xD
Mi się książka całkiem podobała, ale jakoś do mnie ogólnie nie przemawia. Może czegoś innego się po niej spodziewałam, sama nie wiem. Sytuację bardzo ratowały fragmenty z perspektywy Luca, były zabawne, czasem wzruszające i zwyczajnie ciekawe - kto by nie chciał wiedzieć, co siedzi w głowie tej męskiej stronie
Chyba mnie już po prostu denerwują te całe trójkąty, a tu mamy z nim do czynienia i to jak! Czytałam recenzje o drugiej części i wynika z nich, że nadal może nie być jasnej sytuacji, jeśli chodzi o uczucia Frannie. Może być tak, że wątek ten jest dobrze poprowadzony, ale to jedynie mój wstręt do niego powoduje moją raczej średnią oceną o tej książce. Przysłowiowy gwóźdź do trumny wbiły recenzje o 2 części na pewno.
Gabe był taki strasznie nijaki i na dodatek oszukiwał a przynajmniej takie jest moje zdanie
Jak na wielotysięcznego demona Luc czasami sprawiał wrażenie dla mnie osoby o zbyt nastoletnim usposobieniu, a nawet inteligencji - jeśli chodzi o stosunki damsko męskie.
Uważam, że książka nie była zła, naprawdę. Nawet widzę jej zalety. A jednak nie czuję, że chciałabym dowiedzieć się, jak skończy się ta historia, nie wciągnęła mnie na tyle, żeby chcieć przeczytać kolejną część. Z lektury młodzieżowej, którą ostatnio czytałam bardziej zaciekawiła mnie i przypadła do gustu "Z ciemnością jej do twarzy".

Za to moment w kamieniołomie - to było coś... bardzo fajny fragment, aż zapragnęłam znaleźć się w tym miejscu i o tej porze, gdy księżyc odbija się w wodzie... mhmm rozmarzyłam się Powrót do góry
Od samego początku konsekwentnie omijałam ten temat, bo z góry założyłam, że to stracona pozycja, ale teraz, po Waszych komentarzach widzę, że jest całkiem nieźle...


Jak na wielotysięcznego demona Luc czasami sprawiał wrażenie dla mnie osoby o zbyt nastoletnim usposobieniu, a nawet inteligencji - jeśli chodzi o stosunki damsko męskie.

Fakt też to trochę odczułam, ale wydaje mi się, że autorka chyba trochę specjalnie tak to zrobiła, żeby niby był romans na poziomie nastolatków i żeby książka była też tak jakby odpowiednia dla młodszych odbiorców. Chociaż były momenty, gdzie w ogóle nie uważałam go za nastolatka. Powrót do góry
Już teraz nie pamiętam, ale wydaje mi sie że w pewnym momencie Luc opisuje, dlaczego zachowuje się jak nastolatek ... tak jakby się tłumaczy z tego że ma tysiące lat a myśli ja nastolatek ... spróbuję póżniej znaleźć jak to było chyba, że Wy pamiętacie
Było rzeczywiście coś takiego, ale przyznaję, że to tłumaczenie nie do końca mnie przekonało, a może raczej nie wystarczyło mi. Powrót do góry
Różniła się o tyle , że Frannie SPOILER nie wierzyła w Boga i miała ku temu mocny powód - śmierć brata KONIEC SPOILERU , reszta to prawie to samo co w większości książek o tematyce piekła z niebem . Nierzadko dopatrzyłam się przekleństw.... z byle powodu , a wybór ? Taki jak zazwyczaj .

Początek mnie pochłonął do mniej więcej końca środka , wtedy książka wydała mi się nudna i przewidywalna , oczekiwałam czegoś bardziej zagmatwanego a tu takie rozczarowanie . Jest jeszcze kontynuacja , niestety , nie kupię jej - to wiem na pewno . Pierwsza część utknęła mi niczym ość i skończyłam ją z trudem , a nie o to chodzi w książkach prawda ?
Warto przeczytac Ksiazka cudowna Powrót do góry
Nie czytałam Blasku, Strąconych, a Upadli mi się niezbyt podobali, za to Szeptem nie było według mnie najgorsze, choć się później męczyłam czytając. A więc powinnam dorzucić tę książkę do mojej listy "Do przeczytania"? Jak myślicie?

Nie czytałam Blasku, Strąconych, a Upadli mi się niezbyt podobali, za to Szeptem nie było według mnie najgorsze, choć się później męczyłam czytając. A więc powinnam dorzucić tę książkę do mojej listy "Do przeczytania"? Jak myślicie?
Ja na twoim miejscu przeczytałabym książkę. Upadli mi też się zbytnio nie podobają, ale na szczęście Frannie nie jest jak Lucy i Demony nie są tak mdłe jak Upadli. Powrót do góry


Ja na twoim miejscu przeczytałabym książkę. Upadli mi też się zbytnio nie podobają, ale na szczęście Frannie nie jest jak Lucy i Demony nie są tak mdłe jak Upadli.

Wielkie dzięki. Myślę, że przeczytam. Przydałoby mi się coś co poprawiło by moją opinię o książkach, w których występują anioły, demony i tym podobne.
Dziwnie irytowała mnie ta książka Niby historia ma ręce i nogi, ale czasami po prostu łapałam się za głowę. Zdecydowanie nie mogę zdzierżyć Frannie i jej wszystkich wielbicieli, skreśliłam ją już na początku Do tego pogubiłam się milion razy do kogo co czuje i z kim chodzi. Do tego ten cały anielski anioł i demoniczny demon to już było za dużo. Było kilka niezłych momentów, książka może się spodobać, ale mnie jakoś od siebie skutecznie odstraszyła Powrót do góry