3. Reached

Premiera ostatniego tomu trylogii Dobrani 13 listopada

Okładka prześliczna

---

O matko, zaraz się zsikam z podniety.! *o* Piękna, najpiękniejsza z całej trylogii.! tutajpoczkategori
Wszystkie okładki trylogii są ładne.Takie proste,a...hmm...wymowne?
Kurcze,teraz pozostaje pytanie kiedy wydadzą u nas drugą część(a co dopiero trzecią)?
Niespodziewana.

Gdybym miała określić tę część jednym słowem, to właśnie byłoby najbardziej adekwatne.

Niespodziewana.

Nie spodziewałam się kierunku, w jakim potoczy się akcja.
Nie spodziewałam się tak wielu zdumiewających faktów.
Ale przede wszystkim nie spodziewałam się, że ta część, ostatnia już, tak mnie zahipnotyzuje, przyciągnie jak magnes i nie pozwoli się oderwać, spowoduje że oddam całe swoje serce bohaterom i przywiążę się do nich tak mocno.

Z początku zastanawiałam się, czy w ogóle przeczytam ostatni tom trylogii "Dobrani". Koncept w ogólnym założeniu bardzo mnie ciekawił, ale zabrakło mi tego 'czegoś', tej iskry, tej magii która sprawia, że książka staje się dla nas czymś więcej niż tylko ładną okładką z zadrukowanymi kartkami papieru w środku. A takie właśnie były dla mnie poprzednie dwie części - puste, bez większego wyrazu, bez charakteru. Interesujące, ale bez życia. Dlatego też niezbyt interesowała mnie wizja Ally Condie, niezbyt interesowało mnie zakończenie tej historii - nalepiłam tej serii etykietkę "przeczytać, zapomnieć". Cassia, Ky, Xander, Indie - oni wszyscy byli dla mnie tylko imionami, zbitką liter, niczym więcej. Nagle jednak jak za sprawą czarodziejskiej różdżki, wszystko się zmieniło.

"Reached" całkowicie odmieniło moje postrzeganie rzeczywistości tej trylogii. Może nawet nie tyle co odmieniło, tyle nadało jej jakiekolwiek postrzeganie. Wszystko czego mi brakowało wcześniej, odnalazłam w trzeciej części z nadwyżką. Już od pierwszych stron poczułam przyciąganie, odnalazłam to magnetyzujące 'coś', wiedziałam, że to będzie coś dobrego. Postaci stały się żywe, otrzymały własną historię, odnalazłam w nich duszę i prawdziwych ludzi z krwi i kości. Przy lekturze uroniłam niejedną łzę - nie podejrzewałam, że tak się do nich przywiążę, nic na to nie wskazywało. Ta historia rozgrywała się niczym tuż przed moimi oczami, nie pozwalała się oderwać choćby na moment, trzymała cały czas w napięciu. Bieg wydarzeń odkrywał przed czytelnikiem kolejne zdumiewające fakty łączące się w jedną spójną całość - i nic nie wydało mi się naciągane. Wszystko pasowało jak ulał, ale też wszystko budziło niesłychane emocje. Idealnie wyważone proporcje.

"Reached" niesamowicie mnie zaskoczyło. Stanowiło idealne zwieńczenie tej historii, nawet zbyt dobre biorąc pod uwagę poziom poprzednich części. Z tym tomem, zakochałam się w świecie wykreowanym przez Ally Condie. Szkoda tylko, że dopiero w tym, ostatnim, odnalazłam prawdziwą głębię. Wszystkim, którzy przerwali lekturę na pierwszym czy też drugim tomie, muszę powiedzieć, że robicie wielki błąd. "Reached" jest naprawdę... epickie. Tak, to fajne uniwersalne słówko pasuje tu idealnie. Epickie. tutajpoczkategori