NajgroĹşniejsi wrogowie, z ktĂłrymi musimy walczyÄ sÄ w nas...
Techniki Walki
Miecz świetlny jest nieodłącznym atrybutem stosowanym przez większość użytkowników Mocy. Przez tysiące lat, od momentu skontrowania pierwszego miecza, tworzyły się i rozwijały techniki posługiwania się tą elegancką a jednocześnie skuteczną bronią. Ich powstawanie było wynikiem wciąż zmieniającego się oblicza Galaktyki, wstrząsanej coraz to nowymi Gwiezdnymi Wojnami , które toczyły się na całym jej obszarze. Zmieniali się przeciwnicy, broń, strategie i cele a miecz świetlny w nie zmienionym kształcie pozostał. Broń doskonała. Broń dla Wybranych. Tak jak i jej techniki.
Forma I
Znana jako Schi-cho, choć czasem nazywana jest formą idealną. Została stworzona przez pierwszych konstruktorów i użytkowników mieczy świetlnych, dlatego też jest techniką najłatwiejszą do opanowania. W ofensywie, Forma I, wykorzystuje ataki mieczem trzymanym w pozycji pionowej a także w poziomej, głównie wzbogacając siłę ciosu o mocny zamach. Natomiast w defensywie, miecz trzymany jest poziomo i zależnie od tego czy atak jest kierowany w stronę nóg czy w głowę, miecz jest poruszany w górę lub w dół w celu sparowania ciosów. Wszelkie podstawowe techniki ataków, obron, stref trafień i ćwiczeń zostały stworzone na bazie Formy I, która stała się punktem wyjścia do rozwoju techniki walki mieczem świetlnym.
Forma II
Znana jako Makashi, jest starożytnym , zapomnianym stylem walki, rozwiniętym przez Rycerzy Jedi kiedy broń ręczna typu kija i dzidy stała się powszechną w Galaktyce. Forma II charakteryzuje się płynnymi, długimi i eleganckimi ruchami, które w połączeniu z doskonałym szermierzem tworzą śmiertelnie niebezpieczną kombinację. Jedi stosujący Formę II musi odznaczać się niezwykłą zręcznością nadgarstka, gdyż miecz świetlny obracany jest na kształt tarczy, dzięki czemu wojownik może atakować i bronić się przy minimalnym wysiłku. Styl ten, przeznaczony do pojedynków na miecze świetlne został, mimo swej siły, szybko porzucony ze względu na rzadkość starć między osobami władającymi mieczami świetlnymi. Z reguły Rycerzom Jedi przyszło mierzyć się z istotami wyposażonymi w blastery, które wymogły unowocześnienie techniki walki.
Forma III
Znana jako Soresu, została stworzona na skutek coraz większej popularności w świecie przestępczym broni laserowej typu blaster. Jest to technika defensywna polegająca na przewidywaniu toru lotu i odbijaniu strzałów z blastera, przy czym podkreślająca nie agresywną filozofię Jedi, gdyż odbite wiązki laserowe nie są kierowane w stronę strzelającego. Forma III kładzie nacisk na szybkie, ciasne ruchy, które redukują odsłonięte i narażone na trafienie części ciała stając się obroną praktycznie nie do pokonania.
Forma IV
Znana jako Ataru, rozwinęła się w ostatnim tysiącleciu trwania Starej Republiki. Kładzie nacisk na akrobatyczne zdolności i biegłą umiejętność we władaniu mieczem świetlnym. Osoba stosująca Formę IV, musi do perfekcji opanować wykorzystywanie Mocy do zwiększenia swej szybkości, sprężystości i gibkości, gdyż ta technika opiera się na zwinnych skokach i niezwykle szybkich ruchach, które razem powodują iż jej użytkownik jest dla przeciwnika jedynie szybko przemieszczającą się smugą.
Forma V
Znana jako Shien, została stworzona przez Mistrzów Jedi uważających, że Forma III jest techniką zbyt bierną a Forma IV, stylem nie wystarczająco silnym. Forma V skupia się głownie na ogromnej sile poświęcanej na atak, przy jednoczesnej stracie na szybkości. Dodatkowym unowocześnieniem wprowadzonym przez ten styl walki, stało się użycie miecza świetlnego do odbijania strzałów z blastera w kierunku strzelającego, co zaprzeczało pokojowemu charakterowi Rycerza Jedi.
Forma VI
Znana jako Niman, rozwinięta przez Rycerzy Jedi, stała się z miejsca jedną z najbardziej zaawansowanych technik walki mieczem świetlnym. Polega na kombinacji Form I, II, IV i V. Uważano ją za styl dyplomatyczny, gdyż nie wymaga zbytniego zaangażowania walczącego, przez co staje się niezwykle pasywna. Stosowana głównie przy mediacjach i negocjacjach ze względu na to iż nie powoduje zbyt wielkiego i niepotrzebnego rozlewu krwi.
