2. Legenda. Wybraniec

Day i June, chcąc ratować Edena, dołączają do Patriotów.
Elektor Primo umiera. Władzę obejmuje jego syn – Anden. Kim jest? Wrogiem czy wybawcą?
Przywódca Patriotów jest pewien odpowiedzi i wierzy, że tylko krwawa rewolucja może uratować kraj. Day i June muszą podjąć decyzję, po której stronie barykady stanąć.
Day i June docierają do Vegas w chwili, kiedy staje się coś nieprawdopodobnego: Elektor Primo umiera, a jego syn – Anden – przejmuje rządy w Republice. W chwili kiedy kraj pogrąża się w chaosie, Day i June dołączają do Patriotów. W zamian za obietnicę odnalezienia Edena oraz przerzucenia ich do Kolonii, Day decyduje się na coś, czego unikał przez całe życie – razem z June wezmą udział w zamachu na nowego Elektora Primo.
Śmierć Elektora to szansa na zmiany w kraju, w którym mieszkańcy zbyt długo byli zmuszani do milczenia.
Jednak kiedy June zbliża się do Elektora, zdaje sobie sprawę, że Anden w niczym nie przypomina swojego ojca. Dziewczyna jest rozdarta między tym, czego oczekują od niej Patrioci, a swoim przeczuciem: A jeśli to właśnie Anden jest nadzieją na nowy początek? Czy rewolucja nie powinna być czymś więcej niż zemstą pełną gniewu i krwi? A co jeśli Patrioci się mylą?

---

Przeczytałam "Wybrańca". Kontynuacja „Rebelianta” trzyma poziom poprzedniczki, a nawet więcej – jest jeszcze lepsza! Nie bez znaczenia jest zauważalny postęp i poprawa warsztatu Marie Lu – autorka lepiej operuje wątkami i postaciami, zgrabniej wychodzi jej prowadzenie akcji. W dodatku miała już dobry start, czyli ciekawy pomysł, który dał jej wiele możliwości. „Wybrańca” praktycznie połknęłam, minęła chwila i już przekręcałam ostatnią kartkę. Akcja wciąga, gna na łeb, na szyję, wielokrotnie zmienia swój kierunek, jest nieprzewidywalna i zaskakująca, natomiast bohaterowie są ciekawi, charakterystyczni i inteligentni. Dodatkowym plusem są również naprzemienne rozdziały, w których narracja prowadzona jest z dwóch różnych punktów widzenia – dzięki temu Czytelnik ma, nazwijmy to, trójwymiarowy wgląd w akcję.
Z reguły tego typu książki nie wzbudzają we mnie aż tak pozytywnych emocji, jednak „Legendę” uważam za naprawdę świetną pozycję. Młodzieżówka, ale zdecydowanie nie tylko dla młodzieży. Cóż, „Wybraniec” jest zwyczajnie świetny! Z niecierpliwością wyczekuję kontynuacji, a tę książkę serdecznie polecam. tutajpoczkategori
własnie dzisiaj dokonałam przełomowego odkrycia, kiedy to bedąc w empiku kompletnie przypadkowo polska wersja rzuciła mi się w oczy już chciałam zamawiać na ebayu oryginał, a tu taka niespodzianka obawiam się tylko, że znowu bedzie to rozrywka na jeden wieczór, tak jak to było z 'rebeliantem'...z jednej strony to zaleta, bo fabuła bardzo wciąga i czyta się naprawde super, ale z drugiej, nie lubię tak szybko rozstawać się z bohaterami :p ale Semi, zachęciłaś mnie jeszcze bardziej, od razu intensywniej ostrzę sobie zęby na drugą część legendy!



Koniec. To, że polecam, jest chyba oczywiste. Oceniłam tę książkę 10/10 i czuję się trochę głupio z tym faktem, że aż tak ją wychwaliłam, ale nie będę sobie żałować. tutajpoczkategori