Forma VII
Znana jako Juyo, jest najbardziej wymagającą ze wszystkich technik walki stworzonych przez Rycerzy Jedi. Oprócz ogromnego zaangażowania ciała w dynamiczne i dzikie ruchy, Forma VII wymaga również zaangażowania umysłu, przez co wojownik poznający ten styl zbliża się niebezpiecznie do Ciemnej Strony Mocy. Najbardziej znanym wykorzystaniem Formy VII jest wchodzący w jej skład styl Vaapad stworzony przez Macea Windu. Charakteryzuje się on śmiałymi, otwartymi i bezpośrednimi ruchami, które z pozoru wyglądają jak niestaranna kombinacja krótkich, rytmicznych ataków. W rzeczywistości są to niezwykle potężne i nieprzewidywalne natarcia, które swą siłą przytłaczają przeciwnika.
************************************************************
Ze stylami jest jak z modą : powstają, przemijają, następnie powracają by znów za jakiś czas zostać zapomnianym. Każdy ma swój złoty okres w którym znajduje wielu zwolenników, jak i czasy gdzie przeważają oponenci danej techniki. Są też style niezmienne, takie, które są stosowane niezależnie od upływu czasu i zmian wśród władających mieczem świetlnym. Każdy początkujący w materii walk na miecze rozpoczyna swe szkolenie od Formy I, gdyż żadna inna technika nie wykształca tak dobrze podstaw szermierki : refleksu, zdolności manualnych, zręczności. Dopiero po jej opanowaniu adept rozpoczyna poznawanie następnych, bardziej zaawansowanych technik. Co innego reszta Form, których zmienialność można najlepiej zaobserwować podczas ostatnich dekad trwania Starej Republiki. W tych czasach Rycerze Jedi, widząc że nie istnieje żadne realne zagrożenie, kładli głównie nacisk na kształcenie się w stylach nie agresywnych, najlepiej służących do pokojowego rozwiązania konfliktów i problemów : Formy III i VI. Jednakże pojawienie się osoby wojowniczego Sitha - Dartha Maula, władającego prawdopodobnie którą z odmian ofensywnej Formy VII, odsłoniło krótkowzroczność takiego prowadzenia szkolenia. W walce z nim, Qui-Gonn Jinn starał się stosować Formę IV, której nie był perfekcjonistą. Będąc już nieco w podeszłym wieku, nie mógł bez przerwy walczyć przy użyciu Formy III, gdyż najprawdopodobniej nie wytrzymał by tego fizycznie. Za swe braki w wyszkoleniu Jinn zapłacił śmiercią co, o dziwo, spowodowało, że Rycerze Jedi zamiast ćwiczyć Formę IV porzucili ją na rzecz jeszcze większej biegłości w Formie III. Działanie to argumentowali tym iż akrobatyczna i otwarta technika powoduje zbyt duże narażenie się na możliwość zranienia lub śmierci.
Taki pogląd na sposób prowadzenia walki został mocno nadszarpnięty podczas bitwy o Geonosis gdy Jedi, używający Formy VI, polegli podczas walk na arenie. Zaś Obi-Wan Kenobi, walczący Formą III, nie był wstanie sprostać biegłemu w Formie II hrabiemu Dooku. Jedynie Yoda, który do perfekcji opanował tak powszechnie odrzucaną Formę IV, był wstanie podjąć z nim równorzędną walkę. Lord Vader wykorzystał tę obronną postawę panującą wśród zakonu Jedi i mimo ograniczeń ruchowych jakie dostarczała mu jego zbroja, przy pomocy, potężnej w sile, Formy V bez trudu rozprawiał się z Rycerzami Jedi.
Każdy władający mieczem świetlnym na pewnym etapie wybiera Formę której poświęci najwięcej ćwiczeń i praktyk.
Ja najbardziej lubie VII forme.
Nie wiem czemu ale nie ma tutaj wymienionego Vaapada.Uważam ze to jest najlepsza forma walki,przewyszająca Soresu,Shien i wszyskie razem do kupy zebrane.
Ja uważam że najlepsza jest Yuko (pewnie dlatego jest zarezerwowana dla Weapon Mastera :D )
Ale Yuko występuje tylko w rach jako forma przypisana Mistzrom Broni/Fechmistrzom czy jak ich tam nazywacie.Ogólnie każda forma byla dostępna dla każdego Jedi/Sith.
Nie pisze o samym Vaapadzie bo Vaapad jest tylko częścią większego stylu zwanego Juyo czyli formy VII . Moją ulubioną formą jest forma IV ponieważ lubie walczyć szybko i dynamicznie
Miecz świetlny jest nieodłącznym atrybutem stosowanym przez większość użytkowników Mocy. Przez tysiące lat, od momentu skontrowania pierwszego miecza, tworzyły się i rozwijały techniki posługiwania się tą elegancką a jednocześnie skuteczną bronią. Ich powstawanie było wynikiem wciąż zmieniającego się oblicza Galaktyki, wstrząsanej coraz to nowymi Gwiezdnymi Wojnami , które toczyły się na całym jej obszarze. Zmieniali się przeciwnicy, broń, strategie i cele a miecz świetlny w nie zmienionym kształcie pozostał. Broń doskonała. Broń dla Wybranych. Tak jak i jej techniki.
Forma I
Znana jako Schi-cho, choć czasem nazywana jest formą idealną. Została stworzona przez pierwszych konstruktorów i użytkowników mieczy świetlnych, dlatego też jest techniką najłatwiejszą do opanowania. W ofensywie, Forma I, wykorzystuje ataki mieczem trzymanym w pozycji pionowej a także w poziomej, głównie wzbogacając siłę ciosu o mocny zamach. Natomiast w defensywie, miecz trzymany jest poziomo i zależnie od tego czy atak jest kierowany w stronę nóg czy w głowę, miecz jest poruszany w górę lub w dół w celu sparowania ciosów. Wszelkie podstawowe techniki ataków, obron, stref trafień i ćwiczeń zostały stworzone na bazie Formy I, która stała się punktem wyjścia do rozwoju techniki walki mieczem świetlnym.
Forma II
Znana jako Makashi, jest starożytnym , zapomnianym stylem walki, rozwiniętym przez Rycerzy Jedi kiedy broń ręczna typu kija i dzidy stała się powszechną w Galaktyce. Forma II charakteryzuje się płynnymi, długimi i eleganckimi ruchami, które w połączeniu z doskonałym szermierzem tworzą śmiertelnie niebezpieczną kombinację. Jedi stosujący Formę II musi odznaczać się niezwykłą zręcznością nadgarstka, gdyż miecz świetlny obracany jest na kształt tarczy, dzięki czemu wojownik może atakować i bronić się przy minimalnym wysiłku. Styl ten, przeznaczony do pojedynków na miecze świetlne został, mimo swej siły, szybko porzucony ze względu na rzadkość starć między osobami władającymi mieczami świetlnymi. Z reguły Rycerzom Jedi przyszło mierzyć się z istotami wyposażonymi w blastery, które wymogły unowocześnienie techniki walki.
Forma III
Znana jako Soresu, została stworzona na skutek coraz większej popularności w świecie przestępczym broni laserowej typu blaster. Jest to technika defensywna polegająca na przewidywaniu toru lotu i odbijaniu strzałów z blastera, przy czym podkreślająca nie agresywną filozofię Jedi, gdyż odbite wiązki laserowe nie są kierowane w stronę strzelającego. Forma III kładzie nacisk na szybkie, ciasne ruchy, które redukują odsłonięte i narażone na trafienie części ciała stając się obroną praktycznie nie do pokonania.
Forma IV
Znana jako Ataru, rozwinęła się w ostatnim tysiącleciu trwania Starej Republiki. Kładzie nacisk na akrobatyczne zdolności i biegłą umiejętność we władaniu mieczem świetlnym. Osoba stosująca Formę IV, musi do perfekcji opanować wykorzystywanie Mocy do zwiększenia swej szybkości, sprężystości i gibkości, gdyż ta technika opiera się na zwinnych skokach i niezwykle szybkich ruchach, które razem powodują iż jej użytkownik jest dla przeciwnika jedynie szybko przemieszczającą się smugą.
Forma V
Znana jako Shien, została stworzona przez Mistrzów Jedi uważających, że Forma III jest techniką zbyt bierną a Forma IV, stylem nie wystarczająco silnym. Forma V skupia się głownie na ogromnej sile poświęcanej na atak, przy jednoczesnej stracie na szybkości. Dodatkowym unowocześnieniem wprowadzonym przez ten styl walki, stało się użycie miecza świetlnego do odbijania strzałów z blastera w kierunku strzelającego, co zaprzeczało pokojowemu charakterowi Rycerza Jedi.
Forma VI
Znana jako Niman, rozwinięta przez Rycerzy Jedi, stała się z miejsca jedną z najbardziej zaawansowanych technik walki mieczem świetlnym. Polega na kombinacji Form I, II, IV i V. Uważano ją za styl dyplomatyczny, gdyż nie wymaga zbytniego zaangażowania walczącego, przez co staje się niezwykle pasywna. Stosowana głównie przy mediacjach i negocjacjach ze względu na to iż nie powoduje zbyt wielkiego i niepotrzebnego rozlewu krwi.