---

Kurcze - skreśliłam tę serię, ale co chwilę ktoś mnie na nią nakierowuje i co ją widzę w księgarni to sięgam i zaraz odkładam :/ nie wiem co robić?
Mulka, wiesz jak to jest z tym odkładaniem... W końcu książka i tak zostaje kupiona!
Ja jeszcze nie przeczytałam 1 części, ale po średnich recenzjach byłam nawet zła, że ją kupiłam. Teraz nie jestem i naprawdę chętnie przeczytam! tutajpoczkategori
Tak. I tak sobie pomyślałam ostatnio, że ja nie kupuję książek żeby je czytać, tylko czytam, żeby kupować, lub dlatego że kupiłam

ale wracając do meritum, najbardziej przeszkadza mi wiek bohaterów tzn lubię czytac kiedy w rolach głownych są dzieci, albo troche starsi nastolatkowie, najgorzej mam z takim pomiędzy - właśnie 14-16 lat - zawsze mi coś zgrzyta, albo są zbyt wyrozumiali i bohaterscy na swój wiek, albo są zbytnimi ignorantami. Pytanie brzmi jak jest w tym przypadku? Czy historia jest na tyle interesująca, że nie będę zwracać uwagi na ich wiek :/ Czy jest sens w ogóle zaczynać ... ale z drugiej strony przeczytałam całą serię "Klątwa Tygrysa" - czy mogę bardziej sie czymś rozczarować? Chyba mi to nie grozi
No właśnie gdyby bohaterowie byli starsi to wszystko byłoby zajebiście. A już nawet w 1 części nie pasował mi ich wiek, ale siedziałam cicho i nie marudziłam, bo cała reszta to palce lizać. Z góry przepraszam, żeby nikogo nie urazić, ale nie mogłam przestać wyobrażać sobie Day'a i June jako dwunastoletnie dzieci, chociaż mają po 15 i 16 lat. Sama jestem niewiele starsza, 19 za miesiąc, ale jakoś mnie tak wzięło i na siłę próbowałam podciągnąć trochę ich lata.

Edit.
No i Anden. <3 Można trochę powzdychać. tutajpoczkategori
Skończyłam wczoraj czytać i też mi się bardziej podobał ten tom. Później coś tu napiszę

Lenalee co sądzisz o tym co się dowiedział Day na końcu o sobie? Prawda to czy znowu jakaś manipulacja ze strony Senatu?
Bo jeśli to prawda to naprawdę jestem ciekawa jak autorka zakończy tę trylogię.

tutajpoczkategori

Też jestem bardziej skłonna do tego, że to niestety prawda. Jednak sprawia to, że aż jest się ciekawym jak autorka pokieruje jego historią w ostatnim tomie. Dla mnie te dwie wersje, które podałaś są dobre na zakończenie tej trylogii i rzeczywiście najlepiej byłoby gdyby było dramatycznie .

I coś ode mnie:
Po wydarzeniach w Rebeliancie Day i June nie maja wyboru i udają się do głównej siedziby Patriotów. Ci zaś za dołączenie w ich szeregi i pomoc, którą im ofiarowali chcą aby June i Day pomogli im w zamachu na życie nowego Elektora Republiki. Każdy z bohaterów dostaje swoje własne zadanie do wykonania. June po schwytaniu ma zbliżyć się do Elektora, ale gdy poznaje go lepiej ogarniają ją wątpliwości... Day przygotowuje się tymczasem do zamachu. Czy w porę zrozumie ukryty sygnał wysłany przez June...?
Wybraniec jest udaną kontynuacja Rebelianta i można powiedzieć, że jest lepszy od pierwszej części. Z każdą stroną coraz bardziej ciekawiły mnie nadchodzące wydarzenia. Poznajemy bliżej organizację Patriotów, historię powstania Republiki i nawet samą Kolonie.
A co do bohaterów: wciąż mamy podział na rozdziały z perspektywy June i Daya więc mamy pełny obraz dziejących się wydarzeń. Szkoda, że bohaterowie mają tyle lat ile mają, ale w tej części w ogóle nie myślałam o ich wieku więc jakoś tego nie odczuwałam. Day i June znają się od kilku tygodni więc wiadomo, że dopadają ich wątpliwości co do czego co ich łączy. I jak zawsze w książkach bywa na drodze bohaterów stają inne osoby. O ile Adenowi jakoś nic nie mogę zarzucić (jak dla mnie jest przeuroczy ) to Tess wkurzała mnie i określiłabym ją jako: małą zazdrosną jędzę. Ja wciąż ja widzę jako małą dziewczynkę chociaż jest chyba ona dwa lata młodsza od Daya co nie zmienia faktu, że stała się w tym tomie nieznośna.
Kurczę, to co dowiedział się Day…, nie spodziewałam się że autorka tak pokieruje historią głównego bohatera. Ale to sprawia że tym bardziej jest się ciekawym jak potoczy się i zakończy się historia w Patriocie.