Forma VII
Znana jako Juyo, jest najbardziej wymagającą ze wszystkich technik walki stworzonych przez Rycerzy Jedi. Oprócz ogromnego zaangażowania ciała w dynamiczne i dzikie ruchy, Forma VII wymaga również zaangażowania umysłu, przez co wojownik poznający ten styl zbliża się niebezpiecznie do Ciemnej Strony Mocy. Najbardziej znanym wykorzystaniem Formy VII jest wchodzący w jej skład styl Vaapad stworzony przez Macea Windu. Charakteryzuje się on śmiałymi, otwartymi i bezpośrednimi ruchami, które z pozoru wyglądają jak niestaranna kombinacja krótkich, rytmicznych ataków. W rzeczywistości są to niezwykle potężne i nieprzewidywalne natarcia, które swą siłą przytłaczają przeciwnika.
************************************************************
Ze stylami jest jak z modą : powstają, przemijają, następnie powracają by znów za jakiś czas zostać zapomnianym. Każdy ma swój złoty okres w którym znajduje wielu zwolenników, jak i czasy gdzie przeważają oponenci danej techniki. Są też style niezmienne, takie, które są stosowane niezależnie od upływu czasu i zmian wśród władających mieczem świetlnym. Każdy początkujący w materii walk na miecze rozpoczyna swe szkolenie od Formy I, gdyż żadna inna technika nie wykształca tak dobrze podstaw szermierki : refleksu, zdolności manualnych, zręczności. Dopiero po jej opanowaniu adept rozpoczyna poznawanie następnych, bardziej zaawansowanych technik. Co innego reszta Form, których zmienialność można najlepiej zaobserwować podczas ostatnich dekad trwania Starej Republiki. W tych czasach Rycerze Jedi, widząc że nie istnieje żadne realne zagrożenie, kładli głównie nacisk na kształcenie się w stylach nie agresywnych, najlepiej służących do pokojowego rozwiązania konfliktów i problemów : Formy III i VI. Jednakże pojawienie się osoby wojowniczego Sitha - Dartha Maula, władającego prawdopodobnie którą z odmian ofensywnej Formy VII, odsłoniło krótkowzroczność takiego prowadzenia szkolenia. W walce z nim, Qui-Gonn Jinn starał się stosować Formę IV, której nie był perfekcjonistą. Będąc już nieco w podeszłym wieku, nie mógł bez przerwy walczyć przy użyciu Formy III, gdyż najprawdopodobniej nie wytrzymał by tego fizycznie. Za swe braki w wyszkoleniu Jinn zapłacił śmiercią co, o dziwo, spowodowało, że Rycerze Jedi zamiast ćwiczyć Formę IV porzucili ją na rzecz jeszcze większej biegłości w Formie III. Działanie to argumentowali tym iż akrobatyczna i otwarta technika powoduje zbyt duże narażenie się na możliwość zranienia lub śmierci.
Taki pogląd na sposób prowadzenia walki został mocno nadszarpnięty podczas bitwy o Geonosis gdy Jedi, używający Formy VI, polegli podczas walk na arenie. Zaś Obi-Wan Kenobi, walczący Formą III, nie był wstanie sprostać biegłemu w Formie II hrabiemu Dooku. Jedynie Yoda, który do perfekcji opanował tak powszechnie odrzucaną Formę IV, był wstanie podjąć z nim równorzędną walkę. Lord Vader wykorzystał tę obronną postawę panującą wśród zakonu Jedi i mimo ograniczeń ruchowych jakie dostarczała mu jego zbroja, przy pomocy, potężnej w sile, Formy V bez trudu rozprawiał się z Rycerzami Jedi.
Każdy władający mieczem świetlnym na pewnym etapie wybiera Formę której poświęci najwięcej ćwiczeń i praktyk.
Ja najbardziej lubie VII forme.
Nie wiem czemu ale nie ma tutaj wymienionego Vaapada.Uważam ze to jest najlepsza forma walki,przewyszająca Soresu,Shien i wszyskie razem do kupy zebrane.
Ja uważam że najlepsza jest Yuko (pewnie dlatego jest zarezerwowana dla Weapon Mastera :D )
Ale Yuko występuje tylko w rach jako forma przypisana Mistzrom Broni/Fechmistrzom czy jak ich tam nazywacie.Ogólnie każda forma byla dostępna dla każdego Jedi/Sith.
Nie pisze o samym Vaapadzie bo Vaapad jest tylko częścią większego stylu zwanego Juyo czyli formy VII . Moją ulubioną formą jest forma IV ponieważ lubie walczyć szybko i dynamicznie